หมายเลข 8 กระบอกนี้มันเกิดมาสำหรับคุณตุ้ยครับ เลยได้เป็นเนื้อคู่ตุนาหงันกันไง
และเป็นเรื่องแปลกมากๆ ปืนเหลือเลือกทั้งหลาย หลายๆ กระบอก ทั้งปืนของผม ปืนของคุณสิทธา ปืนของคุณตุ้ย ที่ได้มาทีหลังหลังจากเขาเลือกเอาที่ลายสวยๆ เลขสวยๆ กันไปหมดแล้ว มันกลับกลายเป็นปืนที่พิเศษ มีลักษณะเด่นเฉพาะตัวนั่นคือ มันยิงลูก RWS Superdome ได้แม่นยำมากๆ ทุกกระบอกเลยไม่รู้เป็นไงแนวความคิดนี้มาจากหลักฐานกลุ่มกระสุนที่เอามาโชว์ทั้งนั้นครับไม่ได้คาดเดาเอาเอง ส่วนอีกกระบอกที่เลือกปืนตั้งแต่วันแรกแล้วยิงลูก Superdome ได้แม่นยำก็มีปืนคุณศักดา ปืนนายพรานใหญ่รพินทร์ ไพรวัลย์ ปืนนายห้างทองฯ ปืนคุณsuksan แต่ไม่ทราบปืนของพี่วานิช กับของคุณทรงยศ ที่รับมาหลังสุดจะเป็นยังไงเพราะยังไม่มีเป้ามาโชว์
ส่วนกระบอกอื่นๆ ก็เห็นแต่เอือมระอาขอหย่าขาดกับลูก Superdome แบบไม่ขอมองหน้ากันเลยในชาตินี้ เพราะหลายท่านบ่นกันมามากเหลือเกิน แต่ทำไมปืนที่ยิงทางภาคเหนือกับภาคอีสานมันถึงยิงได้ดีกับลูก Superdome ก็ดูอย่างคุณสิทธายิงรูเดียว 10 นัดที่ระยะ 26 เมตรซิครับ นกพิราบที่ไหนมันจะหนีรอดไปได้โดนเหนียงทุกนัดแบบนี้มีแต่นัดเดียวจอด (หมายเหตุ การยิงหัวนกพิราบนั้นลำบากมากเพราะหัวนกพิราบไม่ยอมอยู่นิ่งๆ แต่ถ้ายิงโดนเหนียงก็ทำให้โดนเส้นประสาทสำคัญ โดนก้านคอ ตัดเส้นเลือดใหญ่ มีผลเท่ากับยิงโดนหัว แต่สามารถยิงโดนเหนียงได้ง่ายกว่าชนิดครึ่งต่อครึ่ง)
อย่างที่เคยได้บอกข้อมูลไปแล้วคือ rws นั้นถ้าปรับความแรง ไม่เกินระดับ3 สามารถยิงหวังผลได้ถึง30-40 เมตรครับ และถ้าปรับความแรงลงมาที่1,2 ความแม่นก็จะเพิ่มขึ้นอีก แต่ก็จะเสียระยะยิงครับ
ส่วนถ้าปรับแรง4-5นี่ลูกโดดออกขวาเป็นส่วนมากครับ
พูดถึงยิงหัว ผมพึ่งได้ประสบการณืความอึดของนกกระยางครับ ผมปรับความแรงที่4 ระยะ ยิงประมาณ30เมตร ใช้ลูก js15.4 กล้องx10 ระยะนี้ปืนas410ยิงหัวได้สะบายๆครับ ผมก็ลดกระจกลงพาดปืนกับหน้าต่างรถ เล่งที่กลางหัว(นกหันข้าง) กะว่าอยู่แน่ๆ เพราะปกติพวกกระยางเลงตัวเอาไม่ค่อยอยู่ครับ นอกจากดดนเข้าจุดจิงๆเช่นช่องอก(เราจะยิงได้นกต้องหันหน้าให้เรา) ผมจึงเลงกลางหัวกากะบาตอยู่ที่ต่ำกว่าตาเล็กน้อย เหนี่ยงไกดัง ปุ๊ก.......ได้ยนเสียงกระสุนแฉลบดังฟิ่ว นกก็นอนหงายท้อง ไม่ดินไม่ขยัง เหมือนโดนหมัดไมไทสันครับ ผมก็คิดว่าวันนี้มือขึ้นนัดแรกก็เล่นเฮดชอตเลยเรา จึงคว้าบุหรี่มาจุดก่อนที่จะลงไปเก็บนก พอหันไปอีกทีนกไม่ยอมน๊อกครับ เหมือนพึ่งหายมึนกรรมการนับได้แค่8ครับ ลุกขึ้นได้ก็ยังเดินเซๆ ผมก็ตกใจโหล่อหัวยังไม่ยอมหลับอีก จึงรีบจับปืนขึ้นลำจะซ้ำ แต่ด้วยความที่เลงช้าครับนกหายมึนซะก่อนบินขึ้นได้ ผมจึงซ้ำไม่โดน
ผมมาคิดดูผมพลาดเองครับเพราะผมตั้งกล้องไว้ที่50เมตร แต่นกอยู่30ม. วิถีกระสุนจะสูงกว่าปกติอยู่ประมาณ1นิ้วหรือในกล้องเลงก็สูงกว่ากากะบาตขีดกว่าๆ ด้วยความอยากยิงลืมเผ่อวิถีครับ ทำให้โดนเฉี่ยวๆ จึงได้ยินกระสุนดังฟิ่ว
ลองตั้งกล้องที่ระยะประมาณ 30-35 ม. ดูครับคุณแซม ของผมระยะยิง 15-45 ม. แทบไม่ต้องเผื่ออะไรเลยครับ
ขอบคุณครับพี่สำราญ
แต่ว่ากลุ่มเป้าหมายผมอยู่ที่50เมตรครับ
ผมว่าas410นี่ยิงนก เล็กๆอย่างนกเขา พิราบที่ต่ำกว่า50หลาเป็นการเอาเปรียบนกมากๆครับ ผมใช้ปรับความแรงอยู่ที่2ในการยิงที่20เมตร ระดับ3ยิงที่30-40เมตรครับ ระดับ4นี่ระยะ50เมตรเผื่อลูกกินต่ำกว่ากากะบาตนิดเดียวครับ ส่วนระดับ5นั้นผมใช้ยิงแบบไกลมากๆครับ ช่วงหลังผมจึงไม่ค่อยได้เลงเผื่อดอทเทาไรนักเนื่อจากใช้ปรับแรงลมเอาครับ
คุณรพินทร์ ขอบคุณมั่วซั่วจังเลย ผมหาชื่อพี่สำราญให้ควัก ตาแทบหลุดจากเบ้า ก็ไม่เห็นสักชื่อ เห็นแต่คุณ komatsu
กับคุณ TropyX แล้วก็ของคุณ รพินทร์เอง ฮั่นแน่ แสดงว่าแบบนี้แอบไปเที่ยวดื่มกับพี่สำราญด้วยกันบ่อย ๆ สิ
การใช้ปืนยิงนกไม่ว่าจะเป็นปืนรุ่นอะไร ระยะยิงแค่ไหน มันก็เป็นการเอาเปรียบนกตั้งแต่แรกแล้วครับ
ถ้าไม่อยากเอาเปรียบนก ลองประทับยิงโดยไม่พาดปืนกับอะไร
หรือถ้ายังรู้สึกว่าเอาเปรียบอยู่ ก็เพิ่มความยากมากขึ้นโดยยืนขาเดียวอีก
ถ้ายังรู้สึกว่าเอาเปรียบอยู่ ก็ยิงแบบหลับตายิง ถ้ายังรู้สึกว่าเอาเปรียบ
คราวนี้ไม่ต้องใช้ปืนเลย เปลี่ยนเป็นวิ่งไล่จับนกแทนแล้วกัน ได้ผลเป็นไงบอกข่าวด้วยเด้อครับ
สำหรับปืนรุ่น s410 นี้ การปรับแรงลม ช่วยทำให้ไม่ต้องเล็งเผื่อดอทได้เช่นกัน
ถ้าเราปรับลมแรงขึ้นกระสุนจะกินสูงขึ้น ผมว่ามันง่ายกว่าปรับคลิกสูงต่ำของกล้องเล็งซะอีก
ก็นับว่าเป็นข้อดีอันหนึ่งที่น่าจะนำมาใช้ให้เป็นความเคยชิน
