มาแล้วครับ บทอาขยานร้อนๆ สัตว์สวยป่างาม(เต็มบท)
๏ สัตว์สวยป่างาม ๏
จาก "มูลบทบรรพกิจ"
ของ พระยาศรีสุนทรโวหาร (น้อย)
เห็นกวางย่างเยื้องชำเลืองเดิน เหมือนอย่างนางเชิญ
พระแสงสำอางข้างเคียง
เขาสูงฝูงหงส์ลงเรียง เริงร้องซ้องเสียง
สำเนียงน่าฟังวังเวง
กลางไพรไก่ขันบรรเลง ฟังเสียงเพียงเพลง
ซอเจ้งจำเรียงเวียงวัง
ยูงทองร้องกระโต้งโห่งดัง เพียงฆ้องกลองระฆัง
แตรสังข์กังสดารขานเสียง
กะลิงกะลางนางนวลนอนเรียง พญาลอคลอเคียง
แอ่นเอี้ยงอีโก้งโทงเทง
ค้อนทองเสียงร้องป๋องเป๋ง เพลินฟังวังเวง
อีเก้งเริงร้องลองเชิง
ฝูงละมั่งฝังดินกินเพลิง ค่างแข็งแรงเริง
ยืนเบิ่งบึ้งหน้าตาโพลง
ป่าสูงยูงยางช้างโขลง อึงคะนึงผึงโผง
โยงกันเล่นน้ำคล่ำไป
บทนี้ผมชอบมาก มีความลงตัว ไพเราะ หลับตาเหมือนกับจะเห็นภาพป่าที่สมบูรณ์เลยครับ
ส่วน มานี มานะ ปิติ ชูใจ อะไรแบบนี้ผมไม่ทันจริง ๆ ครับ
.......ผมรุ่น เด็กชายใหม่ รักหมู่ ตื่นนอนแต่ตอนเช้า.....ก่อนมานี มานะอีกครับ
ผมไปอ่านเจอในเวปที่เกี่ยวกับเรื่องศึกษา เห็นบรรดาครูๆรุ่นใหม่คุยกัน เขาบอกว่า บทกาพย์ฉบัง หรือร้อยกรอง เวลาสอนถ้าเอาไปร้องเป็นเพลงแร็พ เด็กๆจะชอบมาก ไม่อยากเชื่อว่าจะได้ยินจากปากของคนที่ได้ชื่อว่า พ่อพิมพ์ของชาติ และอีกอย่างปัจจุบัน มีครูรุ่นใหม่ๆเอาอาขยานบท
จ้ำจี้มะเขือเปราะ ไปสอนเด็กผิดๆ คือ แปลงเป็น
จ้ำจี้ มะเขือเปาะแปะ กะเทาะหน้าแว่น....เฮ้อ...
