เรื่องมันเป็นแบบนี้เอง เมื่อก่อนผมก็เคยทำงานบริษัทเหมือนกัน ตอนที่บริษัทยังไม่มั่นคงนัก เจ้าของก็ทุ่มเท และเป็นตัวอย่างที่ดีกับลูกจ้าง ประเภทได้ใจ มีสุขร่วมเสพ มีปัญหาร่วมกันแก้ แต่พอบริษัทเริ่มมั่นคง มีกำไรเป็นกอบกำ แกก็จะเริ่มเก็บเกี่ยวเกินกว่าที่ควร ประเภทความอยากมีอยากได้ส่วนตัวก็มาให้บริษัทจ่าย ที่นี้บริษัทที่ผมอยู่เขาเป็นกงสี มีพี่น้องสี่คน(ต่างแม่กันอีก) เวลาผ่านไปก็เข้ามาถือหุ้นแล้วบริหารกันทั้งสี่คนเลย ต่างคนก็ต่างอยาก ขาดทุนทุกปี พนักงานก็ได้แต่เซ็ง ผมออกมานานเป็นสิบปีแล้ว เท่าที่ทราบบริษัทก็ไม่ได้เจริญมากขึ้นสักเท่าไหร่ ทรงๆทรุดๆ
ถ้าผมเป็นคุณjane1 คงทำเหมือนคุณjane1เหมือนกัน นานๆทีคนเราก็ต้องเล่นตัวให้เกรงใจ ให้รู้สึกว่าเราก็สำคัญมีประโยชน์อยู่นะ ถ้าอ่อนโยนง่ายเป็นของตายก็มักจะล่วงเกินมองข้ามแบบลืมไปเลย แต่ถ้าแข็ง กร้าวร้าวเล่นตัวมากเกินไปเราจะถูกเปลี่ยนตัวเมื่อมีโอกาส
และอีกข้อคือ การที่ MD ทำแบบนี้ แสดงว่า บริษัท คงจะเริ่มมั่นคงพอสมควรแล้วมั้ง เขาก็เลยให้รางวัลกับตัวเองบ้าง แต่มันคงผิดธรรมเนียมการบริหารไปหน่อย ขออนุญาตอีกนิดคือ อนาคตคนเราก็จะมีภาระ มีครอบครัว หรือต้องการความมั่นคงในชีวิตมากขึ้น ยังไงก็อย่าปักใจกับอย่างใดอย่างหนึ่งมากนัก ควรมีทางออกที่สองไว้ให้ตัวเองด้วย แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าเราจะโตเพื่อกลับมาฆ่าหรือแข่งกับลูกพี่เรา เราอาจจะเป็นคู่ค้า หรือคู่บัดดี้ เป็นเพื่อนกันก็ได้ นกไม่มีขน คนไม่มีเพื่อน บินสูงไม่ได้หรอกครับ แต่ถ้าเราตั้งใจโตเพื่อกลับมาล้างแค้น อันนี้เป็นเรื่องเสียเวลา เสียโอกาสจริงๆ
ผมไม่ค่อยมีหลัก และไม่เคยศึกษาการเป็นผู้นำ....
จุดบกพร่องของผมคือ การที่คิดว่าที่เราทำดีกับบุคคลอื่น... ไม่เคยโกงใคร... ผลตอบกลับมาน่าจะเป็นอย่างที่มีคนเคยพูดว่า... "ทำดี... ต้องได้ดี..."
แต่ความดี...ไม่เคยเป็น "เกราะ"ให้เราเลย... กลับเป็นตัว "เชื้อเชิญ" ให้คนเข้ามาหาผลประโยชน์..... ผมโดนมาเยอะ แม้แต่เพื่อนที่คบกันมาสิบกว่าปี...
คนชั่ว... กลับมีแต่คนกลัว และไม่กล้าทรยศหักหลัง...
ความเลวในตัวผมก็มีเยอะ... คุณ Karn หรือใครที่เคยรู้จักกับผมก็จะรู้... แต่ผมไม่เคยใช้....
เพียงแต่การทำความดีมันยาก... และต้องใช้พลังงานของจิตใจขนาดไหน ถึงจะทำให้ผลของการที่ตั้งใจกระทำจะประสพผลซะที...
ผมยังไม่อยากเป็นผู้นำที่เลวๆครับ.....
อาชีพอย่างผม... ถ้าจะทำเลว... ง่ายนิดเดียว....
พี่dignitua ครับ ทำดีก็ได้ดีจริงๆครับ อย่าพึ่งน้อยใจ ขอให้มั่นคงหนักแน่นเข้าไว้ การทำดีก็เหมือนปลูกต้นไม้ที่ให้คุณ การทำชั่วก็เหมือนปลูกต้นไม้ที่ให้โทษ ถ้าเราทำไปสักวันต้นไม้นั้นก็จะให้ดอกผลตามชนิดของมัน แต่ถ้าเราทำไปแบบเรื่อยๆแบบไม่คาดหวังว่าจะได้กินเมื่อไหร่ เราก็ต้องรอธรรมชาติรอฤดูกาลไปตามเรื่อง หรือเราก็คงต้องปลูกๆๆตั้งหน้าตั้งตาสะสมไปเรื่อยๆ จนสามารถมีดอกผลได้เก็บกินเรื่อยๆตลอดปี แต่ถ้าหากเราใจร้อน เราก็ต้องสร้างปัจจัยให้ต้นไม้ออกดอกผลทันกินทันใช้ ก็ต้องใส่ปุ๋ยเร่งครับ ซึ่งการสร้างปัจจัยให้เกิดก็คือ วิธีทั้งหลายที่เขาวิเคราะห์กันมาจนสรุปเป็นหลักการ ให้เอาไปประยุกต์ใช้กันเอง เพราะมันไม่มีวิธีการที่ตายตัว มันเลยเป็นทั้งศาสตร์และศิลป เป็นเกมส์ไขปัญหาสร้างความเร้าใจและปวดหัวผู้บริหารทั้งหลาย
ความดีทำไว้ สักวันที่จะส่งผล ต่อให้เทวดาก็ห้ามกันไม่ได้ ส่วนคนโกง ของที่ได้มาโดยไม่ชอบธรรม มันจะอยู่ได้ไม่นานครับ บางคนที่อยู่ได้ก็เพราะอาจจะมีบุญเก่าอยู่บ้าง ก็ช่างเขาเถอะ ไปได้ไม่กี่น้ำหรอกครับ ไม่ฟ้าดินลงโทษ สดุดขาตัวเอง ก็โดนพวกเดียวกันเองเหยียบขึ้นไป ดังบ้างไม่ดังบ้าง ก็ลงหนังสือพิมพ์ทุกวัน เราอาจจะไม่รวยมีเงินเท่าพวกนั้นก็ไม่เป็นไร ใครทำอะไรไว้ย่อมรู้อยู่แก่ใจ เมื่อก่อนผมโดนโกง ไอ้คนโกงไม่กล้ามาแถวบ้านผมเลยครับ
รุ่นพี่ผม เล่นงานผม เขาก็ไม่กล้าเดินมาที่ห้องผมเลยครับ เวลาสั่งงานคนในห้องก็ต้องผ่านคนอื่นบ้าง หนังสือบ้าง แต่ผมกล้าเดินไปหาเขา นี่ก็ได้ข่าวว่ากำลังจะขอย้ายไปที่อื่น ฮ่าๆๆๆ ภูมิใจตัวเองจริงๆ
