เฮฮาพาที พบปะสังสรร (คุยกันเรื่องนอกกระทู้ครับ)

นิทานก่อนนอน วันนี้ว่างจัดอีกแล้ว ลูกสาวนั่งตัวเย็นดูละครไทยซีรีสซีดีชุด พ่อมันว่างก็นึกถึงนิทานก่อนนอน
ของชาวปืนอัดลม ก็เลยเขียนเป็นรอบสอง เอามาลงให้อ่านก่อนนอนกันนะครับ

ฤดูหนาวตอนกลางคืน บนถนนสายเชียงใหม่-เชียงดาว มีมอเตอร์ไซค์คันหนึ่งวิ่งฝ่าความหนาวเย็น มุ่งหน้าออกจากตัวเมืองเชียงใหม่
ขึ้นเหนือไปทางอำเภอเชียงดาว ทั้งคนขับและคนซ้อนไม่ได้สวมหมวกกันน๊อกแต่ทั้งคู่สวมแว่นตากันลมราคาถูก
ภายใต้แว่นตากันลมใสเห็นใบหน้าคนขับละม้ายออกไปทางคนจีนกลุ่มน้อย ส่วนคนซ้อนท้ายเป็นคนผิดขาวเช่นเดียวกัน
แต่ใบหน้าดูอ่อนกว่าและออกไปทางผู้หญิง บนใบหน้ามีรอยเปื้อนคราบน้ำมันเครื่องจาง ๆ อยู่บนแก้ม ดูอายุแล้ว
ไม่เกิน 19 ปี ทั้งสองคนแต่งกายสวมเสื้อโค็ทกันหนาวตัวใหญ่ยาวคลุมถึงหัวเข่า รูดซิบปิดกันลมหนาวจนถึงใต้คาง

เสียงมอเตอร์ไซค์คำรามทำลายความเงียบสงัดสองข้างทาง ไฟหน้าส่องทำให้เห็นเส้นประสีขาวกลางถนนเลื่อนเข้ามาและผ่าน
ลับหลังออกไปอันแล้วอันเล่าเหมือนไม่มีที่สิ้นสุด เข็มความเร็วบนหน้าปัดชี้นิ่งไปที่ 90 กิโลเมตรต่อชั่วโมง ด้านข้างมอเตอร์ไซต์เมื่อ
มองลอดช่องขาของคนขับกับคนซ้อนจะเห็นอักษรจากโรงงานติดบนประกับข้างรถไว้ว่า CB100 และถ้าหากเพ่งพิจารณาปลาย
เสื้อโค้ทที่ปลิวสบัดลมขึ้นลงอยู่จะเห็นปลายกระบอกปืนไรเฟิลรมดำแนบขาด้านใน ปลายกระบอกปืนสอดเข้าไปในรองเท้าหุ้มข้อ
เพื่อช่วยพยุงน้ำหนักปืนไว้ คนซ้อนท้ายยกนาฬิกากดปุ่มทำให้หน้าปัดมีแสงสว่างเห็นตัวเลขดิจิตอลบอกเวลาสองทุ่มส่วนล่าง
หน้าปัดบอกอุณหภูมิ 17 องศา ช่วงเวลานี้ฤดูนี้ชาวบ้านข้างทางล้วนเข้านอนหลับไหลทำให้ถนนทั้งสายดูเปลี่ยว
ทั้งคู่กำลังจะไปไหนไม่มีใครรู้ได้

ใบหน้าของคนขับมีแวววิตกกังวลอย่างเห็นได้ชัดเพราะมีความกลัวที่จะพบด่านสกัดของเจ้าหน้าที่ อาจเป็นเพราะเขาเป็นชนกลุ่มน้อย
ที่อาศัยอยู่ตามตะเข็บชายแดนไทย แต่ในยามที่อุณหภูมิ 17 องศาแบบนี้ เรื่องตั้งด่านในยามค่ำคืนเป็นไปได้ยากมาก เจ้าหน้าที่
ท้องถิ่นเลือกที่จะนั่งรอบกองไฟมากกว่าการมายืนตั้งด่านบนถนนที่นาน ๆ จะมีรถผ่านไปสักคัน ทั้งคู่จึงเสี่ยงที่จะเดินทาง
บนถนนปกติ

เวลาผ่านไป CB100 พาทั้งคู่ผ่านอำเภอแม่ริม แม่แตง ห่างจากตัวเมืองกว่า 40 กิโลเมตรแล้วและกำลังจะเข้าสู่เขตเชียงดาว
เบื้องหน้าเป็นสะพานทอดยาวข้ามลำห้วยและพุ่งขึ้นเนินสูงไกล เสียง CB100 ผ่อนลงทำให้คนซ้อนที่ซุกหน้าหลบความหนาวอยู่
ด้านหลังของคนขับผงกหน้าขึ้นมาเพ่งดูไปเบื้องหน้า "มีอะไรเหรอ" คนซ้อนถามคนขับ ในขณะเดียวกันคนขับเอี้ยวตัวป้องปากหันมา
ตะโกนตอบแข่งกับเสียงรถ "มีใครไม่รู้อยู่บนสะพานเอาไงดี" คนซ้อนเพ่งมองสักครู่จึงบอกคนขับว่า "ไม่ใช่ตำรวจไปต่อเถอะ"
เสียง CB100 จึงเร่งตัวอีกครั้ง

เมื่อมาถึงเชิงสะพานถึงได้เห็นว่าเป็นพวกวัยรุ่นเจ้าถิ่นมาก่อกองไฟริมถนนตรงกึ่งกลางสะพาน มีคนหนึ่งเดินเหมือนเมา
ส่ายไปมาอยู่กลางสะพานอย่างไม่เกรงกลัว ทำให้คนขับมอเตอร์ไซต์ต้องเป็นฝ่ายหักแฮนด์มอเตอร์ไซค์หลบหลีก
ระหว่างนั้นเองมีเสียงสบดด่าจากพวกวัยรุ่นดังขึ้น ทำให้คนขับมอเตอร์ไซต์จอดรถในขณะเดียวกันคนซ้อนก็หันหน้าไปดู
แล้วก็รีบตบเอวคนขับพร้อมบอกเสียงดังว่า "มันมีปืน"

คันเร่ง CB100 ถูกบิดลงอย่างเร็ว พร้อมกับคลัชถูกเลียปล่อยแบบเลี้ยงรอบเครื่องไม่ให้ดับมันเป็นไปด้วยความชำนาญของคนขับ
เสียงเครื่องยนต์ 4 จังหวะส่งผ่านท่อไอเสียแผดดังสนั่น แรงบิดจากเครื่องยนต์ผ่านสเตอร์หน้าส่งกำลังผ่านโซ่ไปสเตอร์หลังหมุนล้อ
ออกตัวทันที CB100 พุ่งทะยานออกจากจุดหยุดนิ่งไปข้างหน้าอย่างรวดเร็ว

เสียงปืนดังปังไล่มาจากด้านหลัง คนขับมีประสบการณ์ดีจึงรีบขับแบบซิกแซก เพื่อไม่ให้วัยรุ่นเจ้าถิ่นได้เล็งปืนนิ่งถนัด เสียงปืนดัง
มาจากข้างหลังอีกหลายนัด เสียงกระสุนผ่านไปข้าง ๆ ตัวดังหวือ ๆ บางนัดกระทบกับราวสะพานมีประกายไฟแลบ
คนขับบอกว่าปืน .38 ไม่ต้องกลัว มันยิงไม่โดนหรอก ไกลขนาดนี้ถึงโดนก็ไม่ตาย บ่อต้องกั๋ว

CB100 วิ่งมาจนสุดปลายสะพานแล้วขึ้นเนินยาวประมาณ 500 เมตร เมือรถขึ้นสูงไปเรื่อย ๆ เกียร์ก็ถูกเชนต่ำลงมาจนเป็นเกี่ยร์หนึ่ง
กระทั่งรถมาถึงยอดเนิน คนขับดับเครื่องบีบคลัชไหลรถไปข้างหน้าแล้วจอดรถเอี้ยวตัวหันมาถามคนซ้อน "มันยิงอ้าย
จะเอาจะไดดี" คนซ้อนไม่ตอบแต่ลงจากรถแล้วปลดปืนที่เหน็บไว้ข้างกาย เดินฝ่าความมืดย้อนลงเนินไปแทนคำตอบ
คนขับก็รู้กันรีบเข็นรถเข้าข้างทางแล้วหอบปืนไรเฟิลเดินเร่งฝีเท้าตามลงเนินไป

เดินลงเนินมาได้ไม่ไกล คนซ้อนเปลี่ยนทิศไปฝั่งถนนตรงข้ามเพื่อเลี่ยงตัวเข้าไปในป่าที่เป็นมุมที่มองเห็นสะพานได้ชัดกว่าอีกด้าน
ที่เป็นผาสูงชันไม่มีที่หลบซ่อนตัว ขณะที่คนซ้อนกำลังจะหาที่เหมาะๆ คนขับก็ตามมาถึงแล้วกระซิบบอกเป็นสำเนียงเหนือว่า
"ปืนอ้ายยิงบ่อโดนหรอกมันไก๋ไป เดินลงไปอีกหน่อย"

คนขับพาคนซ้อนเดินลงจนได้ระยะยิงประมาณ 200 เมตร จึงบอกว่าตรงนี้แหละเหมาะที่สุด คนซ้อนรีบถอดเสื้อโค้ทออกมาม้วน
เป็นหมอนพาดปืน เมื่อถอดเสื้อออกจึงเห็นว่าคนซ้อนใส่เสื้อไหมพรมสีดำถักหนาแน่นพิเศษ ระหว่างนั้นก็จัดวางข้าวของในตัว
ที่จะหยิบฉวยได้ง่ายตอนหนี จัดวางของเสร็จแล้วนอนราบเอาปืนพาดหมอนจำเป็นเล็งปืนไปยังกองไฟที่อยู่ริมถนนกึ่งกลาง
สะพาน ปรับขยายไปที่ 24 เท่า ปรับโฟกัสชัดเจน แสงจากกองไฟที่ลุกโพลนทำให้เห็นใบหน้าคนที่นั่งอยู่บนราวสะพาน มันเป็น
คนยิงเราเมื่อกี้และเป็นคนเดียวกับที่เดินส่ายกลางสะพาน

"อ้ายปรับสูง 2 คลิกเน้อ บ่อต้องปรับซ้ายขวา เปลวกองไฟมันลอยตรง แสดงว่าบ่อมีลมพัด" เสียงคนขับกระซิบบอกข้างหู คนซ้อนรีบหมุนเกลียว
ฝาบนกล้องเล็งออกแล้วหมุนปรับสูงไปอีก 2 คลิกตามคำแนะนำแล้วปิดหมุนฝาครอบคืนเหมือนเดิม คนซ้อนกระซิบถามคนขับบ้าง "ปืนสูมีกระสุนกี่นัด
ของเฮามีในแมกกาซีน 4 นัด มีในกระเป๋ากระสุนอีก คนขับบอกว่าปืนเฮาเป็น .223 ยิงไปมันก็ต๋าย กำเดียวเป็นเรื่องใหญ่
เฮาว่าจะยิงรถมันดีกว่า พูดแล้วคนขับก็ปรับโฟกัสกล้องเล็งปืนของตนเอง ขณะเดียวกันคนซ้อนก็ดึงลำเลื่อนขึ้นกระสุนนัดแรกอย่างแผ่วเบา

คนซ้อนเล็งกวาดกล้องสำรวจไปตามที่ต่าง ๆ บนสะพานนับคนได้ 5 คน มีมอเตอร์ไซต์ 2 คัน พอสำรวจเสร็จก็วาดกากะบาทไปจับ
กลางลำตัวของคนที่นั่งบนราวสะพาน กระซิบบอกคนขับว่าจะเริ่มยิงแล้วนะ นิ้วชี้ขวาเหนี่ยวไกหลังเข้ามาจนดังคลิ๊กแล้วจึงเลื่อนนิ้ว
มาแตะไกหน้าอย่าแผ่วเบา เลื่อนกากะบาทจับบริเวณลำคอกะว่าถ้ากระสุนกินต่ำก็น่าจะเข้าบริเวณอก เพิ่มน้ำหนักนิ้วขวาอีกนิด
เสียงปืนไรเฟิล .22 อันชูสแผดแหลมทำลายความเงียบของป่า ภาพในกล้องเล็งเห็นวัยรุ่นที่นั่งบนเชิงสะพานสะดุ้งและตัวงอ
ตกลงมาที่ฟุตบาท ถ้ามันตกไปอีกด้านก็ตายแน่ ๆ คนซ้อนกำลังส่ายกากะบาทหาเป้าใหม่ เสียง .223 ก็ดังแสบหูขึ้น เสียงปืนคาลิเบอร์ขนาดนี้
ดังข้าง ๆ หูพลังลมอัดจะตบหูดังวิ้งทันที คนซ้อนเห็นมอเตอร์ไซต์ที่จอดอยู่ริมถนนล้มลง จึงรีบดึงลำเลื่อนกระสุนใส่กระสุนอีกนัดทันที
มีวัยรุ่นอีกคนวิ่งเข้าจะยกมอเตอร์ไซต์ กากะบาท .22 เล็งไปที่กลางลำตัวแล้วเหนี่ยวไกแรกทันทีแม้จะหนักแต่ก็คม เสียงปืน .22 wmr
ดังขึ้นเป็นครั้งทีสอง ภาพในกล้องเล็งเห็นมันสะดุ้งแล้วก็ปล่อยทิ้งรถให้ล้มอยู่อย่างนั้นแล้ววิ่งหนีตามเพื่อนมันที่วิ่งนำหน้าไปก่อน

เสียงมอเตอร์ไซต์อีกคันดังขึ้น คนซ้อนวาดกล้องเล็งไปดูเห็นวัยรุ่นสองคนซ้อนกันบึ่งหนีกลับไปทางแม่แตง ยังไม่ทันจะทำอะไร
เสียงไรเฟิล .223 ดังขึ้นเสียก่อน รถมอเตอร์ไซต์คันนั้นมีอาการส่ายไปมาแล้วก็ล้มลง วัยรุ่น 2 คนลุกขึ้นแล้วมีคนหนึ่งพยายามถีบสตาร์ท
รถก็ไม่ติดจึงทิ้งรถวิ่งตามกันไปริมสะพานฝั่งโน้น กากะบาทกล้องเล็งของปืนคนซ้อนกวาดตามวัยรุ่นคนที่วิ่งนำหน้าสุด จัดกากะบาท
ไว้ที่ต้นคอมันเพราะระยะเริ่มไกลออกไปคิดว่ากระสุนคงกินต่ำ คะเนแล้วก็เหนี่ยวไก

โดนไม่โดนไม่รู้ แต่ภาพในกล้องเล็งเห็นมันล้มลงกับพื้นแล้วรีบลุกวิ่งต่อ กระสุนนัดที่ 4 ถูกลูกเลื่อนดันเข้าในรังเพลิงแล้ว
กากะบาทวาดกลับย้อนมาหาวัยรุ่นคนที่ 4 คนนี้มีปืนอยู่ในมือมันหมอบ ๆ จ้อง ๆ อยู่ริมราวสะพานใกล้เพื่อนมันที่นอนคุดคู้อยู่
มันสายหน้าไปมาเหมือนจะหาที่มาของเสียงปืน คนซ้อนจัดกากะบาทไปที่กลางลำตัวมันแล้วเหนี่ยวไกทันที ภาพในกล้องเล็ง
กำลังขยาย 24 เท่า เห็นมันสะดุ้งโหย่งชัดเจนหันหลังทิ้งเพื่อนมันที่นอนอยู่วิ่งหนีตามเพื่อนอีกกลุ่มที่ล่วงหน้าไปริมสะพานฝั่งโน้นแล้ว

คนซ้อนขยับตัวจะเก็บปลอกกระสุน 3 ปลอกที่คัดออก แต่ก็พบว่าคนขับเก็บไว้ให้หมดแล้ว คนซ้อนลุกขึ้นใส่เสื้อโค้ทเก็บข้าวของที่วางไว้
แล้วเดินตามคนขับที่เดินล่วงหน้าขึ้นเนินไปก่อนหน้า ทั้งคู่หายลับไปบนเนินสักครู่เสียง CB100 ดังกระหึ่มขึ้นแล้วแสงไฟสาด
เห็นแนวต้นไม้ข้างหน้า ห่างสะพานออกไปทางเชียงดาว

เวลาผ่านไปถึงวันขึ้นปีใหม่ ถ้ามีใครสังเกตสักหน่อยจะเห็นชายสองคนซ้อนมอเตอร์ไซต์บึ่งข้ามสะพานแห่งเดียวกันมุ่งหน้าไปทางเชียวดาว
พอข้ามสะพานขึ้นเนินไปได้ราว 200 เมตร แทนที่จะเร่งรถให้พ้นเนิน รถมอเตอร์ไซต์คันนั้นกลับจอดลงกลางเนิน คนซ้อนลงจากรถแล้ว
วิ่งข้ามถนนหายเข้าไปในป่าข้างทาง สักครู่ใหญ่ก็วิ่งออกมาจากป่านำของที่ได้เหน็บหลังแล้วรีบขึ้นซ้อนท้ายมอเตอร์ไซต์ที่ติดเครื่องรอ
เสียงมอเตอร์ไซต์ออกตัวกลางเนินสู้ความชันแผดเสียงดังสนั่น

พอมอเตอร์ไซต์วิ่งมาถึงยอดเกือบจะพ้นเนินแล้ว คนซ้อนจึงล้วงเอาของที่เหน็บหลังออกมาเปิดฝายกดื่มแล้วส่งต่อให้คนขับ มันคือเหล้า
ที่ลืมไว้ตรงจุดยิง เสียงหัวเราะคน 2 คน ดังแข่งผสมกับเสียง CB100 คนขับเมื่อดื่มเสร็จก็คืนแบนให้คนซ้อน คนซ้อนรับมาปิดฝา
แล้วเอาเหน็บไว้ด้านหลังทำให้ชายเสื้อแจ็กเก็ตหลังเปิดเห็นด้ามโคล์ทโผล่ออกมาจากเข็มขัด.

	ผู้เขียน	หัวข้อ: เฮฮาพาที พบปะสังสรร (คุยกันเรื่องนอกกระทู้ครับ) (อ่าน 1024849 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 5 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้