เฮฮาพาที พบปะสังสรร (คุยกันเรื่องนอกกระทู้ครับ)

นิทานก่อนนอนวันนี้ เรื่องวันสงกรานต์ ......

ผมมีความหลังกับวันสงกรานต์เมื่อย้อนไปเกือบยี่สิบปี ผมจำวันสงกรานต์ครั้งนั้นได้ไม่มีวันลืม
จากวันสงกรานต์ครั้งนั้น ย้อนไปอีกเกือบ 2 ปี ขณะที่ผมกำลังศึกษาในรั้วมหาวิทยาลัย
ผมขับรถกินลมเล่นผ่านหน้าโรงเรียนปรินส์ถนนแก้วนวรัฐ ตอนนั้นเป็นเวลาประมาณเกือบ 4 โมงเย็น
จำนวนรถราบนท้องถนนในตอนนั้นไม่ค่อยมากเหมือนทุกวันนี้ ปกติถ้าผมเหงา ๆ ผมจะชอบ
ขับรถเล่นไปตามท้องถนน ไปเรื่อย ๆ ถ้าว่างมาก ๆ ก็ไปถึงภูเก็ตโน้นเลยก็เคยแล้ว

วันนั้นผมขับรถไปด้วยความเร็วไม่มากนักประมาณ 40 กิโลเมตรต่อชั่วโมง มันแทบจะเรียกว่าเป็นการคลานไป
บนท้องถนนซะมากกว่า ขณะเดียวกันมีนักเรียนหญิงมัธยมปลายขับมอเตอร์ไซต์ยามาฮ่าเบลล์ 80 ซีซี
สวนทางมา เธอสวยน่ารักมาก สวยหวานแบบไทย ๆ ดูหน้าตาแล้วเป็นคนเรียบร้อย ผมหลงรักเธอทันที
ในตอนนั้นผมรีบจอดรถเพื่อจะกลับรถขับตามเธอไป แต่เหมือนฟ้าจะแกล้งผมไม่ให้ได้พบกับเธอในวันนั้น
จำนวนรถที่ไม่มากในตอนแรกนั้นกลับมีรถจากไหนไม่ทราบขับตามผมมาและแซงไปอย่างไม่ขาดตอน
กว่าผมจะกลับรถได้และขับตามไปจนติดไฟแดงสี่แยกเชิงสะพานนครพิงค์ ผมก็ไม่ทราบว่านักเรียนสาว
มัธยมปลายคนสวยเธอเลี้ยวซ้าย หรือขวา หรือว่าตรงไป หากผมตรงไป ผมก็ต้องพบกับสี่แยกฝั่งโน้นอีก
ทำไงดี แค่เห็นครั้งเดียวผมก็อยากรู้จักเธอมาก แวบหนึ่งของความคิดผมไปดักพบเธอที่โรงเรียนเลยดีไหม
แต่ก็เกรงใจมาสเซอร์ ครั้งสุดท้ายที่ผมโดนสารวัตรทหารจับในโรงเรียนก็เกือบ 7 ปีย้อนไปตอน
ผมเรียนช่างยนต์ปี 1 และมาเที่ยวงานประจำปีที่โรงเรียนแล้วก็มีเรื่องกับกลุ่มนักเรียนเกเรที่เรียนซ้ำชั้น
ตอนนั้นผมวิ่งหนีตายจากการโดนไล่ยิงวิ่งสุดชีวิตเข้ามาในงานเพราะผมรู้ดีว่าพวกนักเรียนเกเรไม่กล้า
ไล่ตาม ผมกระโดดไปตามเก้าอี้นั่งจนล้มลงไปหน้าผู้อำนวยการ และสารวัตรทหารก็หิ้วผมไปสอบใต้
ต้นมะพร้าว พอรู้ว่าผมเป็นนักศึกษาของสถานศึกษาแห่งหนึ่งถึงกับสะดุ้งถามว่ามากันกี่คน ผมตอบว่า
มาคนเดียวครับ ผมโดนรุมกระทืบมา วันนั้นมอเตอร์ไซต์ผมเละเทะโดนกรีดเบาะขูดสี ทุบไมล์
ดีมันไม่เจาะยางแถมให้ด้วย ผมต้องบอกสารวัตรทหารไปส่งเอามอเตอร์ออกมาจากหอพักหญิง
ดังนั้นความคิดที่ผมจะไปรอเธอที่หน้าโรงเรียนเป็นอันเลิกคิดไปได้ เหตการณ์ในวันนั้นผมอายอาจารย์
ยังไม่หาย จบ ม.ศ.3 มาได้ด้วยคะแนน 50 เปอร์เซนต์ก็บุญโขแล้ว

จนกระทั่งเวลาผ่านไปหลังจากที่ผมพบเธอหน้าโรงเรียนปรินส์ก็ประมาณเกือบปีกว่า ๆ แล้ว
ตอนนั้นเป็นซัมเมอร์ของมหาวิทยาลัย อากาศค่อนข้างร้อนมันเป็นช่วงเดือนเมษายน ผมไป
ว่ายน้ำที่สระรุจิรวงศ์เวลาบ่ายสี่โมงกว่า ผมไม่ต้องเสียค่าเข้าสระเพราะมีบัตรนักศึกษา ช่วงนั้น
จำนวนคนที่มาว่ายน้ำมีไม่มากนัก ในขณะที่ผมกำลังว่ายเข้าขอบสระด้านสตาร์ท พลันสายตาก็เหลือบเห็น
นักเรียนหญิงนั่งพับเพียบที่ขอบสระ เธอกำลังวักน้ำสาดเด็กชายที่ลอยคออยู่ในสระ สายตาผม
เบิกกว้างหัวใจเต้นตูมตาม ช..ช.. ใช่เธอคนที่ผมเห็นเมื่อวันนั้นแน่นอน เธอสวยมาก ผมเห็นใกล้ ๆ
จะทักก็ไม่กล้า เพราะนอกจากเด็กชายที่อยู่ในสระ อาจมีพ่อเธอนั่งอยู่ตรงไหนก็ได้ แม้ว่าไม่มีพ่อมาคุม
ผมก็มีอาการประหม่าชัดเจน ธรรมดาผู้หญิงทั่วไปผมปากหมาพอสมควร จะให้ว่าเป็นลิงเป็นชะนีผม
ก็ว่าได้ไม่มีเกรงใจกัน แต่ตอนนี้ทำไมความกล้าของผมหายไปไหนหมด นี่คนอย่างผมถึงกับยอม
สยบแทบเท้าของเธอโดยที่ยังไม่รู้จักกันแล้วหรือนี่... มันคงเป็นรักแท้แน่เชียว

ผมรีบกระซิบบอกเพื่อนว่า คนนี้กูรอมาเป็นปีแล้ว รักจริงโว้ย..ย.. รีบขึ้นเดี๋ยวขับรถตามไปดูบ้าน
วันหลังคิดถึงจะได้ไปหาที่บ้านเลย

เราสองคนรีบขึ้นจากสระทั้งที่ยังลงได้ไม่ถึงสิบนาที อาบน้ำแต่งตัว หวีผมทั้งที่ทุกครั้งไม่เคยหวี
กว่าจะออกห้องน้ำได้ยืนหน้ากระจกเอียงซ้ายขวา กลัวจะสะเหร่อต่อหน้าสาวน้อยคนนั้น
ทำไมผมกลายเป็นคนสำอางไปได้วะ ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกัน

ออกจากห้องน้ำก็รีบเดินมาที่เคาเตอร์เพื่อคืนบัตรตู้เก็บของและรับบัตรนักศึกษาคืน สายตาก็มองหา
สาวเจ้าคนนั้น แต่ก็ไม่เห็นแม้แต่เงา เอาวะนั่งรอสักพัก น้องชายเข้าคงเข้าไปอาบน้ำยังไงเธอก็ต้อง
อยู่แถวนั้น ผมนั่งรอกับเพื่อนจนเกือบห้าโมงครึ่ง ก็ไม่เห็นแม้แต่เงาทั้งพี่ทั้งน้อง วันนันผมแห้วอีก
ตามเคย แล้วนี่ผมจะได้เจอเธออีกเมื่อไหร่....ฟ้าเท่านั้นจะบอกได้

หลังจากผมศึกษาจบจากรั้วมหาลัย ก็ทำงาน 6 เดือนและตระเวณเที่ยวทั่วไทยอีก 6 เดือน
จึงมาสมัครเป็นนักศึกษาในรั้วมหาลัยอีกครั้ง ในเทอมแรก ผมไปวิ่งที่สนามเฉลิมพระเกียรติข้างมอชอ
ผมวิ่งเป็นประจำทุกวัน บางวันก็วิ่งไปสวนสัตว์ ครูบาศรีวิชัยและวิ่งกลับมาที่สนามวิ่ง

และแล้ววันหนึ่ง หลังจากผมเลิกวิ่งกำลังขับรถย้อยกลับมาทางฝั่งแพทย์ กำลังจะพ้นประตู
สายตาก็เห็นนักศึกษาหญิงคนหนึ่งซ้อนท้ายเพื่อนผู้หญิงสวนเข้ามาทางสนามวิ่ง ใจของผมบอกว่าใช่แล้ว
ผมรีบเบรกหยุดรถทันทีและบีบแตรเสียงดังยาวให้เธอได้รู้ตัวว่าผมเรียก ในช่วงเวลานั้นใจของผมบอกว่า
เป็นไงเป็นกัน ถ้าพลาดวันนี้ก็คงอีกเป็นปีหละมั๊งกว่าจะได้เจอกันอีก ยังไงก็ต้องขอรู้จักไว้ก่อน

ผมรีบเปิดประตูรถและข้ามถนนไปหาเธอที่นั่งซ้อนท้ายทำหน้างง ๆ ประโยคแรกผมพูดออกไปว่า
"พี่ตามหาน้องมาเป็นปีแล้ว ขอให้พี่ได้ทำความรู้จักบ้างเถอะ" ผมพูดออกไปประมาณนี้
ตอนนั้นเธอกลายเป็นนักศึกษาสาวไปแล้ว แต่ก็ยังน่ารักเหมือนเดิม คราวนี้เห็นใกล้ ๆ บะเซ็กซี่ซะด้วย
น่ารักแบบนี้ก็ประมาณดาวมหาลัยได้เลยนะนั้น ขณะที่เธอยังงง ๆ ผมก็ถามจนรู้จักว่าบ้านเธอ
อยู่ตรงไหน มันหาไม่ยากเพราะบ้านเธออยู่หลังตึกแถวพาณิชย์ของแม่เธอที่ปลูกให้เช่า

หลังจากวันนั้นผมบุกถึงบ้าน อีกไม่กี่อาทิตย์เธอมีงานถูกรับน้องที่มหาลัยของเธอ
ผมก็ไม่ส่งไปเฝ้ารอรับกลับ ความสนิทสนมผมกับเธอเป็นไปได้ด้วยดี บางครั้งเธอ
กับเพื่อนก็ไปอ่านหนังสือที่มหาลัยผมแล้วเธอก็ขี่มอเตอร์ไซต์แวบมาหาผมที่อาคารเรียน
ทำให้บรรดาเพื่อน ๆ ที่มีอายุมาก ๆ แบบว่าลาศึกษาต่อ ทั้งหนุ่มน้อยใหญ่ซิ๊ดซาดปากกันไม่หยุด

จากการที่คบกันทำให้ผมทราบว่าเธอต้องกลับบ้านที่กรุงเทพทุกอาทิตย์ ผมไปส่งสนามบินทุกครั้ง
ไปรับทุกหน คุณพ่อเป็นตำรวจสันติบาล ท้องที่ไหนที่มีอิทธิพล ทีมของคุณพ่อจะต้องถูกส่งไปปราบ
ดังนั้นเธอจึงอยู่ลำพังที่บ้านคอยเก็บค่าเช่าไปส่งให้บ้านที่กรุงเทพ

และแล้ววันนั้นก็มาถึง มันเป็นวันสงกรานต์ วันที่ผมจำไม่ลืมเลือน ขณะที่รถติดเป็นตังเม
แถวประตูท่าแพ รถวิ่งเป็นวันเวย์ ผมกำลังไปทางถนนรอบคูเมืองด้านนอก คือวิ่งไปทาง
พาณิชย์การเชียงใหม่ แต่ตอนนั้นรถอยู่ประมาณประตูท่าแพ ผมเป็นคนขับ หน้ารถ
เป็นรถกระบะ มีถังน้ำ มีคนนั้นอยู่หลังกระบะคอยสาดน้ำใส่คนโน้นคนนี้ ดูแล้วน่าสนุก

ขณะที่รถก็ค่อยๆ คืบคลานตามกันไป ผมก็สังเกตุเห็นว่าบนท้ายกระบะคันหน้ามีผู้หญิงคนหนึ่งหน้าคุ้น ๆ
ผมเพ่งดูให้แน่ชัด ชิดรถเข้าไปอีก พอหญิงสาวหลังรถกระบะหันหน้ามาทางผม โอ้คุณพระช่วย
ผมรีบหันไปมองดูเธอคนที่นั่งข้างผม แล้วผมหันไปดูหน้าหญิงที่เล่นน้ำสงกรานต์ท้ายรถกระบะ
จำได้ว่าผมหันไปหันมาไม่น้อยกว่าสิบครั้ง ใช่แล้ว คนที่เล่นน้ำหลังรถกระบะคันหน้าคือคนที่ผมตามหา
คนที่ผมขับรถสวนหน้าโรงเรียนปรินส์ แต่คนที่นั่งข้างผมที่ผมคิดว่าใช่ กลับไม่ใช่คนที่ผมตามหา
จากที่ผมดูหน้าเทียบกันกลับไปมาร่วมสิบรอบ ก็ไม่เห็นว่าหน้าเธอ 2 คนจะเหมือนกัน คนที่นั่งข้างผม
สวยแบบเปรี้ยวคม ดุ แต่คนที่นั่งหลังรถกระบะ สวยแบบเรียบร้อย สวยแบบไทย ๆ

ในตอนนั้นเมือผมแน่ใจว่าผมจีบผิดคน ผมจึงร้องดังลั่นในรถ ทำเอาเธอคนที่ผมจีบผิดคนที่กำลัง
ดูคนอื่นเล่นน้ำสงกรานต์สะดุ้งและหันมาถามว่า "พี่เป็นอะไรคะ" ผมจึงตอบว่า "ผิดคน ผิดคน"
ผมตอบแค่นั้น แต่ก็ไม่ได้พูดอะไรไปมากกว่านั้น จะเฉลยก็ไม่ได้ เพราะเธอคนนี้จะเสียใจ

หลังจากสงกรานต์วันนั้น ผมก็ไม่เคยได้พบเธออีกเลย......

	ผู้เขียน	หัวข้อ: เฮฮาพาที พบปะสังสรร (คุยกันเรื่องนอกกระทู้ครับ) (อ่าน 1024339 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 10 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้