วันนี้มีนิทานก่อนนอน มาเล่าครับ นิทานเรื่องมีชื่อว่า
"วีโก้วิ่งได้ 190 กม ต่อ ชั่วโมง จริงหรือไม่"
วันนี้ไม่มีแดดเหมาะแก่การเดินทางเป็นอย่างยิ่ง ผมเดินทางไปโรงพยาบาลบางมด ถนนพระราม 2
เพื่อพาภรรยาไปหาคุณหมอที่เพิ่งตกเป็นข่าวทางหน้าหนังสือพิมพ์ไม่กี่วัน มันแปลกคุณหมออยู่ดี ๆ มาตั้งนาน
ไม่เห็นเป็นข่าว พอตกลงว่าจะไปหาคุณหมอ ก็มีข่าวดังเป็นเรื่องเป็นราวทางหน้าหนังสือพิมพ์ซึ่งไม่เกี่ยวกับโรคที่ภรรยา
ผมจะไปรักษาคือโรคไมเกรนที่เป็นที่ยอมรับในการแพทย์แล้วว่าไมเกรนรักษาไม่หาย แต่ผมได้พูดคุยกับคนไข้หลายราย
ที่ผ่านการรักษาจากคุณหมอ พบว่า ไมเกรนหายเป็นปลิดทิ้ง
มันคงเป็นความบังเอิญเหมือนการค้นพบทางวิทยาศาสตร์ บ่อยครั้งผลงานเด่นเป็นเพราะความบังเอิญและ
ความช่างสังเกตุของนักวิทยาศาสตร์ คนไข้แทบทุกรายมีอาการโรคตาอื่นพร้อมกับเป็นไมเกรน
แต่พอรักษาไอ้โรคตาอื่นพอทุเลา แต่ไมเกรนหายได้
ภรรยาผมก็เป็นไมเกรน โดยไม่ได้เป็นโรคตาอื่นๆ ผมจึงจะพาไปหาคุณหมอเพื่อขอวิธีรักษาโรคดังกล่าว
เพราะคาดว่า เผื่อว่าไมเกรนจะหาย ถ้าไมเกรนของภรรยาผมหายไป มันจะเป็นพรจากสวรรค์ที่มีค่าอย่างยิ่ง ผมก็หวังเป็นอย่างนั้น
วันนี้ผมตื่นตั้งแต่ตีสื่ ออกเดินทางตีห้า แวะเติมน้ำมัน ก็ขับรถไปเรื่อย ๆ ความเร็วเดินทางประมาณ 110 - 120 กิโลเมตรต่อชั่วโมง
รู้สึกว่ารถสิบล้อมากกว่าปกติ ผมทำรายการเดินทางตั้งแต่แยกสระบุรี ให้ภรรยาและลูกสาวเป็นเนวิเกเตอร์
ทั้งสองดูตื่นเต้นมากเพราะครั้งนี้จะเป็นการวิ่งรถออกนอกเส้นทาง มุ่งไปทางถนนกาญจนาภิเษก เมื่อหนาวปีก่อนโน้นผมเคยผ่านไปราชบุรี
ตอนนั้นเนวิเกเตอร์เป็นน้องที่ทำงานมันพาหลงตลอดเส้นทาง ผมไปลงบทความไว้ในเว็บ วีโก้คลับดอทคอม
ไปลงยูเทินหน้าโรงพยาบาลบางมดพระราม 2 เวลา 09.09 น. กว่าจะเสร็จธุระที่โรงพยาบาลก็ 11.00 น.
แวะทานข้าวที่เซนทรัลพระราม 2 ทานข้าวเสร็จ ก็เดินดูนั้นดูนี้ หมดค่าเสื้อผ้ากับกระเป๋าสะพายไปอีกหลายพัน
เดือนเมษายนนี้ ผมมีโครงการเดินทางไกล ซึ่งผมไม่ค่อยชอบสักเท่าไหร่ถ้าไม่จำเป็น อยากอยู่เฉย ๆ มากกว่า
ออกจากเซนทรัลพระรามสองก็ราวบ่ายสองโมงสิบนาที ต้องไปยูเทินที่เดิมอีกครั้งตรงหน้าโรงพยาบาลบางมด
แล้วก็มุ่งหน้ากลับบ้านไปหลงทางนิดนึง ตอนถึงทางแยกเลี้ยวไปบางนา ผมไม่รู้ทางเพราะดันทำแต่แผนเดินทางมาโรงพยาบาล
แต่ไม่ได้ทำแผนเดินทางกลับบ้าน เลยต้องไปยูเทินสะพานกลับรถย้อนมามุ่งไปบางแค รถติดเป็นตังเม ทำเวลาไม่ได้เลย
พอออกถนนพหลโยธินได้ ก็แวะปั๊ม ปตท เซเว่น ซื้อน้ำดื่มเกลือแร่ ก็ออกเดินทางต่อ จนกระทั่งจะเข้าสระบุรี
เจอพายุฝน ทำความเร็วได้ไม่เกิน 100 กิโลเมตรต่อชั่วโมง รถติดเป็นช่วง ๆ เพราะรถชนกันเป็นระยะ นั้นคือต้นเหตุทำให้รถติด
พ้นสระบุรีมาได้ฝนเบาลงเยอะ ถนนมีรถบ้างพอทำความเร็วได้ ความเร็วเดินทางปกติผมอยู่ 110-120 กม.ต่อ ชม.
ความเร็วเดินทางครับ แค่นี้ก็แซงรถกระบะทั่วไป รถทัวร์ รถเก๋งรุ่นเก่า รถผมสูงเห็นทัศนวิสัยดี
ในคู่มือบอกว่ารถสูง จะขับได้เร็วไม่เท่ารถเก๋ง ผมก็รู้ดีว่าโครงสร้างไม่ได้ออกแบบมาให้วิ่งเร็ว
เพราะ CG อยู่ในตำแหน่งสูง อ้อ CG น่าจะเป็นแรงหนีศูนย์กลางนะครับ ผมจึงขับรถแบบไปเรื่อย ๆ
บางช่วงมีวีโก้แซงไป ถ้าภรรยากับลูกสาวหลับผมก็แอบตอด ๆ ความเร็วไปที่ 140 กมต่อชั่วโมง
ประมาณว่าเกาะท้ายเขาไป แต่เท่าที่เห็นเกาะไปไม่นานเขาก็ผ่อนให้แซง ผมเองพอขับเร็วคันเดียวก็เหงา
ก็จะผ่อนลงมาที่ความเร็วเดินทางปกติอีกครั้ง ขับรถไปคิดเรื่องงานไปเพลินดี หัวสมองแล่นดีครับ
บางช่วงขับไปเผลอใจ พอก้มมองดูไมล์รถก็เห็นความเร็วป้วนเปี้ยนแถว 150 กมต่อชั่วโมง
ก็ต้องรีบผ่อน เพราะมันเร็วเกินไป ผมชอบความเร็วที่ 110-120 มากที่สุด เดินทางสบาย ๆ
ไปเรื่อย ๆ
ถ้าความเร็วประมาณนี้แสดงว่าไปเจอรถเก๋งยุโรป พวกเบนซ์ ก็ขับตามเขาไป อย่างที่บอก
รถสูงเวลาวิ่งเร็วจะโยน แต่ทราบกันไหมครับว่า รถทัวร์เวลาห้อไปรับลูกค้าจะวิ่งความเร็วไม่น้อยกว่านี้ครับ
ในอดีตตอนซื้อมาใหม่ ๆ ผมขับวีโก้คันนี้เดิม ๆ เจอถนนลอน ทำให้รถโยนย้ายเปลี่ยนเลน
ตั้งแต่นั้นมา ผมก็เซทช่วงล่างใหม่หมด สำหรับรถผม ผมจ่ายค่าช่วงล่างไปพอซื้อเว็บหัวฉีดใหม่ 1 คัน
ตอนนี้มันเลยเกาะถนนหนึบเป็นตุ๊กแก
ถ่ายรูปให้ดูที่ความเร็วเกือบ 180 ผมไม่กล้าวิ่งเร็วกว่านี้ ภรรยาและลูกหลับอยู่ แถมขับมือเดียวถ่ายรูปซะด้วย
เครื่องวีโก้จะถูกควบคุมไม่ให้เกิน 190 กมต่อชั่วโมง ถ้าจะเกินก็จะถูกคอมตัดรอบ
อย่างที่บอกโครงสร้างรถไม่ได้สร้างมาเพื่อใช้กับความเร็วสูง ดังนั้นวิศวกรรมเขาจึงตัดรอบไว้ประมาณนี้
เพราะอะไรหรือครับ ผมเดาว่าเพราะถ้าเร็วกว่านี้ รถอาจจะเป็นเครื่องบิน เมื่อล้อไม่แตะพื้นก็บังคับรถไม่ได้ครับ อันตรายมาก
วีโก้ทำความเร็วที่ขึ้นมาประมาณนี้มาแบบสบาย ๆ พลังของเครื่องยังมีอีกพอสมควร
ไม่ต้องรีดรอบ แล้วพวกที่ไปปลดตัดรอบ เพิ่มแรงม้า มันจะวิ่งกันเป็นพายุขนาดไหน ผมนึกไม่ออกจริง ๆ
แต่ก็ไม่รู้ว่าใจกล้าที่จะเหยียบเกิน 200 หรือเปล่า เพราะถ้าเกินบ่อย ๆ ครั้งหนึ่งเขาอาจจะพบกับคำว่า "บิน"
และอาจได้ "บิน" เป็นครั้งสุดท้ายก็เป็นได้
ถึงโคราชตอนห้าโมงเย็นแวะโลตัส ซื้ออาหารหมา ซีดีคุณพระช่วยที่เขาคัดเฉพาะต่อปากต่อคำกันตลก ๆ เห็นลูกสาวยืนดูแล้ว
หัวเราะ ผมก็เลยซื้อให้ ผมยืนดูแล้วเฉย ๆ นะ แต่ก็สนุกดี ออกโลตัว แวะทานราดหน้า แล้วก็กลับบ้าน
จบการเดินทางในวันนี้ แม้ไม่ได้การไม่ได้งาน แต่ก็ได้ความหวังที่ภรรยาผมจะหายจากไมเกรน.
วันนี้มีนิทานก่อนนอนอีกแล้ว
วันนี้ปืนประจำกายเป็นปืนที่ถ่ายรูปได้ ก่อนยิงจริงลองลั่นชัตเตอร์ก่อน ฟังเสียงชัตเตอร์ทำงานหรือเปล่า
ก็เลยติดภาพในรถ ในรถจะมีรูปผมถ่ายรูปกับภรรยา แต่วันนี้ผมมาคนเดียว ผมจะไปไหน ไปทำอะไร
แต่ไม่ว่าจะไปทำอะไรก็ตาม ผมต้องรีบกลับมาหาภรรยาให้ทัน โจทย์ ระยะทาง 50 กว่ากม. ไปกลับ
ผมจะกลับมาทันใน 1 ชั่วโมงไหม
ยังเช้าอยู่ ทางค่อนข้างโล่งมีรถสิบล้อมากมาย ทุกคันมุ่งหน้าไปทางปากช่อง
ผมใช้ความเร็วเดินทางค่อนข้างเร็วสักหน่อย อันที่จริงก็กลัวจะโดนจับความเร็ว
แต่ช่างมันเถอะ ต้องรีบกลับมาหาภรรยา
แน่นอนมีรถที่ช้ากว่าอยู่ข้างหน้า ผมก็ต้องผ่อนและหาทางแซงซ้ายไปให้ได้
ผมไม่ชอบเปิดไฟหน้าไล่ใคร เพราะมันเสียมารยาท ถ้าเร่งรีบผมจะหาทางแซงไปเอง
ถ้าความเร็วประมาณนี้ คำนวณคร่าว ๆ กลับมาไม่ทันแน่
รถเก๋งคันหน้าวิ่งประมาณนี้เขาไม่ยอมหลีกให้ ผมก็ต้องตามก้นเขาไป
แซงซ้ายก็ไม่ได้ รถใหญ่วิ่งเรียงกันเป็นแถว
บางที่เขาผ่อนเพราะอาจเจอหลุม ผมก็ต้องแตะเบรค จานเบรคจะคดอีกหรือเปล่าไม่รู้
ตอนแต่งงานกับภรรยาใหม่ ผมก็เอารถภรรยาไปใช้ ปรากฏกว่าฝาสูบโก่ง ฮีท เบรคไหม้
เอารถพ่อตาวอลโว่ไปใช้ ก็ไปทำคอม้าคด แต่วีโก้คันนี้ทนเท้าดีมาก
สมัยผมเรียนมหาลัยใช้แอคคอร์ทเกือบ 3 ปี เกือบสองแสนโล แอคอร์ทตัวนั้นว่าแรงแล้ว
เจอวีโก้คันนี้ผมว่าคันนี้แรงกว่านะ
ก็ต้องตามเขาไป เพราะเขาไม่หลีกให้ ความเร็วไล่หลังกันแบบนี้ ถ้าเบรคก็แย่แล้วหละ
ข้างหน้าก็โล่ง ตามมารยาทต้องหลีกให้ผมนะ แต่ผมก็ไม่เปิดไฟไล่ ถ้าแซงซ้ายได้ก็จะแซงไป
ทางซ้ายโล่งยาว ออกซ้ายดีกว่า รถโฟลวีลวิ่งเร็วแบบนี้ต้องระมัดระวังในการเปลี่ยนเลนเป็นพิเศษ
กระตุกออกต้องกระตุกแก้ด้วย ไม่งั้นมีคว่ำหรือไม่ก็หมุน
รู้สึกว่าเก๋งด้านขวาจะเร่งความเร็ว อ้าว แล้วทำไมตอนผมตามหลังไม่เร็วแบบนี้ หรือว่าท้าดวล
แบบนี้ไม่ดีนะครับ ถ้ารถใครเขาจะแซงผมจะผ่อนให้เป็นมารยาทครับ จะไม่เร่งแซงประกบ
แถวแม่สอดถ้าเป็นอีแบบนี้เคยได้ยินว่าชักปืนยิงลอดหน้าต่างใส่กันหลายรายแล้ว
ก็เลยเร่งให้เก๋งคันนั้นรู้ว่า วีโก้ไม่ใช่กระบะธรรมดา รู้สึกว่าเขาจะผ่อนตั้งแต่ 180 แล้วหละ
รถผมเองก็เป็นโฟลวีลสูงด้วย วิ่ง เร็วแบบนี้ใครเห็นก็กลัว ผมเองก็กลัว แต่กลัวจะกลับไปไม่ทันมากกว่า
ก็ขับรถมือเดียวอีกมือถือกล้องมาตลอด เอาหละวางกล้องเสียที ได้ขับจับพวงมาลัย 2 มือซะที
แบบนี้ก็น่าจะกลับไปทานข้าวทัน.... แล้วผมก็กลับมาได้โดยสวัสดิภาพ เครื่องไม่มีฮีทสักนิด
เสียงคำรามเบา ๆ ตามปกติ น้ำมันเครื่องศูนย์ ผมใส่ E30 ลงไปด้วย ทำให้เครื่องลื่นกว่าเดิมมากมาย
จบการเดินทาง
ถ้าผมขายรถคันนี้ไป ก็จะซื้อแบบนี้มาใช้อีก
