ตึกสองชั้น ที่ห้องไม่ได้นับ เต็มหมด
บ้านดินที่คุณตาอยู่ ภายกว้างขวางพออยู่ได้ มดดำเยอะมาก ต้องเอาแป้งโรย จึงค่อยหายไป
เรือนนี้มาจากปทุมธานี คุณแม่เป็น คุณพ่อมาเฝ้า ตอนนี้คุณพ่อเลิกบุหรี่กับเบียร์เด็ดขาด
เพราะถ้าไม่เลิก หลวงตาขอให้ย้ายกลับบ้าน
เรือนไม้ห้องแถว
ด้านหลังห้องติดถนนที่ผมถ่ายรูป ด้านหน้าห้องอยู่ติดสระน้ำ ปลาตัวโตมาก
เป็นห้องแถวยาว ตอนนี้มาอยู่เต็มหมดแล้ว
ถัดจากเรือนไม้ห้องแถว ก็มีบ้านเดี่ยวอีก 2 หลัง
ก็มีมาจากกรุงเทพ เต็มทั้ง 2 หลัง อ้อ หลังละ 2 ครอบครัว
(1 ครอบครัว มี คนป่วยกับญาติ)
อีกด้านของบ้านเดี่ยว 2 หลัง
มีเรือนโรงครัวแยกอยู่ด้านหลังบ้าน
เดินลงทางลาดหักศอกมาอีกไม่เกินร้อยเมตร เห็นบ้านสร้่างอยู่สันโดษ
ก็เป็นบ้านสำหรับคนป่วยอีก คือถ้าใครมาช่วงบ้านเต็มและบ้านนี้ว่างก็จะได้อยู่หลังนี้
แต่ว่าต้องชอบสันโดษหน่อยนะ ถ้าเป็นคนขี้เหงาไม่แนะนำ เพราะอาจเป็นมะเร็งในใจก็ได้
เดินมาอีก 50 เมตร ชะอุ๊ย เสียงร้องไห้ดังออกมาจากในบ้าน เหมือนกำลังคุยทางโทรศัพท์
ผมก็เข้าใจนะว่าใครไม่เคยเจอคงไม่รู้ถึงอารมณ์นั้น บ้านหลังนี้มีคนอยู่อยู่ ทะเบียนโคราชซะด้วย
จดไว้แล้ว เอาไว้เจอในเมืองค่อยถามไถ่สารทุกข์สุกดิบสักหน่อย
ดูแล้วน่าอยู่มาก ขอแค่ต้องเป็นมะเร็งและบ้านหลังนี้ว่างพอดี ก็จะได้อยู่ครับ
อยากอยู่ไหมครับ
อีกหลังสร้างเหมือนกันแต่แปลนกลับกัน เงื่อนไขเดิม คือต้องเป็นมะเร็งและบ้านนี้ว่างพอดี
หลังนี้ดูสวยงามมาก อยู่ใกล้อโรคยาศาล (เป็นชื่อเรียกสำนักงานที่วัด ถ้าเข้าใจผิดก็ขออภัยด้วย)
ลายผนังสวยงามมาก น่าจะเป็นบ้านสมัยใหม่
โรงเรือนต้มยา โอเพ่นแอร์ ใกล้สระน้ำ บรรยากาศเหมือนสมัยอยุธยาโน้นเลยครับ
ใช้หม้อดินต้มยา นัยว่าไม่มีสารพิษเจือปน พลังงานมาจากไม้แห้งตามป่า
แหล่งพลังงานที่สะสมไว้ บางบ้านก็ใช้ถ่าน ยิ่งดีใหญ่ไม่มีควันดำ
ตั้งทิ้งไว้เหมือนไม่ได้ใช้งาน ดูลักษณะภาชนะแล้วถ้าอยู่ในเมืองคงมีมูลค่าหลายพันนะจะบอกให้
ถ้าใครทำโอ่งแบบนี้ของบ้านเขาแตก พอรู้ราคาชดใช้แล้วจะร้องไอ๊หย่า
มีรูปอีกมากแต่ขอพอแค่นี้ เพื่อสำหรับสมาชิกปืนอัดลมที่อาจมีปัญหาเรื่องนี้
แม้ไม่ได้เป็นกับตัวเองแต่ถ้าคนเป็นที่รักเป็น ก็จะมีทางเลือกหนึ่งนะครับ
เอามาแชร์กันเป็นความรู้รอบตัว
