ขอขั้นโฆษณาให้พี่นะซักนิด...รอเรื่องชุดที่ 2 อยู่ครับ
เอามาฝากน้าแม๊กซ์กะเพื่อนๆพี่ๆชาวปืนลม เป็นรูปที่ถ่ายไว้ตอนไปกางเต้นท์นอนที่ดอยผ้าห่มปก (ดอยฟ้าห่มปก ชื่อทางการพึ่งตั้งใหม่)
ถ่ายจากมือถือตอน 8.30น.นั่งจิบกาแฟ เป็นรูปที่คิดว่าสวยที่สุดและบรรยากาศดีที่สุดของทริปเที่ยวครั้งนี้ ครับ
ป่านนี้เส้นทางขึ้นดอยคงจะเป็นยางมะตอย เดินทางสะดวกกว่าเมื่อก่อนแล้ว
สมัยผมไปเป็นทางดินแดง ความสูงชันถ้าเทียบกับอ่างขางแล้ว ก็น่าจะพอๆ กัน
แต่ยอดดอยผ้าห่มปกจะสูงกว่าดอยอ่างขาง ทำให้ต่างกันที่ดอยผ้าห่มปกมีหมอกเยอะกว่า
และดอยอ่างขางที่ไปเที่ยวจะเป็นหุบ แต่ดอยผ้าห่มปกที่เที่ยวเป็นยอด
ถ้าเรื่องความหนาวเหน็บ สำหรับผมคิดว่าดอยอ่างขางหนาวกว่า
หน้าร้อนเคยเดินเท้าจากดอยอ่างขาง ไปดอนผ้าห่มปก เตรียมอาหารแค่ข้าวกับ
สเบียงแห้งไว้สัก 1 วันก็พอแล้ว พออาหารหมดค่อยไปหาซื้อตามหมู่บ้านแม้วก็ได้
เตรียมเศษเงินไว้มากหน่อยเดินกันจนเบลอ เลยดอยผ่าห่มปกไปเมื่อไหร่ก็ไม่รู้
มารู้ตัวก็เห็นป้ายขอให้โชคดีต้องเดินย้อนกลับมานอนอีกที
ถ้าเป็นหน้าหนาวไม่กล้าเดินเพราะต้องมีอุปกรณ์ให้ความอุ่นมันจะเพิ่มน้ำหนักขนไปไม่ไหว
และถ้าไม่เตรียมไปคงได้หนาวตายแน่ๆ
แต่ผมเคยไปนอนอ่างขาง โดยมีเสื้อหนาวแค่ตัวเดียว ตอนนั้นเลิกเรียนก็บึ่งมอเตอร์ไซต์จากเมืองมาอ่างขาง
อากาศหนาวมาก ตอนเช้าเบาะรถมอเตอร์ไซต์มีน้ำแข็งจับผิวเหมือนช๊อกโกแล๊ตบนไอติม คืนนั้นอาศัยเหล้ากับกองไฟ
ตัดหญ้ามาทำเพิงกันน้ำค้าง น้ำค้างหยดที่ชายหญ้าเป็นน้ำแข็งต่อกันยาวลงมา
สมัยนั้นตัดไม้ก่อไฟได้เลย เดี๋ยวนี้คิดว่าทำไม่ได้แล้ว แต่เชื่อเถอะ ถ้าหนาวมากๆ ก่อไฟเถอะครับ
ทำเพื่อชีวิตรอดมันไม่มีผิดถูกหรอก
เป็นประสบการณ์ส่วนหนึ่งที่ได้มากับเสียการเรียนไป 1 ปี ในตอนนั้น
