วันนี้ผมนอนหลับก่อนเที่ยง หลับได้ไม่นาน มีโทรศัพท์เข้ามาปลุก ชวนให้ไปปฏิบัติการที่ 4/2
ตกลงนัดกันตอน 13.30 น. วางหูเสร็จผมก็นอนต่อ ตื่นมาก็ทานอาหารดูนาฬิกาด้วยสายตาที่ไม่ค่อยดี
เหลือเวลาอีก 30 นาทีจะถึงเวลานัด
ผมรีบเติมลมปืนทั้งสองกระบอก บรรจุกระสุนหัวตัดเบอร์ 2 น้ำหนัก 13 เกรน ลงในแมกกาซีน สำหรับ s410
ส่วน s400 ป้อนครั้งละนัด ติดกระสุนไปครึ่งตลับพอ ขนโน็ตบุ๊ค กล้อง และกระเป๋าปืนขึนรถแล้วก็รีบไป
เพราะสายแล้ว ประเดี๋ยวเลขาอีสานจะว่าไม่ตรงเวลา
ขับรถผ่านบิ๊กซี เข้าซอยไปอีกนิดก็ถึง 4/2 แล้ว จอดรถได้โทรศัพท์ถึงทานเลขา ว่าจะขอโทษที่มาสาย
เหลือบดูนาฬิการถบอกว่า อีก 3 นาทีจะ 13.00 น. แทบไม่เชื่อสายตา เลยรีบดูนาฬิกกาข้อมือ มันก็บอกตรง
กับนาฬิการถ ผมรู้สึกอายเพราะคราวที่แล้วท่านเลขากระแนะกระแหนะบอกว่าผมเหมือนจะลงแดง นัดบ่ายมาเช้า
มาคราวนี้นัด 13.30 มาอีก 5 นาที 13.00 น. ก็เลยโทรบอกท่านเลขาแก้เขินว่ามาถึงแล้ว ชรอยท่านเลขาน่าจะ
ยังกินข้าวไม่อิ่ม เพราะระหว่างปฏิบัติการท่านชวนซัดขนมจีบ ไอติวิ่งผ่านเรียกซื้อไอติม
ผมใช้เวลาปฏิบัติการตั้งแต่ 13.00 - 18.00 น. จึงลาท่านเลขากลับบ้าน เพราะเห็นว่าจะมีรายการดริ๊งตอนหลังมื้อค่ำ
มาดู action ของท่านเลขาอีสานกันครับ แต่ละ action สมกับที่ได้ถ้วยรางวัลลูกกรดชาวบ้าน 50 เมตร
ท่าคุกเข้ายิง ท่านี้ถ้าส้นเท้าไม่เปิดไม่ถูกต้องนะครับ กรุณาสังเกตส้นเท้าท่านเลขาอีสานเปิด
ไม้กวาดข้าง ๆ เอาไว้ตีนกพิราบที่ไม่ตายครับ นัดนี้เท่าที่จำได้รู้สึกว่านกพิราบตัวนั้นจะกองเอาะเยาะตรงที่มันเกาะ
เผียะเดียวกองเอาะเยาะอย่างที่บอกครับ ผมเล็งกล้องเข้าไปเห็นสั่นริกๆ สักครู่ แล้วก็นิ่งเงียบไป
ท่าประทับยิงสูงแบบไม่พาด ผมยืนเชียร์อยู่ข้าง ๆ เผียะเดียวเหมือนกัน แต่คราวนี้นกพิราบบินไปเฉย ๆ
ผมจำไม่ได้ว่านัดไหนนะที่ท่านเลขายิงโดยไม่ได้หักคันรั้งลง ทำให้ยิงพลาดไปอย่างน่าเสียดาย
ท่าพาดหลังคารถยิง นัดนี้ร่วงลงมาดังตั๊บ ผมถือถุงวิ่งปุเลง ๆ ไปเก็บนก
