ผมมักจะสอนลูกหลานใจสิ่งที่ดี ในเมื่อ เค้าต้องการสิ่งตรงกันข้าม ก็ให้ทำ แต่อยู่ในขอบเขต ที่เราผู้เป็นพ่อสามารถ ดึงเขากลับมาได้ เช่น
หลานผมแอบสูบบุหรี่ เมื่อผมรู้ ผมก็ให้สูบ แต่ครับ มีข้อแม้
1 ให้เค้าหาเงินได้เองก่อน
2 พาเค้าไปเจอ กับคนที่ สูบบุหรี่ แล้วสุขภาพ ย่ำแย่ ( พ่อของเพื่อนผมโดน เจาะคอ บางคน เป็นโรคหัวใจ)
ผมมักจะให้คนเหล่านี้เป็นผู้สอน ว่าทำไม บุหรี่ ถึงไม่ดีถ้าสูบเข้าไป
หลานคนหนึ่ง ติดยา บ้า น้าผม ไล่ออกจากบ้าน หายไป 2 ปี จบด๊อกเตอร์(เล่นเข็ม) อยู่กับผม 5 เดือน เลิกหมดทุกอย่าง
ไม่ได้ห้ามนะครับ ซื้อให้ด้วย แต่เราต้องเข้าใจเค้าก่อน ว่าทำไม ถึงทำ ทำแล้วได้อะไร เป็นผู้ฟังที่ดี แล้วค่อยๆ ลดที่ละน้อย(ผงขาว)
แล้วหาสิ่งที่เบากว่า เช่น กินเหล้า เป็นต้น หลังจากนั้น ก็เลิกเหล้า แต่ไม่รู้ทำไมไม่เลิกบุหรี่ อาจจะเป็นเพราะผมสูบให้เห็นมั้ง
ลูก ของลุง เป็นนักเลง คนนี้หนักกว่าเพื่อน เป็นนักเลง ติดยา กวน-ีน เป็นที่สุด ผมใช้ วิธี ดึงโจรเป็นพวก ด้วยการเป็นโจรด้วย
แต่ ต้องอยู่ในขอบเขต แล้วทำสิ่งที่แตกต่าง ออกไป ทำในสิ่งที่สังคมยอมรับเช่น อยู่บ้าน ขายของ ถ้าถึงเวลา ก็ไปเกกับเขา
แล้วกลับบ้าน นั่งกินน้ำชากับผู้ใหญ่ ช่วยสังคมบ้างถ้ามี ที่ชอบที่สุด กินเจ แห่เจ้า ทีนี้เขาจะรู้สึกได้ว่า สิ่งที่เค้าทำ ไม่มีใครยอมรับ
แต่สิ่งที่ผมทำ สังคมยอมรับ บทสุดท้าย ก็ดึงโจรมาเป็นพวก คนปกติ
แต่มีอยู่สิ่งหนึ่งครับ ที่อยากบอกก็คือ
ไม่ว่าพ่อแม่จะพูดอะไร ลูกจะไม่ฟัง แต่เค้าเห็นและทำตามในสิ่งที่พ่อแม่ทำ เสมอ วาจาใด กล่าวล่วงเกิน หรือผิดพลาดกราบขอ อภัย ณ. ที่นี้ด้วยครับ
ปล หลานคนที่ 1 ไม่เคยแตะบุหรี่เลย นับตั้งแต่ครั้งนั้น ตอนนี้ เป็น นักกีฬา โรงเรียน
2 กินเหล้า เป็นพิธี ถ้าผู้ใหญ่ ส่งให้ อย่างอื่นไม่เคยแตะ รับกิจการ ต่อจากพ่อ พ่อหันไปบ้านักร้องแทน
3 ใช้ชีวิต ปกติ ทำงาน บริษัท มีครอบครัวแล้ว