สวัสดีครับ
ผมอยากทราบครับว่าทำไมกระสุนลูกซอง (ลูกปราย 9 เม็ด-ลูก SG) ถึงส่งหัวกระสุนไปได้ไกลแค่ราวๆ 500 เมตร ก็หมดระยะอันตรายแล้ว และกระสุนลูกโดดของลูกซองก็ยิงได้ไกลแค่ราวๆกิโลเมตรเดียวเท่านั้น
ทั้งๆที่พลังทำลายที่ปากลำกล้องของลูกซองรุนแรงกว่ากระสุน .22 มาก แต่กระสุน.22 กลับส่งหัวกระสุนไปได้ไกลตั้งเกือบ 2 กิโลเมตร
ขอบคุณสำหรับทุกๆคำตอบครับ
ถามมาน่ารักดีครับ ......ลองคุยกันดู
ก่อนอื่น ผมไม่ใช่นักวิชาการด้านอาวุธปืนนะครับ เพียงแต่เล่นปืนมาบ้าง เคยผลิตปืนประเภทปืนแก็ป ปืนอัดเทียนหัวลูกปืนคอ จักรยานบีเอ็มเอ็กซ์ เที่ยวตระเวนยิงป้ายโฆษณาแถวบ้าน ให้แผ่นไม้อัด มันทะลุได้ โดยใช้การรีดขนาดลำกล้องด้วยเสาสไลด์วิทยุ จากใหญ่ไปหาเล็ก เป็นการเพิ่มกำลังหัวกระสุน ......ก็พอจะเข้าใจอะไรได้บ้าง
ผมไม่ทราบนะครับ ว่าระยะตำบลกระสุนตก ของท่านจะโอเคหรือเปล่า แต่เป็นที่แน่ๆ แหละว่า .22 ไปไกลกว่า ลูกซอง อย่างแน่แท้ อันนี้ เป็นที่ทราบกันโดยทั่วไปอยู่แล้ว
-ก่อนอื่น ท่านต้องเข้าใจหลักการส่งกำลังของลำกล้องปืนเสียก่อนเป็นอันดับแรก
แก๊ส ในการจุดระเบิด เมื่อระเบิดออกมาแล้ว จะต้องถูกเก็บตัวอยู่ด้านหลังหัวกระสุนอย่างมิดชิด จนกว่ากระสุน จะโพล่พ้นปลายลำกล้อง
กระสุนปืนลูกซอง แม้จะมีพลังงานปากลำกล้องรุนแรงกว่า .22 อย่างมหาศาล แต่อย่าลืมว่า กระสุนลูกซอง ไม่ได้แนนสนิท กับลำกล้องปืน เหมือน .22
.22 นั้น ถ้าท่านถอดหัวกระสุน ออกจากปลอก แล้วลองยัดเข้าท้ายรังเพลิง แล้วลองกระทุ้งให้ออกปากลำกล้องดูซิครับ ผมว่า ปล้ำกันพอสมควรแหละครับ กว่าจะเอาก้านเหล็กกระแทกให้มันออกมาทางปากลำกล้องได้
หัวกระสุน .22 จะฟิตกับกับลำกล้องพอสมควร ความฟิตความแน่นของมัน ทำให้เกิดแรงดันภายในลำกล้อง ส่งผลให้กระสุนวิ่งไปได้ไกล
และ....และ...และ
ข้อสำคัญที่สองคือ ท่านเข้าใจเรื่องเกลียวลำกล้องไหมครับ ไม่รู้จะเรียกว่าอะไร เขาเรียกเกลียว ผมก็เรียกมั่ง จริง มันเป็น เนื้อเหล็กที่นูนขึ้นมาในลำกล้อง เป็นตัวบังคับให้กระสุน วิ่งออกไปด้วยแล้วหมุนรอบตัวเองในลักษณะ ทรงกระบอกไปด้วย
ไอ้เกลียวนี่แหละ ส่งผลให้ .22 วิ่งได้เป็นแนวตรง และมีกำลังมากขึ้นไปอีก
ท่านลองส่องลำกล้องปืนลูกซองดูซีครับ ลำกล้องเรียบสวยใสสะอาด ไม่มีเส้นอะไรๆ วนไป เวียนมาอยู่ในลำกล้องเลย
เมื่อกระสุนระเบิดดันหัวกระสุนออกไป กล้องก็เพียงแต่บังคับให้กระสุน พุ่งออกไปข้างหน้าเท่านั้น
หัวกระสุนลูกซอง เป็นเม็ดๆ แยกจากกัน ก็ต่างคนต่างกระจายกันไป โดยมีหมอนรองกระสุนเป็นตัวช่วยส่งกระสุนออกไป
มันต่างกันครับ
ผมพอจะเล่าให้ท่านฟังได้แบบนี้แหละครับ ท่านเคยเล่นกระบอกไม้ไผ่ อัดกระดาษหนังสือพิมพ์แช่น้ำไหมครับ
ถ้าท่านปั้นกระสุนแช่น้ำได้ขนาดเหมาะๆ แน่นๆ ลำกล้องหน่อยละก็ นัดนั้นแหละ ดังสนั่น และถ้าโดนเพื่อนละก็ เจ็บเอาการ
แต่นัดไหน ปั้นไม่แน่น กระแทกด้ามยิงไป เสียงก็ไม่ดัง ยิงก็ไม่เจ็บ ลมมันรั่วหมดเลยครับ
ลืมบอกไป บอกกระบอก ทำสั้นเป็นคอมแพ็ค ปั้นกระสุนแน่นแทบตาย ยิงก็ไม่ไกล เสียงก็ไม่ดัง
แต่ถ้ากระบอกไรเฟิล ยาวๆ ยิงปั้นกระสุนแน่นๆ เสียงยิ่งดัง แถมโดนแล้วเป็นจ้ำๆ เลยแหละครับ (กระบอกไม้ไผ่นะครับ) พอเปรียบกันได้มั้ง
พี่เต่าพูดจริงๆหรือครับ...
สามารถเทียบกันง่ายๆอย่างนั้นเลยหรือครับ...
แรงดันในรังเพลิง ความเร็วต้น ขนาดคาลิเบอร์ แรงต้านอากาศ ไม่มีส่วนเลยหรือครับ...
ถ้าผมบอกพี่เต่าว่าปืนแก๊ปดินดำแบบกรอกจากปากลำกล้องยิงได้ไกลกว่า ๒.๗ กิโล...
พี่เต่าจะเชื่อไหมครับ...ฮา...
