สมาชิกใหม่จริงๆครับ และหลงไหล .375 & .458 (ภาค.2)

[พรานนรินทร์ ชุมไพร]

กรผมรู้จักมันในนามของ "ลูกมะหาด" ครับ

เห็นครั้งแรกนึกว่ากระท้อนป่า  

มังคุดไม่อยากกินอยากินแต่ไอ้นี้ต้มไก่

[nick357 "รักในหลวง"]

อ่านถึงตอนนี้แล้วคิดถึง คอลัมภ์ของลุง เพี้ยนพุมชะมวง   ย้ายที่กินเหล้า ......................

แต่ถ้าท่าน nick357 คิดถึงลุงเพี้ยนพุ่มชะมวงก็ลองสอบถามท่านผู้อาวุโสลุงพรานบุญท่านดูซิครับ

ท่านคงมีอดีตพึงลำลึกถึงกับสหายเก่าของคุณอาก๊ก ของท่านบางแหละครับ

เพื่อจะคลายความคิดถึงลงได้บ้าง

ผมก็คิดถึงเหมือนกัน 

หากมีโอกาศ อยากพบปะตำจอกกับทุกท่านเลยครับ.....

[soveat ชุมไพร]

สำหรับท่านที่ชื่นชอบรสเผ็ดร้อน ตามแบบฉบับแกงป่า ....     
          สัญจรไปที่บ้านสวน นนทบุรี

ไก่เป็นริ๊ดซี่ครับคุณลุง  มีรูอีกรูที่ข้างก้น...

[พรานบุญ หลงกรุง]

ยิงเก้งสร้างวัด  ตอนที่.4                                                                                                                          
       บ่ายห้าโมงกว่าๆ คณะของเราออกรถจากบ้านผู้ใหญ่มาก ซึ่งอยู่ติด
กับสำนักสงฆ์ถ้ำพระธาตุนั่นแหละ  มุ่งหน้าสู่ป่าสะแดะ  ระหว่างทางก่อนลงเขาเข้าสู่บ้านปลายดินสอ  
จะต้องผ่านเขาตีนยัน ซึ่งสูงชันและคตเคี๊ยวมาก  ก้อนหินลอยขนาดใหญ่หลายก้อนขวางกลางถนน  
ต้องใช้เวลากว่าชั่วโมงจึงจะผ่านพ้นลงมาได้.

        ผ่านเข้าสู่บ้านปลายดินสอ ลุเข้าสู่บ้านต้นมะพร้าว  ระหว่างสองข้างทางปกคลุมด้วยทิวไผ่
เป็นช่องพอรถเราจะแทรกไปได้ ไก่ป่าหลายตัวบินหนีกันพรึบพลับ เมื่อรถเราคืบคลานเข้าใกล้ตัวมัน.

         ราวสักสองทุ่มคณะของเราก็มาถึงปากทางเข้าป่าสะแดะ รถจี๊ปจะต้องบุกฝ่าดงกล้วยป่าที่ขึ้น
อย่างหนาแน่น  เมื่อหันกลับไปมองดงกล้วยป่า  ถูกเปิดเป็นช่องราวกับรถเท็กเตอร์บุกผ่า   ผ่านพ้นเข้า
ไปก็จะพบทางลากไม้  เส้นทางนี้ถ้าตรงไปก็จะไปจรดทุ่งก้างย่างที่แควน้อย  แต่เราเลือกทางข้อน
ไปทางซ้ายมือ  เพื่อเข้าสู่ป่าบ้านกลางเป็นที่หมาย

         ความรกชัฏของป่าเริ่มปรากฏ  อากาศเปลี่ยนไปเป็นหนาวทันที  ไม้ใหญ่มหึมายืนสง่างาม
ท่ามกลางสีสันเขียวสดใส แต่ถว่าเป็นไม้นอกสายตาของสัมปทานไม้เพราะเป็นไม้เนื้ออ่อน ตลอด
ทางรายล้อมด้วยป่าไผ่ ป่าผาก บางช่วงก็จะเป็นไผ่ตง  ลำต้นใหญ่มากๆ  เคยเห็นชาวกระเหรี่ยงตัด
มาแทนกระป่องตักน้ำ  รถของเราต้องข้ามลำห้วยน้อยใหญ่ที่ไหลลดเลี้ยวมาจากยอดเขาสูง

        ใกล้เที่ยงคืน  เมื่อเราต้องบังคับรถข้ามลำห้วยใหญ่มาได้  ข้าพเจ้าจึงสั่งให้พักรถ พักคน
ด้วยการต้มกาแฟดำ โดยเตาสนามของรัสเชีย (เตาน้ำมันเบนซิล) เจ้าใหญ่ (นายสนั่น  ประสงค์)
ปรารภขึ้นว่า ดวงเรามันคงจะอับอีกแล้วหรือ ผ่านมาตั้งสี่ ห้า ชั่วโมงแล้ว แสงไฟจากสปอร์ตไลท์
ไม่กระทบสายตาของสัตว์ที่คู่ควนเลย

        รถของเรายังคงจับเส้นทางลากไม้เดิม  มุ่งหน้าสู่หนองพะยอม  ผ่านขึ้นเขากระดูกแรด
ซึ่งไม่สู้จะสูงชันมากนัก ลงสู่ที่ราบ แสงไฟจากสปอร์ตไลท์จับเข้ากับดวงตาคู่หนึ่งแดงเป็นประกาย
เพียงชั่วกระพริบตา
     เจ้าของดวงตาเจ้าเล่ห์ วิ่งผ่านหน้ารถไปเร็วราวกับลูกศร .....  (ต่อตอนจบ)[/color]

[จอยฮันเตอร์]

แล้วสัตว์ป่าไม่ตกใจเสียงรถหรือครับคุณลุง

[พรานบุญ หลงกรุง]

แล้วสัตว์ป่าไม่ตกใจเสียงรถหรือครับคุณลุง

เมื่อครั้งกระนั้น อย่างนี้เลยครับ.. (ต้องขออภัยหลายๆท่านครับ นี่เป็นภาพเก่าในอดีต)

[vuttichai]

โอ้...... คุณWILLYS  รักในหลวง
ไปพบไปเจอมาที่ป่าแห่งไหน?  นานมาแล้วที่ไม่ได้พบเห็น จนเกือบลืมมันไปเลย
เมื่อครั้งที่กำยำเดินป่าได้ไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อย  พาลพบเข้าก็จะแว๊ะเก็บกินแก้
กระหายอยู่บ่อยครั้ง พรานป่าจะเรืยกว่า "มะยาง" หรือ "ยางป่า"
และยังมีผลไม้ป่าในกลุ่มเดียวกันจำพวก มะพูด มะหาด ฯลฯ ที่นักเดินป่ามักจะเก็บกิน  
เมื่อพบเห็นในป่ายามเวลาที่เหมาะสม

คงจะเรียกกันหลายอย่าง. http://noknoi.com/magazine/article.php?t=3254

กรผมรู้จักมันในนามของ "ลูกมะหาด" ครับ ระกำหลังบ้านผมก็มีบนเขาใก้ลน้ำตกยิ่งเยอะเอามาต้มส้มไก่ป่าไก่บ้านใส่กระวานไปด้วยอร่อย.

เห็นครั้งแรกนึกว่ากระท้อนป่า 

มังคุดไม่อยากกินอยากินแต่ไอ้นี้ต้มไก่

[pok3344]

สวัสดีครับท่านอาวุโสทุกท่านขอกลับเข้าชุมนุมอีกครั้งครับ......หลังจากแอบไปเก็บตัวอยู่หลายเดือน
ยังคิดถึงทุกๆท่านเหมือนเดิมนะครับ
สอบถาม.....วันเสาร์นี้อาพรานบุญไปรึเปล่าครับ ถ้าไปจะขอคาราวะซัก 5 แก้วครับ

[โทน73 -รักในหลวง-]

ขอถามลุงพราน และ พี่เขียว ครับ

เคยพบผลไม้ในป่าชนิดหนึ่ง ผลคล้ายมะตูม แต่ไม่เปลือกยามแห้งไม่แข็งเท่า  ลักษณะเม็ดข้างในก็เหมือนมะตูม สีขาวออกเหลืองอ่อน
เฉาะออกมา ดูดกินได้แต่เนื้อที่ติดเปลือก รสฝาดเปรี้ยว  แต่แปลกที่กลิ่น กลิ่นหอมคล้ายทุเรียนป่า 
อยากทราบว่า คือผล อะไรครับ

ตอนที่เห็นคนนำทางก็พูดกระเหรี่ยง อธิบายกันไม่รู้เรื่อง

 ขอบคุณล่วงหน้าครับ 

[จอยฮันเตอร์]

รออ่านต่อครับคุณลุง

[พรานบุญ หลงกรุง]

ถึงคุณโทน73 -รักในหลวง
         ผลหมาก รากไม้ ในป่านั้นมีมากมายก่ายกอง ทั้งที่จับต้องกินได้ บางชนิดมีพิษมาก
อย่าว่าแต่จับต้องเลยครับ  เพียงเดินเข้าใกล้ หรือ อยู่ท้ายลม ท่านก็จะรับรู้ถึงพิษสงมันแล้ว

          สำหรับผลไม้ป่าที่ถามมานั้น ผมยังนึกไม่ออก  ว่ามันคือผลอะไรครับ?
ถ้ามีรูปภาพ พี่-น้อง เราหลายๆท่านต่างก็มีประสบการณ์ น่าจะไขข้อสงสัยท่านได้บ้าง

[พรานนรินทร์ ชุมไพร]

มาขั้นเวลาการยิงเก้งสร้างวัดท่านอาจารย์ตอนจบ

คงกำลังใกล้คลอดเต็มที่แล้วกับตอนจบ

ช่วงนี้มานำเสนอ "ผลไม้ป่าหากินได้"

อีกซักอย่างครับ ไอ้ลูกไม้ชนิดนี้ผมเดินเจอในป่ามากมาย

เก็บลูกกินก็เยอะ ตัดหน่ออ่อนมาแกงเผ็ดก็อร่อย

สังเกตุดูแล้วคิดว่ามันมีหลายสายพันธุ์

บ้านใครมีลูกไม้ป่ากินแล้วไม่ตาย บางครับ

[พรานบุญ หลงกรุง]

เรียนเชิญ พี่ น้อง ชาวอาวุธปืนที่ว่างทุกท่าน ครับ
งานนี้จะได้พบชุมไพร รุ่นแรก (เท่าที่ยังเหลืออยู่ ) จนถึงรุ่นปัจจุบัน

[พรานนรินทร์ ชุมไพร]

รัปทราบข้อความของท่านอาจาย์ครับ

[พรานบุญ หลงกรุง]

จากภาพของคุณนรินทร์พ่อครัวเมืองสุพรรณ
สังเกตุจากภาพได้ไม่ชัดนัก เพียงพบว่าเป็นผลไม้เครือ ลูกเหลืองๆ มีจุดดำๆที่ก้นลูก
ลักษณะเช่นนี้มันน่าจะเป็น "ลูกหวาย" ยิ่งกล่าวว่ายังตัดหน่อมาแกง อย่างนี้ ชัวร์ป๊าบ เลย
(ฝากให้สหายแป๋งได้ซดโฮกอือ.... แก้ไข้หัวลม....... 

ฝากแกงหน่อหวายใส่หญ้านาง มาแบ่งปัน  
คั้นหญ้านาง วางกรอง รองใส่หม้อ
ปลอกหน่อหวาย ตัดให้สั้น ปันลงใส่
เสร็จสรรพ จับเห็ด เด็ดผักใบ
รวมกันใน ใส่ปลาร้า พาแซบนัว

พริกสดอ่อน หย่อนลงบ้าง ช่างซาบซ่า
เคี้ยวคำอ้า น้ำตาเล็ด เผ็ดถ้วนทั่ว
ซดน้ำแกง แบ่งข้าวเหนียว เคี้ยวลืมตัว
สุขพันพัว ผูกพันกัน ตามอัตตา

คัดลอกจากหมวดวรรณกรรม/กาพย์กลอน