ขอลงภาพเพื่อนเก่าแก่ของผมครับ สมัยเป็นนักเรียน รร.ประจำที่บ้านนอกด้วยกัน"อัสสัมชัญ ศรีราชา"รุ่นเดียวกันครับ
(เพิ่งเสียชีวิตไปจากอุบัติเหตุ รถยนต์เมื่อต้นเดือนที่ผ่านมา )คุณ"หนึ่ง" ไพบูรณ์ เปาอินทร์ ครับ
:~
สมัยก่อนชอบติดตามข้าพเจ้าไปเดินป่าด้วยกันเสมอๆ
ขอแสดงความเสียใจด้วยครับ ปู่เพื่อนผมก็สอนที่อัสสัมชัญ ศรีราชาครับท่านพรานหนุ่ม ปัจจุบันลูกแกสอนต่อตัวแกคงสิ้นบุญไปแล้ว
เพราะปี2526 ผมไปเที่ยวแกก็อายุปาเข้าไป 60 กว่าแล้ว จำชื่อแกไม่ได้จำได้แต่นามสกุล"สิทธิธรรม" บ้านแกอยู่ข้างรร.ทำเป็นหอพักด้วย
รร.อัสสัมชัญศรีราชาตั้งขึ้นมาในช่วงสงครามโลกครั้งที่สอง เพราะสาหตุจากรร.อัสสัมชัญบางรัก อยู่ใกล้จุดยุทธศาสตร์สำคัญ
ต้องปิดโรงเรียนนับปีจากสงครามอันยาวนาน
คณะครูจึงหาที่สำหรับสร้่างโรงเรียนอีกแห่งที่ศรีราชา ในยุคที่ที่ดินยังไม่ต้องใช้เงินซื้อ พานักเรียนเดินทางข้่ามแม่น้ำบางปะกงด้วย
แพขนานยนต์(ยังไม่มีสะพานข้าม) ยุคแรกของการสร้างโรงเรียนลำบากมาก เพราะป่าล้อมโรงเรียน ทางอัสสัมชัญศรีราชาเคย
ปลูกสัปปะรดพันธุ์พิเศษ ที่นำเข้าจาก ตปท. พอมาปลูกในไทยเกิดเปลี่ยนแปลงสายพันธุ์ไป อันเป็นจุดกำเนิดของสัปปะรดศรีราชาในปัจจุบัน
อ.ชาตรี อนุเธียรเป็นนักเรียนยุคแรกๆ ที่อ.พาข้ามแพขนานยนต์ไปศรีราชา แกเรียนจบที่นั่นและเป็นบราเดอร์สอนเด็กต่อ
เป็นพรานที่เจนจบป่าแถวนั้นทั้งเขาเขียว หุบบอน ยันอ่างศิลา ตั้งแต่เป็นนักเรียนยันเป็นครู
ปัจจุบันเกษียณอายุและเสียชีวิตไปแล้วครับ
คนที่สร้างสิ่งดีๆให้แก่สังคมมนุษย์ในยุคที่แล้ว ทรหดพอสมควรครับ กว่าอัสสัมชัญศรีราชาจะอยู่มาถึงปัจจุบัน
