สมาชิกใหม่จริงๆครับ และหลงไหล .375 & .458 (ภาค.2)

[vuttichai]

ยังรอเรื่องราวจากท่านพรานบุญอีกต่อไปเรื่อยๆครับ.

[คนตัวเขียว-รักในหลวง]

ยังรอเรื่องราวจากท่านพรานบุญอีกต่อไปเรื่อยๆครับ.

เขียวหวานกวางมื่อคืนรสชาดเป็นไงบ้าง เหมือนขาดขนมจีนมั้ย

[Sting รักในหลวง]

ยังรอเรื่องราวจากท่านพรานบุญอีกต่อไปเรื่อยๆครับ.

เขียวหวานกวางมื่อคืนรสชาดเป็นไงบ้าง เหมือนขาดขนมจีนมั้ย

จุ๊ ๆ ......ไปทำอะไรกันมา

[vuttichai]

อย่างแรกเผ็ดน้อยไปหน่อยอย่างหลังเค็มมากไป.

[คนตัวเขียว-รักในหลวง]

ยังรอเรื่องราวจากท่านพรานบุญอีกต่อไปเรื่อยๆครับ.

เขียวหวานกวางมื่อคืนรสชาดเป็นไงบ้าง เหมือนขาดขนมจีนมั้ย

จุ๊ ๆ ......ไปทำอะไรกันมา

มื้อค่ำครับพี่

[คนตัวเขียว-รักในหลวง]

อย่างแรกเผ็ดน้อยไปหน่อยอย่างหลังเค็มมากไป.

ผัดเผ็ดไก่นาเลยเด็ม  แต่ถ้าเป็นไก่ทุ่งนาเชยอาจคาวหรือเปรี้ยวก็ได้นะ

รออาพรานบุญมาเล่าต่อครับ

[carrera]

ถามครับ เข้าป่าเจอผีบ้างไหม มีอาที่เขาก็ล่าสัตว์เหมือนกัน เขาเล่าเรื่องเจอตัวประหลาดเล็กกลางคืน

[ทยานชล]

คุณลุงพรานบุญเที่ยวแถบๆเดียวกับคุณตากับคุณลุงผมเลยครับ  ไม่ทราบว่าพอจะเคยได้ยินชื่อ ประชุม รัตโนดม(คุณตา)  กับ ต้อย วีรวัฒ รัตโนดม(คุณลุง)ผมบ้างไม่ครับ

ขอแสดงความนับถือครับ

[พรานบุญ หลงกรุง]

ขำกลิ้ง .....     ที่แม่น้ำจัน (ตอนที่.2)           
   มันเป็นเรื่องยากที่จะอธิบายว่าทำไมถึงรักการท่องเที่ยวป่า  ถ้าใครไม่เคยผจญก็จะไม่รู้ถึงรสชาติ
ของการได้เข้าไปสัมผัส .                                                                                                     
               คณะของพวกเราไม่ต้องการไปท่องเที่ยวเพื่อการล่าสัตว์  เพียงแต่ได้เข้าไปขึ้นเขาลงห้วย ชมวิหคนกร้อง
ได้พบเห็นฝูงสัตว์ป่า   ได้พบเห็นไม้ใหญ่หนาแน่นขนัดจนบางครั้งแสงแดดส่องแทบไม่ถึงพื้น  บางช่วงที่เราย่างก้าว
ไปบนใบไม้ที่ทับทมกันหนาถึงตาตุ่ม   บางครั้งลึกถึงหน้าแข้ง   ขณะที่ก้าวเดินไปจะรู้สึกเสียวถึงสันหลัง
               สิ่งเหล่านี้น่าเสียดายที่คนรุ่นใหม่ไม่มีโอกาสได้พบเห็น   นอกจากภาพเก่าๆ  ที่แขวนไว้ข้างฝา                     
              ซึ่งเดี๋ยวนี้คณะของเราต่างก็ล้มหายจากไปหลายต่อหลายคน   พวกที่ยังอยู่ก็ไม่ค่อยได้เข้าป่ากันแล้ว
เพราะไม่มีป่าจะให้ไป     ประกอบกับสังขารไม่เอื้ออำนวย  จึงขอถ่ายทอดมา ณ.ที่นี้                 
              พวกเราเดินขึ้นไปทางเหนือราวสักค่อนวันเห็นจะได้  จึงจรดถึงแม่น้ำจัน ตลอดเส้นทางเดินเป็นป่าทึบ       
แสงแดดแทบจะส่องลงไม่ถึงพื้น  ต้องอาศัยทางเดินด่านสัตว์  พวกเราต้องเดินสลับกับกึ่งวิ่งในบางช่วง                 
 ต่างก็ชิงกันเดินขึ้นอยู่หัวแถวเพราะคนที่อยู่รั้งท้าย   เจ้าทากตัวน้อยจะเกาะติดแน่นคนละหลายๆตัว จึงต้องหยุดพัก                   
เพื่อแกะตัวทากกันเป็นระยะๆ     
              ตลอดเส้นทางเดินพบเห็นไม้ใหญ่ยืนต้นมากมาย  บางต้นใหญ่เสียจนน่ากลัว  แต่ก็เป็นที่น่ายินดียิ่งนัก
 ไม่พบเห็นร่องรอยการตัดไม้    ไม่พบเห็นถุงหรือขวดพลาสติกอย่างเช่นทุกวันนี้  จะมีก็แต่รอยมีดที่บากไว้เป็นตำหนิ
บนต้นไม้หรือรอยหักกิ่งไม้  เพื่อเป็นรหัสป่าของพรานเดินป่าเท่านั้น.
             เรามาถึงริมแม่น้ำก็ตกเอาบ่ายแก่ๆแล้ว     จึงแบ่งคนออกเป็นสองกลุ่ม   ส่วนข้าพเจ้ากับน้องป๊อปจัดเตรียม             
ที่พักและหุงหาข้าวปลา    ส่วนอีกสี่คนไปตัดไม้ไผ่เพื่อผูกเป็นแพ      เราต้องใช้ไม้ไผ่ลำใหญ่ถึงสี่สิบลำ                             
สำหรับผูกเป็นแพสองแพ                   
             เพียงชั่วครู่เดียวเท่านั้น  เจ้ากะเหรี่ยงเงี่ยง (ชื่อเรียกยากชะมัด)   ที่ออกไปดูเส้นทางลากไม้                                   
  วิ่งหน้าตาตื่นกระหืดกระหอบมา      ร้องเสียงหลง  “ กะเฌอ  กะเฌอ “     ซึ่งแปลว่า ช้างนั่นเองครับ   
            ข้าพเจ้าจึงวางหม้อสนามที่เตรียมจะหุงข้าว หันกลับไปคว้า .375 แทน  มุ่งสู่ดงไผ่เพื่อกำกับความเรียบร้อย                 
 การตัดไม้ไผ่ในวันนั้นจึงสำเร็จ   เรามาทราบในภายหลังว่า ช้างสี่ห้าเชือกมาหลบแดดนอนกันในดงไผ่นี้เอง
                   
            คืนนั้นทั้งคืนพวกเราแถบจะไม่ได้หลับไม่ได้นอนกันเลย  เจ้าของที่พยายามมาทวงคืนที่ๆ เรานอนอยู่           
 เสียงเดินย่ำแผ่นดินสะเทือน  เสียงหักกิ่งไม้กิ่งไร่ดัง  โพ๊ะ พ๊ะ  จนเราต้องใส่ฟืนให้ไฟลุกช่วงไว้ตลอดทั้งคืน
                           ถ้าไฟมอดเมื่อไหร่เป็นอันว่า   เสียงนั้นจะดังขึ้นมาอีกเป็นเช่นนี้จนใกล้รุ่ง....                             
                                                   
                                (โปรดติดตาม  ขำกลิ้งที่แม่น้ำจัน   ตอนที่.3  ตอนจบ)     

[-Joke-]

มาติดตามตอนต่อไปครับ

[สหายแป๋ง คนดง]

แสดงว่าท่านลุงแป๋งเป็นลูกครึ่ง.

    เปล่าเป็นครับผม  ผมแค่เป็นนักเรียนนอกครับแต่คุณย่าผมย้ายไปตั้งถิ่นฐานที่ลาวด้วยเหตุผลบางประการครับ

อ้าวใหนบอกผมว่าเป็นเชื้อเจ้ามาขอลี้ภัยทางการเมือง

   อืมม...รู้แล้วก็เฉยไว้  ติดตามอ่านสาระดีดีในอดีตจากท่านผู้อาวุโสดีกว่า...............
ถ้าไปตรวจงานทางหนองคายชวนด้วยนะครับ  จะพาไปตีลูกซอดลาว-ญี่ปุ่น

[พรานบุญ หลงกรุง]

แสดงว่าท่านลุงแป๋งเป็นลูกครึ่ง.

    เปล่าเป็นครับผม  ผมแค่เป็นนักเรียนนอกครับแต่คุณย่าผมย้ายไปตั้งถิ่นฐานที่ลาวด้วยเหตุผลบางประการครับ

อ้าวใหนบอกผมว่าเป็นเชื้อเจ้ามาขอลี้ภัยทางการเมือง

   อืมม...รู้แล้วก็เฉยไว้  ติดตามอ่านสาระดีดีในอดีตจากท่านผู้อาวุโสดีกว่า...............
ถ้าไปตรวจงานทางหนองคายชวนด้วยนะครับ  จะพาไปตีลูกซอดลาว-ญี่ปุ่น

สวัสดีครับสหายแป๋ง
เคยทราบข่าวมาว่า ถ้าจะไปย่องสาว (เว้าสาว , เอ่วสาว)ฝั่งโน้น.... ให้หิ้วหอยแครงไปด้วยเป็นใบเบิกทาง
จริงเท็จประการใดครับ   
ถ้าเป็นเรื่องจริงจะได้แบกไปสักสามแข่ง .....ฮา!

[JUNGLE]

ท่าน พรานบุญ ชุมไพร น่าจะเคยไปตะลุยป่าต้นกำเนิดนวนิยายล่องไพร... ป่าโป่งขุนเพชร จ.ชัยภูมิ นะครับ... หากไม่เป็นการรบกวนเกินไป... ผมในนามคนชัยภูมิ... รบกวนขอชมภาพป่าชัยภูมิในอดีตด้วยครับ...

[พรานบุญ หลงกรุง]

ท่าน พรานบุญ ชุมไพร น่าจะเคยไปตะลุยป่าต้นกำเนิดนวนิยายล่องไพร... ป่าโป่งขุนเพชร จ.ชัยภูมิ นะครับ... หากไม่เป็นการรบกวนเกินไป... ผมในนามคนชัยภูมิ... รบกวนขอชมภาพป่าชัยภูมิในอดีตด้วยครับ...

มีอยู่ครับแต่เป็นภาพขาวดำ บางภาพเหลืองจนไม่ชัด  สอบถามลูกชายแล้ว
เขาบอกว่าซ่อมได้  นั้นรอให้เขาว่างก่อนจะค่อยๆนำมาย่อยให้ฟังกันทั่วหน้า
เคยตามรุ่นใหญ่ไปเที่ยวก็หลายครั้งอยู่ ครับ จากชัยภูมิ ลงมาถึง อรัญ. สระแก้ว ปราจีน.
ฉะเชิงเทรา
       เมื่อพูดถึงโปร่งขุนเพชร ผมยังจำความเหน็จเหนื่อยครั้งนั้นได้ดี ขนาดเราอยู่ในวัยฉกรรจ์
ยังเหนื่อยปานนั้น เส้นทางมหาวิบาก กว่าจะนำขับเคลื่อนเจ้าจี๊ปขึ้นไปถึง ห้วยหินแร่  วังอ้ายโพธิ์
บ้านนายางกลัก เขาพังเหย ทุ่งจะหลง  เข้าสู่โปร่งขุนเพชร แสนจะสาหัสทั้งคน ทั้งรถ
       คุ้มกับความเหน็จเหนื่อย ป่าสูงทุ่งหญ้าใหญ่ สัตว์ป่าชุกชุมมาก  หญ้าระบัดสุดลูกตา ละอง ละมั่ง
เป็นฝูงแท๊ะเล็มน้ำค้างที่ยอดระบัด สัตว์ใหญ่ตั้งแต่ช้างลงมามากมาย 
       ** โปรดรอสักครู่  จะค่อยๆย่อยให้ได้ฟังกัน ขอเตรียมภาพถ่ายประกอบก่อน  ครับท่าน **

[JUNGLE]

ขอบคุณล่วงหน้าครับ... ความจริงภาพขาวดำมันก็มีเสนห์ในตัวของมันเองนะครับ... ผมชอบภาพขาวดำครับ...