สมาชิกใหม่จริงๆครับ และหลงไหล .375 & .458 (ภาค.2)

[โทน73 -รักในหลวง-]

ลุงพราน อยากฟังเรื่องควายป่าบ้างครับ  อึดและดุกว่ากระทิงจริงไหม 
แล้ว วัวบา ละมันเป็นยังไงครับ เป็นแค่ตำนาน หรือ วัวแดงที่มีสีเพี้ยนตามพันธุกรรม

ขอบคุณครับ

[pok3344]

สองคริปเปรียบเทียบให้เห็นสองวิธีการล่าที่ช่างต่างกันเหลือเกินครับ
ช้างเค้าใช้กระสุนขนาดอะไรครับลุง ปืนรุ่นไหนครับ

[พรานบุญ หลงกรุง]

ลุงพราน อยากฟังเรื่องควายป่าบ้างครับ  อึดและดุกว่ากระทิงจริงไหม 
แล้ว วัวบา ละมันเป็นยังไงครับ เป็นแค่ตำนาน หรือ วัวแดงที่มีสีเพี้ยนตามพันธุกรรม

ขอบคุณครับ

สองคริปเปรียบเทียบให้เห็นสองวิธีการล่าที่ช่างต่างกันเหลือเกินครับ
ช้างเค้าใช้กระสุนขนาดอะไรครับลุง ปืนรุ่นไหนครับ

[b]   - วัวแดง วัวบา วัวดำ ในความเข้าใจของผมน่าจะเป็นสายพันธ์เดียวกัน ตลอดจนวัวเพาะ (วัวป่าแอบไปมีเพศสัมพันธุ์อันลึกซึ้งกับวัวเลี้ยง)
   แต่ทั้งหมดทั้งสิ้นจะมีส่วนที่เหมือนกับคือ จะมีถุงเท้าขาวและที่ก้นแป้นจะเป็นวงสีขาวเต็มพืื้นที่ก้น ผมมีรูปถ่ายทั้งวัวแดงและวัวดำ
   แต่ไม่กล้านำมาเผยที่นี้ได้ ชักจะกลัวๆเหมือนกัน
            ดังนั้นขอให้นักสัตวบาลมาเป็นผู้ตอบดีกว่า ผมเองเป็นเพียงพรานบุญเท่านั้น
- ไรเฟิลที่เห็นในคลิปนั้นคือ .577 Nitro Express. ส่วนรุ่นและยี่ห้อไม่ทราบครับ ไม่เคยผ่านมือ  ส่วนที่มีใช้อยู่ใหญ่สุดก็แค่ .458 Lott 
   ส่วนตัวปืน  ก็เป็น Double Rifle ของ Jefferry (มรดกจากคุณพ่อ)  ทุกวันนี้สงบนิ่งอยู่ในตู้[/b]
           
            ปล.  บ่ายนี้น่าจะไปตามหาลูกจิ๋มจอมซน ตอนที่.๓ ได้นะครับ

[หน่อไม้ส้ม-รักในหลวง]

รอชมครับอาพรานบุญ

[JUNGLE]

รอชมเช่นกันครับ...

[สหายแป๋ง คนดง]

  เมื่อคืนเล่นยาธาตุน้ำแดงมากไปหน่อย  ท่านผู้อาวุโสเลยส่งเพลงมาให้ฟัง  ขอบพระคุณอย่างสูงครับผม   เพลงจบผมหลับคาคอมฯเลย

[พรานบุญ หลงกรุง]

เช่นกันครับท่านสหายแป๋ง  กินข้าวกลางวันแล้วหนังตาชักหนักเลยสนองร่างกายซะชั่วโมงครึ่ง
ตื่นมาอาบน้ำแต่งตัวเตรียมไปตามหาลูกจิ๋มต่อ  (วันนี้ไม่ต้องไปรับหลาน แม่เขารับเองเลยเขียนได้สะดวก)

                                             ม่วนชื่นหมู่เฮาทั้งหลายดื้อ

                                              สาวฝั่งโขง- ปอง ปรีดา

[พยัคฆ์เมฆ]

    ขอพระคุณครับ สาวฝั่งโขง ปอง ปรีดา ไพเราะมากครับ ลุงบุญ....

[JUNGLE]

เช่นกันครับท่านสหายแป๋ง  กินข้าวกลางวันแล้วหนังตาชักหนักเลยสนองร่างกายซะชั่วโมงครึ่ง
ตื่นมาอาบน้ำแต่งตัวเตรียมไปตามหาลูกจิ๋มต่อ  (วันนี้ไม่ต้องไปรับหลาน แม่เขารับเองเลยเขียนได้สะดวก)

                                             ม่วนชื่นหมู่เฮาทั้งหลายดื้อ

                                              สาวฝั่งโขง- ปอง ปรีดา

ขอบคุณคุณลุงครับ... ผมชอบเพลงแนวนี้มาตั้งแต่เด็กๆ แล้วครับ...

[พรานบุญ หลงกรุง]

คิดถึงลูกจิ๋มจอมซน ... (ตอนที่.๓)
มีแขกที่ยังไม่ได้เชิญถ่อแพมาเทียบที่ข้างแคมป์
          เช้าวันรุ่งขึ้นอากาศข้อนข้างจะหวานเย็นสักหน่อย  หมอกลงหนามากน้ำค้างหยาดจากใบไม้               
หยดลงเต้นท์เป็นจังหวะ   เมื่อลมโชยมาคราใดเยือกเย็นจับใจจนต้องดุนฟืนเข้ากองไฟให้ลุกขึ้นมา
อีกครั้ง  เสียงอาก๊กดังขึ้นทางหลังเต้นท์  เพื่อมิตรภาพโว้ยมันแก้หนาวได้ดี  พร้อมกับยื่นจอกอลูมิเนียมส่งมาให้                                                     
            ข้าพเจ้าเก็บข้าวของถ้วยชามเตรียมนำลงไปล้างที่ชายคลอง  โดยปล่อยให้คณะที่ออกไปส่องไฟ                     
ได้นอนกันเต็มอิ่ม  การผ่อนหนักผ่อนเบากันเช่นนี้เป็นการแสดงน้ำใจกันได้อย่างสุดซึ้ง  หลายคนที                       
 เดียวเคยออกป่าเข้าดงกับคณะของเรา  ได้เพียงครั้งเดียวเราก็มองเห็นถึงธาตุแท้กันแล้ว
            เมื่อตั้งหมอข้าวเป็นที่เรียบร้อยแล้ว   ข้าพเจ้าเดินไปยังไม่ถึงริมตลิ่ง  ก็แลเห็นแม่สาวน้อยกำลัง                     
สาระวนกับการหุงข้าวบนแพของเธอ   ที่แอบถ่อแพมาผูกไว้ที่หัวคุ้งน้ำ   ข้าพเจ้านั่งแอบมองดูเธอๆ เอง                   
ก็น่าจะรู้ว่ามีคนแอบมอง  สักครู่เธอจึงวักน้ำล้างหน้าผัดแป้งทาหน้าด้วยขมิ้นซะเหลืองอร่าม
              เป็นอันว่าวันนี้คณะของเรายังจะเคลื่อนขบวนไปยังโปร่งเชือกไม่ได้  จะต้องทำเนื้ออีกกองพะเนิน         
ครั้นจะใช้วิธีแช่เย็นก็เปล่าประโยชน์  น้ำแข็งที่พวกเรานำมาใส่กระสอบหมกด้วยแกลบไว้หนึ่งกระสอบ                   
ก็จะถนอมไว้กิน  ทำเนื้อเค็มซิครับเกลือเม็ดเรามีมากพอดู 
             สายจนแดดแรง  อาก๊กจึงสั่งให้เจ้าเบี้ยวขุดหลุมเข้าแล้วนำผ้ายางปันโจกรุไว้ก้นหลุม  เนื้อที่แล่               
ได้เป็นชิ้นพอเหมาะจะถูกโยนลงหลุมพร้อมกับโรยเกลือใส่ลงไปเป็นระยะๆ คลุกเคล้าให้ทั่ว  คุณจำลองไป
ตัดไม้ไผ่มาจักสานเป็นเสื่อลำแพน    กว่าจะนำเนื้อขึ้นตากแดดได้หมดก็ใกล้เที่ยงวันซะแล้ว  เป็นอันว่าวัน
นี้เรายังย้ายขบวนไปโป่งเชือกไม่ได้   ต้องรอตากเนื้อให้แห้งสักแดดก็ยังดี 
              การท่องไพรของพวกเรานั้นมักจะเป็นอย่างนี้เสมอเวลาจะไม่แน่นอนลงตัวนักจะเลื่อนได้อยู่บ่อยๆ                 
ตามความสุขที่ต้องการ   
             บ่ายวันนั้นพวกเราต่างยกขบวนกันลงอาบน้ำที่ริมคลองลอย  ไอ้เจ้าเบี้ยวทำทะลึ่งแก้ผ้าเดินโทงๆ
นัยว่าจะอวดสาวในแพ  หลังจากพวกเราขึ้นจากน้ำได้สักครู่แล้ว    คราวนี้ถึงตอนรุ่นใหญ่ลงบ้าง   
             อาก๊กลงอาบน้ำพวกเราจะไม่เคยเห็นแกถอดผ้าเลย  แกจะลงอาบน้ำทั้งชุดที่สวมใส่อย่างนั้น                       
 จนบางครั้งพวกเรายังสัพยอกแกว่า  กลัวกลิ่นหายหรือ    เอากลิ่นกระทิงไว้นะกลิ่นช้างไม่เอา
                   สักครู่แกโวยวายเสียงดังขึ้น   ดูๆแม้งกัดกูติดขากางแกงเลย         สอบถามได้ใจความว่า 
มีปลาอะไรไม่รู้มากัดที่ขากางแกงของแก
                   ไอ้เบี้ยวจอมซ่าบอกว่า  ลุงก๊ก   เดี๋ยวผมจัดการให้  ว่าแล้วก็เดินหากระป๋องนมได้มาใบหนึ่งแล้ว 
มันล้วงเอาห่อกระดาษสีน้ำตาลเป็นแท่ง   ที่มันแอบซ้อนมาจากบ้าน  แล้วปั้นยัดใส่ในกระป๋องจนแน่น 
เหล่าบรรดานักศึกษาป่ารุ่นใหม่สามคนไปที่วังคุ้งน้ำ  เสียงดังบุบน้ำแตกกระจาย เจ้าสามคนวิ่งไปที่ปลายน้ำ
                   หายไปได้สักชั่วโมงกว่าๆ ไอ้เบี้ยวเดินยิ้มมาด้วยความกระหยิ่มยิ้มย่อง  ลากอะไรมานะเดินหลัง
โกงมาเลย   ปรากฏว่าปลาจำนวนมากถูกร้อยด้วยเถาวัลย์  ไม่ว่าจะเป็นปลาพลวง  ปลาเบี้ยวปลาคร้าว และ
ปลาตะพัดหลายต่อหลายตัว     ไอ้เบี้ยวขอไว้จำนวนหนึ่งหวังว่าจะเอาไปฝากสองพ่อลูกที่มาหาปลาในแพนั่น
                    อาก๊กหัวเราะเสียงดังพร้อมพูดขึ้นว่า  “ ไอ้เบี้ยวมันเอาปลาเล็กเป็นเหยื่อหวังตกปลาใหญ่”    

โปรดติดตาม คิดถึงลูกจิ๋มจอมซนตอนจบ                                                                                                     
พรานบุญ  ชุมไพร                                                                                                                                                   
๖ สค.๒๕๕๓

[พรานบุญ หลงกรุง]

อาก๊กโวยวาย.............. แม่งกัดติดขากางเกงเลย

[พรานบุญ หลงกรุง]

เหล่าพลพรรค ..... นัยว่าจะโชว์สาวน้อยกลางป่า

[พรานบุญ หลงกรุง]

เสียงไอ้เจ้าเบี้ยวตัวแสบ .......  ลุงก๊กเดี๋ยวผมจัดการให้

[พรานบุญ หลงกรุง]

เชิญชมเลยครับท่านสมาชิกผู้ทรงเกียรติ
แดดร่มลมตกแล้ว  ขอเข้าครัวก่อนนะครับช่วงนี้ต้องปิดเผยหน่อย
กลัวว่าจะต้องอาบัติทุกข์กฎ (โล กะ วัฐ ฎะ)

[vuttichai]

ชอบจังสาวฝั่งโขงเมื่อก่อนใด้ยินผู้ใหญ่เปิดผมว่าเค๊าเอาเพลงอะใรมาฟังแต่ตอนนี้ผมใด้ยินเพลงประเภทนี้ที่ใรผมผิวปากตามตลอดเรื่องยิ่งเวลาขับรถโครตมีความสุขเลยชอบครับ. ภาพรถจิ๊ปที่อยู่ในภูมิประเทศยิ่งชอบเลย ชีวิตผมตอนนี้นั่งหลังพวงมาลัยจิ๊ปทุกๆวันขาดไม่ใด้ติดไฟแดงใด้เห็นขาอ่อนสาวๆขาวจั๊วในรถเก๋งเด็กๆเห็นชี้นิ้วเรียกพ่อแม่ดูรถสูงๆ.ความสุขเล็กๆ.