สมาชิกใหม่จริงๆครับ และหลงไหล .375 & .458 (ภาค.2)

[พรานบุญ หลงกรุง]

  บทเพลงในอดีตขับขานได้ตรงกับชีวิตจริง  ผิดกับปัจจุบันที่มุ่งเอาใจวัยรุ่นเสียเป็นส่วนใหญ่  ชักอยากจะมีเวลาได้นั่งฟังเพลงพระพร  ภิรมย์ขับกล่อมเบาๆ
พร้อมทั้งพูดคุยเรื่องราวในอดีตกับท่านผู้อาวุโสเสียแล้วสิครับ

ตามใจท่านผู้ฟัง  ครับ
น้ำตาลาไทร- พร ภิรมย์

[Ro@d - รักในหลวง]

เพลง เก่า ๆ ไพเราะ จังเลยครับ  + ๑ ให้ พรานบุญ ชุมไพร. ครับ. 

[สหายแป๋ง คนดง]

  ขอบคุณครับท่านผู้อาวุโส   

[pok3344]

+1 ครับลุง แต่ลุงลืมเมนูน้องต่ายผมนะเนี่ย ยังแช่เย็นอยู่เลย
วันนี้ได้นกเขา...สีเขียวมาครับทำอะไรกินดีครับ มีท่านใดแนะนำบ้าง
แต่หมักซีอี๋วย่างไปแล้ว อร่อยจังครับ

[พรานบุญ หลงกรุง]

+1 ครับลุง แต่ลุงลืมเมนูน้องต่ายผมนะเนี่ย ยังแช่เย็นอยู่เลย
วันนี้ได้นกเขา...สีเขียวมาครับทำอะไรกินดีครับ มีท่านใดแนะนำบ้าง
แต่หมักซีอี๋วย่างไปแล้ว อร่อยจังครับ

          ขอตอบของใหม่ก่อนแล้วกัน  ส่วนของเก่าก็ใส่ตู้เย็นไว้อย่างนั้นก่อนครับ
ในตระกูลนกนั้น  นกเขา (ขอเปลี่ยนเป็นนกเรา) จะวิเศษเป็นเลิศกว่านกใดๆจะเป็นรองก็แต่ น้องนก เท่านั้น
แกงเขียวหวานน้ำขรุกขริกซิครับ  ขนมจีน  และอย่าลืมพริกขี้หนูสวนซอยหยาบๆลอยในถ้วยน้ำปลา
นั่นซิครับ  นกตัวเขียวๆปากแดงๆดังที่กล่าวคือ นกเขาเขียวหรือนกเขาเป้าครับ ครั้งต่อไปลงหม้อแกง
แกงเขียวหวานเลยครับ  น้ำพริกแกงก็ต้องโขลกเอง สดๆ ปลอกมะพร้าวเข้าสักสองลูก  ขูดแล้วคั้นแยก
หัว-แยกหางกะทิไว้
    เตรียมเครื่องแกง :
          พริกขี้หนูสด(เขียว)  หอม กระเทียม ข่า ตระไคร้ ผิวมะกูด กระปิ 
    เครื่องเทศอีกนิดหน่อย :
          ลูกผักชี ยี่หร่า  เปราะหอม  ลูกจัทร์หอม พริกไท ทั้งหมดนี้คั่วไฟอ่อนโขลกให้ละเอียด  แล้วจึงตำ
รวมกับของสดข้างต้น  เท่านี้เองคุณก็จะได้เครื่องแกงสด  ที่หอมจรุงใจยิ่งนัก
      วิธีทำ :
          ผัดน้ำพริกแกงกับหัวกะทิ ให้หอมแตกมันจนจาม ฮัดเช้ย.....  หลายๆครั้ง  ก็นำนกที่สับและรวนมา
แล้วใส่ลงไป  ค่อยๆเติมหางกะทิทีละน้อยๆ  แต่งรสด้วยน้ำตาลปี๊บ เกลือ เมื่อได้ที่แล้วใส่ผัก เช่น มะเขือ
ต่างๆ เติมหัวกะทิลงไป  ใส่ใบโหระพา พริกอ่อน  ปิดฝาหม้อดับไฟช่วงนี้อย่าเพิ่งคน   จนกว่าจะตักเสริฟ
เท่านี้เองเป็นเสร็จวิธี  ตั้งวงได้เลย
     

[สหายแป๋ง คนดง]

   นกเรา..............เพราะเราหามาดอง  ผมชอบลาบครับแต่ต้องเป็นฝีมือท่านรองฯ

[พรานบุญ หลงกรุง]

   นกเรา..............เพราะเราหามาดอง  ผมชอบลาบครับแต่ต้องเป็นฝีมือท่านรองฯ

เห็นไหมครับ  เพียงเท่านี้ก็ได้มาสองขนานแล้วๆพ่อครัวท่านอื่นๆละครับ ?

[การ์ตูน รักในหลวง]

+1 ครับลุง แต่ลุงลืมเมนูน้องต่ายผมนะเนี่ย ยังแช่เย็นอยู่เลย
วันนี้ได้นกเขา...สีเขียวมาครับทำอะไรกินดีครับ มีท่านใดแนะนำบ้าง
แต่หมักซีอี๋วย่างไปแล้ว อร่อยจังครับ

อาพรานบุญอย่าติดนานนะครับ แถวๆบ้านผมเยอะมากๆ 

[สหายแป๋ง คนดง]

+1 ครับลุง แต่ลุงลืมเมนูน้องต่ายผมนะเนี่ย ยังแช่เย็นอยู่เลย
วันนี้ได้นกเขา...สีเขียวมาครับทำอะไรกินดีครับ มีท่านใดแนะนำบ้าง
แต่หมักซีอี๋วย่างไปแล้ว อร่อยจังครับ

อาพรานบุญอย่าติดนานนะครับ แถวๆบ้านผมเยอะมากๆ 

  สุขาน้องต่าย  ไปถ่ายแถวไหนมาครับ

[pok3344]

ขอบคุณสำหรับเมนูเด็ดนะครับลุง
เขาเป้าหายากหน่อยเดี๋ยวผมจะลองฝึกกับ เขาใหญ่ เขาไฟ นกกวัก ก่อนนะครับ
ลุงเคยลองนกอีโก้งไม๊ครับ ผมมีแหล่ง.......มีหมายครับ

[pok3344]

 

[สหายแป๋ง คนดง]

  เห็นสุดสวย"อีโก้ง"แล้วคิดถึงจันทบุรี

[พรานบุญ หลงกรุง]

            "อีโก้ง"  "อีลุ้ม" "อีล้ำ"           
        อดหวนรำลึกถึงสหายเราอีกคนไม่ได้ ขาดการติดต่อไปเสียนาน  คุณมานพ  อัศวเทพ (พี่ยะ) 
เมื่อครั้งกระนั้นนานมาแล้ว  แกเปิดร้านอาหารอยู่ที่ปากทางลาดพร้าว ตรงบริเวณที่เป็น สนง. ปตท  ในปัจุบันนี้
พี่ยะนี่แกชอบนักชอบหนาเรื่องถ่อเรือหน้าข้าว  ยืนหัวเรือบางครั้งเป้าบินลอยขึ้นมาที่เดียวหลายๆเป้า  ด้วยความ
โลภหรือกลัวว่าจะเสียหน้ามือปืนเป้าบินก็สุดจะเดาได้  หงายท้องลงน้ำก็หลายครั้งเป็นที่ขบขันกันยิ่งนัก
       พวกเราชาว ชุมไพร  นี่แหละมักจะไปรวมตัวนัดแนะกันที่ร้านพี่ยะกันบ่อยๆ  ยี่งเป็นหน้าข้าว หน้านา ด้วยแล้ว 
เราจะออกถ่อเรือไปกลางท้องนา  เริ่มจากปทุมบ้าง อยุธยาบ้าง เรื่อยไปจนถึงอ่างทอง สุพรรณ แล้วแต่กระแสข่าว

[พรานบุญ หลงกรุง]

คิดถึงลูกจิ๋มจอมซน ... (ตอนจบ )
 ทันใดนั้นเสียงช้างร้องขึ้นที่โป่ง  ทุกคนเงียบสนิทราวกับนัดกันไว้                                                                               
                      สักครู่ข้าพเจ้าชวนอาก๊กไปแอบดูช้างที่ร้องเมื่อสักครู่นี้    เราเดินเลาะลำห้วยที่ตลิ่งสูงชันมาก 
ก้อนหินกลึงกลมจากกระแสน้ำเมื่อยามน้ำหลาก  เราสองคนเดินไปได้ระยะหนึ่งคะเนว่าน่าจะใกล้บริเวณช้างร้อง 
ข้างหน้าเรามีต้นกุ่มน้ำต้นใหญ่ต้นหนึ่งน่าจะให้เราแอบซ่อนตัวได้ 
                        เมื่อเราแหงนคอขึ้นมองบนตลิ่ง  ทันใดนั้นเองมีเจ้าลูกช้างน้อย  มายืนต้อนรับเราตั้งแต่เมื่อไหร่ 
                        ท่านผู้อ่านที่เคารพครับ  ทำไมเจ้าช้างน้อยเชือกนี้    จึงสวยงามแลดูน่ารักยิ่งนัก  มันแสดงความ
ไร้เดียงสา  ชูงวงน้อยๆยาวสักศอกเห็นจะได้   ผิวพรรณสะอาดสะอ้านขนสีเหลืองนวล   เส้นยาวละเอียดทั่วตัว 
มันชูงวงขึ้นพร้อมกับก้มหัวและย่อขาหน้าลง   ทำราวกับสตรีทำความเคารพด้วยการถอนสายบัว
                       ข้าพเจ้าวักน้ำสาดใส่มันเพื่อให้มันหนีไป  แต่หาเป็นเช่นนั้นไม่กับเป็นการยั่วอารมณ์ให้มันสนุก
กับน้ำที่สาดใส่  ข้าพเจ้าก้มลงควานหาได้ก้อนหินก็ขว้างใสหวังจะให้หนีแต่ก็ไม่ยอมหนี   คงชูงวงอยู่อย่างนั้น 
ข้าพเจ้ากระซิบถามอาก๊กว่า  นี่มันตัวผู้หรือตัวเมีย?
                        อาก๊กตอบอย่างผู้มีอารมณ์ขันพร้อมกับชี้นิ้วมือนั่นไม่เห็น “อีจิ๋มมันหรือ”    แล้วพูดต่อไปอีกว่า
                       เฮ้ย   ระวังนางแม่ปะแหลกมันมานะจะเป็นเรื่องใหญ่    ข้าพเจ้าควักบุหรี่ขึ้นจุดสูบพ่นใส่มัน 
เพียงหวังให้มันหนี   ชั่วครู่เดียวเสียงนางแม่ปะแหลกมันร้องขึ้นสองสามครั้ง   ชะลอว่าน่าจะได้กระสากลิ่น
บุหรี่ของข้าพเจ้า   เจ้าช้างน้อยจึงวิ่งหนีผลักจากเราไปตามเสียงร้องเรียกของแม่                       
                       เย็นวันรุ่งขึ้นเราเอารถข้ามห้วยไปฝั่งตรงข้ามเพื่อท่องเที่ยวด้วยการส่องไฟ  เราขับไปตาม
ทางลากไม้เก่า  บางช่วงรกครึ้มมากต้องเสียเวลาตัดไม้หนามจำพวกหนาม คณฑา หนามเล็บเหยี่ยวเกี่ยวไก่ 
เมื่อพ้นจากจุดนี้แล้วราวๆสักสี่ทุ่มเห็นจะได้ เราจอดเพื่อทำธุระส่วนตัว  บ้างก็ดื่มเพื่อไล่ความหนาวเย็น 
ไอ้เจ้าเบี้ยวใช้ไฟฉายส่องเห็นรอยเท้าสัตว์  จึงเรียกข้าพเจ้าเข้าไปดูถามว่ารอยอะไร  พินิจดูแล้วจึงตอบไปว่า 
น่าจะเป็นรอยสมเสร็จ
                       อาก๊กแกรู้อยู่แล้วว่า  ป่าแถบนี้มีสัตว์อะไรบ้าง  จึงเดินมาพินิจดู  แล้วตอบอย่างมั่นใจว่า 
“กระซู่” แม้จะเป็นรอยเก่าเมื่อหลายวันผ่านไปแล้ว  แต่ก็เป็นที่ตื่นตาตื่นใจของพวกเรายิ่งนัก  บ้างก็ใช้มือลูบ
คลำอย่างสนใจเพราะเป็นครั้งแรกในชีวิตที่พบเห็น    รอยของมันเดินเข้าสู่พงหนามที่หนาแน่น  ยากที่จะมี
สัตว์หรือมนุษย์หน้าไหนบุกเข้าถึงตัวไปได้
                           ราวสักตีสองเห็นจะได้  ข้าพเจ้าสั่งให้รถหยุดทันที  ข้างหน้าเราจะมีหมู่บ้านหรือ    เป็นไป
ไม่ได้ อาก๊กนั่งเงียบ  เมื่อไม่มีหมู่บ้านแล้วแสงไฟที่เป็นทิวแถวอย่างเป็นระเบียนนั้นคืออะไร
                           ข้าพเจ้าขนลุกตัวเป็นเกลียว เมื่อหวนนึกว่าอาจจะเป็นดวงวิญญาณของเหล่าทัพในอดีต 
อาก๊กสั่งให้รถรุกต่อไป  บ้านหรือวังของกษัตริย์ใดหนอใช้ไม้ซุงต้นใหญ่เช่นนี้มาทำเสารั้ว  แถมปลายเสายังขุด
เป็นหลุมใสน้ำมันยางจุดเป็นตะเกียง   ไฟลุกควันโขมงทุกต้น 
                          อาก๊กบอกว่านี่เขาเรียกว่าเสาตะลุง   อะไรคือเสาตะลุง  รุกต่อไปอีก  ถึงแล้วตรงส่วนนี้เขา
เรียกว่า  "ปากโพรงพราง"   พวกเราหยุดรถพิจารณาอยู่พักใหญ่   เสียงช้างร้องดังแว่วมาแต่ไกล   เสียงคนเคาะ
เกาะรัวถี่ขึ้น   อาก๊กจึงสั่งให้เราย้อนรถกลับทางเก่าทันที่    ช้างกำลังจะเข้าเพนียด  เพนียด เพนียดคล้องช้าง
ยังมีหลงเหลืออีกหรือในยุคนี้  สมัยนี้  พวกเรากำลังตื่นตาตื่นใจอยู่นั้น    อาก๊กจึงกระชับขึ้นอีกครั้งว่า   รีบออกไป
จากที่นี้ก่อนเถอะ    หมูเขาจะหามอย่าเอาคานเข้ามาสอด 
                          ถึงอย่างไรก็ตามเสียงช้างร้องที่แว่วมาแต่ไกลยังคงก้องโสตประสาทอยู่มิรู้ลืม 
                       
ข้าพเจ้าได้แต่ปลงและภาวนาว่า   เจ้าโขลงที่เราพบในโป่งเชือกนั้นจะข้ามห้วยมาฝั่งนี้
หรือเปล่า  ขออย่าได้เป็นเช่นนั้นเลย   
                        เจ้าจะได้มีชีวิตอยู่ท่ามกลางธรรมชาติตามที่บรรพบุรุษของเจ้าสืบต่อไป
                        ถ้าเสียงนี้หรือสรรพสิ่งใดๆรับรู้ได้  .................
                        โปรดนำความรักและความคิดถึงนี้ไปสู่    ลูกจิ๋มจอมซนของพรานบุญด้วยเทอญฯ.                 

จบบริบูรณ์บันทึกความทรงจำ คิดถึงลูกจิ๋มจอมซน     
  พรานบุญ  ชุมไพร                             
๑๔  สค. ๒๕๕๓

[JUNGLE]

ขอบคุณมากๆ ครับ...