สมาชิกใหม่จริงๆครับ และหลงไหล .375 & .458 (ภาค.2)

[จอยฮันเตอร์]

ยังอยู่ครับมิได้หายไปไหน  สัปดาห์นี้ยังอยู่ที่กรุงเทพฯครับ
จดๆ...จ้องๆ... ว่าจะเขียนเรื่องเล่าในอดีตที่ค้างอยู่ ก็ไม่ได้เขียนสักที
มีคนเขียนมาตำหนิก็เลยหดไว้ก่อน

กฎหมายยังมีหมดอายุความเลยครับไม่ต้องไปสน

คงเป็นพวกอนุรักษ์แต่แดร๊กเคเอฟซีครับลุงแป๋ง

[สหายแป๋ง คนดง]

   พวกอนุรักษ์ต้องถามก่อนว่าอนุรักษ์อะไร  หวังว่าคงไม่ใช่พวกหากินกับจุดอ่อนของสังคม

[พรานบุญ หลงกรุง]

ยิงเก้งสร้างวัด ตอนที่.3
(ตอนที่.1 หน้า 72 ส่วนตอนที่.2 จำหน้าไม่ได้)

[พรานบุญ หลงกรุง]

ยิงเก้งสร้างวัด (ตอนที่.3)  
         พวกเราเพียรพยายามที่จะหากับข้าวกับปลาเพื่อจะนำเข้าโรงครัวกลางป่า  เหล่าบรรดานักบุญ
มีไม่น้อยกว่า 20  คน ที่ร่วมพร้อมใจลงแรงในครั้งนี้   ไม่ว่าจะป้าสิน พี่ณี พี่ใจ ทิดธรรม ทิดทิม ทิดจอม
ทิดเกษมลูกชายผู้ใหญ่มากพร้อมเจ้าประนอมลูกสาวคนเล็กของผู้ใหญ่และอีกหลายคนที่ไม่ได้ออกนาม
รวมทั้งผู้ล่วงลับไปแล้ว
         เหมือนป่าจะแกล้ง  สามคืนผ่านไปไร้วี่แววที่จะได้เนื้อทึก ล่องรอยของเก้ง  กวาง ที่ปรากฏอยู่
ทั่วหนองกลางเนิน ทุ่งท่าข้าม ทุ่งหญ้าอ่อน  แม้พวกเราห้าคนจะแบ่งออกเป็นห้าสาย  บ้างก็นั่งห้าง
บ้างก็นั่งกระซุ้มตามแต่จะถนัด  โดยนัดกันไว้ว่าเมื่อลงจากห้างแล้วจะเดินเที่ยวหาไก่ป่า  
แล้วไปพบกันที่หนองกลางเนิน.
         โชคจะอับ  แม้เราจะแบ่งกันเป็นห้าสาย  มีผู้ใหญ่มากเท่านั้นที่ได้เม่นหางกระดิ่งมาเพียงตัวเดียว  
เสียงใครคนหนึ่งรำพึงว่า สงสัยพวกกระเหรี่ยงมันคงจะปิดป่าเราแน่  ผู้ใหญ่มากหัวเราะในลำคอ  
ฮือ ๆ เนื้อในป่าไม่มีใครผูก ใครมัดมันได้  
          กลับถึงปางเลื่อยไม้ก็ใกล้จะเที่ยงวัน  หลังจากกินข้าวเที่ยงกันแล้ว  ข้าพเจ้าจึงออกความเห็นว่า  
พวกเราน่าจะออกจากป่าหลังเที่ยงวันนี้เลย ไปเอารถจี๊ปบุกเข้ามาทางบ้านกลาง ดันเข้ามาให้ถึงที่สุด
พยายามให้ถึงปางไม้เรา ทุกคนเห็นดีด้วย
          บ่ายสองโมงกว่าเราพักเหนื่อยกันที่หนองพะยอม แลเห็นหลวงพี่ประเสริฐเจ้าสำนักสงฆ์ถ้ำพระธาตุ
ได้แต่ไกล ใช้ผ้าอาบโพกศีรษะเดินนำหน้าเกวียนลากไม้มาสองเล่ม  
           อ้าว !...   ครูรักษ์   แกจะไปไหนกัน  กระผมจะออกไปเอารถครับ  เปลี่ยนเป็นเที่ยวทางรถกันบ้าง  
สามคืนแล้วครับ  ยังไม่ได้เนื้อเข้าโรงครัวเลย   ป้าสินแก่บอกว่า  คนงานชักจะเบื่อหน่อไม้ดอง
ผักกาดกระป่องของหลวงพี่เต็มทนแล้ว  
           หลวงพี่ประเสริฐแก่หัวเราะร่วน ..... เอ่ยขึ้นว่า

           ฉันไม่อยากจะพูดหลอก ไปเที่ยวกันซะไกลเลย  ตรงนี้ไม่ยักจะไปกัน  พร้อมกับชี้นิ้วนำทาง ......

[จอยฮันเตอร์]

โอ้วพระชี้ทางสว่าง

[พรานบุญ หลงกรุง]

โอ้วพระชี้ทางสว่าง

องค์ที่ยืนถือไม้ไผ่นั่นแหละครับ หลวงพี่ประเสริฐ หรือ ในบางครั้งพวกเรามักจะเรียกท่านว่า  อาจารย์ฮารด์

[หน่อไม้ส้ม-รักในหลวง]

โอ้วพระชี้ทางสว่าง

 

[เจษ ก้านไม้ขีด]

 

[พรานบุญ หลงกรุง]

ทิดทิม เป็นผู้ชำนาญในการตีตับไม้ ได้มาปรารภกับข้าพเจ้าว่า.....
เบื่อน้ำพริกหน่อไม้ดองของ อาจารย์ฮาทด์ เต็มทนแล้ว

[สหายแป๋ง คนดง]

  เสียดายเมื่อวันเสาร์-อาทิตย์ที่ผ่านมา  ไม่ได้เรียนเชิญท่านผู้อาวุโส ไปร่วมวงสังสรรค์  เพราะเกรงว่าท่านคงจะไม่ว่าง

[จอยฮันเตอร์]

ว่านตาปรือ

[พรานบุญ หลงกรุง]

  เสียดายเมื่อวันเสาร์-อาทิตย์ที่ผ่านมา  ไม่ได้เรียนเชิญท่านผู้อาวุโส ไปร่วมวงสังสรรค์  เพราะเกรงว่าท่านคงจะไม่ว่าง

ขอบคุณครับท่านสหายแป่ง
ไม่ว่างจริงๆครับ ช่วงสงกรานต์นั่นแหละจึงจะเพลาๆลงบ้างครับ

กลุ่มสมาชิกชุมไพรแจ้งมาว่าต้นเดือนเมษายน จะมีงานวันนัดพบ "วันชุมไพร"
(จัดที่กรุงเทพฯ) รวมรุ่นตั้งแต่รุ่นถือไม้ท้าว  มาจนถึงรุ่นปัจจุบัน
ถ้าท่านผู้อ่าน ณ.ที่นี้สนใจก็เรียนเชิญครับ  ผมเป็นแม่งานนี้ด้วยครับ

[พรานนรินทร์ ชุมไพร]

ฝากให้ท่านอาจารย์ เรียกน้ำย่อยน้ำลาย

อาหารการกิน เมื่อค่ำคืนที่ผ่านมา

มีน้องเห็นกับน้องไก่ เป็นพระเอกนางเอก

เผ็ดดุเดือดถึงใจทุกผู้ทุกคน เนื้อหนังเหนียวนุ่มเคี้ยวสบาย

ปรุงพริกแกงโดยนรินทร์พ่อครัวสุพรรณคนเดิมครับ

[พรานนรินทร์ ชุมไพร]

เผ็ดดุเดือดถึงใจ

ใส่มะเขือขื่นนัวเนีย ใบกระเพราป่าหอมฉุน

ขึ้นอยู่ข้างบ้านมากมาย

เสียดายอยากให้ท่านอาจารย์ได้ลองซักครา

[vuttichai]

ท่านพรานบุญจำต้นไม้แบบนี้ใด้ป่าว.