เอามาฝากท่านนรินทร์
ในฐานะคนคอเดียวกัน ใครที่ไม่เคยทำกับข้าวไป ถ่ายรูปไป ไม่รู้หรอก
ว่า แต่ละช็อตที่ได้มา ต้องระวังเรื่องไหม้ เรื่องอยู่บนไฟนานไปหรือเปล่า?
ทำไป ถ่ายไป ออกมา รสยังอร่อย ถือว่าสอบผ่าน
สวัสดีท่าน submachine -รักในหลวง-
วาจาของท่านกล่าวได้โดนใจเข้าแล้วสำหรับคนที่ชอบอะไรเหมือนกัน
ท่านทำไปด้วยถ่ายรูปไปด้วยมันช่างยากลำบากแสนลำเค็ญ
ความสามารด้านอาหารของท่านเหมือนลดลงไปบางส่วน
การควบคุมไฟหากมากไปน้อยไปนานไปเร็วไป
เพียงหนึ่งลมหายใจเข้าออกไม่แน่นักว่าสิ่งที่ท่านตั้งใจทำอยู่
มันอาจกลายเป็นเศษซากกากขยะไปเพียงพริบตา สุนัขที่ท่านเลี้ยงเองกับมือยังไม่คิดเหลียวแล
แต่ผัดสะตอของท่านดูจากสีสะตอแล้วคงทั้งกรอบทั้งมัน พริกสีแดงของท่านก็สุกกำลังดีคงหวานอร่อยน่าลิ้มลอง
คาดว่าเป็นหมูเนื้อสันหันตามเส้นเนื้อ คนหั่นคงจะคะเนแล้วว่าเมื่อสุกแล้วจะเหนียวนุ่มกำลังดี
น้ำไม่มากไม่น้อยตักลาดข้าวสวยร้อนๆลาดด้วยพริกน้ำปลาซักถ้วย เป็นอาหารที่ยากลืมเลือนเชียวครับ