เพราะถ้าเราปล่อยให้เป็นเรื่องปรกติ...ต่อไปนี้มันก็จะกลายเป็นธรรมเนียมไม่จบสิ้น...!!!
เหมือนกับที่เราไปกินอาหาร ทั้งที่ค่าอาหารได้บวก service ไปแล้ว แต่เราก็ให้ทริป วันไหนไม่ให้ก็จะรู้สึกอึดอัด
......นี่ล่ะ ค่านิยม ที่สนับสนุนกันมาผิดผิด ... แต่ทำยังไงได้ ถ้าเราไม่สนับสนุนกันทุกคน ก็ไร้ประโยชน์ ซื้อความสบายดีกว่า
เรื่องนี้เคยออกความเห็นแล้วโดนด่าเละมาที่หนึ่งแล้ว แต่ผมว่าแล้วแต่มุมมอง
ผมถามว่าทุกคนอยากทำถูกต้องไหม ผมตอบได้เลยว่าอยากทำ
ทุกคนอยากจ่ายไหม ก็ตอบได้เลยว่าไม่อยากจ่าย
แล้วผมถามกลับไปว่า
คุณเคยจ่ายเงินให้ตำรวจเวลาโดนจับตอนขับรถไปต่างจังหวัดไหม ผมว่าต้องเคยแน่นอนเพราะอะไรถึงต้องจ่าย เพราะคุณไม่อยากขับรถกลับไปอีกรอบเพื่อไปรับใบขับขี่
แล้ว
คุณเคยจ่ายเงินพิเศษเมื่อไปทำธุรกรรมเกี่ยวกับที่ดินไหม ไม่อยากจ่ายแต่ก็ต้องจ่าย เพราะหากคุณไม่จ่ายกว่าจะถึงคิวคุณทำรังวัดก็ประมาณ 3 ปีครับ
เอาเป็นว่าแล้วแต่คนจะคิด หากคุณอยู่ในพื้นที่ไม่เรื่องมากก็โชคดีไป แต่ถ้าอยู่ในท้องที่เรื่องมากคุณก็ลำบากหน่อย
ส่วนผมโชคดีกว่าหลาย ๆ ท่านเพราะปืนอัดลม ค่า ป.3 6 บาท ป.4 อีก 100 บาทครับ
ขอยกเว้นผมไว้สักคน ว่าผมไม่เคยถูกเรียกเงินการขอป.3
ผมไม่เคยจ่ายเงินสินบนให้ตำรวจเมื่อทำผิดกฎจราจร
ผมไม่เคยจ่ายเงินพิเศษการทำธุรกรรมที่ดิน มีเพียงขนมผลไม้เป็นของฝากแสดงน้ำใจเมื่องานแล้วเสร็จ
ผมไม่สนับสนุนให้จ่ายสินบนการขออนุญาตอาวุธปืน เพียงหากใครอยากทำบุญก็ขอใบเสร็จไว้หักลดหย่อนภาษีด้วยก็แล้วกัน
พูดถึงภาษี...อีกอย่างที่ภูมิใจคือ ผมเสียภาษีเงินได้หกหลัก และเสียแบบตรงไปตรงมาด้วย