เมื่อก่อนผมก็เคยคิดแบบ จขกท. แต่พอลองไตร่ตรองดูจริงๆ ต่อให้ผมเป็นข้าราชการ กว่าจะได้สิทธิ์ กว่าจะมีเงินพอซื้อปืน ผมคงไม่ได้มีปืนกระบอกแรกง่ายๆ เหมือนอาชีพอิสระที่ผมทำอยู่ทุกวันนี้
หรืออีกตัวอย่าง ในอเมริกาปืนราคาถูก แต่ถ้าผมไปอยู่ที่นั้น ผมก็คงไม่มีปัญญาซื้อปืนแน่ เพราะผมทำมาหากินที่นั้นไม่เป็น จะเอาเงินที่ไหนมาซื้อ ไหนจะค่าครองชีพที่สูงอีก
และที่สำคัญ ปืนสวัสดิการทุกวันนี้ ผมว่าราคาปืนมันไม่ใช่ราคาสวัสดิการนะ มันกลายเป็นราคาโขสับข้าราชการเหมือนกัน มันเป็นกลยุทธทางการค้า แบ่งแยกตลาดออกเป็นสองส่วน โดยใช้กฎหมายควบคุมไม่ให้สินค้าในตลาดหนึ่งหลุดออกไปอีกตลาดหนึ่งได้ง่าย สองตลาดไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกัน แล้วปั่นราคาทั้งสองตลาดให้สูงเกินจริง
โดยถ้าอยากขายปืนสวัสดิการในราคาที่สูง ก็ต้องไปตั้งราคาปืนในตลาดนอกให้สูงกว่าสักสองเท่าตัว เพื่อเพิ่มแรงจูงใจในส่วนข้าราชการ ( ตรงจุดนี้ผมถึงมองว่ายังไงราคาปืนบ้านเราก้คงไม่ถูกลง ถ้าไม่แก้ไขโครงสร้างของตลาด)
ในส่วนนี้ผมว่า ผู้บริโภคทั้งสองตลาด ถูกเอาเปรียบอย่างไม่เป็นธรรมทั้งคู่ เอาเข้าจริงไม่มีใครซื้อปืนได้ถูกจริงๆเลย
ถ้าจะมองเรื่องความไม่เป็นธรรม น่าจะมองเล่ห์เหลี่ยมกลในของหน่วยงานสวัสดิการต้นสังกัด ที่ยอมเป็นตกเครื่องมือให้พ่อค้าปืนผูกขาดอยู่กลุ่มเดียว
