ขอบคุณทุกท่านที่ให้กำลังใจครับ...
วันนี้ที่โรงเรียนมีอบรมค่ายคุณธรรมสองวันสามคืน... เลยยุ่งมากยังไม่มีเวลาสืบหาคนร้าย...
...ด้านยุ้งที่ติดถนน... มีบ้านที่ตรงกันแต่เขาหันข้างบ้านมา... แล้วมีต้นไม่บังพอสมควร... ถัดมาบ้านหลังที่ใกล้ยุ้งที่สุดเขามีอาชีพขายกระเทียม... ไม่ค่อยได้อยู่บ้าน... บ้านเยื้องๆ กันที่เป็นร้านค้า... มองมาจะเห็นตรงที่เกิดเหตุเด่นชัด... บางทีก็ปิดร้านไปซื้อของ... หลังบ้านเป็นบ้านร้าง ๑ หลัง... อีกหลังนานๆ มีเจ้าของมานอน... บ้านตรงข้าม...ก็ไม่ค่อยมีคนอยู่... เพราะไปไร่ไปนากันแทบทุกวัน... แต่ทุกหลังเป็นเพื่อนบ้านที่ดีมากๆ บางทีเขามาเก็บค่าน้ำค่าไฟ... เราไม่อยู่บ้านเขาก็ออกให้ก่อนก็มี...
...คิดๆ ดูแล้ว... จังหวะที่น่าจะเอาได้ก็คือ... ช่วงบ่ายๆ ที่จะไม่ค่อยมีคนอยุ่... กับช่วงดึกๆ ที่คนหลับหมดแล้ว... ดูแล้วน้ำหนักพอๆ กัน... แต่ผมเอนเอียงไปทางช่วงบ้านมากกว่า... เพราะการเอารถมาจอดเทียบรอจังหวะ... มันไม่ใช่เรื่องยาก... คนร้านน่าจะมีประมาณ ๒-๓ คน... และคาดว่าน่าจะขนรวดเดียวหมดครับ...
...ได้แต่ปลอบแม่... ว่าช่างหัวมันเถอะ... เดี๋ยวหาใหม่ได้...
