เช้าวันเสาร์ก่อนออกบ้านเดินทางไปหาคุณ ruger40 years ก็สวนกับน้องไปรษณีย์ กวักมือหยอย ๆ
ว่ามีของมาส่งคร๊าบ ก็รับแล้วนำขึ้นรถมาด้วย บอกภรรยาว่าให้ฟังเสียงนาฬิกาด้วยนะ ประเดี๋ยวเป็นระเบิดมือ
ภรรยานั่งหลังอ่านออกเสียงดังแข่งกับเสียงเพลงว่า ส่งมาจากคุณ..... พอผมได้ยินชื่อก็จำได้ เลย
บอกว่าแกะได้เลยของจากอ้อคุณอู๋นั้นเอง ในใจนึกเดาไปเรื่อยเปื่อย กระบอกอัดลมสีเหลืองหรือเปล่า
ก็ไม่ใช่ น้ำหนักกล่องมันไม่ให้ และเราก็ไม่ได้สั่ง กล้องเล็งปืนหรือเปล่า ก็ไม่น่าใช่กล่องมันเล็กไป
หรือว่า ..... หรือว่า..... กระสุนปืนรุ่นใหม่ ส่งมาให้เราทดลองยิง .... ผมเริ่มเหงื่อตก นึกถึงปีก่อนโน้น
ที่คุณอู๋ส่งกระสุนมาให้ลองยิง ต้องตากแดดเปรี้ยง ๆ ยิงปืน เหงื่อไหลไคลย้อยจะเป็นลมให้ได้
ยิงไม่พอต้องคอยถ่ายรูปเอามาลงภาพให้ดูกัน
ผมตะกุกตะกัก ถามภรรยาว่า เธอเปิดแล้วหรือยัง เป็นกระสุนหรือเปล่า ภรรยาตอบว่าไม่ใช่เป็นเสื้อ
ผมก็งง เสื้ออะไร ก็ส่งมาให้แล้วนี้นา กำลังคิดภรรยาก็ยื่นเสื้อข้ามไหล่มาให้ดู พอเห็นโลโก้ ก็เท่านั้นแหละ
ถึงบางอ้อ มันเป็นเสื้อตัวที่ผมหลงไหลมากที่สุด เพราะผมเป็นคนออกแบบโล้โก้เอง ตวัด ตวัด แล้วก็ส่ง
เอาไหน ๆ ก็ส่งมาให้แล้ว ถ่ายรูปมาลงให้ดูหน้าค่าตากันสักหน่อย
ก่อนอื่นต้องไม่ลืมขอบพระคุณคุณอู๋ด้วยครับ ที่ส่งเสื้อตัวนี้มา คิดซะว่าเป็นของขวัญปีใหม่ผมก็แล้วกัน
เสื้อตัวนี้คงออกแบบให้เห็นพุงที่ปลิ้นออกมา และเห็นเต้านมสองเต้า อาจดูเซ็กซี่ไปบ้างก็สะกดอารมณ์
กันไว้บ้างนะครับ ผมเกรงว่าคดีข่มขืนจะพุ่งปรี๊ดตอนปีใหม่
