ช่วยลงชื่อ ผมไปด้วยนะครับ
ผมเขียนใบลาล่วงหน้าไว้แล้วครับ
เจอกันวันที่ 2 ครับ
เป็นวันหยุดไม่ใช่หรือครับ
ก็ขอลา "วันหยุด" เพื่อมาร่วม "วันงาน"แข่งที่2ไง
เสี่ยสิท กินยาก่อนนอนเมื่อคืนแน่นะ
เออ ท่าจะจริง งง คงเป็นเพราะสัปดาห์ที่แล้วผมไปทำงานที่กรุงเทพ 2 วัน
หัวหน้าให้ไปช่วยกันรับฟังคำแนะนำและข้อแก้ไขจากนายจ้างครับ
ตามโปรแกรมต้อง 3 วัน 2 คืน ที่บางกอกพาเลซ
แต่ขอผลัดเป็น 2 วัน 1 คืน ไม่ได้เห็นเดือนตะวันเลยครับ อยู่ในห้องประชุม กับ ห้องอาหาร และ ห้องนอน
มีโอกาสเห็นแดดตอนแวบออกมากินข้าวขาหมูหน้าปากซอยตอนเที่ยงเท่านั้น 2 วันนั้น อากาศกรุงเทพหนาวเย็นมาก
ออกจากห้องประชุมตอนเย็นก็มุดขึ้นรถกลับโคราชมาแก้ไขงานกันทันที
คราวหน้ากทม.โทรบอกด้วย
บางกอกพาเพรดแค่นี้ เด๋วเดินไปหาได้เลย
จะพาเสี่ยสิท เดินข้ามถนนเพชรบุรี กินข้าวมันไก่ตอนแล้ว มาสะพานประตูน้ำ
จาไป เรื่อยอชท์ท่องเที่ยวทั้ง 7 ลำ ที๊ปละ 15นาทีเสร็จหิ้วปีก นั่งตุ๊กๆ กลับรร.บางกอกฯ ประชุมต่อ ไม่มีใคร สงกะสัย
ต้องขอโทษจริง ๆ ครับที่ไม่ได้โทรไปหา
ถ้าผมโทรไปวันนั้นคงจะไม่ได้กลับไปทำงานเป็นแน่แท้ อาจมีใครสักคนต้องถูกผมชักปืนประจำตัวยิง
แล้วสะดือผมคงจะมีแป้งเต็มไปหมด คนขับรถต้องเดือดร้อนเพราะถูกหัวหน้าใช้ออกตามหาแน่ๆ
ดีแล้วที่ไม่โทรไปหา
คืนแรกที่ผมไปถึงพอเลิกงานทานข้าวเสร็จ ผมก็นั่งคุยเป็นเพื่อนหลานของแขกหัวหน้า จนถึง 4 ทุ่ม แขกก็กลับ
ผมจึงได้เข้านอน ทีมงานเห็นว่ากลุ่มหนึ่งออกตระเวณเที่ยวดื่มกลับมาตีสอง อีกกลุ่มพิมพ์งานจนถึงตีหนึ่ง
ส่วนผมหลับตั้งแต่สี่ทุ่มครึ่งแล้วครับ ตื่นตีห้าตอนเช้าวันเสาร์เตรียมตัวรอต้อนรับหลานแขกเมื่อคืนที่สนใจจะเข้าร่วม
ทำงานด้วย ก็ทำงานทั้งวันได้หยุดเฉพาะตอนทานข้าวแป๊บเดียวครับ อันที่จริงทุกคนได้รับตั๋วอาหาร 3 มื้อ
ของโรงแรม ประมาณว่าไม่ต้องออกไปไหน ทานข้าวเสร็จก็เดินงานกันต่อ คราวหน้าจะไปอีกหรือเปล่าคงจะคิดดูก่อน
เพราะตอนนี้ก็ยังฟื้นไม่ดีนักคุยกับใครก็ป้ำ ๆ เป๋อ ๆ คล้ายคนเมายา หัวเราะได้ทั้งวัน
อันที่จริงทีมงานมาตั้งแต่วันจันทร์แล้ว ผมต่อรองขอตามมาวันศุกร์แล้วกลับเสาร์ ทั้งที่กำหนดต้องกลับวันอาทิตย์ครับ
