ไม่ต้องดง ต้องดูกติกาแล้วพี่ทศ....ลงมาแข่งเลย ขากลับ..เอาเป็ดผีขึ้นไปขายได้อีกหลายตัง...
แต่เอากล่องใส่เป็ดพี่นะมาคืนด้วยนะครับ...
กติกาคือยิงให้โดนก็พอแล้วครับ จะใช้ท่าทางอะไรก็แล้วแต่ผู้ยิง
หลายท่านคงจะถนัดท่านั่งยิง ดังนั้นบางจุดจึงต้องวางเป้าเมื่อนั่งยิงก็มองไม่เห็น
แต่ก็ไม่ได้บังคับว่าต้องยืนนะ จะนั่งก็ตามใจ ฮา...
หรือว่าเป้านั้น จัดวางไว้ ถ้ายืนหรือนั่งก็มองไม่เห็น ต้องนอนยิงอย่างเดียว
ก็ไม่ได้บังคับอีกว่าจะต้องนอน แต่ถ้าไม่นอนก็มองไม่เห็นเป้า ฮา....
แข่งแมชนี้ต้องเน้นการวางเป้า ทำให้บังคับท่ายิงไปโดยอัตโนมัติ
มีป้ายแนะนำท่ายิงให้ด้วย แต่ก็ไม่ห้ามผู้แข่งที่ถนัดท่าอื่น ๆ
หากผู้แข่งขันใช้ท่าอื่นบังเอิญทำได้ก็ให้คะแนนไป สนุกดีครับ
แล้วก็ตอนไปยิงเป็ด ขอให้พรานทศเก็บปืนยิงเป้าไว้
ปืนแบบที่พรานทศใช้เขาไม่ได้ออกแบบมาไว้เป็นปืนล่าสัตว์ ยิงเป็ดเอาไม่อยู่หรอกครับ
นกเขา นกกระจอกที่โดนกระสุนระยะ 40 เมตร อาจตายลงตรงนั้นได้แม้ไม่ถูกที่สำคัญ
แต่เป็ดไม่ใช่แบบนั้น ถ้ายิงไม่ถูกจุดสำคัญ มันก็ซมซานหนีไปตายที่อื่น อดกินอีก
ดังนั้นพรานทศต้องเล็งจุดตายทุกครั้ง แล้วมันยากไหม ไหนจะลม ไหนจะระยะที่เปลี่ยนไปมา
ไหนจะเป้าดิ้นได้อีก หากว่ายิงโดนแต่ระยะมันไกลแรงกระสุนเหลือน้อย
ผมก็ว่าจะเอาเป็ดไม่อยู่นา เพราะเป็ดมันทนพอๆ หรือว่าทนกว่านกพิราบซะอีก
ปืนเบอร์ 1 ของเราพลังงานมี 16 จูล มันเป็นพลังงานที่วัดจากปากกระบอก
ยังไงลองวัดพลังงานกระสุนตอนปลายดูสิครับ วัดในระยะต่าง ๆ กัน
ว่าพลังงานมันเหลือเท่าไหร่ จะได้รู้ระยะหวังผลของปืนเบอร์ 1 ของเราบ้าง
ขออย่างเดียวอย่าไปยิงใส่เครื่องวัดความเร็วแบบนายช่างดุ๊กหละครับ ฮิ ฮิ
ปล. สมาชิกท่านอื่นกำลังเดือดร้อนไม่มีกล่องใส่เป็ด ให้รีบส่งคืนด่วน....
