'ศาลเตี้ย' พิฆาตเด็กแว้น ผู้ร้าย หรือ ฮีโร่...???

[ขุนช้าง-รักในหลวงและสมเด็จพระเทพ]

  'ศาลเตี้ย' พิฆาตเด็กแว้น ผู้ร้าย หรือ ฮีโร่...
« เมื่อ: 2 ก.ย. 10, 08:40 น »   
  แก้ไข แก้ไข แก้ไข ลบทิ้ง ลบทิ้ง ลบทิ้ง แยกกระทู้ แยกกระทู้บล็อคบล็อค
 
แบ่งปันกระทู้นี้ให้เพื่อนคุณอ่านไหมคะ?

ปิด     
 

'ศาลเตี้ย' พิฆาตเด็กแว้น ผู้ร้าย หรือ ฮีโร่...

     



ช่วง 4-5 ปี ที่ผ่านมา ศัพท์ 'เด็กแว้น' เริ่มกลายเป็นที่รู้จักแพร่หลายกันมากขึ้นในสังคม จากความหมายที่หมายถึงกลุ่มผู้นิยมชกต่อยกันในงานคอนเสิร์ต ที่มักแต่งตัวด้วยเสื้อผ้าสีสันบาดตา ที่มีแหล่งมั่วสุมอยู่ตามโต๊ะสนุกเกอร์ และนิยมการดัดแปลงรถมอเตอร์ไซค์ ก็ได้ค่อยๆ ถูกกระชับความหมายให้แคบลงๆ เหลือเพียงแค่กลุ่มวัยรุ่นแก๊งซิ่ง ที่มักจะก่อความรำคาญจากการปิดถนนประลองความเร็วกันในยามวิกาล ราวกับบ้านเมืองไร้ขื่อไร้แป
       
       ถึงขั้นที่ราชบัณฑิตยสถานได้บรรจุคำว่า 'เด็กแว้น' ลงใน 'พจนานุกรมคำใหม่ เล่ม 1' หรือพจนานุกรมฉบับวัยรุ่น ซึ่งมี ศ.ดร.กาญจนา นาคสกุล เป็นประธานคณะกรรมการจัดทำ โดยให้ความหมายว่า 'วัยรุ่นผู้ชายที่ชอบเร่งเครื่องมอเตอร์ไซค์ให้มีเสียงดังแว้น ๆ' ซึ่งแสดงความเข้มแข็งของวัฒนธรรมย่อยดังกล่าวที่ค่อยๆ กลายเป็นเรื่องธรรมดาในสังคมไทย
       
       แต่สิ่งหนึ่งที่เริ่มจะไม่ธรรมดาเท่าไร ก็คือการขึ้นของเหล่าผู้สร้างความยุติธรรม (ให้ตัวเอง) ที่ไม่ว่าจะเกิดความรู้สึกความขุ่นของหมองใจ รำคาญ หมั่นไส้ หรืออะไรก็ตามไม่เราไม่สามารถหยั่งรู้ ได้เริ่มที่จะเริ่มสำเร็จโทษเด็กแว้นตามแหล่งซ่องสุมของเด็กแว้น อาทิ อำเภอสัตหีบ หรือ เขตชานเมืองกรุงเทพฯ ที่มีสถิติการปิดถนนต่อกันถึง 56 คืน (ข้อมูลจาก สวพ.FM 91 สถานีวิทยุพิทักษ์สันติราษฎร์)
       
       จนกระทั่งเมื่อ 4 วันก่อน ได้เกิดกรณีลักษณะเดียวกันนี้ซ้ำขึ้นอีก ในเขตตลิ่งชัน ที่หนุ่มโตโยต้า อัลติส ผู้เลือดร้อน ได้ไล่ยิงเด็กแว้นที่ขับปาดไปปาดมาในช่องทางด่วน จนเป็นกระแสที่พูดถึงอย่างกว้างขวาง

       แต่ที่น่าตกใจก็คือความเห็นส่วนใหญ่ของประชาชนที่สะท้อนออกมาใน SMS รายการเล่าข่าวทางโทรทัศน์ และพื้นที่แสดงความคิดเห็นออนไลน์ต่างๆ กลับเป็นไปในทาง 'สะใจ' และ 'เห็นสมควร' มากกว่า กับการเพิกเฉยต่อระบบรักษาความยุติธรรมของมือปืนคนดังกล่าว
       
       มาดูกันว่า แท้จริงแล้ว เกิดอะไรขึ้นกับสังคมบ้านเรา ที่มีทั้งคน คนยิง และคนเชียร์ ที่ดูเหมือนจะหมดศรัทธาในระบบยุติธรรมของบ้านเรา
 

[ขุนช้าง-รักในหลวงและสมเด็จพระเทพ]

  เมื่อมองย้อนไปในข่าวหน้าหนังสือพิมพ์ จะพบว่าเหตุการณ์ประชาชนเดินดินตั้งตนเป็น 'ศาลเตี้ย' สำเร็จโทษทวีความรุนแรงมากขึ้นทุกขณะ
       
       กับกรณีแรกๆ ที่มีการระบุถึงการยิงกระหน่ำใส่ 'เด็กแว้น' อย่างชัดเจนบนหน้าหนังสือพิมพ์ คือ กลุ่มมือปืนสมัครเล่นจากพัทยา ที่เกิดความรำคาญในเสียงแว้นๆ ของกลุ่มแก๊งซิ่งที่รวมตัวกันกว่า 30 คัน ที่กำลังขี่รถกลับจากคอนเสิร์ตเครื่องดื่มชูกำลังยี่ห้อหนึ่ง จึงขับรถมอเตอร์ไซค์ไล่ตามและกระหน่ำยิงอย่างไม่เลือกหน้า
       
       แม้จะไม่ถึงชีวิต แต่ก็มีผู้ได้รับบาดเจ็บกว่า 7 คน จากการตรวจสอบพบว่า ถูกกระหน่ำยิงด้วยอาวุธปืนขนาด .38 และปืนลูกซอง แถมดูเหมือนจะไม่ใช่แค่การบันดาลโทสะธรรมดาๆ เพราะแม้กลุ่มแก๊งซิ่งจะหนีรอดพ้นไปจนถึงจุดกลับรถ กลุ่มมือปราบปืนโหดก็ยังวนรถกลับมากระหน่ำยิงอีกหนึ่งระลอกใหญ่
       
       เขม่าปืนยังไม่ทันจางหายไป เด็กแว้นสัตหีบดวงกุดอีกกลุ่มหนึ่ง บังเอิญมาเผชิญหน้ากับ 2 มือปืนอ้วนผอม ที่คราวนี้แสดงเจตนาอย่างชัดเจน โดยการก่อเหตุเวลากลางวันแสกๆ
       
       ขณะที่กลุ่มเด็กแว้นประมาณ 20 ชีวิต กำลังรวมตัวเดินทางกลับจากไปเที่ยวห้างสรรพสินค้าแห่งหนึ่ง คู่หูปืนโหดก็ได้ขับรถมอเตอร์ไซค์ตามหลังมาอย่างรวดเร็วก่อนจะประกบยิงจ่อๆ กว่า 8 นัด แล้วหลบนี้ไป จนเป็นเหตุให้มีวัยรุ่นได้รับบาดเจ็บ 3 คน
       
       ส่วนที่โหดสุดคงต้องยกให้ ทีมนักล่าเด็กแว้น แห่งสัตหีบ (เช่นเคย) ที่รวมตัวกันกว่า 10 ชีวิต ที่มีทั้งอาวุธปืนหลายขนาด พร้อมทั้งรถกระบะและมอเตอร์ไซค์ ราวกับในภาพยนตร์แอ็กชัน
       
       ซึ่งตัวเหตุการณ์ก็ไม่ต่างจาก 2 กรณีที่ผ่านมา คือแก๊งซิ่ง 20 ชีวิต กำลังขับรถเล่น มาเจอะเข้ากับคาราวานนักล่า ที่มีทั้งรถกระบะ ซึ่งมีคนนั่งมาที่กระบะหลังประมาณ 6 คน บวกกับฮอนด้า แจ๊ซ อีก 1คัน พ่วงท้ายด้วย มอเตอร์ไซด์ฮอนด้า เวฟ ที่ทั้งหมดล้วนไม่ติดป้ายทะเบียนและวิ่งเกาะกลุ่มเหมือนนัดแนะกันมา
       
       เมื่อพบแก๊งซิ่งดังกล่าว ทีมนักล่าก็เปิดฉากสาดกระสุนด้วยอาวุธปืนหลากประเภท จนแก๊งซิ่งต้องขับหนีแบบทางใครทางมันเพื่อเอาชีวิตรอด เพราะกลุ่มนักล่าพวกนี้ยังขับไล่ตามหมายปลิดชีวิตอย่างไม่ลดละ จนส่งผลให้มีผู้ได้รับบาดเจ็บ 5 คน
       
       เหล่านี้ถือเป็นกรณีตัวอย่างจากกรณีจำนวนมากที่เกิดขึ้นในสังคมไทย เพราะที่โด่งดันทางอินเทอร์เน็ต ก็ยังมีกรณี 'วอลโว่ปืนโหด' ไล่ยิงเด็กแว้น รวมถึงกรณีล่าสุดกับ 'มือปืนอัลติส' ที่กล่าวไปในข้างต้น ทั้งหมดนี้จึงทำให้เกิดคำถามถึงความผิดปกติของเหล่ามือปืน ว่าแท้จริงแล้ว เป็นเพียงการบันดาลโทสะ หรือ อาการป่วยกันแน่

[ขุนช้าง-รักในหลวงและสมเด็จพระเทพ]

ผู้หนึ่งที่จะตอบปัญหาที่เกิดขึ้นจากภายในตัวมนุษย์ได้ดีที่สุด คงหนีไม่พ้น 'จิตแพทย์' ผู้ที่เข้าใจและอธิบายแต่ละการกระทำของมนุษย์ได้เป็นอย่างดี สำหรับพฤติกรรมคำตอบของพฤติกรรมมือปราบปืนโหดเหล่านี้ นพ.อภิชาติ จริยาวิลาศ จิตแพทย์ โรงพยาบาลเวชธานี มีคำตอบ
       
       “ในสังคมไทย สิ่งที่จะตัดสินว่าอะไรถูกหรือผิดไม่ใช่ประชาชนด้วยกันเองแต่ต้องอาศัยกฎหมายกระบวนการยุติธรรม ตำรวจเข้ามาเกี่ยวข้องเข้ามาตัดสิน โดยเฉพาะคดีที่ทำให้บุคคลอื่นได้รับความเดือดร้อนถูกทำร้ายร่างกายจนเสียชีวิต แต่สิ่งที่เกิดขึ้นคือการเอาอารมณ์สะใจส่วนตัวเข้ามาใช้ ทำให้เกิดพฤติกรรมรุนแรง ใครทำอะไรไม่ถูกใจก็ใช้ความรุนแรงเข้าว่า จนทำให้สังคมปั่นป่วนและกลายเป็นสังคมแห่งความรุนแรง"
       
       ส่วนคำถามที่ว่าในหัวของมือปราบเหล่านั้น คิดอะไร นพ.อภิชาติ ให้ความเห็นว่ามีหลายปัจจัยที่ต้องนำมาพิจารณา
       
       “คงไม่มีใครสามารถตอบได้อย่างถูกต้องว่าคนยิงคิดอะไรอยู่ในตอนนั้น เพราะการที่เขาจะทำอย่างนั้นได้ก็มีผลมาจากเหตุหลายปัจจัย อยู่ที่คาดการณ์ไว้ก่อนหรือไม่ ในกรณีที่เป็นการทำที่เกิดจากความหุนหันพลันแล่นมักจะมีเรื่องของอารมณ์เข้ามามีส่วนเข้ามาเกี่ยวข้องค่อนข้างมากและขาดการยับยั้งชั่งใจ แต่ไม่ว่าจะมองมุมทางจิตเวช หรือทางกฎหมายการลงมือฆ่าบุคคลอื่นทั้งที่เรารู้จักหรือไม่รู้จักก็ตามถือว่ามีความรุนแรงก็ผิดด้วยกันทั้งนั้น”
       
       นอกจากนี้โครงสร้างทางสังคมที่เปลี่ยนไปอย่างมากในหลายปีที่ผ่านมาก็เป็นส่วนที่สำคัญที่ทำให้พฤติกรรมคนเปลี่ยนไป
       
      “ปัจจุบันนี้ที่มีการใช้ความรุนแรงเพิ่มมากขึ้น ส่วนหนึ่งอาจเกิดจากสถานการณ์ทางการเมือง เศรษฐกิจ สังคมรวมทั้งรูปแบบการใช้ชีวิตรวมถึงการอบรมเลี้ยงดูที่เปลี่ยนไป ซึ่งสิ่งเหล่านี้ก็สามารถเป็นตัวที่สร้างการยับยั้งชั่งใจการควบคุมการใช้อารมณ์ของคนให้ลดน้อยลง
       
       “ไม่ว่าจะเป็นการรับข่าวสาร การเห็นคนรอบตัวกระทำใช้ความรุนแรง จะส่งผลให้คนมีอารมณ์ที่ผันแปรง่าย ซึ่งอาจจะเห็นจากหนัง หรือเกมบางประเภทที่มีการสอดแทรกการใช้ความรุนแรง การฆ่ากัน เราก็จะเกิดการซึมซับทั้งที่รู้ตัวและไม่รู้ตัว จนแสดงออกมาใช้ในชีวิตจริง”
       
       นอกจากนี้ นพ.อภิชาติ ยังกล่าวเพิ่มเติมว่า ไม่ใช่ทุกคนในสังคมที่จะมีความ 'รู้สึกผิด' ในสิ่งที่ได้ทำลงไป เพราะทั้งหมดขึ้นอยู่กับมโนธรรม ศีลธรรมที่เป็นพื้นฐานของแต่ละคน คนที่เติบโตมาในสังคมที่รู้สึกว่าเรื่องดังกล่าวเป็นสิ่งปกติก็อาจจะไม่ได้รู้สึกรู้สาอะไรก็เป็นไปได้
       
       “สิ่งที่น่ากลัวก็คือถ้าเรายังปล่อยให้สิ่งเหล่านี้เกิดขึ้นต่อไป ก็จะเป็นการหล่อหลอมให้ลูกหลานเยาวชนของเรากลายเป็นคนใช้ความรุนแรงเพิ่มขึ้น” นพ.อภิชาติทิ้งท้าย
       
       แต่ก่อนจะมองไปถึงอนาคตข้างหน้า สังคมไทยในปัจจุบันขณะก็ถือได้ว่าไม่ได้มีสภาพที่ดูดีเท่าไรนัก เพราะนับแค่ชาวบ้านตาดำๆ 'ความก้าวร้าว' ก็มีเพิ่มมากขึ้นอย่างมีนัยยะสำคัญ ทั้งการรุมประชาทันของ 'ไทยมุง' จนลามมาถึงการแสดงความคิดเห็นที่รุนแรง ทั้งในโลกจริงและโลกอินเทอร์เน็ต

[ขุนช้าง-รักในหลวงและสมเด็จพระเทพ]

   “สมควรโดนแล้ว”
       “น่าจะฆ่ามันให้เยอะกว่านี้”
       “ขอชื่นชมตัวคนทำมากครับ”
       
       ทั้งหมดนี้คือข้อความที่สามารถพบเห็นได้ตาม SMS รายการข่าวทางโทรทัศน์ รวมถึงพื้นที่ออนไลน์ที่เปิดให้แสดงความคิดเห็นเกี่ยวกับกรณีมือพิฆาตเด็กแว้น
       
       คงจะปฏิเสธไม่ได้ว่า พฤติกรรมของเหล่าชาวไซเบอร์ และไทยมุงที่ออกมาสนับสนุนความรุนแรงแบบศาลเตี้ยนั้น น่าจะมีมิติที่กว้างกว่าที่ใครหลายคนคาดคิด
       
       ผศ.ดร.สุเทพ สุวีรางกูร คณะสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย อธิบายว่าแม้สิ่งที่เกิดขึ้นนั้นเป็นพฤติกรรมส่วนบุคคลโดยแท้ แต่ก็ใช่ว่าสังคมจะไม่มีส่วนเกี่ยวข้อง เพราะอย่างน้อยๆ พฤติกรรมดังกล่าวก็บ่งบอกถึงความอ่อนแอ ในด้านข้อบังคับของสังคม รวมไปถึงข้อบังคับของจิตใจผู้คนในยุคปัจจุบันได้เป็นอย่างดี
       
       เพราะต้องยอมรับว่า เด็กทุกวันนี้มีความเปราะบางเพิ่มขึ้นมากเมื่อเทียบกับสมัยก่อน ความสุขุมคัมภีรภาพยิ่งไม่ต้องพูดถึง ดังนั้นการตัดสินใจจะทำอะไร หรือแสดงความคิดแบบไหน จึงออกมาเพื่อสะใจและคำนึงถึงแต่ผลเฉพาะหน้าจนละเลยที่จะมองภาพรวมทั้งหมด จึงไม่ใช่เรื่องแปลกเลยที่จะมีพฤติกรรมลักษณะนี้เกิดขึ้น ทั้งที่ขัดกับหลักจริยศาสตร์อันดีงามและหลักคำสอนของพระพุทธศาสนาก็ตาม
       
       “สังคมในตอนนี้เห็นได้เลยว่าผู้ปกครองบางคนไม่ยอมให้เด็กได้รับรู้ความจริง จนเขาไม่มีโอกาสฝึกเรื่องจิตใจ ทำให้เกิดความบอบบาง เจอเรื่องหนักๆ ก็จะโวยวายระงับอารมณ์ไม่ได้ พอจะสอนก็จะรีบตอกกลับ แถมนิสัยพวกนี้ปัจจุบันขยายไปสู่ตัวผู้ใหญ่ด้วย ตัวอย่างเช่นครูบางคนเป็นถึงด็อกเตอร์แล้ว แต่ก็ยังต่อยตีชาวบ้านอย่างไร้เหตุผลอยู่ ซึ่งแบบนี้น่าเป็นห่วง”
       
       ยิ่งในโลกอินเทอร์เน็ตด้วยแล้ว พฤติกรรมเหล่านี้จึงถูกปลดปล่อยได้อย่างง่ายขึ้นและเสรีขึ้นจากการไม่ต้องเปิดเผยตัวตน จึงทำให้เกิดการใช้อารมณ์นำหน้าเหตุผล มีความแค้น ความโกรธ เท่าไร ก็สามารถปล่อยไปได้อย่างเต็มที่ จนนำมาซึ่งข้อความที่มีความเข้มข้นดุเดือด
       
       ขณะเดียวกันเรื่องกฎหมายเองก็เป็นเรื่องที่สำคัญไม่แพ้กัน เพราะที่ผ่านมาต้องยอมรับว่าประเทศไทยนั้นมีปัญหาเรื่องการใช้กฎหมายสูงมาก เพราะมีความหย่อนยานสูง เปรียบได้กับการตีเส้นว่าถ้าใครไปเหยียบตรงนี้ถือว่าผิด แต่พอเอาไปใช้จริงกลับเลือกปฏิบัติ
       
       ยิ่งเมื่อมาผสมผสานอารมณ์ร่วม ซึ่งเกิดจากความรู้สึกอึดอัดกับระบบซึ่งไม่เป็นธรรม หรือไม่บางทีก็มีส่วนได้ส่วนเสียกับสถานการณ์เช่น เป็นญาติพี่น้องของผู้ถูกกระทำ ก็ยิ่งสร้างความรู้สึกอยากเข้าไปจัดการแทนกฎหมาย เพราะรู้อยู่แล้วว่าถ้าปล่อยไปก็ไม่มีประสิทธิภาพอยู่ดี
       
       ทั้งหมดนี้จึงเกิดการตั้งตนเป็น 'ฮีโร่' เหมือนในภาพยนตร์ ที่ออกมากวาดล้างเหล่าร้ายด้วยตนเอง

[ขุนช้าง-รักในหลวงและสมเด็จพระเทพ]

    ทุกยุคทุกสมัยสื่อต่างๆ โดยเฉพาะสื่อภาพยนตร์ ซึ่งมีการเล่าเรื่องอย่างมีสีสันมากที่สุด มักจะถูกกล่าวโทษอยู่เสมอๆ ว่าเป็นต้นแบบของการกระทำที่ไม่ถูกต้องทำนองคลองธรรม
       
       เช่น กรณีของฆาตกรโรคจิตในญี่ปุ่น ซิโตมุ มิยาซากิ ผู้มีฉายาว่า 'มนุษย์หนู' ที่ลักพาตัวเด็กหญิงอายุ 4-7 ขวบ ไปข่มขืนและค่อยๆ แทะกินร่างกายไปทีละน้อย ซึ่งตำรวจค้นพบวิดีโอภาพยนตร์สยองขวัญแนวฆ่าชำแหละชื่อดังอย่าง ‘Guinea Pig Film Series’ จำนวนมากในห้องของฆาตกร และยังมีกรณีสะเทือนขวัญอีกมากที่ฆาตกรมักอ้างว่าทำไปเพราะมีแรงจูงใจจากตัวละคร หรือวิธีการในเรื่อง
       
       ในกรณีที่เกิดขึ้นในประเทศไทย คนบางกลุ่มในสังคมออนไลน์ได้ยกให้มือปราบปืนโหดในโลกจริง มีศักดิ์เทียบเท่ากับวีรุบรุษในภาพยนตร์ ซึ่งในประเด็นนี้ ประวิทย์ แต่งอักษร นักวิจารณ์ภาพยนตร์ฝีปากคม ผู้คร่ำหวอดอยู่กับหนังฮอลลีวูดมาอย่างยาวนาน เชื่อว่าสิ่งเหล่านี้ ย่อมมีผลบ้าง ไม่มากก็น้อย
       
       “หนังพวกนี้มีมานานแล้วนะ ตั้งแต่ยุค จอห์น เวยน์ ที่เสนอภาพของวีรบุรุษผู้พิทักษ์คุณธรรม ซึ่งเอาชนะเหล่าร้ายด้วยการใช้กำลัง จนมาฮิตสุดๆ ในช่วงยุค ‘70 ที่สังคมอเมริกันมีความขัดแย้งสูงถึงวิธีคิดแบบขวาจัดและซ้ายจัด คือ เสรีนิยมสู้กับอำนาจนิยม ตอนนั้นพอเริ่มมีฮิปปี้ที่ไม่สนใจกฎเกณฑ์ของสังคมมันก็เลยเริ่มมีผู้ไม่พอใจฮิปปี้”
       
       ซึ่งแนวความคิดของภาพยนตร์แนวมือปราบปืนโหดนั้น เป็นการขายแนวความคิดของทางกลุ่มอำนาจนิยม ที่เชื่อว่าการจัดระเบียบสังคมด้วยความรุนแรงเป็นวิธีที่มีประสิทธิภาพกว่าการรอกฎหมายเข้ามาจัดการ
       
       “หนังซูปเปอร์ฮีโร่นี่ก็รวมอยู่ด้วยนะ มันสะท้อนวิถีชีวิตแบบขวาจัดน่ะ คือเชื่อในระบบวีรบุรุษเอกชน เชื่อในวิธีคิดแบบพระเอกขี่ม้าขาว การใช้กำลังเท่านั้นที่จะเป็นหนทางที่นำไปสู่สันติภาพ เพราะซูปเปอร์ฮีโร่พวกนี้มาพร้อมกับอำนาจที่เหนือกว่าโดยคุณสมบัติอยู่แล้ว เพียงแต่ด้วยรูปแบบการนำเสนอจะทำให้เราไม่ค่อยรู้สึกว่าคนพวกนี้เป็นศาลเตี้ย”
       
       เพราะหนังแนวนี้มักมาด้วยคำอธิบายที่ 'ฟังขึ้น' เช่น เมียถูกข่มขืน ลูกถูกฆ่าตาย เมื่อไปขอความช่วยเหลือจากตำรวจ ระบบยุติธรรมก็หย่อนยานเกินกว่าจะช่วยอะไรได้ จนต้องลุกขึ้นมาทำเอง
       
       “แนวความคิดพวกนี้มีผลต่อคนในสังคมแน่นอน เพราะหนังทำมาเพื่อให้คนส่งเสียงเชียร์ฮีโร่พวกนี้ ซึ่งคนส่วนมากที่สนับสนุนแนวความคิดนี้ก็จะเป็นกลุ่มชนชั้นกลางที่ไม่ชอบความเสี่ยง ไม่อะไรที่ไม่มีความแน่นอน ซึ่งถ้ามีใครที่สามารถสร้างความอุ่นใจให้เขาได้ เขาก็ถือว่าเป็นเรื่องดี”
       
       เช่นเดียวกับ ดร.โสภาวรรณ บุญนิมิตร อาจารย์ประจำภาควิชาภาพยนตร์และภาพนิ่ง คณะนิเทศศาสตร์ จุฬาฯ ที่อธิบายว่า เป็นเรื่องปกติที่คนจะเรียกหาฮีโร่ให้มาช่วยเหลือ มากกว่าจะลงมือทำเอง
       
       “มนุษย์เราไม่ค่อยอยากจะทำอะไรด้วยตัวเองอยู่แล้ว เราก็มักจะมองหาซูปเปอร์ฮีโร่ให้มาช่วยเหลือ พอสังคมเป็นแบบนี้เราก็จะเริ่มมองหาฮีโร่ในชีวิตจริง ใครที่ใกล้เคียงมากที่สุดเราก็จะพยายามเชิดชูเขาขึ้นมาในฐานะนั้น โดยเฉพาะในช่วงที่สังคมมีความตึงเครียดสูง คนก็จะหาที่ระบาย”
       
       แต่ภาพยนตร์เองก็ไม่ได้มีแต่แง่มุมของการส่งอิทธิพลเสมอไป เพราะการชมภาพยนตร์ที่มีความรุนแรง ก็เป็นการปลดปล่อยพลังงานในรูปแบบหนึ่ง
       
       “ตามปกติมนุษย์จะมีสัญชาตญาณในความรุนแรงแฝงอยู่ในการเอาตัวรอดในสถานการณ์ต่างๆ การดูหนังที่มีความรุนแรงก็สามารถช่วยปลดปล่อยพลังงานในด้านรุนแรงออกมาได้เหมือนกัน ดังนั้นแล้วภาพยนตร์ก็มีหลายมุมให้พิจารณา แต่ส่วนมากที่โดนพาดพิงว่าเป็นบ่อเกิดของความรุนแรง ก็เพราะว่ามันทำให้เรื่องจบได้ง่าย โดยไม่มีใครออกมาแก้ต่างกันอีก” ดร.โสภาวรรณ สรุป
       
       แต่อย่างไรก็ดี ประวิทย์ เสนอมุมมองที่น่าสนใจว่า 'การกำจัด' คนที่ไม่อยู่ในกรอบของสังคมออกไป ก็ใช่ว่าจะเป็นทางออก เพราะเชื่อว่าคนทุกคนมีพื้นฐานจิตใจที่ใฝ่ดี แต่ด้วยสภาวะจนตรอกบางประการ อาจจะเป็นการบีบบังคับให้เกิดการแสดงออกที่ขวางโลก
       
       “แต่ทั้งหมดนี้มันสามารถสรุปได้อย่างหนึ่งว่ากฎหมายบ้านเรามันหย่อนยานมากจริงๆ ถึงขนาดที่ว่าปล่อยให้มีเด็กแว้นที่มาขับรถก่อกวนได้ แสดงว่าความยำเกรงในกฎหมายมันมีน้อยมาก คนทั่วไปก็เริ่มพกอาวุธเพราะรู้สึกว่ารัฐไม่สามารถปกป้องเขาได้ ก็เลยต้องหาอะไรมาคุ้มครองตัวเอง
       
       “ไม่มีอะไรที่น่ากลัวเท่ากับคนที่ไม่ได้รับการฝึกแล้วมีอาวุธอยู่ในมือ”


       
       >>>>>>>>>>
     

http://www.manager.co.th/Daily/ViewNews.aspx?NewsID=9530000122561

[sada]

                 อ่านแล้วทำให้รู้สึกว่า  กฎหมายไม่ค่อยศักดิ์สิทธิ์ เท่าไหร่(รู้สึกมานานแล้ว)
           เด็กแว้นโดนจับไม่นานก็กลับมาอีกจะโทษพ่อแม่เด็กอย่างเดียวก็ไม่ถูก บางครอบครัวพ่อแม่หาเช้ากินค่ำไม่มีเวลาอบรมสั่งสอนลูก
   พอลูกโตขึ้นมาหน่อย  ก็มีแต่ ด่าแต่ว่า  อย่าทำนะ   กูห้ามมึงแล้วนะ ประมาณนี้ หนักหน่อย ครอบครัวก็แตกแยก 
  ที่นี้ลูกเองก็ เก็บกด ต้องการเป็นที่ยอมรับ ก็เลยคบเพื่อนที่ไม่ดี พากันลงเหว  แต่ที่เจ็บไปกว่านั้น กลับมาโทษพ่อแม่ ว่าสั่งสอนลูกไม่ดี
       รัฐก็รณรงค์ ให้ดูแลลูกหลาน เอาใจใส่ลูกหลาน อย่างโน้นอย่างนี้ ควรให้เวลากับลูกบ้าง ก็ถูก  แต่เคยรณรงค์ให้ลูกหลาน เคารพ กตัญญู
   ต่อพ่อแม่บ้างหรือเปล่า ก็มีแต่วันพระ นั้นแหละที่ได้ยินบ่อยๆ 
      ศาลเตี้ยเอย  รถซิ่งเอย  มาจากไหน  ก็หนังนั้นแหละ 
  ขอพูดถึงรถซี้งแล้วกัน    เห็นมีการจัดการแข่งขันแข่งรถ ที่สนามนั้นที สนามนี้ที  สมัยผม  เทน่าโครงแดง  เอกราช  พันบุปผา  นักแข่ง
 วัยรุ่นก็เอารถไปพ่นสีที่โครงให้เป็นโครงแดงเต็มบ้านเต็มเมืองท่อสูตรเอย เจ้าแห่งท่อสูตรต้อง แดง บางทราย ร้านแต่งรถขึ้นเป็นดอกเห็ด  ทำไมไม่เริ่มจัดการเรื่องพวกนี้ก่อน  หรือว่า ขายพวกนี้กำไรดี ก็ดีจริงน่ะซิ  รัฐเค้าคิดอะไรกัน ผมไม่เข้าใจ  ที่ผมเห็นแล้วรู้สึกทุเรศก็คือ
   ครั้งไหนที่แข่งขัน ถ่ายทอดทางทีวีก็จะมี คำเตือน ต่างๆ  วิ่งให้เกะกะ จอ  ถ่ายทอดทำไม เด็กมันก็ดูเป็นตัวอย่าง แล้วมันก็ทำตาม
 หลักการง่ายๆ เค้าจะเชื่อในสิ่งที่เราทำ แต่จะไม่เชื่อในสิ่งที่เราพูด     
             ผู้ใหญ่เป็นคนนำ เรื่องพวกนี้เข้ามา ผู้ใหญ่เป็นคนเริ่ม ทำไมไม่เริ่มจากเรื่องพวกนี้ก่อน ผมไม่เข้าใจ  โฆษณาก็เหมือนกัน
ขายรถทุกวันนี้ไม่มีครั้งไหน ที่ไม่ยกล้อ  รถแรง อย่างโน้นแรงอย่างนี้  จะยกล้อให้เค้าเห็นทำไม    อยากขับล้อเดียวทำไมไม่ผลิตที่มีล้อเดียว ให้รู้แล้วรู้รอดไปเลยล่ะ  ผลิตทำไม 2 ล้อ  ผมเคยไปอบรมขับขี่ปลอดภัย ของ ฮอนด้า(รถมอเตอร์ไซค์) มันยกล้อโชว์ซะงั้น 
   สุดท้ายพ่อแม่ ต้องซื้อรถให้ ลำบากอีกจะกินก็ยังไม่มี  พอซื้อให้ ลูกเอาไปขับซิ่งแต่งซิ่งอีกใครซวยพ่อแม่ซวยหาว่าไม่อบรมลูก หลานอีก   
      สมัยผมอยู่ ม.2 ผมอ้อนพ่อให้ซื้อรถให้ผม  พ่อบอกว่าได้  เดี๋ยวกูจะซื้อให้ ผมดีใจมากที่สุด  กูจะได้มีรถขับไปอวดสาวแล้วโว้ย 
 ผมถามพ่อ  "พ่อ จะซื้อให้ผมเมื่อไหร่ ล่ะ"  พ่อผมบอกว่า   "แล้วแต่มึงแล้วกัน "   ไอ้ผมเนี้ย รีบเลยครับ ไปตามศูนย์ ฮอนด้าเอย
ซูซูกิเอย  หาโบว์ชัวมาอ่าน ดีใจมาก  ดีใจอยู่ 2 วัน เข้าไปบอกพ่อ" พ่อผมจะซื้อ ฮอนด้า แดช " 
 พ่อผมถามผมว่า " รุ่นนั้นมันแถมโลงหรือเปล่า ถ่าแถมกูเอา ยี้ห้อไหนรุ่นห่าไหนก็ได้ที่แถมโลงกูเอาทั้งนั้น" 
ผม พูดไม่ออก  งอนอยู่หลายวัน พอจบ. ม.3 ถึงได้รู้ว่าพ่อพูดถูก  เพื่อนในห้องเรียน  เสียชีวิตด้วย อุบัติเหตุรถเครื่อง 3 คน (ทั้งแก็งค์)
  วันนั้นถ้าผมมีรถ ก็คงไม่แคล้ว เพราะกลุ่มนั้นเพื่อนๆในห้องที่มีรถหมดเลย 
 
 

[kung13kunpon]

                 อ่านแล้วทำให้รู้สึกว่า  กฎหมายไม่ค่อยศักดิ์สิทธิ์ เท่าไหร่(รู้สึกมานานแล้ว)
           เด็กแว้นโดนจับไม่นานก็กลับมาอีกจะโทษพ่อแม่เด็กอย่างเดียวก็ไม่ถูก บางครอบครัวพ่อแม่หาเช้ากินค่ำไม่มีเวลาอบรมสั่งสอนลูก
   พอลูกโตขึ้นมาหน่อย  ก็มีแต่ ด่าแต่ว่า  อย่าทำนะ   กูห้ามมึงแล้วนะ ประมาณนี้ หนักหน่อย ครอบครัวก็แตกแยก 
  ที่นี้ลูกเองก็ เก็บกด ต้องการเป็นที่ยอมรับ ก็เลยคบเพื่อนที่ไม่ดี พากันลงเหว  แต่ที่เจ็บไปกว่านั้น กลับมาโทษพ่อแม่ ว่าสั่งสอนลูกไม่ดี
       รัฐก็รณรงค์ ให้ดูแลลูกหลาน เอาใจใส่ลูกหลาน อย่างโน้นอย่างนี้ ควรให้เวลากับลูกบ้าง ก็ถูก  แต่เคยรณรงค์ให้ลูกหลาน เคารพ กตัญญู
   ต่อพ่อแม่บ้างหรือเปล่า ก็มีแต่วันพระ นั้นแหละที่ได้ยินบ่อยๆ 
      ศาลเตี้ยเอย  รถซิ่งเอย  มาจากไหน  ก็หนังนั้นแหละ 
  ขอพูดถึงรถซี้งแล้วกัน    เห็นมีการจัดการแข่งขันแข่งรถ ที่สนามนั้นที สนามนี้ที  สมัยผม  เทน่าโครงแดง  เอกราช  พันบุปผา  นักแข่ง
 วัยรุ่นก็เอารถไปพ่นสีที่โครงให้เป็นโครงแดงเต็มบ้านเต็มเมืองท่อสูตรเอย เจ้าแห่งท่อสูตรต้อง แดง บางทราย ร้านแต่งรถขึ้นเป็นดอกเห็ด  ทำไมไม่เริ่มจัดการเรื่องพวกนี้ก่อน  หรือว่า ขายพวกนี้กำไรดี ก็ดีจริงน่ะซิ  รัฐเค้าคิดอะไรกัน ผมไม่เข้าใจ  ที่ผมเห็นแล้วรู้สึกทุเรศก็คือ
   ครั้งไหนที่แข่งขัน ถ่ายทอดทางทีวีก็จะมี คำเตือน ต่างๆ  วิ่งให้เกะกะ จอ  ถ่ายทอดทำไม เด็กมันก็ดูเป็นตัวอย่าง แล้วมันก็ทำตาม
 หลักการง่ายๆ เค้าจะเชื่อในสิ่งที่เราทำ แต่จะไม่เชื่อในสิ่งที่เราพูด     
             ผู้ใหญ่เป็นคนนำ เรื่องพวกนี้เข้ามา ผู้ใหญ่เป็นคนเริ่ม ทำไมไม่เริ่มจากเรื่องพวกนี้ก่อน ผมไม่เข้าใจ  โฆษณาก็เหมือนกัน
ขายรถทุกวันนี้ไม่มีครั้งไหน ที่ไม่ยกล้อ  รถแรง อย่างโน้นแรงอย่างนี้  จะยกล้อให้เค้าเห็นทำไม    อยากขับล้อเดียวทำไมไม่ผลิตที่มีล้อเดียว ให้รู้แล้วรู้รอดไปเลยล่ะ  ผลิตทำไม 2 ล้อ  ผมเคยไปอบรมขับขี่ปลอดภัย ของ ฮอนด้า(รถมอเตอร์ไซค์) มันยกล้อโชว์ซะงั้น 
   สุดท้ายพ่อแม่ ต้องซื้อรถให้ ลำบากอีกจะกินก็ยังไม่มี  พอซื้อให้ ลูกเอาไปขับซิ่งแต่งซิ่งอีกใครซวยพ่อแม่ซวยหาว่าไม่อบรมลูก หลานอีก   
      สมัยผมอยู่ ม.2 ผมอ้อนพ่อให้ซื้อรถให้ผม  พ่อบอกว่าได้  เดี๋ยวกูจะซื้อให้ ผมดีใจมากที่สุด  กูจะได้มีรถขับไปอวดสาวแล้วโว้ย 
 ผมถามพ่อ  "พ่อ จะซื้อให้ผมเมื่อไหร่ ล่ะ"  พ่อผมบอกว่า   "แล้วแต่มึงแล้วกัน "   ไอ้ผมเนี้ย รีบเลยครับ ไปตามศูนย์ ฮอนด้าเอย
ซูซูกิเอย  หาโบว์ชัวมาอ่าน ดีใจมาก  ดีใจอยู่ 2 วัน เข้าไปบอกพ่อ" พ่อผมจะซื้อ ฮอนด้า แดช " 
 พ่อผมถามผมว่า " รุ่นนั้นมันแถมโลงหรือเปล่า ถ่าแถมกูเอา ยี้ห้อไหนรุ่นห่าไหนก็ได้ที่แถมโลงกูเอาทั้งนั้น" 
ผม พูดไม่ออก  งอนอยู่หลายวัน พอจบ. ม.3 ถึงได้รู้ว่าพ่อพูดถูก  เพื่อนในห้องเรียน  เสียชีวิตด้วย อุบัติเหตุรถเครื่อง 3 คน (ทั้งแก็งค์)
  วันนั้นถ้าผมมีรถ ก็คงไม่แคล้ว เพราะกลุ่มนั้นเพื่อนๆในห้องที่มีรถหมดเลย 
 
 

ใช่ครับสมัยก่อนเป็นแบบนี้เลยมีเพื่อนทั้งเสียชีวิตและพิการจนถึงทุกวันนี้

[ขุนช้าง-รักในหลวงและสมเด็จพระเทพ]

เพื่อนผมฟาดต้นปาร์มฮอนด้าซีวิค ขาดสองท่อนครับ  คนขับกับคนนั่งข้างไปรวมกันที่เบาะหลังฝั่งขวา

[JJ-รักในหลวง]

บางครั้ง คนเราอาจคิดว่า เมื่อกฎหมาย จัดการไม่ได้ ก็คงต้องจัดการเองครับ

[steam.รักในหลวง]

              คนที่ไม่เคยเข้าไปอยู่ท่ามกลางกลุ่มเด็กนรกพวกนี้ไม่รู้หรอกครับว่ามันรู้สึกแบบไหน เวลามันรวมกลุ่มกันมันทำยังกับโลกนี้ ถนนนี้เป็นของพวกมัน ผมดีใจเสมอที่ได้ข่าวเด็กพวกนี้ได้ไปเกิดใหม่ ....

[white63]

บางครั้งได้รับรู้เรื่องราวต่างๆของเด็กพวกนี้ ได้เห็นจากตาตัวเอง ได้ร่วมเป็นส่วนหนึ่งของคนที่เลิกงานดึกๆแล้วอยากกลับบ้านไปนอนแต่ต้องขับรถช้าๆเป็นครึ่งค่อนชั่วโมงเพราะน้องๆพวกนี้ขับรถกินลมกันอยู่ข้างหน้าเรา แต่ก็ไม่เคยนึกสมน้ำหน้าเมื่อเกิดอุบัติเหตุกับเด็กพวกนี้ เด็กก็คือเด็ก วันนี้มันแว้นแล้วไม่ตาย วันหน้ามันโตขึ้นแล้วอาจมาเป็นน้องที่ทำงานเราด้วยก็ได้ ไม่เคยนึกว่าใครผิดเมื่ออ่านเจอข่าวเด็กแว้นโดนลูกปืน แค่นึกในใจว่าทำไมพ่อแม่มันไม่กินข้าวแต่หัวค่ำ ทำไมต้องให้เด็กดีๆ ( เวลาถูกตำรวจจับ ) ต้องขี่มอร์ไซค์ซ้อนเมียออกมาซื้อหนังสือพิมพ์หรือข้าวมันไก่ตอนดึกๆด้วย 

[PU45™]

                      สิ่งที่กฏหมายกระทำไม่ได้ หรือ ให้โอกาสคนเลวเผื่อว่าจะกลับตัวกลับใจได้กลายเป็นความเหิมเกริมเพราะโทษจิ๊บจ๊อย

                      ทำผิดซ้ำซากก็งั้นๆ  ..... คนถูกกระทำเกิดแรงกดดันเมื่อมีโอกาสก็ตอบโต้ตามแนวทาง เห็นด้วยกับเสียงส่วนใหญ่ครับ

[naisomchai]

มันพันยอดมาตั้งแต่ตำรวจไม่บังคับใช้กฎหมาย จ้องแต่จะเลี้ยงพวกนี้เอาไว้เป็นสายข่าว หวังเล่นคดีใหญ่(เด็กพวกนี้มันเลยได้ใจ), พ่อแม่พวกมันก็โง่(สอนลูกไม่ได้เพราะมันเองก็โง่) ลูกมันเลยกระทำแบบโง่ๆ... ไอ้คนแบบนี้มันต้องยังคงหลงเหลืออยู่ในสังคมตลอดกาลครับ...

มันยังคงหลงเลืออยู่ในสังคมตลอดกาล เพราะมันต้องเป็นบัวเหล่าที่ 4 คือบัวใต้น้ำ, มันอยู่ที่เราแหละต้องหาวิธีอยู่ร่วมสังคมกับพวกมัน... เฮ้อ...

แต่ตำรวจทำหน้าที่ให้เข้มแข็งหน่อยก็ดีนะ...

 

[ขุนช้าง-รักในหลวงและสมเด็จพระเทพ]

มันพันยอดมาตั้งแต่ตำรวจไม่บังคับใช้กฎหมาย จ้องแต่จะเลี้ยงพวกนี้เอาไว้เป็นสายข่าว หวังเล่นคดีใหญ่(เด็กพวกนี้มันเลยได้ใจ), พ่อแม่พวกมันก็โง่(สอนลูกไม่ได้เพราะมันเองก็โง่) ลูกมันเลยกระทำแบบโง่ๆ... ไอ้คนแบบนี้มันต้องยังคงหลงเหลืออยู่ในสังคมตลอดกาลครับ...

มันยังคงหลงเลืออยู่ในสังคมตลอดกาล เพราะมันต้องเป็นบัวเหล่าที่ 4 คือบัวใต้น้ำ, มันอยู่ที่เราแหละต้องหาวิธีอยู่ร่วมสังคมกับพวกมัน... เฮ้อ...

แต่ตำรวจทำหน้าที่ให้เข้มแข็งหน่อยก็ดีนะ...

 

พวกนี้น่าจะจัดอยู่ในเหล่าที่5ครับพี่ บัวเต่าถุย  ขนาดเต่ายังถุยเลย อิอิอิ 

[naisomchai]

                      สิ่งที่กฏหมายกระทำไม่ได้ หรือ ให้โอกาสคนเลวเผื่อว่าจะกลับตัวกลับใจได้กลายเป็นความเหิมเกริมเพราะโทษจิ๊บจ๊อย

                      ทำผิดซ้ำซากก็งั้นๆ  ..... คนถูกกระทำเกิดแรงกดดันเมื่อมีโอกาสก็ตอบโต้ตามแนวทาง เห็นด้วยกับเสียงส่วนใหญ่ครับ

ปัญหาคือหากไม่มีใครจี้ ตำรวจมันไม่เคยจับเองเลยครับพี่ปู พอโดนจี้ทีนึงตำรวจก็จับทีนึง... หากพวกนี้โดนจับทุกครั้ง ทำทีไรโดนจับแน่ๆ โดนจับทุกครั้ง, เอาแค่ปรับ 500 บาทแต่โดนแน่ๆ มันก็กลัวครับ...