ก็แล้วแต่จะคิดกันครับ ผมว่ามันก็ไม่สมควร แต่ถ้าชีวิตการทำงานทุกวันเสี่ยงกับความตายก็ต้องยอมรับและวางแผนชีวิตไว้ทุกนาทีก่อนการทำงานใครไม่เคยก็ถ่ายทอดถึงความรู้สึกให้ฟังไม่ได้ครับ ช่วงหนึ่ง ผมได้กลับมาพัก ลูกสาวคนโตอายุประมาณขวบครึ่งกำลังพูดอ้อแอ้เดินเก่ง อีกคนอายุประมาณ ๓ เดือน เวลาจะกลับจากผลัดพัก ผมต้องรอให้ลูกกับเมียหลับก่อนผมถึงจะออกจากบ้านครับไม่อยากเห็นลูกกับเมียร้องให้ มันหมดกำลังครับ
ก็แล้วแต่จะคิดกันครับ ผมว่ามันก็ไม่สมควร แต่ถ้าชีวิตการทำงานทุกวันเสี่ยงกับความตายก็ต้องยอมรับและวางแผนชีวิตไว้ทุกนาทีก่อนการทำงานใครไม่เคยก็ถ่ายทอดถึงความรู้สึกให้ฟังไม่ได้ครับ ช่วงหนึ่ง ผมได้กลับมาพัก ลูกสาวคนโตอายุประมาณขวบครึ่งกำลังพูดอ้อแอ้เดินเก่ง อีกคนอายุประมาณ ๓ เดือน เวลาจะกลับจากผลัดพัก ผมต้องรอให้ลูกกับเมียหลับก่อนผมถึงจะออกจากบ้านครับไม่อยากเห็นลูกกับเมียร้องให้ มันหมดกำลังครับ
ด้วยความเคารพ+เป็นห่วงนะครับ... ถ้าลูกเมียร้องไห้ก่อนออกจากบ้าน ให้ย้ายอาชีพเสียครับ, ลูกเมียมักมีสัมผัสที่ 6 นะครับ...
มันหนักไปน๊ะ เพราะผมไม่ฮากับคุณ กระบวนการความคิดในการขับเคลื่อนมันแตกก่างกันในแต่ละบุคคล
ไม่ได้ฮาหรอกครับ, เป็นเพราะกระบวนการคิดมันไม่เหมือนกันนั่นแหละ คุณ worm342 ถึงได้มองไม่เห็นประเด็น... แต่ถึงมองไม่เห็นประเด็นก็ไม่เป็นไร ให้ถือว่าเหมือนจิ้งจกทักก็แล้วกันครับ...
ถึงแม้คุณ worm342 ไม่ได้เชื่อเรื่องโชคลางก็ตาม มันก็มีประเด็นอยู่ว่าหน้าที่ลูกผู้ชายนั้นต้องรักษาชาติ, ต้องปกป้องคุ้มครองครอบครัว... เรื่องรักษาหน้าที่ กับเรื่องรักษาสถาบันครอบครัวเป็นเรื่องใหญ่ที่สุดของสังคม ดังจะเห็นว่ากฎหมายอนุญาตให้สมาชิกในสังคมสามารถปลิดชีวิตผู้อื่นได้ด้วยสาเหตุเพียงไม่กี่อย่าง เช่นเพื่อรักษาแผ่นดิน, รักษาชีวิตตนเอง, และรักษาเกียรติและศักดิ์ศรีของสถาบันครอบครัว...
คุณ worm342 ออกไปทำงานโดยมีลูกร้องไห้ก่อนออกจากบ้าน+เมียร้องไห้ก่อนออกจากบ้านน่ะ, มันสักกี่ครั้งในชีวิตกันหรือ... อย่าบอกว่าร้องไห้กันทุกครั้งที่ออกจากบ้านไปทำงาน, เพราะถ้าเป็นเช่นนั้นมันไม่ต้องทำงานกันแล้วครับเพราะเมียจะเลิกด้วย เนื่องจากทนสภาพไม่ไหว, หากต้องร้องไห้กันทุกครั้ง มันก็ต้องมีคำถามแล้วครับว่าจะไปทำงานเพื่ออะไร หากอ้างว่าต้องไปทำหน้าที่เพื่อชาติแล้ว อย่างนี้ลูกเมียทหารตำรวจร้องไห้กันอย่างนี้ กองทัพมันจะเหลืออะไรครับ, ในเมื่อขวัญและกำลังใจกำลังพลหายหมด...
วิถีชีวิตปรกติของเมียทหาร เมียตำรวจเขาไม่ร้องไห้กันได้ทุกครั้งที่สามีออกจากบ้านไปทำงานหรอกครับ... เมื่อไหร่เมียร้องไห้ ลูกร้องกะจองงองแง หมาไล่กัดเจ้านายไม่ยอมให้ออกจากบ้าน, เจออย่างนี้ต้องอาราธนาพระเครื่องขึ้นคอ+สวดชินบัญชรขอพรพระอรหันต์ให้กางเกราะเพชรคุ้มครองกันก่อนออกจากบ้านแล้วครับ...
นายสมชายไม่ได้ฮาด้วยหรอกครับ แต่ชีวิตผ่านร้อนหนาว ผ่านประสบการณ์ตื่นเต้นมาได้ไม่น้อยกว่าใครที่อายุรุ่นราวคราวเดียวกันหรอกครับ... และที่ผ่านมาได้ทั้งหมดโดยไม่เฉียดอันตรายก็เพราะความไม่ประมาท+ใช้สมองวางแผนก่อนฯ ในทุกครั้งครับ...