ป๋างคนโสดๆๆๆๆๆๆ

[cav.sniperteam_1]

Bird Thongchai - Noo Mai Roo Gaw Long Sia Ja
วี๊ดวิ๊ววววววววววววววววววววว

[ลุงคำตื้อ]

ฮ. มีแหนบตวย 

มีก่ะ...ผ่อรถปิคอัพโล๊ะ มันยังมี.. ถ้าบ่มี มันจะต่างข้าวสาร คน หนักเป็นตัน ได้จาได? 

[ลุงคำตื้อ]

ป๊ะล่ะหัวหน้า ผกค.เขตงาน4...............................

ลุงใจ...จะเล่าฮื้อน้องๆ นักรบรุ่นเก่า และ เพื่อนๆ สมช.ฟังไว้ เป็นความรู้ สมัยลุงใจ..เป็นบ่าวแผ่ว
สมัยนั้นประมาณ ปี ๒๒-๒๓ ลุงใจ ปะทะกับ ผกค.ยิงกันสนั่นป่า ช่วงนั้นรบติดพัน ออกไล่ล่า
ขยายผล ขอ ปืนใหญ่ยิง สนับสนุน ขอ ฮ.กันชิป และเครืองบิน OV 10 ทำแอร์สไตร์ ปานสงคราม
ในเวียดนาม ลุงใจ กับลูกน้อง ๒คนไล่ล่ามา ๑คืนหลงกลับทีมใหญ่ ลูกน้องขวัญกระเจิง ซ้ำมาตกดอย
ขาแพลง เดินบ่ได้ พอดีหิวข้าว หิวน้ำตาลาย ข้าวก็หมด ก็เลยบอกให้ลูกน้องหลบอยู่ในป่า ลุงก็
ลงไปหาน้ำในหุบห้วย เดินมาคนเดียวกลางทางเปลี่ยว มาปะใส่ ผกค. ๕ คน กำลังนั่งกินข้าวกันอยู่
ใต้ต้นไม่ใหญ่ พอดูลูกปืนลุงใจ เหลืออยู่แค่ ๓ แก่น ตอนแรกก็ไม่กล้ายิง พอดูไปบนต้นไม้ใหญ่ มีกิ่งไม้แห้ง
ขนาดใหญ่หักอยู่ แต่ยังบ่หล่นเตื่อ... เพราะมีเครือเขาพันไว้ ลุงเลยตัดสิน ยกปืนขึ้นยิงเครือเขา
๑ นัด ขาดสะบั้น ตกลงมาใส่ ผกค.คาที่ตายไป ๓ ศพ ทีเหลือวิ่งหนีไปคนหนึ่ง ลุงยกติดไป ๑ นัด เรียบร้อย
เหลือแหมคน ลุงใจยั๊บดิบได้ ๑ คน  สรุป ผกค.งานนั้น ตาย ๔ ยั๊บดิบๆำได้ ๑ คน ลูกปืนลงใจ.เหลือ ๑ นัด..
ก็เลยจับ มันขี่หลังขึ้นดอยมาตวยหาลูกน้อง และกำลังส่วนใหญ่...จากพฤติกรรมคราวนั้น เป็นที่พั่นพรึงของ ฝ่ายตรงข้าม
ลุงใจ..เกือบได้รับเหรียญกล้าหาญ  ก็ได้แค่เหรียญพิทักษ์.....เหรียญชายแดน...จะขอชั้น๑ ก็บ่อได้...เรื่องมันเศร้า  

[cav.sniperteam_1]

ป๊ะล่ะหัวหน้า ผกค.เขตงาน4...............................

ลุงใจ...จะเล่าฮื้อน้องๆ นักรบรุ่นเก่า และ เพื่อนๆ สมช.ฟังไว้ เป็นความรู้ สมัยลุงใจ..เป็นบ่าวแผ่ว
สมัยนั้นประมาณ ปี ๒๒-๒๓ ลุงใจ ปะทะกับ ผกค.ยิงกันสนั่นป่า ช่วงนั้นรบติดพัน ออกไล่ล่า
ขยายผล ขอ ปืนใหญ่ยิง สนับสนุน ขอ ฮ.กันชิป และเครืองบิน OV 10 ทำแอร์สไตร์ ปานสงคราม
ในเวียดนาม ลุงใจ กับลูกน้อง ๒คนไล่ล่ามา ๑คืนหลงกลับทีมใหญ่ ลูกน้องขวัญกระเจิง ซ้ำมาตกดอย
ขาแพลง เดินบ่ได้ พอดีหิวข้าว หิวน้ำตาลาย ข้าวก็หมด ก็เลยบอกให้ลูกน้องหลบอยู่ในป่า ลุงก็
ลงไปหาน้ำในหุบห้วย เดินมาคนเดียวกลางทางเปลี่ยว มาปะใส่ ผกค. ๕ คน กำลังนั่งกินข้าวกันอยู่
ใต้ต้นไม่ใหญ่ พอดูลูกปืนลุงใจ เหลืออยู่แค่ ๓ แก่น ตอนแรกก็ไม่กล้ายิง พอดูไปบนต้นไม้ใหญ่ มีกิ่งไม้แห้ง
ขนาดใหญ่หักอยู่ แต่ยังบ่หล่นเตื่อ... เพราะมีเครือเขาพันไว้ ลุงเลยตัดสิน ยกปืนขึ้นยิงเครือเขา
๑ นัด ขาดสะบั้น ตกลงมาใส่ ผกค.คาที่ตายไป ๓ ศพ ทีเหลือวิ่งหนีไปคนหนึ่ง ลุงยกติดไป ๑ นัด เรียบร้อย
เหลือแหมคน ลุงใจยั๊บดิบได้ ๑ คน  สรุป ผกค.งานนั้น ตาย ๔ ยั๊บดิบๆำได้ ๑ คน ลูกปืนลงใจ.เหลือ ๑ นัด..
ก็เลยจับ มันขี่หลังขึ้นดอยมาตวยหาลูกน้อง และกำลังส่วนใหญ่...จากพฤติกรรมคราวนั้น เป็นที่พั่นพรึงของ ฝ่ายตรงข้าม
ลุงใจ..เกือบได้รับเหรียญกล้าหาญ  ก็ได้แค่เหรียญพิทักษ์.....เหรียญชายแดน...จะขอชั้น๑ ก็บ่อได้...เรื่องมันเศร้า  

 

[หน่อไม้ส้ม-รักในหลวง]

ชั้น 1 มันเป๋นจะไดครับ

[W.WUTTHI]

ป๊ะล่ะหัวหน้า ผกค.เขตงาน4...............................

ลุงใจ...จะเล่าฮื้อน้องๆ นักรบรุ่นเก่า และ เพื่อนๆ สมช.ฟังไว้ เป็นความรู้ สมัยลุงใจ..เป็นบ่าวเฒ้าสมัยนั้นประมาณ ปี ๒๒-๒๓ ลุงใจ ปะทะกับ ผกค.ยิงกันสนั่นป่า ช่วงนั้นรบติดพัน ออกไล่ล่าขยายผล ขอ ปืนใหญ่ยิง สนับสนุน ขอ ฮ.กันชิป และเครืองบิน OV 10 ทำแอร์สไตร์ ปานสงครามในเวียดนาม ปื๋นใหญ่ ฮ. เครื่องบินแค้นมายิงถล่มหมู่เดวกั๋น ลุงใจ กับลูกน้อง ๒คนเลยหนีมา ๑คืน  ทะเร่อทะร่าอย่างใดบ่อฮู้ หลงกลับทีมใหญ่ ลูกน้องขวัญกระเจิง ซ้ำลุงใจมาตกดอยขาแพลง เดินบ่ได้ พอดีหิวข้าว หิวน้ำตาลาย ข้าวก็หมด ลุงก็เลยหลบอยู่ในป่า ลุงก็หื้อลูกน้องลงไปหาน้ำในหุบห้วย ลูกน้องลุงเดินมาคนเดียวกลางทางเปลี่ยว มาปะใส่ ผกค. ๕ คน กำลังนั่งกินข้าวกับลาบฟานกันอยู่ใต้ต้นไม่ใหญ่ พอดูลูกปืนลูกน้องลุงใจ เหลืออยู่แค่ ๓ แก่น ตอนแรกมันก็ไม่กล้ายิง พอดูไปบนต้นไม้ใหญ่ มีกิ่งไม้แห้งขนาดใหญ่หักอยู่ แต่ยังบ่หล่นเตื่อ... เพราะมีเครือเขาพันไว้ ลูกน้องลุงเลยตัดสิน ยกปืนขึ้นยิงเครือเขา๑ นัด ขาดสะบั้น ไม้นั้นตกลงมาใส่ลุง ผกค.ตกใจ๋ล่นไปตกห้วยต๋ายคาที่ ๓ ศพ ทีเหลือวิ่งหนีไปคนหนึ่ง ลูกน้องลุงยกปืนยิงติดไป ๑ นัด ป๋ากดว่าลูกด้าน มันหนีไปได้::002::เหลือแหมคน ไม้ตกใสหัวมันสลบละก้อเครือเขาหวันแข้งมันลุงใจเลยยั๊บดิบได้ ๑ คน  สรุป ผกค.งานนั้น ตาย ๓ ยั๊บดิบๆำได้ ๑ คน หนีไปได้ ๑ คน ลูกปืนลงใจ.เหลือ ๒ นัด..ลูกด้านหนึ่ง ขาลุงเจ็บนักก็เลยจับ มันขี่หลังขึ้นดอยมาตวยหากำลังส่วนใหญ่...จากพฤติกรรมคราวนั้น จื้อเสียงของลูกน้องลุงเป็นที่พั่นพรึงของ ฝ่ายตรงข้าม   ลุงใจ..เกือบฟลุ๊คได้รับเหรียญกล้าหาญ  ก็ได้แค่เหรียญพิทักษ์.....เหรียญชายแดน...จะขอชั้น๑ ก็บ่อได้...เพราะว่ามันสูงไป เลยได้ก่าจั้นใต้ดิน (Underground).....เรื่องมันเศร้า  

  ลุงใจลอกข้อสอบมาจากแคมป์สมิง  วังม่วง  เรื่องจริง ๆ มันเป๋นจะอี้เน้อปี้น้อง....ตี้เล่าตางบนนี้ละ เรื่องจริง..........ผมฮู้มาจาก ผกค.คนนั้นตี้หนีไปได้ 

[สมิง วังม่วง]

ป๊ะล่ะหัวหน้า ผกค.เขตงาน4...............................

ลุงใจ...จะเล่าฮื้อน้องๆ นักรบรุ่นเก่า และ เพื่อนๆ สมช.ฟังไว้ เป็นความรู้ สมัยลุงใจ..เป็นบ่าวแผ่ว
สมัยนั้นประมาณ ปี ๒๒-๒๓ ลุงใจ ปะทะกับ ผกค.ยิงกันสนั่นป่า ช่วงนั้นรบติดพัน ออกไล่ล่า
ขยายผล ขอ ปืนใหญ่ยิง สนับสนุน ขอ ฮ.กันชิป และเครืองบิน OV 10 ทำแอร์สไตร์ ปานสงคราม
ในเวียดนาม ลุงใจ กับลูกน้อง ๒คนไล่ล่ามา ๑คืนหลงกลับทีมใหญ่ ลูกน้องขวัญกระเจิง ซ้ำมาตกดอย
ขาแพลง เดินบ่ได้ พอดีหิวข้าว หิวน้ำตาลาย ข้าวก็หมด ก็เลยบอกให้ลูกน้องหลบอยู่ในป่า ลุงก็
ลงไปหาน้ำในหุบห้วย เดินมาคนเดียวกลางทางเปลี่ยว มาปะใส่ ผกค. ๕ คน กำลังนั่งกินข้าวกันอยู่
ใต้ต้นไม่ใหญ่ พอดูลูกปืนลุงใจ เหลืออยู่แค่ ๓ แก่น ตอนแรกก็ไม่กล้ายิง พอดูไปบนต้นไม้ใหญ่ มีกิ่งไม้แห้ง
ขนาดใหญ่หักอยู่ แต่ยังบ่หล่นเตื่อ... เพราะมีเครือเขาพันไว้ ลุงเลยตัดสิน ยกปืนขึ้นยิงเครือเขา
๑ นัด ขาดสะบั้น ตกลงมาใส่ ผกค.คาที่ตายไป ๓ ศพ ทีเหลือวิ่งหนีไปคนหนึ่ง ลุงยกติดไป ๑ นัด เรียบร้อย
เหลือแหมคน ลุงใจยั๊บดิบได้ ๑ คน  สรุป ผกค.งานนั้น ตาย ๔ ยั๊บดิบๆำได้ ๑ คน ลูกปืนลงใจ.เหลือ ๑ นัด..
ก็เลยจับ มันขี่หลังขึ้นดอยมาตวยหาลูกน้อง และกำลังส่วนใหญ่...จากพฤติกรรมคราวนั้น เป็นที่พั่นพรึงของ ฝ่ายตรงข้าม
ลุงใจ..เกือบได้รับเหรียญกล้าหาญ  ก็ได้แค่เหรียญพิทักษ์.....เหรียญชายแดน...จะขอชั้น๑ ก็บ่อได้...เรื่องมันเศร้า  

เยี่ยมมากลุง

[W.WUTTHI]

ป๊ะล่ะหัวหน้า ผกค.เขตงาน4...............................

ลุงใจ...จะเล่าฮื้อน้องๆ นักรบรุ่นเก่า และ เพื่อนๆ สมช.ฟังไว้ เป็นความรู้ สมัยลุงใจ..เป็นบ่าวเฒ้าสมัยนั้นประมาณ ปี ๒๒-๒๓ ลุงใจ ปะทะกับ ผกค.ยิงกันสนั่นป่า ช่วงนั้นรบติดพัน ออกไล่ล่าขยายผล ขอ ปืนใหญ่ยิง สนับสนุน ขอ ฮ.กันชิป และเครืองบิน OV 10 ทำแอร์สไตร์ ปานสงครามในเวียดนาม ปื๋นใหญ่ ฮ. เครื่องบินแค้นมายิงถล่มหมู่เดวกั๋น ลุงใจ กับลูกน้อง ๒คนเลยหนีมา ๑คืน  ทะเร่อทะร่าอย่างใดบ่อฮู้ หลงกลับทีมใหญ่ ลูกน้องขวัญกระเจิง ซ้ำลุงใจมาตกดอยขาแพลง เดินบ่ได้ พอดีหิวข้าว หิวน้ำตาลาย ข้าวก็หมด ลุงก็เลยหลบอยู่ในป่า ลุงก็หื้อลูกน้องลงไปหาน้ำในหุบห้วย ลูกน้องลุงเดินมาคนเดียวกลางทางเปลี่ยว มาปะใส่ ผกค. ๕ คน กำลังนั่งกินข้าวกับลาบฟานกันอยู่ใต้ต้นไม่ใหญ่ พอดูลูกปืนลูกน้องลุงใจ เหลืออยู่แค่ ๓ แก่น ตอนแรกมันก็ไม่กล้ายิง พอดูไปบนต้นไม้ใหญ่ มีกิ่งไม้แห้งขนาดใหญ่หักอยู่ แต่ยังบ่หล่นเตื่อ... เพราะมีเครือเขาพันไว้ ลูกน้องลุงเลยตัดสิน ยกปืนขึ้นยิงเครือเขา๑ นัด ขาดสะบั้น ไม้นั้นตกลงมาใส่ลุง ผกค.ตกใจ๋ล่นไปตกห้วยต๋ายคาที่ ๓ ศพ ทีเหลือวิ่งหนีไปคนหนึ่ง ลูกน้องลุงยกปืนยิงติดไป ๑ นัด ป๋ากดว่าลูกด้าน มันหนีไปได้::002::เหลือแหมคน ไม้ตกใสหัวมันสลบละก้อเครือเขาหวันแข้งมันลุงใจเลยยั๊บดิบได้ ๑ คน  สรุป ผกค.งานนั้น ตาย ๓ ยั๊บดิบๆำได้ ๑ คน หนีไปได้ ๑ คน ลูกปืนลงใจ.เหลือ ๒ นัด..ลูกด้านหนึ่ง ขาลุงเจ็บนักก็เลยจับ มันขี่หลังขึ้นดอยมาตวยหากำลังส่วนใหญ่...จากพฤติกรรมคราวนั้น จื้อเสียงของลูกน้องลุงเป็นที่พั่นพรึงของ ฝ่ายตรงข้าม   ลุงใจ..เกือบฟลุ๊คได้รับเหรียญกล้าหาญ  ก็ได้แค่เหรียญพิทักษ์.....เหรียญชายแดน...จะขอชั้น๑ ก็บ่อได้...เพราะว่ามันสูงไป เลยได้ก่าจั้นใต้ดิน (Underground).....เรื่องมันเศร้า  

  ลุงใจลอกข้อสอบมาจากแคมป์สมิง  วังม่วง  เรื่องจริง ๆ มันเป๋นจะอี้เน้อปี้น้อง....ตี้เล่าตางบนนี้ละ เรื่องจริง..........ผมฮู้มาจาก ผกค.คนนั้นตี้หนีไปได้ 

       สวัสดี...ตุ๊ครับลุงใจ.............โหะ...ไปอยู่ตางไดเหียนี่......ท่าจะโขดมีคนฮู้ตันเรื่องตี้เล่ากาก่อบ่อฮู้ เฮ้อ คนเฒ้า น่อ คนเฒ้า     

[สมิง วังม่วง]

อย่าบอก ว่า ลุง คนแก่ปืนเก่า กับ ผกค คนที่หนีไปได้ คือ คนๆ เดียวกัน น่ะ ครับ

[ลุงคำตื้อ]

ชั้น 1 มันเป๋นจะไดครับ

มันเป็นลำดับชั้น ของเหรียญตรา อย่างเพื่อนของลุง ตอนไปรบที่ บ.ร่มเกล้า น่าจะปี ๓๑ -๓๒ ประมาณนี้แหละ
แกพอลูกน้อง ขึ้นบุกเนิน ที่ฝ่ายตรงข้ามยึดอยู่ได้ เป็นการรบที่ห้าวหาญก็ได้รับบำเหน็จเหรียญชายแดน  เป็นชั้นที่ ๑ ประเภท ๑
 ก็เลยได้เลื่อนฐานะ เป็นนายร้อย เลยโดยบ่ต้องสอบ...ส่วนเหรียญกล้าหาญ คนที่ได้รับส่วนมากก็เป็นวีรบุรุษไปหมดแล้ว
ที่มีชีวิตอยู่ใน ทบ.บ่น่าจะเกิน ๕ คน ส่วนลุง ใจโว...ก็รบเก่ง แต่เขียนพฤติกรรมตัวเอง บ่เก่ง ก็ได้เป็นแค่..จ่าแก่ๆ ก่ะ!!!

[สมิง วังม่วง]

ชั้น 1 มันเป๋นจะไดครับ

มันเป็นลำดับชั้น ของเหรียญตรา อย่างเพื่อนของลุง ตอนไปรบที่ บ.ร่มเกล้า น่าจะปี ๓๑ -๓๒ ประมาณนี้แหละ
แกพอลูกน้อง ขึ้นบุกเนิน ที่ฝ่ายตรงข้ามยึดอยู่ได้ เป็นการรบที่ห้าวหาญก็ได้รับบำเหน็จเหรียญชายแดน  เป็นชั้นที่ ๑ ประเภท ๑
 ก็เลยได้เลื่อนฐานะ เป็นนายร้อย เลยโดยบ่ต้องสอบ...ส่วนเหรียญกล้าหาญ คนที่ได้รับส่วนมากก็เป็นวีรบุรุษไปหมดแล้ว
ที่มีชีวิตอยู่ใน ทบ.บ่น่าจะเกิน ๕ คน ส่วนลุง ใจโว...ก็รบเก่ง แต่เขียนพฤติกรรมตัวเอง บ่เก่ง ก็ได้เป็นแค่..จ่าแก่ๆ ก่ะ!!!

อย่าน้อยใจซิครับผู้พัน

[W.WUTTHI]

อย่าบอก ว่า ลุง คนแก่ปืนเก่า กับ ผกค คนที่หนีไปได้ คือ คนๆ เดียวกัน น่ะ ครับ

  ม่ายช่าย ม่ายช่าย ลุงสมงิ อย่าเอาคุกตารางมาให้กันเลย.......... ผกค.คนนั้น ข่าวว่า กระดูกสันหลังเคลื่อนจากการที่ถูกบังคับให้ลุงใจขี่หลังลงมาเป็นอัมพาตไป พักหนึ่ง สุดท้ายก็ตายเพราะเป็นบาดทะยักจากการที่หัวเข็มขัดลุงใจไปขูดใส่หลังเขาอ่ะครับ ลองถามลุงใจดูนะครับ เพราะลุงใจโว เป็นคนจับเขามากับมือ อ่ะครับ อิ อิ

[W.WUTTHI]

ชั้น 1 มันเป๋นจะไดครับ

มันเป็นลำดับชั้น ของเหรียญตรา อย่างเพื่อนของลุง ตอนไปรบที่ บ.ร่มเกล้า น่าจะปี ๓๑ -๓๒ ประมาณนี้แหละ
แกพอลูกน้อง ขึ้นบุกเนิน ที่ฝ่ายตรงข้ามยึดอยู่ได้ เป็นการรบที่ห้าวหาญก็ได้รับบำเหน็จเหรียญชายแดน  เป็นชั้นที่ ๑ ประเภท ๑
 ก็เลยได้เลื่อนฐานะ เป็นนายร้อย เลยโดยบ่ต้องสอบ...ส่วนเหรียญกล้าหาญ คนที่ได้รับส่วนมากก็เป็นวีรบุรุษไปหมดแล้ว
ที่มีชีวิตอยู่ใน ทบ.บ่น่าจะเกิน ๕ คน ส่วนลุง ใจโว...ก็รบเก่ง แต่เขียนพฤติกรรมตัวเอง บ่เก่ง ก็ได้เป็นแค่..จ่าแก่ๆ ก่ะ!!!

     โฮ๊ะ.....ขะหนาดเขียนบ่อเก่งยังมอกอี้....ถ้าเขียนเก่งจะมอกใด.....กึ๊ดบ่อออก        ยอมฮับว่าค้นพบตัวเองแล้ว ไชโย้   

[กาสะลอง]

   บะเสียใจ๋เลยตี่เกยฮ้องว่า ลุงใจโว 

[สมิง วังม่วง]

คนแก่ เล่น กันแรง นิ