สุราเมระยะมัชชะปะมาทัฏฐานาเวระมะณีสิกขาปะทังสมาธิยามิ
แปลว่า...............................................
สุราเมระยะ คือ อันสุราเมรัยทั้งหลาย
มัชชะ คือ มัชฌิมา หรือทางสายกลาง
ปะมาทัฏฐานา คือ ประมาณตามฐานะ
เวระ คือ เวลาไปเข้าเวร หรือ อยู่เวร
มะณี คือ แก้วที่เป็นใบๆ ใสๆ นี่แหละ
สิกขาปะทัง คือ สี่ขาประทังนั่นเอง
สมาธิ คือ การมีสมาธิ
ยามิ คือ ยาไม่ต้อง หรือไม่ต้องใช้ยานั่นเอง
*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*
แปลโดยรวมคือ.............................
อันสุราเมรัยทั้งหลาย ท่านให้ดื่มแต่พอดีหรือยึดทางสายกลางเข้าไว้
นั่นก็คือให้ดูฐานะตนเองด้วยมีเงินหน่อยก็ดื่มเหล้าราคาสูงหน่อย
ถ้าฐานะไม่ค่อยดี ก็ดื่มเหล้าในราคาที่ต่ำลงมา
โดยเฉพาะตอนที่ต้องไปเข้าเวรหรือไปอยู่เวรก็ควรจะมีแก้วติดมือไป
สักใบนึง เอาไว้รินเหล้าดื่มได้
และถ้าดื่มจนได้ที่แล้วไม่สามารถใช้สองขาประทังไปได้
ก็ให้ใช้สี่ขาประทังไป (หมายถึงมือหรือขาหน้าอีก 2 ข้างนั่นเอง)
การดื่มสุราเมรัยทำให้มีสมาธิ จิตใจมั่นคง ร่างกายแข็งแรง
ไม่ต้องพึงพายาใดๆ ทั้งนั้น
โดยเฉพาะกับตับซึ่งจะแข็งก่อนที่อื่น...................สาธุ !!!
อ่านหลาย ๆ รอบ ละจะไปลืมบอกอ้ายยูอ่านตวย.....ตั๋วก๋านสำคัญ เขหื้ออ่านหลายๆรอบ ข้าเจ้าอ่านแล้วก่อซ้ำงงหลายๆรอบ
เอาก้าลมไป 1 จ๊วบเจ้า
