ผมไม่อยากตอบกระทู้นี้เลยครับ คุณตั้วเรียกผมมาทำไม
ถ้าพฤติกรรมคุณตั้วเป็นตามที่เล่า เรื่องราวทั้งหมดเป็นอย่างที่เล่า...
.....เป็นผม ผมเลิกครับ เชิญไปหาผัวใหม่ที่รวยๆหล่อๆไม่ต้องทำมาหากิน มีเวลานั่งทำหน้าอิ่มเอิบพะเน้าพะนอเธออยู่กับบ้านแบบเปรมๆตามอัธยาศัย
ผมทำงานหนัก คิดถึงลูก ห่วงบ้านฯลฯสารพัด ยิ่งอยู่ในช่วงวิกฤติว่าจะมีบ้านให้ลูกอยู่รึเปล่า คราวนี้จะตั้งหลักมั่นได้ซักทีไหม....
.......ไม่ต้องเป็นเมียที่ดี แค่ไม่เฮงซวยเค้าต้องรู้แล้วว่าควรทำตัวอย่างไร มาทำตัวงี่เง่าไม่เลิกราแบบนี้ กลัวจะเจริญนักหรือ กลัวลูกจะมีชีวิตที่มั่นคงนักหรือไร?
3ปีก่อนผมเปลี่ยนงาน+ย้ายที่อยู่ มาบุกเบิกอยู่นี่คนเดียว ตั้งหน้าตั้งตาปูพื้นฐานอยู่นี่คนเดียวอยู่ครึ่งปีเต็ม เหนื่อย หงุดหงิด โคตรเหงา คิดถึงเมีย คิดถึงลูกจนซึม .... แต่ผบ.ของผมดีมากคครับ เค้าพยายามบอกผมตลอดมาว่าไม่ต้องห่วง เค้าอยู่กันได้ พวกเค้ามีความสุข เวลา3แม่ลูกคิดถึงผม ก็คิดถึงกันอย่างมีความสุข
แล้วเราก็ผ่านช่วงนั้นกันมาได้ ตอนที่3แม่ลูกย้ายตามมาอยู่ด้วยเราก็ยังไม่ได้พร้อมกระไร แต่ครึ่งปีที่เหงาก็ไม่ได้เสียเปล่า เป็นพื้นฐานที่ดีจนทำให้วันนี้ของครอบครัวเราได้เป็นชีวิตที่ดี(ไปนิด
)
ถ้าตอนนั้นผบ.ของผมตั้งหน้ารังควาญแบบที่คุณตั้วเล่า ป่านนี้คงชิบหายล่มจมไปหมดทั้ง4คนพ่อ แม่ ลูกแล้วครับ
คุยให้รู้เรื่องครับ ต้องเลิกงี่เง่าให้ได้ เค้าไม่ได้ทำลายแค่ความเป็นผัวเป็นเมีย แต่เค้ากำลังทำลายทั้งครอบครัว.....นั่นรวมถึงอนาคตของลูกด้วย
ถ้าไม่ยอมรู้เรื่องจริงๆ ก็ให้เค้าไสหัวไปไกลๆ ไปถ่วงความเจริญคนอื่น ตกลงเรื่องลูกให้ดีละกัน
