วันนี้อยู่บ้าน แป๊บ..แป๊บ...เดี๋ยวเข้า เดี๋ยวออก.... กว่าจะมีเวลามารื้อปืน ก็ปาเข้าไปห้าโมงเย็น....ต้องรีบ เพราะแสงกำลังจะหมด.....
จริงๆแล้วช่วงเช้าก่อนเที่ยงมีโอกาส ตั้งปืนยิงทดสอบอยู่เล็กน้อย.. เรคกูเลเตอร์ ไม่ทำงาน.....เลยต้องรื้อดูอีกรอบ...เห็นเพื่อนๆบอกว่าโอริงที่ตัวเรคกูเลเตอร์อาจจะรั่ว ให้ไปหาโอริงมาสำรองไว้ ทั้งตัวเล็ก ทั้งตัวใหญ่ ... เลยรีบออกไปหามาไว้...
นี่เลย..เจ้าตัวเล็ก..ฉีกง่ายมาก เพราะเล็กเหลือเกิน.. เอาไว้ใส่ตรงนี้ แทบจะต้องเปลี่ยนทุกครั้งที่มีการถอดเรคกูเลเตอร์ออกมา.. ซื้อมาซะ 10 อัน .. อันละ 15 บาท....
อันนี้โอริงตัวใหญ่....ถอดเอาของเดิมไปเทียบซื้อมา สีดำไม่มี มีสีแดง อันละ 35 บาท ... เอามาซะ 10 อัน ...
เอาไว้ใส่ตามตำแหน่งเหล่านี้....
จากนั้นก็ถอดเรคกูเลเตอร์ เพื่อเปลี่ยนโอริง... กะว่าจะแค่เปลี่ยนโอริงตัวใหญ่แค่นั้น.. แต่เท่าทีดูสภาพมันไม่เป็นอะไร..ด้วยความอยากรู้อยากเห็น เลยค่อยๆถอดปลายที่เป็นหัวใจของเรคกูเลเตอร์ออกมาดู....
แม่จ้าว..!!! ... โอริงอีกตัวดันฉีก..สงสัยว่าเป็นเพราะจุดนี้หรือเปล่าที่ทำให้เรคกูเลเตอร์รั่ว ไม่ทำงาน..?? ....ซวยหละสิ.. ไม่รู้ว่าต้องเปลี่ยนตัวนี้ด้วย...ไม่ได้ซื้ออะไหล่มาด้วยสิ วันนี้....
ขนาดเท่าไหร่ก็ไม่รู้..??.. เลยค่อยๆแกะออกมา ปรากฏว่าแกะยากมาก..แกะไป แกะมา ขาดเลย.....
เหลือแค่นี้......
ไม่รู้ว่าเพราะพระเจ้าเห็นใจในความพยายามหรืออย่างไร.....นึกขึ้นได้ ว่าเมื่อคราวก่อน ที่เรคกูเลเตอร์ยังมาไม่ถึง เพื่อนสมาชิกบอกว่าให้ไปหาโอริงขนาด โต 10.5 หนา 1 มิลลิเมตร มาสำรองไว้ด้วย แต่พอไปหา มันไม่มี
มันมีแต่ขนาดเท่าไหร่ไม่รู้หละ..เลยเอามาก่อน 2 อัน พอเรคกูเลเตอร์ตัวจริงมามันใช้ไม่ได้ กะจะทิ้งอยู่แล้วเชียว.... ลองหยิบออกจากถุงมาเทียบดูกับโอริงตัวที่ขาด....พระเจ้าจอร์จ.....มันช่างโชคดีอะไรปานนั้น......
เท่ากันเด๊ะ....
เหตุการณ์ต่อจากนี้ จะพลิกผันเป็นเช่นไร.....โปรดติดตาม ตอนต่อไป สัปดาห์หน้า.... เพราะจากภาพข้างบนนี้ จะหยิบกล้องขึ้นมาถ่ายขั้นตอนต่อไป ปรากฏว่า... กล้องมันฟ้อง ว่า CARD ERRER....แว๊บ...แว๊บ....แว๊บ.....กระพริบเลย.... ก็หมดอารมณ์สิครับพี่น้อง.... แสงก็ไม่มี ยุงก็กัด จุดยากันยุง เอาขาแหย่ไว้ตรงควันยากันยุง..ยุงบินฝ่าควันเข้ามากัดหน้าตาเฉย... ทั้งขา ทั้งแขน ทั้งคอ ทั้งหน้าผาก ทั้งบินเข้าหู ...สารพัดจะจัดหนัก...โฮ่ย..ย....ย....... หมดอารมณ์เลย.........
เลยต้องรีบประกอบๆๆๆๆๆให้เสร็จๆไป... เติมอากาศเข้าไปใหม่....ถังที่เติมมาเมื่อวันจันทร์ จาก 300 บาร์ เหลือ 180 บาร์...ลองยิงดู..เออ...เครื่องวัดความเร็วยังพอทำงานได้อยู่..ยิง..ยิง...ยิง.... ผลเหรอ..?? เหมือนเดิม...เหมือนตอนเรคกูเลเตอร์รั่ว ยังไงยังงั้น... เฮ้ย..ย...!!! มันยังไงกันโว๊ย..ย........ ตัดสินใจที่แสงยังพอมี รื้อมันอีกรอบวะ... ยิงลมทิ้งไปอีก 56 ที ลมหมดกระบอก..ฟู่................. รีบถอดกระบอกลมทันที จากนั้นเอามือบิดตามข้อต่อของตัวเรคกูเลเตอร์ทีละจุด ทีละจุด .. มันยังขันเข้าไปได้อยู่แฮะ...สงสัยลมมันรั่วได้จากตรงจุดเหล่านี้มั๊ง..??..เพราะตอนเปลี่ยนโอริงสีแดง ไม่กล้าบิดให้มันแน่น กลัวมันปลิ้นออกมา...(ถาม..ตกลงผมต้องบิดให้แน่นไหมครับ..พี่ดุก..พี่ชัฏ..พี่Thunder65..คุณตุ๊...ตาเอ๊กซ์.. และท่านผู้รู้ทัั้งหลาย..). จากนั้น..เพื่อความมั่นใจว่าถ้าประกอบเข้าไปแล้วเรคกูเลเตอร์ไม่รั่ว.. ทำงานได้จริง.. เลยจำเป็นต้องปรับค่าเรคกูเลเตอร์ ให้แรงดันออกน้อยๆ เป็นการทดสอบ... จากนั้นลองยิงดู...พรุ่บ...อ้าว..ว.... เครื่องวัดความเร็วไม่ทำงานซะงั้น... ลองใหม่..พรุ่บ....เฉย พรุ่บ....เฉย... จบกัน... แสดงว่าวันนี้ไม่มีวาสนาได้ทดสอบอีกแล้ว......ฝากไว้ก่อนเถอะโอฬาร..แล้วข้าจะมาทวงคืน.....สา...า.....ธุ... พรุ่งนี้ขอให้แดดออกทีเถอะ.... อย่าครึ้มฟ้า ครึ้มฝน กับข้าแบบวันนี้อีกเล๊ย..ย....เจ้าประคู๊ณ...ณ.....ณ................จบการายงานที่แสนชอกช้ำ.....ระกำทรวง......
