พ่อแม่รังแกฉัน

[ขุนช้าง-รักในหลวงและสมเด็จพระเทพ]

lสังคมกำลังเสื่อมโทรม , แก่งแย่งชิงดี , ใครมือยาวสาวได้สาวเอา , ด้านได้อาย อด

เรื่องแบบนี้ต้องขออนุญาติพูดว่ามีโคตรเยอะเลยครับสมัยนี้

[dignitua-รักในหลวง]

วันนี้ได้ดูหนังสั้น 5 นาทีของคนไทย ติดใจอยู่เรื่องนึง...

มีครอบครัวหนึ่ง ล้มจากพิษเศรฐกิจเลยพาครอบครัว พ่อ แม่ ลูก ทั้งหมด 3 คน มาอาศัยวัดอยู่... หลวงตาเป็นอัมพาธคนเป็นพ่อต้องอุ้มลงจากกุฏิและเข็นรถเข็นเพื่อพาหลวงตาไปบิณทบาตร...

ชาวบ้านใส่บาตรก็ถามอาการหลวงตา คุณพ่อก็บอกว่าลำบากมากแค่ค่ายารักษาตัวยังไม่มีเลย... ชาวบ้านเลยมอบเงินเป็นค่ายา....

พ่อจะนำเงินที่ได้มาใส่ย่ามลูก พอกลับถึงวัดส่งหลวงตาขึ้นกุฏิ... พ่อจะนับเงินที่ได้มาแล้วยักยอกไว้ส่วนหนึ่ง(เกินครึ่ง..) และนำส่วนที่เหลืออันน้อยนิดใส่ซองแล้วให้ลูกนำขึ้นไปถวายหลวงตา....

ลูกเห็นพฤติกรรมของพ่อ แต่ก็นำซองใส่เงินขึ้นไปวางไว้ที่โต๊ะในกุฏิหลวงตาทุกวัน หลวงตาบอกให้วางไว้ตรงนั้นแหล่ะ....

คืนวันหนึ่ง.... แม่ถาม..."พ่อจะทำอย่างนี้อีกนานมั๊ย...?"
พ่อ..."เอาน่า... ไว้ลืมตาอ้าปากได้ก่อน ค่อยไปจากวัดนี้..."

เช้าวันหนึ่ง ระหว่างออกไปบิณทบาตร... คุณพ่อขออนุญาติหลวงตาเพื่อเดินไปซื้อบุหรี่ ลูกชายจึงหยิบเงินจากย่ามส่วนนึงมาใส่กระเป๋ากางเกง... พอกลับถึงวัดพ่อก็ทำเหมือนเดิม คือยักยอกเงิน แล้วใส่ซองด้วยเงินที่เหลือและให้ลูกนำขึ้นไปถวายหลวงตา...

เด็กเดินขึ้นไปบนกุฏิพร้อมกับวางซองไว้บนโต๊ะเหมือนเคย.... จากนั้นก็ปิดกระตูก้าวลงบันไดกุฏิ...

เพิ่งนึกออกว่า เราได้ยักยอกเงินไว้ส่วนนึงจากย่ามเพื่อจะมาให้หลวงตายังอยู่ในกางเกง เลยควักเงินออกมาแล้วเดินขึ้นบันไดกุฏิใหม่...

พอถึงหน้าประตูกุฏิ... เด็กชายค่อยๆแง้มประตูเพราะหลวงตานอนอยู่... แต่ภาพที่เห็นคือ หลวงตากำลังเดินมาหยิบซองบนโต๊ะที่ตนเองเพิ่งวางไปเมื่อกี๊....

เด็กชายก้าวเดินถอยหลังด้วยความเสียใจ... และนั่งทรุดตัวอยู่หน้าประตูกุฏิหลวงตา พร้อมเงินที่ยังคงกำอยู่ในมือ......

พี่ตั้ว ผมไม่เข้าใจความหมายนี้อะครับ "เด็กชายก้าวเดินถอยหลังด้วยความเสียใจ... และนั่งทรุดตัวอยู่หน้าประตูกุฏิหลวงตา พร้อมเงินที่ยังคงกำอยู่ในมือ......"  แล้วเด็กจะเสียใจทำไมครับ ไม่เข้าใจจริงๆ ครับ อธิบายให้หน่อยครับพี่ตั้ว

ขอบคุณครับ

ลต.เดินได้ปรกติ... /  เด็กทำอย่างพ่อ...แต่ไมทำเยี่ยงพ่อ     พ่อแม่กับ ลต.รู้กัน   ...  เด็กเสียใจที่รู้ว่า ลต.เดินได้ปกติ

ตามที่คุณ pasta ตอบครับ... คือเด็กไฝ่ดี เลยจะทำดีไม่เลียนแบบพ่อ... แต่สุดท้ายเห็นว่าหลวงตาเดินได้ เด็กเลยเสียใจอย่างสุดซึ้ง ว่าสิ่งแวดล้อมทุกอย่างคือเรื่องโกหกทั้งหมดครับ....

ปล. ลต.ของคุณ pasta=หลวงตา... พิมพ์อีกหน่อยก็ไม่ได้... ผมเกือบงงเลยครับ...^^! +2 ทอนคืนครับ...

[dignitua-รักในหลวง]

ผมขอขยายความอีกนิดนะครับ... เกี่ยวกับพ่อแม่รังแกฉัน...

มันแล้วแต่มุมมอง และสถานะความจำเป็นของแต่ละช่วงวัย ของแต่ละยุค แต่ละสมัย...

ถ้าเอามุมมองผม... ความรักที่บริสุทธิ์จริงๆ... คือความรักที่มาจากล่างขึ้นบน...

ตอนสมัยเรียน... ผมเลี้ยงสุนัขพันธ์ุพุดเดิ้ล 1 ตัว... แปลกใจอยู่เหมือนกัน ตรงที่ไม่ว่าเราโกรธหรือตวาดไปอย่างไร... มันก็จะไม่ไปไหน... แต่จะทำตัวหงอยๆและเหลือบตาคอยดูเรา... ถ้าเราใจอ่อนยิ้มให้ มันจะดีใจอย่างสุดฤทธิ์ และทำตัวเหมือนไม่มีอะไร ลืมทุกอย่างแค่เรายิ้มให้ก็พอ...

พอมีลูก... ไม่ว่าจะเสียใจอะไร... เจ็บตัวอย่างไร... คนแรกที่แกวิ่งเข้าหาคือไม่พ่อก็แม่....

แต่เรา... มีอะไรเสียใจ... เจ็บตัวอย่างไร... กลับแปรเปลี่ยนเป็นพลังในการกดดันคนในครอบครัว.... แทนที่จะไปลงกับคนที่กระทำ..(อันนี้ผมคนเดียวครับ...)

พ่อแม่กำลังรังแกลูกในทุกๆวัน... ถ้าไม่เคยมองเห็นถึงความรักของลูกๆที่ให้กับเรา ที่คอยคิดถึงเรา...

พ่อแม่ไม่มีลูกก็อยู่ได้... แต่ถ้าลูกไม่มีพ่อแม่เท่ากับตาย....

จะไม่มีวันที่พ่อแม่รังแกฉัน... ถ้าพ่อแม่มีความรับผิดชอบ และมีสามัญสำนึกที่ดีในการเลี้ยงดูลูก...

ถ้าเมื่อไหร่เราทำให้ลูกๆมีความรู้สึกว่า "พ่อแม่รังแกฉัน"... ทั้งที่เราทำดีที่สุดแล้ว..(ดีจริงๆทุกด้าน..) ก็แค่ข้ออ้างของลูกๆที่กระทำตัวผิดๆตามเพื่อนที่คบ แล้วล้มเหลว... และไม่มองตัวเอง โทษแต่ว่าพ่อแม่รังแก....

บางทีที่เราตามใจไปบ้างโดยไม่มีเหตุผล... ก็เพราะ... กรูรักพวกมรึง.... เรารักลูกครับ...

[winthai ยาวแค่ไหน ก็ต้องมีปลายสุดเสมอ]

วันนี้ได้ดูหนังสั้น 5 นาทีของคนไทย ติดใจอยู่เรื่องนึง...

มีครอบครัวหนึ่ง ล้มจากพิษเศรฐกิจเลยพาครอบครัว พ่อ แม่ ลูก ทั้งหมด 3 คน มาอาศัยวัดอยู่... หลวงตาเป็นอัมพาธคนเป็นพ่อต้องอุ้มลงจากกุฏิและเข็นรถเข็นเพื่อพาหลวงตาไปบิณทบาตร...

ชาวบ้านใส่บาตรก็ถามอาการหลวงตา คุณพ่อก็บอกว่าลำบากมากแค่ค่ายารักษาตัวยังไม่มีเลย... ชาวบ้านเลยมอบเงินเป็นค่ายา....

พ่อจะนำเงินที่ได้มาใส่ย่ามลูก พอกลับถึงวัดส่งหลวงตาขึ้นกุฏิ... พ่อจะนับเงินที่ได้มาแล้วยักยอกไว้ส่วนหนึ่ง(เกินครึ่ง..) และนำส่วนที่เหลืออันน้อยนิดใส่ซองแล้วให้ลูกนำขึ้นไปถวายหลวงตา....

ลูกเห็นพฤติกรรมของพ่อ แต่ก็นำซองใส่เงินขึ้นไปวางไว้ที่โต๊ะในกุฏิหลวงตาทุกวัน หลวงตาบอกให้วางไว้ตรงนั้นแหล่ะ....

คืนวันหนึ่ง.... แม่ถาม..."พ่อจะทำอย่างนี้อีกนานมั๊ย...?"
พ่อ..."เอาน่า... ไว้ลืมตาอ้าปากได้ก่อน ค่อยไปจากวัดนี้..."

เช้าวันหนึ่ง ระหว่างออกไปบิณทบาตร... คุณพ่อขออนุญาติหลวงตาเพื่อเดินไปซื้อบุหรี่ ลูกชายจึงหยิบเงินจากย่ามส่วนนึงมาใส่กระเป๋ากางเกง... พอกลับถึงวัดพ่อก็ทำเหมือนเดิม คือยักยอกเงิน แล้วใส่ซองด้วยเงินที่เหลือและให้ลูกนำขึ้นไปถวายหลวงตา...

เด็กเดินขึ้นไปบนกุฏิพร้อมกับวางซองไว้บนโต๊ะเหมือนเคย.... จากนั้นก็ปิดกระตูก้าวลงบันไดกุฏิ...

เพิ่งนึกออกว่า เราได้ยักยอกเงินไว้ส่วนนึงจากย่ามเพื่อจะมาให้หลวงตายังอยู่ในกางเกง เลยควักเงินออกมาแล้วเดินขึ้นบันไดกุฏิใหม่...

พอถึงหน้าประตูกุฏิ... เด็กชายค่อยๆแง้มประตูเพราะหลวงตานอนอยู่... แต่ภาพที่เห็นคือ หลวงตากำลังเดินมาหยิบซองบนโต๊ะที่ตนเองเพิ่งวางไปเมื่อกี๊....

เด็กชายก้าวเดินถอยหลังด้วยความเสียใจ... และนั่งทรุดตัวอยู่หน้าประตูกุฏิหลวงตา พร้อมเงินที่ยังคงกำอยู่ในมือ......

พี่ตั้ว ผมไม่เข้าใจความหมายนี้อะครับ "เด็กชายก้าวเดินถอยหลังด้วยความเสียใจ... และนั่งทรุดตัวอยู่หน้าประตูกุฏิหลวงตา พร้อมเงินที่ยังคงกำอยู่ในมือ......"  แล้วเด็กจะเสียใจทำไมครับ ไม่เข้าใจจริงๆ ครับ อธิบายให้หน่อยครับพี่ตั้ว

ขอบคุณครับ

ลต.เดินได้ปรกติ... /  เด็กทำอย่างพ่อ...แต่ไมทำเยี่ยงพ่อ     พ่อแม่กับ ลต.รู้กัน   ...  เด็กเสียใจที่รู้ว่า ลต.เดินได้ปกติ

ตามที่คุณ pasta ตอบครับ... คือเด็กไฝ่ดี เลยจะทำดีไม่เลียนแบบพ่อ... แต่สุดท้ายเห็นว่าหลวงตาเดินได้ เด็กเลยเสียใจอย่างสุดซึ้ง ว่าสิ่งแวดล้อมทุกอย่างคือเรื่องโกหกทั้งหมดครับ....

ปล. ลต.ของคุณ pasta=หลวงตา... พิมพ์อีกหน่อยก็ไม่ได้... ผมเกือบงงเลยครับ...^^! +2 ทอนคืนครับ...

กระจ่างครับ ขอบคุณพี่ๆ ทั้งสองครับ

ผมไม่ได้อ่านเนื้อเรื่องให้ละเอียดเอง แค่นี้ก็คิดไม่ได้ อิอิ

[สหายแป๋ง คนดง]

  บรรยายไม่ได้มันยาว  แต่นายแน่มาก"อรรถเพื่อนรัก"  เพื่อนลูกชายคนโตผมเองครับ

[pasta]

  บรรยายไม่ได้มันยาว  แต่นายแน่มาก"อรรถเพื่อนรัก"  เพื่อนลูกชายคนโตผมเองครับ