มาทานข้าวมื้อเที่ยงกันครับ....
ออกจากวัดน้ำฮู ขับรถด้วยความหิว
เข้ามาอีกหน่อยนึงประมาณสองกิโลเมตรครับ...
ก็ถึง หมู่บ้าน สันติชล
ซึ่งก็แน่นอน...แนวบ้านดินสไตล์ยูนนานเช่นเคยครับ....
จอดรถ ณ ที่บริเวณลานจอดรถได้...
ด้วยความหิว ก็ไม่มองอะไร มีร้านอาหารฝั่งตรงข้ามกะที่จอดรถ...
เข้าไปนั่งสั่งอาหารกันทันที.....
คนในร้านก็ค่อนข้างเยอะ....เราเลยต้องนั่งรอกันซักหน่อย....
ข้าวสวย....ถ้วยใหญ่มากกกกกก ครับ....
จริง ๆ ไม่ใช่ นั่นคือโถใส่ข้าวครับ....แต่แทนที่เค้าจะใส่ในโถมาให้
ก็ใส่เป็นถ้วยบักเอ้กมาให้แบบนี้ครับ...
แลัวค่อยตักแบ่งใส่ถ้วยเล็กอีกทีนึง....
อาหารที่เราสั่งมากินกันวันนั้น..
เช่นเคย...หมูพันปี....
หน้าตาดี แต่ความอร่อยสู้กะที่ร้านเจ๊เนียงบ้านรักไทยไม่ได้เลย
รสชาดคนละเรื่อง....ที่นี่ผักดองที่อยู่ด้านใต้ เปรี้ยววววว.....
ส่วนของที่ร้านเจ๊เนียง...ออกเค็ม ๆ หวาน ๆ เผ็ด ๆ กลมกล่อมกว่าเยอะครับ...
ผัดถั่วลันเตา...พอกินได้ครับ...
ผัดเห็ดกรอบ....คล้าย ๆ กับเห็ดหูหนู....แต่จะกรุบกรอบมากกว่าครับ...
อันนี้ก็พอกินได้....
ปลาเปรี้ยวหวาน....
สรุปรสชาดพอไปวัดไปวากันหิวได้ครับ...
ความจริงร้านอาหารหากเดินเข้าไปข้างในก็ยังมีอีกครับ...
แต่ด้วยความหิวก็เลยหน้ามืดไม่ดูอะไร เจอร้านก็รีบเข้าไปสั่งกินกันเลย
