วันนี้เพื่อนที่ทำงานด้านสื่อ โทรมาคุยด้วย ว่าจะมีแนวทางแก้ไขให้การออกใบอนุญาตฯเข้มงวดรัดกุมได้อย่างไร จะได้ไม่มีเหตุอย่างนี้
ผมบอกว่าระบบระเบียบมันกรองคนแบบนี้ไม่ได้หรอก อาจทำโดยไม่รู้ หรือรู้แต่คิดว่าไม่เป็นไร หรืออยากโชว์พาว...หรือเป็นค่านิยมท้องถิ่น
กฎหมายมีบทลงโทษอยู่แล้ว เพียงแต่ผู้รักษากฎหมายจะดำเนินการหรือไม่ และไม่เหลือวิสัยที่จะหาผู้กระทำผิดหากตั้งใจจะหาจริงๆ
แต่จะทำอย่างไร เมื่อละแวกบ้านผม คนที่เป็นจนท. พอเหล้าเข้าปากก็ยังทำซะเอง
ผมกลับมาคิดต่อ...ว่าการสูญเสียที่เป็นข่าว น่าจะขยายความเพิ่มแนวร่วมในสังคมให้เกิดสำนึกสาธารณะ
..........ว่าคนมีคนใช้ปืนทุกคนต้องรู้ว่ากระสุนที่ตนยิงหรือจะยิงออกไป....จะไปหยุดอยู่ที่ใด ....ถือเป็นความรับผิดชอบที่คนที่มีและใช้ปืนต้องมี
เราจะได้ไม่ต้องมีคนเจ็บตายจากกระสุนที่หล่นจากฟ้า รวมกระทั่งจนท.ที่สักแต่จะยิงโดยไม่ได้คิดว่ากระสุนจะพลาดหรือทะลุเป้าไปทำร้ายผู้บริสุทธิด้วย
ผมยังคิดคำขวัญถูกใจไม่ได้ .... ใครคิดได้ช่วยทีครับ
