เรื่องนี้ผมถือสุด ๆ ครับเสี่ยเล็ก
สมัยอยู่เซกา ผมยังวัยรุ่น มีเด็ก น.ร.มาชอบ
แต่ผมไม่สานต่อ มันก็จบ เรื่องอย่างนี้มันอยู่ที่ตัว ครู ครับ
ครับ คนเรามันต้องมีอะไรสักอย่างเป็นเบรคของชีวิต มีอะไรสักอย่างที่ยึดถือยึดเหนี่ยว
ถึงยืนหยัดได้สง่างาม
เพียงแค่อย่าปล่อยตัวปล่อยใจไปก็ทำได้
ผมคาดว่าเด็กคนที่เคยชอบครู เมื่อถึงวันที่เธอเจริญเติบโตขึ้น เธอจะศรัทธาครูมากกว่าเดิม
เรื่องความรู้สึกดีๆแบบนี้ มันเป็นอะไรที่หล่อเลี้ยงจิตใจได้ในวันที่เราเหนื่อยล้า
ถ้านึกถึงสิ่งดีๆที่เคยทำ ที่เหนื่อยไป หายไปมากกว่าครึ่ง
+1ครับ