ตาม ยึดรถเป็น อาชีพ นึงที่ผมทำโดย ใช้เวลาน้อยที่สุด 7 วัน แล้วลาออก
ยอมรับ ว่า ใจไม่ถึง สำหรับ ยึดรถคนไม่มีจะจ่ายจริงๆ
เคยมีที่ จ. พัทลุง รถมอเตอร์ไซค์ ขาดส่ง มา 8 เดือน ไม่เคยมีใครเอารถคันนี้ออกมาได้ ทำงานวันแรก ผม เก็บเรียบ จำพวก ล๊อคล้อในบ้าน ล็อคกับกำแพง
คันไหนเอาไม่ได้ผมเอาได้
เล่าให้ฟังครับ มีดรีมอยู่คันนึง ค้างค่างวด มา 7 เดือน ไม่ยอมจ่าย แต่ พูดจา กวนสุดๆ ใส่ทองไม่กว่า 10 บาท เอารถล็อคกับกำแพง(อิฐที่เป็นรู)
เค้าบอกว่า ถ้าจะเอาให้เอาไปได้เลย แต่ไม่มีกุญแจ นะ โซ่ เส้นเบ้อเร่อ ผมบอกว่า "งั้นขอใช้ฆ้อนปอน ทุบกำแพงแล้วกัน " ผมหยิบ ฆ้อนปอนทุบกำแพง
เค้าบอกว่า ยอมให้แล้ว ผมจึงได้รถ
แต่ที่ใจไม่ถึงก็คือ มีครอบครัวนึง ผมมองๆดู สภาพในบ้านไม่มีอะไรเลย ของมีค่าที่สุดน่าจะเป็น หม้อข้าว (อยู่บนเตา) ข้างในมีข้าวไม่ถึงครึ่งหม้อ
มีเด็กนั่งกินข้าวกับน้ำปลา รถคันนั้น ค้างค่างวดมา 1 ปีเต็มๆ เป็นรถ ซูซูกิ คริสตัส ร้ายๆ 1คันผมใช้ให้เด็กในบ้านเอารถไปซ่อน พ่อเค้าทำงานห่างจากบ้านประมาณ 2กิโล
ถ้าไม่มีรถคันนี้ คงจะไม่มี อะไรไปทำงาน
หัวหน้าสั่งไปให้หารถให้เจอ ผมบอกว่า"ผมไม่เจอรถ" ผลสุดท้าย หัวหน้าตาไว เจอรถจนได้ ผมเลยขอไว้ว่า คันนี้ ขอได้มั้ย เค้าบอกว่า" ไม่ได้ "
ผมบอกว่า ถ้า พี่ยึดคันนี้ผม "ลาออก ไอ้เอี้ย แมร่ง รวยเป็น ล้านรถคันเดียว ขอไม่ได้ " หลังจากวันนั้น ผมลาออก ยังมีหน้ามา เสนอค่าคอมเพิ่มให้ผมอีก
