ปลาร้ามันเป็นภูมิปัญญาครับ เอกสารทางวิชาการเอามากำหนดอะไรมากไม่ได้หรอก แต่ละถิ่นแต่ละที่มีสูตรการทำไม่เหมือนกัน ต่างคนต่างยกย่องว่า ปลาร้าถิ่นตัวเองนั้นสุดยอด
ปล.เคยห็นปลาร้าอึ่งไหมล่ะ...
ตามน้าโซว่ามาเลย
ตอนเด็กๆอยู่บ้านที่เชียงใหม่กินแต่ปลาร้าทะเล ปลาร้าปลากระดี่ซึ่งเป็นปลาร้าที่ใช้ตำน้ำพริกคนภาคกลางบอกว่าสุดยอดแล้ว
แต่พอโตมาอายุสิบเจ็ดย่างสิบแปดข้ามสะพานที่พี่พาสต้าเอารูปมาลงข้างบนมาอยู่ขอนแก่น กินปลาร้าที่นั่นรู้สึกว่าอร่อยกว่าที่เชียงใหม่มากมาย คบเพื่อน
ฝูงมากมายหลายจังหวัด แต่ละคนก็ว่าปลาร้าแถวบ้านตัวเองอร่อยทั้งนั้น เราก็ไปเทียวก็จริงตามนั้น อุดร สารคาม อำนาจเจริญ อุบล ชัยภูมิ สกน ที่ชอบมาก
ที่สุดคือนครพนม ปลาร้าแถบนั้นอร่อยจริงๆโดยเฉพาะปลาร้าปลาเซือมตำน้ำพริกอร่อยกว่าปลากระดี่มากมาย แต่ก็อีกนั่นแหละปลาร้าบางแบบตำน้ำพริก
ไม่อร่อยเหม็นก็เหม็นแต่ใช้ตำส้มตำสุดยอด
มันไม่มีอะไรเป็นที่สุดครับเหมือนเราเห็นสาวๆนี่แหละสวยแตกต่างกันไป
อ้อ!! ประมาณยี่สิบปีที่แล้วปลาร้าเจ้าหนึ่งในตลาดโบ้เบ้ขอนแก่นโด่งดังมากขายดิบขายดีตอนหลังโดนจับ ปรากฎว่าเอาอุนจิเป็นตัวเร่ง
