คำฉลอง ในสมัยโบราณนานมานั้น เมื่อกองทัพได้ทำสิ่งหนึ่งสิ่งใดได้บรรลุเป้าหมายนั้น สิ่งที่ต้องทำต่อไปคือการทำให้เป้าหมายที่ได้มาคงสภาพอยู่อย่างนั้นหรือดีกว่าเดิม และท้ายที่สุดจริงๆคือการ "ฉลอง" การฉลองคือสัญลักษณ์ ซึ่งอาจใช้คำที่แตกต่างกันเช่น การประกาศชัยชนะ การแถลงผลการปฏิบัติ การประกาศอิสระภาพเหนือดินแดน การเลี้ยงขอบคุณ หรืออื่นๆ
แต่เป้าหมายเดียวกันคือการประกาศให้ผู้คนได้ทราบว่า เราได้บรรลุเป้าหมายแล้ว ซึ่งมีอุบายในการประกาศ อาจเป็นของที่ระลึกให้คนได้นึกถึงชัยชนะอย่างยาวนานที่สุด หรือออกมาในรูปของงานเลี้ยงเพื่อให้ผู้คนได้มีโอกาสที่จะกระจายข่าวหรือเรื่องราวที่ผ่านมาก่อนที่จะไ้ด้ชัยชนะ และเป็นการให้ผู้ปฏิบัติได้ผ่านคลายจากการตรากตรำเพื่อผลักดันปัจจัยไปสู่เป้าหมาย โดยรวมก็คือการทำใ้ห้เป็นที่จดจำของผู้คนเพื่อผลต่างๆแล้วแต่เหตุผลของการเลี้ยงฉลอง จะขอยกตัวอย่างเหตุการณ์สมมุติว่า ประเทศไทยได้จัดงานโดยเชิญผู้นำประเทศต่างๆมาร่วมงานฉลองที่ประเทศไทยชนะการฟ้องร้องศาลมรดกโลกเรื่องการได้มาซึ่งพื้นที่46ตร.กม.บริเวณ "ปราสาทเขาพระวิคูณ"
เหตุผลก็คือต้องการประกาศให้คนทั่วไปที่อาจเห็นด้วยหรือไม่เห็นด้วยได้ทราบว่า เรามีอิสระภาพ เหนือดินแดนนั้นแล้ว แต่นัยสำคัญอีกอย่างคือ เป็นการตอกย้ำให้ผู้แพ้ได้เจ็บลึกเข้าไปอีกจนตายเพื่อให้ไม่่มีโอกาสที่จะลุกขึ้นมาสร้างปัญหาอีก
แต่สำหรับ HP-200 นี้เดิมมันเป็นเีพียงสิ่งที่เป็นนามธรรม จับต้องไม้ได้จนเราได้นำปัจจัยต่างๆมาผ่านกรรมวิธีต่างๆ ซึ่งมีปัจจัยการผลิตมากมาย และที่สำคัญคือข้อมูลที่ได้พี่ๆทุกท่านที่เป็นวัตถุดิบทางความคิด จึงทำให้สิ่งที่เป็นนามธรรม กลับกลายเป็นเศษเหล็กที่จับต้องได้อย่างทุกวัน มันผ่านกระบวนการคิดและการทดสอบมากมายตั้งแต่ตัวเครื่องสูงอย่างกับเสาไฟฟ้า พี่มนตรีก็ยังอุตสาห์ทดสอบให้จนเห็นข้อบกพร่อง มีคนแนะนำให้ใช้ลูกสูบ มีคนเตือนเรื่องการใช้ออกซิเจนเหลว มีคนพูดให้ท้อ มีคนให้กำลังใจ มีคนให้ข้อมูล มีคนสร้างแนวคิด จน "พวกเรา"มีวันนี้ครับ (กระผมเองอายุเีพียง สามสิบหยกๆสิบหกหย่อนๆเท่านั้นขออณุญาตเรียกพี่นะครับ)
มันอาจไม่มีค่ามากมายนักสำหรับคนอื่นๆ แต่สำหรับผมเองมันคือ การได้พิสูจน์ว่า สิ่งที่เป็นผลลัพธ์ทางความคิดจากข้อมูลที่ได้เหล่านั้นออกมาใกล้เคียงกับผลลัพธ์ที่คาดการไว้ในระดับที่ผมพอใจ จากการวิเคราะห์แม้มันจะไม่สามารถสร้าง"คุณค่า"ให้กับผู้ใช้ได้เท่ากับของในภาคอุตสาหกรรมขนาดใหญ๋ ทำตลาดไม่ได้ ผมไม่กังวลเลยเพราะผมเองพอใจกับสิ่งที่เป็นเป้าหมายในขั้นแรกได้แล้ว มันก็จบอยู่แค่นั้นแค่ที่เราพึงพอใจ ผมพอใจ เราพอใจครับ (แต่เป้าหมายจริงๆคือหาก๊าซที่เหมาะสมกับการใช้งานในสถานที่ต่างๆที่เหมาะสม)
สำหรับการฉลองจะเป็นอะไรกระผมว่ามันก็คงไม่ยั่งยืนถาวรหรอกครับ แต่ในโอกาศนี้ กระผมขอนำมือสองข้างนี้กราบขอบพระคุณทุกท่านที่ช่วยเหลือผม ทั้งๆที่เราไม่เคยรู้จัก หรือเห็นหน้าคร่าตากันมาก่อนทุกท่านยังสนับสนุนผมขนาดนี้ มันเป็นมิตรภาพผ่านสายโทรศัพท์โดยแท้ เราไม่เคยเห็นหน้ากันและกระผมเองไม่สนหรอกครับว่าใครอายุเท่าไหร ผมขอกราบขอบพระุคุณทุกคนเสมอกัน เสมอกันในฐานะผู้มีจิตใจเป็นกัลยาณมิตร และมีคุณในฐานะส่งเสริมความคิดของกระผมเองให้จับต้องได้ ข้าราชการตัวเล็กๆอย่างผมก็คงตอบแทนพี่ได้แค่นี้ในเวลานี้ครับ แต่ในภายภาคหน้าถ้ามีสิ่งใดที่กระผมรับใช้ขอให้บอกครับ และสิ่งที่กระผมเองจะไม่มีวันลืมก็คือ ชื่อของบุคคลที่จะจารึกไว้ในความทรงจำของผมตลอดชีวิต (ไม่ได้เรียงตามความสำคัญนะครับก็อยากพิมพ์ให้หมด แต่ก็กลัวจะยาวไป) อาทิเช่น Sitta Komustu montri tui086 AJ6080 Kaisorn lopburi Wanish/soong Spy:รักในหลวง dunk Knihth2512 และพี่ๆท่านอื่นครับ เพื่อเป็นการขอบพระคุณที่ทำให้เส้นทางของผมสวยงามขึ้นครับ
ด้วยความนับถือ
ประมวล
