เรียนถามคุณโยชิกิครับ...
ในกรณีที่ภรรยากำลังเดินทางมาหาเราซึึ่งอยู่ต่างจังหวัด พร้อมเบิกเงินสดมาแสนนึง(มาจ่ายค่าแรงงาน)+ลูกๆ และปืนซึ่งเป็นชื่อผม(ซื้อแต่เก็บไว้ให้ภรรยาใช้ที่ กทม. ส่วนผมทำงานอยู่ต่างจังหวัด...) และที่สำคัญผมกับภรรยาได้หย่ากันไปแล้ว(เป็นเพราะอารมณ์ชั่ววูบ และยังไม่มีเวลากลับไปจดทะเบียนกันใหม่..)
ถ้าสมมุติภรรยา(ทางพฤตินัย) โดนเจ้าหน้าที่ตรวจค้นเจอ จะโดนข้อหาอะไรบ้างครับ...
เท่าที่อ่านแล้วผมเข้าใจคำถามว่าถ้าฝากปืนไว้ที่บ้านของภริยา ( ทางพฤตินัย ) จะมีความผิดหรือไม่ใช่ไหมครับ
กรณี่เช่นนี้ก็เหมือนกับการฝากปืนมีทะเบียนไว้ที่บ้านของคนรู้จักตามที่ผมได้อธิบายไว้ตอนต้นครับ ซึ่งไม่มีความ
ผิดแต่อย่างใดครับ ตามนี้เลยครับ
ถาม หากมีญาติ หรือคนรู้จัก นำอาวุธปืนมีทะเบียนพร้อมเครื่องกระสุนมาฝากไว้ที่บ้าน
ของเรา เนื่องจากเดินทางไปต่างจังหวัด หรือด้วยความจำเป็นอย่างอื่น หรือมีคนนำอาวุธปืน
มาให้เราทำความสะอาด ( ไม่ใช่นำมาให้ซ่อมนะครับ ) อย่างนี้คนรับฝากจะมีความผิดหรือไม่
ตอบ ประเด็นนี้มันก็จะย้อนไปตามหลักกฎหมายข้างต้นแหละครับ โดยในกรณีเช่นนี้เรา
ถือว่าคนรับฝากเพียงแต่ครอบครองอาวุธปืนไว้แทนเจ้าของที่แท้จริงเท่านั้น ยังไม่ถือว่ามีเจตนา
จะยึดถือเพื่อตน ทั้งพอจะถือได้ว่าเป็นการครอบครองอาวุธปืนดังกล่าวเท่าที่จำเป็นเพื่อรักษามิ
ให้สูญหาย ตาม พ.ร.บ.อาวุธปืน ฯ มาตรา ๔ (๖) ดังนั้นผู้รับฝากจึงไม่มีความผิดฐานมีอาวุธ
ปืนไว้ในความครอบครองโดยมิได้รับอนุญาตครับ ซึ่งมีคำพิพากษาฎีกาที่พอเทียบเคียงได้คือ
คำพิพากษาศาลฎีกาที่ ๑๔๒๘ / ๒๕๔๘ จำเลยได้รับฝากอาวุธปืน เหล็กพานท้ายปืน
และด้ามปืนของกลางไว้จาก ภ. เพื่อทำความสะอาด การที่จำเลยครอบครองอาวุธปืนของกลาง
ในลักษณะเช่นนี้ถือได้ว่าจำเลยยึดถืออาวุธปืนไว้แทน ภ. เท่านั้น ไม่ได้มีเจตนายึดถือ เพื่อตน
จึงถือไม่ได้ว่าจำเลยมีอาวุธปืนของกลางไว้ในครอบครอง ตามความหมายแห่ง พ.ร.บ. อาวุธปืนฯ
มาตรา ๔ (๖)
คำพิพากษาศาลฎีกาที่ ๒๒๖๔ / ๒๕๒๑ ตามพระราชบัญญัติอาวุธปืนฯ คำว่า มี หมาย
ความว่า มีกรรมสิทธิ์หรือมีไว้ในครอบครอง และคำว่า ครอบครอง นั้น มิได้บัญญัติให้มีความหมาย
เป็นพิเศษ จึงต้องถือว่าต้องมีเจตนายึดถือเพื่อตน ทั้งนี้ตามหลักกฎหมายทั่วไป
การที่ปืนของกลางอยู่ที่บ้านจำเลยโดยเจ้าของปืนนำมาฝากบุตรภรรยาจำเลยไว้ชั่วคราว
และลืมทิ้งไว้โดยเจ้าของยังมิได้มารับคืนไป จำเลยเป็นแต่เพียงยึดถือไว้แทนเจ้าของเท่านั้น มิ
ได้ยึดถือเพื่อตน แม้การยึดถือปืนจะมีระยะเวลา ๓ ๔ วัน มิใช่เพียงชั่วขณะหนึ่ง แต่เมื่อไม่มี
พฤติการณ์พิเศษที่จะแสดงให้เห็นว่าจำเลยมีเจตนายึดถือเพื่อตน จึงถือไม่ได้ว่าจำเลยเป็นผู้ครอบ
ครองปืนของกลางอันเป็นความผิดตามฟ้อง
คำพิพากษาศาลฎีกาที่ ๒๕๐๘ / ๒๕๒๕ การที่กระสุนปืนของกลางอยู่ที่บ้านจำเลยโดย
เจ้าของนำมาฝาก ธ.ไว้พร้อมด้วยถุงทะเลที่บรรจุสิ่งของต่าง ๆ และ ธ. ได้นำมาฝากจำเลยไว้อีก
ทอดหนึ่งเพราะ ธ. จะไปเที่ยวกลัวของจะหาย กระสุนปืนของกลางตั้งอยู่ที่โต๊ะจำเลยมิได้แตะต้อง
เคลื่อนย้ายเหตุที่ของกลางถูกเจ้าพนักงานพบเห็นเพราะ ธ. เที่ยวงานดึกแล้วไม่ได้มารับคืน พฤติ
การณ์ดังกล่าวไม่พอ ที่จะถือว่าจำเลยมีเครื่องกระสุนปืนไว้ในครอบครอง
คำพิพากษาศาลฎีกาที่ ๑๘๒๔ / ๒๔๙๙ ปืนของกลางเป็นของผู้มีชื่อฝากจำเลยถือไว้ชั่ว
ขณะที่ผู้มีชื่อไปซื้อบุหรี่ห่างจากที่จำเลยยืนคอยเพียง ๑๐ วา ไม่ทำให้จำเลยมีกรรมสิทธิ์หรือสิทธิ
ครอบครองในปืนนั้น เพราะจำเลยมิได้ยึดถือไว้เพื่อตน สิทธิครอบครองยังอยู่แก่เจ้าของทั้งไม่เรียก
ว่าจำเลยมีอาวุธปืนไว้ในครอบครองโดยไม่ได้รับอนุญาต
