ซึนามิถล่มญี่ปุ่น

[ART]

ไทยเริ่มส่งความช่วยเหลือให้ญี่ปุ่นบ้างแล้ว
จาก nation ทันข่าว

12 มีค. 2554 18:10 น.


นายกษิต ภิรมย์ รัฐมนตรีว่าการกระทรวงการต่างประเทศ แถลงถึงการให้ความช่วยเหลือผู้ประสบภัยเหตุแผ่นดินไหวและสินามิ ที่ประเทศญี่ปุ่น ว่า ทันทีที่เกิดเหตุการณ์ดังกล่าว กระทรวงการต่างประเทศและกระทรวงแรงงานได้ ตั้งศูนย์ให้ความช่วยเหลือคนไทยในญี่ปุ่น และสถานเอกอัคราชทูตไทย ประจำกรุงโตเกียว ตั้งศูนย์ติดตามสถานการณ์ฉุกเฉิน พร้อมทั้งวางเครือข่ายอาสาสมัครคนไทยใน จ.สำคัญๆ อามิ กรุงโตเกียว จ.มิยากิ เซนได ไซตามะ ซึ่งขณะนี้ยอดผู้เสียชีวิตในญี่ปุ่นมีจำนวน 1,000 คน ได้รับบาดเจ็บ 600 คน แต่ไม่ได้รับรายงานว่ามีคนไทยได้รับบาดเจ็บหรือเสียชีวิต ซึ่งทุกคนปลอดภัยดี กระทรวงการต่างประเทศ เตรียมส่งชุดค้นหาประกอบด้วยเจ้าหน้าที่ และสุนัขดมกลิ่น จากกรมการสัตย์กองทัพบก และเจ้าหน้าของมูลนิธ ชุลหวัล จำนวน24 นาย และสุนัข 6 ตัว ไปยังประเทศประเทศญี่ปุ่น ทันที ด้วยเครื่องบินสายการบินไทย พร้อมกันนี้ยังได้เตรียมส่งคณะแพทย์ของไทย เข้าให้การช่วยเหลือ ซึ่งได้ประสานไปยังกระทรวงสาธารณสุขว่าต้องการคณะแพทย์ที่จบการศึกษาจากประเทศญี่ปุ่น เพื่อความสะดวกในการรักษาและหากต้องรักษาประชาชนญี่ปุ่นด้วย นอกจากนี้ยังได้มีการประสานไปยังสภากาชาด สำนักงานตำรวจแห่งชาติ เพื่อเตรียมส่งชุดพิสูจน์เอกลักษณ์บุคคล หากประเทศญี่ปุ่นแสดงความประสงค์ ซึ่งรัฐบาลญี่ปุ่นเองก็เปิดกว้างในการรับความช่วยเหลือจากนานาประเทศมากขึ้น

[Yut64]

                      น้าสน aniki บอกว่าเป็นโรงไฟฟ้า 1 ใน 4 โรงครับ   สารที่ระเบิดเป็น "พลูโตเนียม" อีกต่างหาก      

โรงไฟฟ้าใช้ยูเรเนียมเช้มข้นต่ำเป็นเชื้อเพลืงครับ พลูโตเนียมต้องเตรียมจากยูเรเนียมอีกทีใครมีในครอบครองเจอตำรวจโลกเล่นงานแน่

โรงงานไฟฟ้าพลังงานนิวเคลียร์ ถ้าระเบิดแรงแล้วจะเหมื่อน ลูกระเบิดจากนิวเคลียร์ไหมครับ ที่ระเบิดแล้วเป็นรูปดอกเห็ดนะครับ

เชื้อเพลิงของโรงงานไฟฟ้าไม่สามารถทำให้ระเบิดแบบนั้นได้มิเช่นนั้นใครๆก็ทำระเบิดได้ แต่ระบบหล่อเย็นถ้าขัดข้องจะทำรบอื่นๆเสียหายและระเบิดได้เหมือนโรงไฟฟ้าพลังความร้อนทั่วๆไป แต่ถ้าหยุดไม่ได้เปลือกหุ้มจะละลายและเกิดการรั่วไหลของกัมมันตภาพรังสี

[C-bird รักในหลวง]

ขอส่งกำลังใจไปให้คนไทยที่ญี่ปุ่นและประชาชนชาวญี่ปุ่นด้วยครับ 

[Peerapat - รักในหลวง]

ไทยเริ่มส่งความช่วยเหลือให้ญี่ปุ่นบ้างแล้ว
จาก nation ทันข่าว

12 มีค. 2554 18:10 น.


นายกษิต ภิรมย์ รัฐมนตรีว่าการกระทรวงการต่างประเทศ แถลงถึงการให้ความช่วยเหลือผู้ประสบภัยเหตุแผ่นดินไหวและสินามิ ที่ประเทศญี่ปุ่น ว่า ทันทีที่เกิดเหตุการณ์ดังกล่าว กระทรวงการต่างประเทศและกระทรวงแรงงานได้ ตั้งศูนย์ให้ความช่วยเหลือคนไทยในญี่ปุ่น และสถานเอกอัคราชทูตไทย ประจำกรุงโตเกียว ตั้งศูนย์ติดตามสถานการณ์ฉุกเฉิน พร้อมทั้งวางเครือข่ายอาสาสมัครคนไทยใน จ.สำคัญๆ อามิ กรุงโตเกียว จ.มิยากิ เซนได ไซตามะ ซึ่งขณะนี้ยอดผู้เสียชีวิตในญี่ปุ่นมีจำนวน 1,000 คน ได้รับบาดเจ็บ 600 คน แต่ไม่ได้รับรายงานว่ามีคนไทยได้รับบาดเจ็บหรือเสียชีวิต ซึ่งทุกคนปลอดภัยดี กระทรวงการต่างประเทศ เตรียมส่งชุดค้นหาประกอบด้วยเจ้าหน้าที่ และสุนัขดมกลิ่น จากกรมการสัตย์กองทัพบก และเจ้าหน้าของมูลนิธ ชุลหวัล จำนวน24 นาย และสุนัข 6 ตัว ไปยังประเทศประเทศญี่ปุ่น ทันที ด้วยเครื่องบินสายการบินไทย พร้อมกันนี้ยังได้เตรียมส่งคณะแพทย์ของไทย เข้าให้การช่วยเหลือ ซึ่งได้ประสานไปยังกระทรวงสาธารณสุขว่าต้องการคณะแพทย์ที่จบการศึกษาจากประเทศญี่ปุ่น เพื่อความสะดวกในการรักษาและหากต้องรักษาประชาชนญี่ปุ่นด้วย นอกจากนี้ยังได้มีการประสานไปยังสภากาชาด สำนักงานตำรวจแห่งชาติ เพื่อเตรียมส่งชุดพิสูจน์เอกลักษณ์บุคคล หากประเทศญี่ปุ่นแสดงความประสงค์ ซึ่งรัฐบาลญี่ปุ่นเองก็เปิดกว้างในการรับความช่วยเหลือจากนานาประเทศมากขึ้น

เป็นเรื่องที่ดีครับ ยามมีภัยไม่ว่าจะชนในชาติหรือต่างชาติ ประเทศของเราพร้อมให้การช่วยเหลือเสมอครับ 

[ART]

กำลังตามหาหายไปเป็น หมื่นคน หนียังไม่กลับครับ
จาก ไทยรัฐ  on line
จนท.ทางการของญี่ปุ่นยังตามหาตัวชาวเมืองมินามีซานริกุ ในจังหวัดมิยากิไม่พบอีกประมาณ 10,000 คน โดยมากกว่าครึ่งของชาวเมืองทั้งหมด ขณะที่ รัฐบาลและ ก.กลาโหมสั่งเร่งตามหาผู้รอดชีวิตเต็มที่...

เมื่อวันที่ 12 มี.ค.2554 สถานีโทรทัศน์เอ็นเอชเค รายงานว่า หลังเกิดแผ่นดินไหวและสึนามิ เจ้าหน้าท่ีญี่ปุ่นยังตามหาตัวชาวเมืองมินามีซานริกุ ในจังหวัดมิยากิไม่พบอีกประมาณ 10,000 คน ซึ่งมากกว่าครึ่งหนึ่งของประชากรของเมืองนี้ทั้งหมดประมาณ 17,000 คน ซึ่งเจ้าหน้าที่รัฐบาลและกระทรวงกลาโหมกำลังพยายามค้นหาว่าพวกเขาอยู่ที่ไหน มีชะตากรรมอย่างไร ก่อนหน้านี้ เจ้าหน้าที่สามารถยืนยันได้ว่าชาวเมืองมินามิซานริกุประมาณ 7,500 คนถูกอพยพไปอยู่ในท่ีพักพิงชั่วคราว 25 แห่งแล้ว แต่อีกประมาณ 10,000 คนยังหาตัวไม่พบ จึงหวั่นเกรงว่าอาจมีผู้เสียชีวิตอีกจำนวนมาก

 

[บ้านชายหาด]

กระทรวงการต่างประเทศตั้งศูนย์ช่วยเหลือคนไทยในญี่ปุ่น (กรมการกงสุล) สอบถาม 02-5751046-9 นอกเวลาราชการ 02 643 5000 สถานทูตในโตเกียว ศูนย์สถานการณ์ฉุกเฉินแผ่นดินไหวและสึนามิ ติดต่อได้ที่ +81-3-3222-4101 ต่อ 4101 ต่อ 200 และ 275
เบอร์โทรฉุกเฉิน เบอร์สถานทูตญี่ปุ่น (โตเกียว) (81-3) 3441-1386
สถานกงสุลใหญ่ในโอซาก้า (816) 62629226-9
สถานฑูตญี่ปุ่น (โอซากา) (816) 6262-9226
ผู้ที่มีญาติอยู่ที่เมืองมิยางิ ซึ่งมีรายงานว่าได้รับผลกระทบมากที่สุดจากแผ่นดินไหว สามารถสอบถามข้อมูลที่ 02-575-1046-9
ศูนย์ปฏิบัติการธรณีพิบัติภัย เปิดสายด่วนให้ประชาชนสอบถามข้อมูลได้ที่ 0-2621-9703-5 ตลอด 24 ชั่วโมง
สอบถามสายการบิน CallCenter021321888 สายการบินไทย023561111 สาย การบินJapanAirline021342147 สายการบินNipponAir0213424034
ตรวจสอบรายชื่อนักเรียนนักศึกษาที่อยู่ในญี่ปุ่น โดยตรงได้ที่สำนักงานผู้ดูแลนักเรียน เบอร์โทรศัพท์ 03-5424-0652

เครดิตคุณ151020

[RMAY]

เคอิโงะ ห่วงพ่อ ติดต่อไม่ได้หลังสึนามิถล่มญี่ปุ่น

ด.ช.เคอิโงะ ห่วงคุณพ่อคัตซูมิ ซาโต หลังเกิดเหตุแผ่นดินไหว และสึนามิถล่มญี่ปุ่น แต่โทรศัพท์ติดต่อไม่ได้ ขอพรหลวงพ่อเพชรคุ้มครองพ่อ

ผู้สื่อข่าวรายงานว่า ที่วัดท่าหลวง อำเภอเมืองพิจิตร ด.ช.เคอิโงะ ซาโต อายุ 12 ปี หนูน้อยลูกครึ่งญี่ปุ่นที่ตามหาพ่อชาวญี่ปุ่นจนประสบความสำเร็จได้พบพ่อคัตซูมิ ซาโต หลังจากที่คุณแม่เสียชีวิต โดยเคอิโงะพยายามโทรศัพท์ติดต่อกับคุณพ่อชาวญี่ปุ่น หลังทราบข่าวการเกิดสึนามิในประเทศญี่ปุ่น ด้วยความห่วงใย พร้อมกล่าวว่า ทราบข่าวในช่วงเย็นหลังกลับจากโรงเรียน ดูข่าวแล้วรู้สึกว่าน่ากลัวเพราะรุนแรงมาก เป็นห่วงคุณพ่อพยายามติดต่อด้วยการโทรศัพท์เหมือนที่เคยติดต่อกันแต่ก็ไม่สามารถติดต่อได้ ก็เลยยิ่งรู้สึกเป็นห่วง โดยสิ่งที่ขอตอนนี้คือขอพรหลวงพ่อเพชร ซึ่งเป็นพระพุทธรูปคู่เมืองพิจิตร ที่ตนเองเคยขอพรให้ได้เจอกับคุณพ่อ ขอพรหลวงพ่อเพชรให้คุ้มครองคุณพ่อให้ปลอดภัย

    ด้านนางปัทมา จตุพิศ ป้าของเคอิโงะ กล่าวว่า เคอิโงะเป็นห่วงพ่อมากหลังรู้ข่าวว่าเกิดสึนามิที่ญี่ปุ่น พยายามโทรศัพท์ติดต่อเหมือนที่เคยติดต่อแต่ก็ยังติดต่อไม่ได้ ตนก็ได้แต่พยายามปลอดและให้กำลังใจกับเคอิโงะไม่ให้วิตกกังวลจนเกินไป ส่วนที่เคอิโงะ รู้สึกเป็นห่วงคุณพ่อมากกว่าปรกติเนื่องจากก่อนหน้านี้ 3 วันทั้งสองคนได้โทรศัพท์ติดต่อกันและทราบว่าคุณพ่อของเขาจะขึ้นไปทำงานทางเหนือซึ่งไม่รู้ว่าเป็นเมืองอะไร จึงไม่รู้ว่าขณะคุณพ่ออยู่ที่ไหนปลอดภัยดีหรือไม่

[Southlander]

 บ้านเราน่าจะลองๆคิดแนวทางป้องกันไว้บ้างก็ดีนะครับ เช่นอาคารใหม่อาจต้องกำหนดว่าต้องออกแบบเผื่อให้ทนแผ่นดินไหวได้กี่ X.X  ริกเตอร์
ถ้าความเสี่ยงไม่มากก็กำหนดตัวเลขไม่มาก
 หรือแผนซ้อม แผนรองรับเมื่อเกิดแผ่นดินไหว เมือก่อนไม่เชื่อว่าบ้านเราจะเกิดเหตการณ์แบบนี้ได้แต่หลายปีมานี้มันเกิดใกล้เข้ามาเรื่อยๆจนเสียวขึ้นเรื่อยๆ
ถึงแม้ประเทศไทยจะไม่อยู่บนตำแหน่งวงแหวนแห่งไฟแต่จากครั้งที่แล้วมันไหวที่อื่นแต่ ซึนามิ มันก็เข้าที่ประเทศไทยด้วย

[aniki]

หลังจากแผ่นดินไหวแล้ว  มีโชคดีอยู่อย่างหนึงคือ  อากาศแจ่มใสไม่มีฝน  ถ้ามีฝนละก็จะลำบากกว่านี้หลายเท่าเพราะ  บ้านเรือนเสียหายโดยเฉพาะหลังคา ถ้าฝนตกข้าวของจะเสียหายครับ

[yod - รักในหลวง ครับ]

พี่ สน รบกวนถ่าย กำแพงกั้นคลื่น ให้หน่อยครับ

ทำด้วยเหล็กหรือปูน ครับ

ที่ผมเห็นในภาพ มันสามารถเปลี่ยนแนวแรง ได้เลยครับ

[บ้านชายหาด]

http://ufokaokala.com/index.php?topic=439.0

วิธีเอาตัวรอดขณะเกิดแผ่นดินไหว

[บ้านชายหาด]

สาวไทยในญี่ปุ่นเผยนาทีระทึก!แผ่นดินไหว (ไอเอ็นเอ็น)

คำบอกเล่า "นาทีชีวิตของหญิงไทย และลูกน้อยวัย 3 เดือน ที่ต้องเผชิญมหันตภัยร้ายแผ่นดินไหวในญี่ปุ่น"

อิโต จิราพร ชาวอำเภอปากพนัง จังหวัดนครศรีธรรมราช อายุ 29 ปี ซึ่งเธอได้แต่งงานกับสามีชาวญี่ปุ่น แล้วย้ายตามสามีไปอยู่ที่ประเทศญี่ปุ่นเป็นเวลา 5 ปีแล้ว โดยอาศัยอยู่ใน จังหวัดชิบะ ซึ่งอยู่ใกล้ ๆ กับโตเกียว ช่วงนาทีชีวิตเธอมีลูกน้อยวัย 3 เดือนอยู่ด้วย โดย จิราพร ได้ถ่ายทอดถึงวินาทีระทึก เหตุแผ่นดินไหวที่เพิ่งประสบมาว่า ....

เมื่อเวลาประมาณ 15.15 นาฬิกา (ตามเวลาในญี่ปุ่น) ของวันที่ 11 มีนาคม 2554 ซึ่งยังเป็นเวลาทำงานของคนในญี่ปุ่น รวมทั้งสามีดิฉันด้วย ดังนั้น ดิฉันจึงอยู่กับลูกเพียง 2 คน ณ บ้านของตัวเองใน จ.ชิบะ ซึ่งเป็นเวลานอนของลูก และตัวดิฉันเองก็ได้เคลิ้มหลับไป แต่ก็ต้องตกใจตื่น! เพราะเกิดการสั่นสะเทือนอย่างรุนแรง ตอนแรกก็คิดว่าไม่เป็นอะไร เพราะปกติญี่ปุ่นก็เกิดแผ่นดินไหวบ่อยอยู่แล้ว แต่แล้วมันก็เริ่มเพิ่มความรุนแรงขึ้นเรื่อย ๆ ดิฉันเห็นว่าผิดปกติกว่าทุกครั้ง จึงรีบคว้าลูกวิ่งออกจากบ้าน (ตกใจมาก ๆ รองเท้าก็ไม่ได้ใส่) เมื่อดิฉันออกไปนอกบ้าน ถึงได้รู้ว่าเพื่อนบ้านต่างออกมายืนกันเต็มไปหมดแล้ว ซึ่งถือว่าดิฉันออกมาช้าที่สุดก็ว่าได้

มีเพื่อนบ้านคนหนึ่งเขาตกใจมาก ถึงกับสติแตกร้องไห้โวยวาย "ฉันต้องตาย ฉันต้องตายแน่ ๆ " จากนั้น หลาย ๆ คนก็พากันร้องไห้ มียายคนหนึ่งวิ่งมากอดฉันแล้วถามฉันว่าเป็นอะไรหรือเปล่า ฉันก็ได้แต่กอดลูกแล้วร้องไห้ ณ เวลานั้นสั่นไปหมด ทำอะไรไม่ถูกจริง ๆ คิดว่าตัวเองต้องตายแน่ ๆ แล้ว ช่วงเวลานั้นคิดถึง พ่อแม่ญาติพี่น้องที่เมืองไทยมาก อยากกลับบ้านที่สุด แต่สิ่งที่ทำได้ คือ สวดมนต์ ขอพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์โปรดคุ้มครองด้วยเถิด...

แต่ต้องรวบรวมสติเพราะสงสารลูก วิ่งเข้าไปในบ้านไปเอาผ้าห่มและรองเท้าออกมา จากนั้นก็ได้แต่นั่งกอดลูกอยู่หน้าบ้าน รอว่าเมื่อไหร่มันจะสงบ

ซึ่งครั้งแรกมันแรงมาก กินเวลาประมาณ 4-5 นาที ถนนหนทาง เสาไฟฟ้า และบ้านเรือนเสียหาย เมื่อเห็นสงบลง ดิฉันจึงตั้งใจจะเข้าบ้าน แต่คุณยายคนหนึ่งห้ามเอาไว้ เพราะยังไม่วางใจ เดี๋ยวอาจจะมาอีกระลอกดิฉันเลยฝากลูกไว้กับเขา แล้วตัวเองรีบวิ่งไปเอาโทรศัพท์ และแล้วรอบที่ 2 ก็มาอีกจนได้ พอครั้งที่สองเริ่มสงบ ดิฉันรีบโทรศัพท์หาสามีทันที เพราะช่วงจังหวะนั้น สามีออกไปทำธุระข้างนอก แต่ก็ติดต่อใครไม่ได้เลย สัญญาณโทรศัพท์โดนตัด โอ้แม่เจ้า! ฉันจะทำอย่างไรดี สับสนไปหมด บอกตรง ๆ กลัวมาก ๆ พี่สาวที่อยู่ต่างจังหวัดก็ติดต่อไม่ได้ เพราะที่พี่สาวอยู่คงจะหนักเหมือนกัน แต่ยังโชคดี อินเทอร์เน็ตยังใช้ได้ ก็ได้ติดต่อกับเพื่อน ๆ ที่เมืองไทย แต่แล้ว ณ ช่วงจังหวะนั้น มันมาอีกแล้ว ดิฉันเริ่มเพิ่มความกลัวมากขึ้น ไม่กล้าเข้าบ้าน นั่งกอดลูกอยู่ข้างบ้านนั่นแหละ อากาศก็หนาวมาก ๆ นั่งอยู่นอกบ้าน ประมาณ 3 ชั่วโมง สามีก็กลับมา ด้วยความเป็นห่วง เมื่อเห็นหน้าสามีฉันก็ปล่อยโฮเลยในใจคิดว่า "จะตายก็ขอตายกัน 3 คน พ่อแม่ลูกนะ" สามีก็ร้องไห้ไปกับดิฉันด้วย

พอเริ่มสงบลง ครอบครัวดิฉันก็ยังไม่เข้าบ้าน นั่งรอกันในรถอยู่สักพักใหญ่ ๆ ก็ได้เข้าบ้าน พบว่าข้าวของกระจัดกระจายเกลื่อน แต่ไม่เสียหายมากนัก ถ้าเทียบกับพื้นที่อื่น ๆ ซึ่งดิฉันเพิ่งได้มาทราบจากข่าวในโทรทัศน์ ว่าเกิดแผ่นดินไหวที่จังหวัดมิยากิ ทางภาคเหนือของญี่ปุ่น วัดระดับความแรงได้ถึง 8.8 ริกเตอร์ ซึ่งเป็นการรายงานสด เป็นภาพสึนามิ มันมาอย่างรวดเร็ว กวาดบ้านพังไปเป็นแถบ ๆ และเริ่มกินพื้นที่เป็นบริเวณกว้าง รถราวิ่งกันให้ขวักไขว่ หนีตายกันจ้าละหวั่น นายอำเภอต้องออกออกมาประกาศให้คนที่ขับรถอยู่ออกจากรถโดยด่วน แล้วรีบหาที่สูง ๆ กำบังเพื่อความปลอดภัย ผู้คนวิ่งหนีกันวุ่น แต่ก็ไม่ทันมัน ช่างเป็นภาพที่ยากจะลืม จริง ๆ แค่ชั่วพริบตา เมืองทั้งเมืองกลายเป็นทะเลไปหมด มหันตภัยครั้งนี้มันรุนแรงเกินจะป้องกันจริง ๆ เป็นความรุนแรง และเป็นครั้งแรกในรอบพันปีทีเดียว ไม่มีใครเคยเจอมาก่อนเลย

ยอด ผู้เสียชีวิตและสูญหายขณะนี้ (10.00 นาฬิกา 12 มีนาคม 2554) ยังสรุปเป็นตัวเลขที่ไม่แน่ชัด แต่กว่า 1,000 คนแล้ว และคาดว่าจำนวนผู้เสียชีวิตจะเพิ่มขึ้นอีก ณ สถานการณ์ตอนนี้ ยังไม่น่าไว้วางใจว่าจะมีสึนามิมาอีกรอบหรือไม่ ขณะที่ยังคงเกิดแผ่นดินไหวอยู่เป็นระยะ ๆ คิดว่าอาทิตย์นี้อาจจะเกิดทั้งอาทิตย์เลยทีเดียว เมื่อตอนเช้าดิฉันติดต่อพี่สาวได้แล้ว ทุกคนปลอดภัยดี ขอขอบคุณสิ่งศักดิ์สิทธิ์ ขอให้ทุกอย่างผ่านพ้นไปด้วยดี

[Peerapat - รักในหลวง]

สาวไทยในญี่ปุ่นเผยนาทีระทึก!แผ่นดินไหว (ไอเอ็นเอ็น)

คำบอกเล่า "นาทีชีวิตของหญิงไทย และลูกน้อยวัย 3 เดือน ที่ต้องเผชิญมหันตภัยร้ายแผ่นดินไหวในญี่ปุ่น"

อิโต จิราพร ชาวอำเภอปากพนัง จังหวัดนครศรีธรรมราช อายุ 29 ปี ซึ่งเธอได้แต่งงานกับสามีชาวญี่ปุ่น แล้วย้ายตามสามีไปอยู่ที่ประเทศญี่ปุ่นเป็นเวลา 5 ปีแล้ว โดยอาศัยอยู่ใน จังหวัดชิบะ ซึ่งอยู่ใกล้ ๆ กับโตเกียว ช่วงนาทีชีวิตเธอมีลูกน้อยวัย 3 เดือนอยู่ด้วย โดย จิราพร ได้ถ่ายทอดถึงวินาทีระทึก เหตุแผ่นดินไหวที่เพิ่งประสบมาว่า ....

เมื่อเวลาประมาณ 15.15 นาฬิกา (ตามเวลาในญี่ปุ่น) ของวันที่ 11 มีนาคม 2554 ซึ่งยังเป็นเวลาทำงานของคนในญี่ปุ่น รวมทั้งสามีดิฉันด้วย ดังนั้น ดิฉันจึงอยู่กับลูกเพียง 2 คน ณ บ้านของตัวเองใน จ.ชิบะ ซึ่งเป็นเวลานอนของลูก และตัวดิฉันเองก็ได้เคลิ้มหลับไป แต่ก็ต้องตกใจตื่น! เพราะเกิดการสั่นสะเทือนอย่างรุนแรง ตอนแรกก็คิดว่าไม่เป็นอะไร เพราะปกติญี่ปุ่นก็เกิดแผ่นดินไหวบ่อยอยู่แล้ว แต่แล้วมันก็เริ่มเพิ่มความรุนแรงขึ้นเรื่อย ๆ ดิฉันเห็นว่าผิดปกติกว่าทุกครั้ง จึงรีบคว้าลูกวิ่งออกจากบ้าน (ตกใจมาก ๆ รองเท้าก็ไม่ได้ใส่) เมื่อดิฉันออกไปนอกบ้าน ถึงได้รู้ว่าเพื่อนบ้านต่างออกมายืนกันเต็มไปหมดแล้ว ซึ่งถือว่าดิฉันออกมาช้าที่สุดก็ว่าได้

มีเพื่อนบ้านคนหนึ่งเขาตกใจมาก ถึงกับสติแตกร้องไห้โวยวาย "ฉันต้องตาย ฉันต้องตายแน่ ๆ " จากนั้น หลาย ๆ คนก็พากันร้องไห้ มียายคนหนึ่งวิ่งมากอดฉันแล้วถามฉันว่าเป็นอะไรหรือเปล่า ฉันก็ได้แต่กอดลูกแล้วร้องไห้ ณ เวลานั้นสั่นไปหมด ทำอะไรไม่ถูกจริง ๆ คิดว่าตัวเองต้องตายแน่ ๆ แล้ว ช่วงเวลานั้นคิดถึง พ่อแม่ญาติพี่น้องที่เมืองไทยมาก อยากกลับบ้านที่สุด แต่สิ่งที่ทำได้ คือ สวดมนต์ ขอพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์โปรดคุ้มครองด้วยเถิด...

แต่ต้องรวบรวมสติเพราะสงสารลูก วิ่งเข้าไปในบ้านไปเอาผ้าห่มและรองเท้าออกมา จากนั้นก็ได้แต่นั่งกอดลูกอยู่หน้าบ้าน รอว่าเมื่อไหร่มันจะสงบ

ซึ่งครั้งแรกมันแรงมาก กินเวลาประมาณ 4-5 นาที ถนนหนทาง เสาไฟฟ้า และบ้านเรือนเสียหาย เมื่อเห็นสงบลง ดิฉันจึงตั้งใจจะเข้าบ้าน แต่คุณยายคนหนึ่งห้ามเอาไว้ เพราะยังไม่วางใจ เดี๋ยวอาจจะมาอีกระลอกดิฉันเลยฝากลูกไว้กับเขา แล้วตัวเองรีบวิ่งไปเอาโทรศัพท์ และแล้วรอบที่ 2 ก็มาอีกจนได้ พอครั้งที่สองเริ่มสงบ ดิฉันรีบโทรศัพท์หาสามีทันที เพราะช่วงจังหวะนั้น สามีออกไปทำธุระข้างนอก แต่ก็ติดต่อใครไม่ได้เลย สัญญาณโทรศัพท์โดนตัด โอ้แม่เจ้า! ฉันจะทำอย่างไรดี สับสนไปหมด บอกตรง ๆ กลัวมาก ๆ พี่สาวที่อยู่ต่างจังหวัดก็ติดต่อไม่ได้ เพราะที่พี่สาวอยู่คงจะหนักเหมือนกัน แต่ยังโชคดี อินเทอร์เน็ตยังใช้ได้ ก็ได้ติดต่อกับเพื่อน ๆ ที่เมืองไทย แต่แล้ว ณ ช่วงจังหวะนั้น มันมาอีกแล้ว ดิฉันเริ่มเพิ่มความกลัวมากขึ้น ไม่กล้าเข้าบ้าน นั่งกอดลูกอยู่ข้างบ้านนั่นแหละ อากาศก็หนาวมาก ๆ นั่งอยู่นอกบ้าน ประมาณ 3 ชั่วโมง สามีก็กลับมา ด้วยความเป็นห่วง เมื่อเห็นหน้าสามีฉันก็ปล่อยโฮเลยในใจคิดว่า "จะตายก็ขอตายกัน 3 คน พ่อแม่ลูกนะ" สามีก็ร้องไห้ไปกับดิฉันด้วย

พอเริ่มสงบลง ครอบครัวดิฉันก็ยังไม่เข้าบ้าน นั่งรอกันในรถอยู่สักพักใหญ่ ๆ ก็ได้เข้าบ้าน พบว่าข้าวของกระจัดกระจายเกลื่อน แต่ไม่เสียหายมากนัก ถ้าเทียบกับพื้นที่อื่น ๆ ซึ่งดิฉันเพิ่งได้มาทราบจากข่าวในโทรทัศน์ ว่าเกิดแผ่นดินไหวที่จังหวัดมิยากิ ทางภาคเหนือของญี่ปุ่น วัดระดับความแรงได้ถึง 8.8 ริกเตอร์ ซึ่งเป็นการรายงานสด เป็นภาพสึนามิ มันมาอย่างรวดเร็ว กวาดบ้านพังไปเป็นแถบ ๆ และเริ่มกินพื้นที่เป็นบริเวณกว้าง รถราวิ่งกันให้ขวักไขว่ หนีตายกันจ้าละหวั่น นายอำเภอต้องออกออกมาประกาศให้คนที่ขับรถอยู่ออกจากรถโดยด่วน แล้วรีบหาที่สูง ๆ กำบังเพื่อความปลอดภัย ผู้คนวิ่งหนีกันวุ่น แต่ก็ไม่ทันมัน ช่างเป็นภาพที่ยากจะลืม จริง ๆ แค่ชั่วพริบตา เมืองทั้งเมืองกลายเป็นทะเลไปหมด มหันตภัยครั้งนี้มันรุนแรงเกินจะป้องกันจริง ๆ เป็นความรุนแรง และเป็นครั้งแรกในรอบพันปีทีเดียว ไม่มีใครเคยเจอมาก่อนเลย

ยอด ผู้เสียชีวิตและสูญหายขณะนี้ (10.00 นาฬิกา 12 มีนาคม 2554) ยังสรุปเป็นตัวเลขที่ไม่แน่ชัด แต่กว่า 1,000 คนแล้ว และคาดว่าจำนวนผู้เสียชีวิตจะเพิ่มขึ้นอีก ณ สถานการณ์ตอนนี้ ยังไม่น่าไว้วางใจว่าจะมีสึนามิมาอีกรอบหรือไม่ ขณะที่ยังคงเกิดแผ่นดินไหวอยู่เป็นระยะ ๆ คิดว่าอาทิตย์นี้อาจจะเกิดทั้งอาทิตย์เลยทีเดียว เมื่อตอนเช้าดิฉันติดต่อพี่สาวได้แล้ว ทุกคนปลอดภัยดี ขอขอบคุณสิ่งศักดิ์สิทธิ์ ขอให้ทุกอย่างผ่านพ้นไปด้วยดี

ยินดีและดีใจด้วยที่ปลอดภัยครับ

ไม่อยากได้ยินข่าวการสูญเสียของพี่น้องคนไทยที่อยู่ที่นั้นครับ

ขอให้ทุกคนปลอดภัย

 

[ค..ควาย...ใส่ชฎา]

บ้านเราน่าจะลองๆคิดแนวทางป้องกันไว้บ้างก็ดีนะครับ เช่นอาคารใหม่
อาจต้องกำหนดว่าต้องออกแบบเผื่อให้ทนแผ่นดินไหวได้กี่ X.X  ริกเตอร์
ถ้าความเสี่ยงไม่มากก็กำหนดตัวเลขไม่มาก

หรือแผนซ้อม แผนรองรับเมื่อเกิดแผ่นดินไหว เมือก่อนไม่เชื่อว่าบ้านเราจะเกิดเหตการณ์แบบนี้ได้
แต่หลายปีมานี้มันเกิดใกล้เข้ามาเรื่อยๆจนเสียวขึ้นเรื่อยๆ
ถึงแม้ประเทศไทยจะไม่อยู่บนตำแหน่งวงแหวนแห่งไฟแต่จากครั้งที่แล้วมันไหวที่อื่น
แต่ ซึนามิ มันก็เข้าที่ประเทศไทยด้วย

Ha Ha ฮา คร๊า  พี่ เซ้าท์ ขร๊า  
ทุกครั้งที่มีข่าว แผ่นดินไหว  หน่วยงานของราชการ ก็หยิบเรื่องนี้ขึ้นมาพูด  ฮา  แล้วก็เลือนหายไป
เมื่อมามองเหตุผลว่า  ทำไม จึงไม่ค่อยอยากทำกัน  เพราะว่า  ต้นทุนในเรื่อง งาน ฐานราก สูง ปริ๊ด  ฮา

กรุงเทพ  เป็นพื้นที่ส่วนหนึ่งของอ่าวไทย  ที่เกิดจากการทับถมของ  ตะกอนดิน  นานมาแล้ว ฮา
ดินมันนิ่ม  แล้วอุ้มน้ำเอาไว้  หากเกิดแผ่นดินไหว  ขนาดแรงๆ 6-7 ริกเตอร์  ยายสวดมนต์ อย่างเดียวคร๊า  ฮา

สิ่งที่ยายกลัวมากกว่านั้นคือ  แนวเลื่อน "แม่จัน"  ที่มันพาดผ่านตั้งแต่ เหนือสุด  ไปจนถึงเมืองกาญน์ ฮา
ถ้าเกิด  มีการ เขย่าแรงๆ   เขื่อนที่เก็บน้ำต่างๆ  รับไม่ไหว  แล้วแตกออกมา  พรวดเดียวมันจะมาถึงกรุงเทพ ภายในวันสองวัน ฮา

ส่วนที่เมืองกาญจ์   ยายนึงไม่ออกคร๊า  "ว่าเป็นนรกขุมไหน"   มันมาทันที ภายในหก-เจ็ด ชั่วโมง ฮา

อ่านแล้วอย่าเครียดน๊ะคร๊า  ฮา

ยังไม่ถึงที่ตายก็ไม่วายชีวาวาตม์
ใครพิฆาตเข่นฆ่าไม่อาสัญ
หากแม้นถึงที่ตายก็ต้องวายชีวาวัน
ไม้จิ้มฟันแทงเหงือก ดันเสือกตาย  55555555555555

[aniki]

พี่ สน รบกวนถ่าย กำแพงกั้นคลื่น ให้หน่อยครับ

ทำด้วยเหล็กหรือปูน ครับ

ที่ผมเห็นในภาพ มันสามารถเปลี่ยนแนวแรง ได้เลยครับ

เป็นแท่งปูน หล่อขึ้นรูปครับ  หนักหลายตัน  ที่เห็นอันข้างบนนั่นเพียงแค่วางไว้เฉยๆ  วางเรียงๆกัน  มีป้ายเขียนบอกไว้ด้วยนะ  ห้ามโยกเล่น
ที่วางไว้เฉยๆเพราะต้องการให้เป็นอิสละซึ่งจะรับแรงต้านได้ดีกว่า  บ้านผมอยู่ห่างทะเลเกือบ100โลครับ  ทะเลที่ผมเคยไปถ่ายรูปสาวๆตอนนี้  เขตนั้นมีคนตาย30กว่ารายครับคุณยอด