ถ้าเป็นมานานแล้ว ผมเดาว่าเพราะเรายังเล่นกับลูกน้อยไปนิดครับ
ปลายปีที่ผ่านมาลูกๆผมฮิตดูหนังทหารเสือ 2พี่น้องอยากเป็นทหารเสือ ถึงขนาดปีน(สูงมากกก)ไปเอาดาบของผมลงมาเล่น(
)....ผมมาเจอ เอาดาบไปเก็บเงียบๆ ลูกๆรอ(ทำหน้ารู้ว่าต้อง)โดนดุ ปันรอสารภาพหน้าจ๋อยๆว่าหนูกับน้องอยากเป็นmusketeers......แบ่งกันเรียบร้อยเลย ว่าใครจะเป็นใคร
แต่ผมไม่ได้ดุ ผมแค่อธิบายลูกว่าmusketeersเป็นทหารเหล่าอะไร อยู่ประเทศอะไร ช่วงศตวรรษไหน ทำหน้าที่อะไร ต้องทำอะไรได้บ้าง หนูต้องฉลาด ต้องใจดี ต้องกล้าช่วยคนอื่นถึงจะเป็นได้ ฯลฯ .... ไม่รู้จักหลุยส์ที่16เหรอ ? ..... อ๋อ เค้าคือ****ทหารราชองครักษ์ของเค้าใช้ปืนmusketeerก็เลยเรียกว่าทหารmusketeers บลาๆๆๆๆ....ก่อนใช้ดาบได้ลูกต้องหัดมวยให้เป็นก่อนนะ ถึงเวลาแล้วพ่อจะสอนดาบให้นะ สัญญานะว่าต้องให้พ่อสอนก่อน ไม่แอบเอามาเล่นกันเองอีกฯลฯ(กะถ่วงเวลาอันตราย)
หลังจากนั้นลูกๆก็มาขอให้(เล่น)สอนมวยบ่อยขึ้น ..... เด็ก4ขวบกับ5ขวบครึ่ง ยังไงก็ยังสั่งการการเคลื่อนไหวได้ไม่สมดุลย์ ...... ลูกๆไปว่ายน้ำกันไหม ว่ายน้ำเยอะๆแล้วลูกจะขยับตัวได้เก่งขึ้นนะ
ว่ายน้ำในสระจนเบื่อ+เรียนจนจบคอร์สแล้ว ก็ชวนกันไปเล่นน้ำทะเล.................เด็กๆหันมาเห่ออยากเล่นเซิร์ฟ หันมาเห่อดูbarbie mermaid taleอยากเก่งเหมือนMeriah
.......ก็ได้เฮกันไปทะเลทุกเสาร์อาทิตย์อีก ได้สอนลูกอีก .... ลูกต้องไม่หันหน้าหนีคลื่นนะ ต้องหันหน้าสู้มันนะ จะได้เห็นว่ามันมายังไง มันมาถึงตอนไหนแล้ว จะได้รู้ว่าต้องทำ(รับมือ)ยังไง มันมีจังหวะของมันนะลูก ฯลฯ ...... ก็ได้แอบสอน แอบใส่เรื่องของชีวิตลงไปอีก
ตอนนี้ทั้ง2ตัวหันมาใช้แผ่นโฟมขนาด1ม.กันแล้ว ครั้งล่าสุดไปเจอน้ำแค่เอว คลื่นแค่อกผู้ใหญ่(คงเหมือนเราไปลงน้ำแค่คอแล้วโดนคลื่นสูง3เมตรกระมัง?) 2ลิงนั่นโดนคลื่นซัดกลิ้งกันสนุกเลย
......เล่นกันไปเรื่อยเปื่อย แอบสอนกันไปเรื่อยๆ ประเด็นของผมคือ เวลาเด็กสนใจเรื่องอะไร มักจะมีอาการหมกมุ่นอย่างอ่อนๆ โจทย์/ความสนใจของเด็กเปลี่ยนไปเรื่อยๆ แค่คุมหางเสือให้ดี เราไปด้วยกัน พ่อไปด้วย
งึมมมม... พิมพ์เล่าซะยืดยาว ไม่รู้มันจะเกี่ยวกับเรื่องที่ท่านสุดประจิมฯเล่าหรือเปล่านะครับ ผมแค่อยากให้เล่นกับลูกเยอะๆ ชวนลูกเล่นให้เยอะๆ
จะเอาเวลาที่ไหนไปเล่นกันลูกครับ (มีแต่น้อยมากๆ) ต้องไปรับจ้างตัดอ้อย ทำนาทำไร่ ตั้งแต่ 6 โมงเช้า เด็กมันก็ไปโรงเรียน เชื่อไหมว่าเวลาที่เด็กอยู่กับเราวันนึงกี่ชั่วโมงครับ แล้วอยู่กับเพื่อนกี่ชั่วโมงครับ เวลาที่เล่นกับเขาคุยกับเขากี่ชั่วโมงครับ
พูดแค่นี้ก็น่าจะรู้แล้วนะครับ ครอบครัวท่านโชคดีครับ แต่จะไห้ทุกครอบครัว ทำตาม หรือไห้เหมือนท่านไม่ได้ครับ ไม่มีวันด้วย เพราะนี้คือประเทศไทยครับ เรายังไม่พร้อมที่จะเลี้ยงลูกกันแบบนั้นครับ
การแก้ปัญหาเรื่องแบบนี้ก็ต้อง เอากฏหมายมาเป็นตัวตั้งแล้วละครับ เอาความรักความอบอุ่นอย่างเดียวไม่พอครับ ไอ้พวกปากดีๆนี้เหละตัวดีครับ หวังขายของไห้เด็กอย่างเดียว อออกกฏหมายมาจะริดรอนสิทธิ์เด็กสักขนานไหนกันเชียว
เราเอาผมประโยชน์ของส่วนรวมเป็นที่ตั้งมาก่อน แปลกนะอะไรที่ทำกันง่ายๆ แต่เห็นผลกับไม่ทำ
ประเด็นของผมคือเอากฏหมายเด็กออกมาว่าเด็กทำอะไรได้บ้าง เพราะจะปล่อยไห้เรื่องนี้เป็นเรื่องของครอบครัว มันก็จะเป็นปัญหาของสังคมอย่างไม่มีวันจบสิ้น
