คนจ่ายสินบนแลกกับป.3 ไม่อาจกล่าวว่าเงินฉัน ฉันมี ฉันจ่าย ไม่ได้ทำให้ใครเดือดร้อน
เพราะมันทำให้คนที่ไม่จ่ายเดือดร้อน ถูกดึงเรื่อง ถูกกลั่นแกล้ง เป็นเชื้อชั่วที่กระจายออกไป
บังหลวง กับฉ้อราษฎร์ มันก็เลวด้วยกัน ฉ้อราษฎร์ยังพ่วงราษฎร์สมรู้ยินยอมเข้าไปด้วย
เปรียบได้กับสังคมหญิงชาย ...... ใครจำต้องสมยอม ให้เขาข่มขืน ผมเศร้าใจ ผมเห็นใจ
แต่ถ้าโดนข่มขืนแล้ว มาชักชวน มาชักนำ ให้เพื่อนโดนข่มขืนบ้าง ให้เห็นเป็นเรื่องธรรมดา ผมเรียกว่า ดอกท..
เปรียบเทียบไม่ถูกครับ หญิงที่ถูกหลอกไปข่มขืน หรือถูกเพื่อนแนะนำให้ไปถูกข่มขืน
หญิงนั้นไม่สามารถขัดขืนหลีกเลี่ยงได้ครับ โดนข่มขืนทั้งกายและใจ สาหัสสุดๆ
แต่สำหรับการจ่ายการให้เพื่อให้ได้มาซึ่งปอ 3 มันสามารถหลีกเลี่ยงไม่ทำตามได้
ถ้าไม่เห็นด้วยก็ไม่ต้องทำตาม แต่ส่วนมากจะทำตาม แต่ที่แท้จริงแล้ว
ไม่มีราษฏร์คนไหนอยากให้หรอกครับ
เรื่องผมเคยพูดคุยกับผู้พิพากษา มีศักดิ์เป็นพี่เขยผมครับ
จากคำตอบถ้าพิสูจน์ได้ คนที่หนักก็คือคนเรียก
ส่วนคนที่ให้โดยมากจะรอด เพราะถูกข่มขืนใจให้ทำไม่ได้เป็นคนเริ่มก่อน
ไม่ใช่การยินยอมสมรู้ร่วมคิดครับ แต่เป็นการฉ้อราษฏร์ คือเบียดบังเอาเงินจากประชาชน
แต่ที่เป็นเรื่องราวกันก็เพราะคนมีอำนาจไม่ยอมให้ แต่คนขอก็พอรู้เรื่องกฏหมาย
ดังนั้นเรื่องที่ฟ้องร้องกันก็จะไม่มีเรื่องยัดเงินมาเกี่ยวข้องเพราะมันไม่มีการให้การรับกันครับ
ผมก็ยังไม่เคยได้ยินว่ามีนายอำเภอฟ้องคนขอซื้อปืนยัดเงินนะครับ
ผมมีเรื่องเล่าครับ
มีชายแก่คนหนึ่งมีอาชีพค้าขาย ก็อยากได้ปืนมาก จึงไปขอใบปอ 3 แต่เรื่องเดินช้ามาก
เป็นนายอำเภอใหม่ ชายแก่จึงถามว่าทำอย่างไรจึงจะได้ปืนเร็วๆ ก็ได้รับ
คำตอบอย่างที่รู้กัน ชายแก่จึงจำยอมต้องให้ตามที่ท่านประสงค์ อันที่
จริงถ้าบอกว่าลูกเขยคือใครก็คงจะผ่านแต่โดยดี
ในเวลาแค่วันเดียว ชายแก่ได้ปืนกลับบ้านไป แกนำไปเพื่อปกป้องชีวิต
และทรัพย์สิน ที่เมื่อวันก่อนมีคนร้ายหลายคนพยายามงัดบ้านเข้ามาปล้นตอนดึก
ดีที่ตอนนั้นมีญาติผ่านแวะมา คนร้ายจึงพากันหลบหนีไป พร้อมทรัพย์ส่วนหนึ่งในโกดัง
ตีราคาได้เจ็ดแสนบาท เรื่องนี้เกิดเมื่อเกือบสามสิบปีที่แล้ว
ชายแก่คนนั้นคือพ่อผมเอง
ขอตั้งคำถามว่า การขอ กับ การให้ อะไรเกิดก่อนกัน
ถ้าทำได้จริง อยากให้ไปกำราบอย่าให้การขอเกิดขึ้นเถอะครับ
อย่ามาด่าว่าพวกเดียวกันเลย ไม่มีใครอยากให้จริงๆครับ สาบานให้ดิ้นตายเถอะ
ไม่มีใครอยากให้จริงๆ เลย ลองศึกษาจิตวิทยาคนดูบ้าง ก็จะรู้ว่าธรรมชาติแล้ว
ไม่มีใครอยากให้กับเรื่องแบบนี้หรอกครับ
คนให้หลายคนเขาไม่มีเส้นมีสาย ไม่มีเงินไม่มีเวลามากพอที่จะไปขึ้นโรงขึ้นศาลอย่างท่านๆครับ
เขาต้องทำมาหากิน และไม่อยากเดือดร้อนเมื่อจะขอปืนกระบอกต่อไป
ลองคิดตรรกะง่ายๆ สิครับ ถ้าคนเขาไม่รับ ใครจะกล้ายื่นให้หละ
มันผิดกฏหมายอาญาเลยนะนั้น
ผมเองไม่เคยให้สักครั้งครับ และก็เห็นใจคนที่ให้มาตลอดครับ
และไม่เคยคิดว่าคนให้เป็นคนที่ทำให้ผมเดือดร้อนตอนขอปืนครับ
เขาขอได้เร็วก็ดีใจไปกับเขาด้วย
ถ้าช่วยได้ กรุณาช่วยทำให้การขอหมดไป ถ้าทำได้
การให้ก็จะไม่มีเองครับ ยืนยันไม่มีใครอยากให้ครับ ถ้าขอได้ตามขั้นตอน
อย่างเท่าเทียมกัน
ถ้าทำได้จริง จะขอบพระคุณอย่างยิ่งครับ จะกราบงามๆสักหลายหนครับ
สุดท้ายนี้ ผมขอชื่นชมและชมเชยเจ้าของกระทู้ด้วยครับ ที่นำเรื่องมาเสนอ
และไม่เคยแขวะคนที่ให้ ซึ่งผมติดตามอ่านมาตลอด
ก็รู้สึกนิยมชมชอบมากๆ ครับ ขอก้มหัวคารวะหลายหนครับ
