สาหัสเพราะใครทำอะไรไว้ ....... น่าสมเพชมาก ตั้งแต่พิปูน กะทูน น่าจะสำนึกได้แล้ว แต่คนเห็นแก่ตัวเยอะ
เรื่องนี้ ถ้าจะโทษ ก็ต้องโทษทุกคนแหละครับ ทั้งประเทศไทยนี้
หาใช่เฉพาะคนท้องถิ่นมั้ย
หากดูให้ดีๆจะเห็นว่า การขยายตัวสังคมก็เหมือนน้ำในแอ่ง แอ่งหนึ่ง
การขยายตัวของเมือง ย่อมดันชานเมืองออกไป ชานเมืองก็ดันชนบทต่อไป และชนบทดันพื้นที่ติดป่าออกไป
เหมือนเราเอาน้ำสักแก้วเทลงในแอ่งน้ำ ถึงแม้เราเทลงตรงกลาง แต่ขอบข้างๆแอ่งต่างหากที่ขยายตัวออกไป
คนเมืองสามารถรุกป่าได้โดยไม่จำเป็นจับขวาน จับเลื่อย เพียงแค่เขาเห็นแก่ความสะดวกสะบาย มีบ้าน
ชานเมืองแล้ว ไม่อยากขับรถมาทำงานไกล ซื้อคอนโดไว้อาศัยในวันทำงาน ดีไม่ดี ซื้อเก็งกำไรไว้อีกห้อง
ความต้องการใช้พื้นที่มากขึ้น หาพื้นที่ของตัวเองไว้มากขึ้น ย่อมลดโอกาสของผู้อื่นในพื้นที่นั้นลง ต้องขยับ
ต้องขยายออก ดันไปเอง จนถึงป่า
คนเหมือนน้ำครับ
คนต้องการที่อยู่ ต้องการที่ไป น้ำก็ต้องการที่ไป และต้องการที่อยู่
ถ้าไม่มีที่ให้เขาไป ก็ต้องมีที่ให้เขาอยู่
หากทุกคนสามารถเข้าใจตรงนี้ จะเห็นได้ว่าทุกคนสามารถรักษาป่าได้โดยไม่จำเป็น
ต้องเดินทางไปเป็นนักอนุรักษ์ถึงอุทยานแห่งชาติ หรือป่าใดๆ