สมัยก่อน การทำงานส่งอาจารย์ คือการทำกิจกรรมต่างๆ ทำรายงาน รู้กันแต่เพียงเพื่อนร่วมห้อง มากสุด เพื่อนในโรงเรียนเดียวกัน
เปรียบได้เช่นการ ตะโกน ให้ดังที่สุด คน 1คน สามารถตะโกน ให้ทุกคนได้ยิน แค่ 100 คนถ้าตะโกนในโรงเรียน (ในห้อง)
วันนี้ สิ่งที่ก้าวล้ำ มาไกลก็คือ มีอินเตอร์เน็ต คอมพิวเตอร์ การสื่อสารต่างๆให้ได้ ไกลมากขึ้น เปรียบได้กับ การตะโกนครั้งเดียวได้ยินทั่วโลก
ในมุมมองของผม ผมคิดว่าเด็กเหล่านี้ ผิดอยู่เรื่องนึงก็คือ เค้า ใช้เครื่องมือที่ผิด (อินเตอร์เน็ต) แต่ไม่ได้หมายความว่าการด่าเพื่อนว่า "ลาว"
เป็นเรื่องที่ดี แต่คำว่า "ลาว" นั้น ผมมองว่าทุกคนที่นี้ มากกว่า 80 %ก็เคยใช้ เช่นการด่าเพื่อน สนิท เช่น "เฮ้ยมรึงแต่งตัวลาวจัง" เป็นต้น
คนเหล่านั้น ยังเด็กมาก ที่จะรับรู้ ว่า สิ่งไหนผิดมากน้อยแค่ไหน บางครั้งเค้าก็ไม่ทันจะคิด หรือเพลอเรอ ด้วยความเป็นเด็ก ที่กล้าทำ
ผมคิดง่ายๆนะครับ ถ้าผมเป็นเด็กอีกครั้ง ผมได้ไปเรียนหนังสือ ผมได้ทำกิจกรรม ผมขอไปอยู่กับเด็กกลุ่มนี้ วันนี้เค้าได้รับบทเรียน ไม่มากก็น้อย แต่ผมเชื่อว่า ผ่านเหตุการณ์นี้ไป เค้าจะระวังมากขึ้น
การวิเคราะห์ ว่าอะไรผิดอะไรถูกนั้น สำหรับท่านสมาชิก ทุกท่าน เรามองในฐานะ ของผู้ใหญ่ ที่ผ่านอะไรๆมากก่อน
พวกเรามองถึง ผลเสีย ด้วยเหตุและผล ตาม ประสบการณ์ ต่างๆ ซึ่งผิดกับเด็กพวกนั้น เค้าไม่ทันคิด
