ดูจากกลุ่มกระสุนแล้ว...ถ้าหนีไม่รอดจนต้องปักหลักสู้...
ถ้าไม่ใช่ด้วยเวลาที่จำกัดของคนร้าย หรือมีกองหนุน้เลย ต่อให้มีมาช่วย...
เอาตัวรอดยากทีเดียว...
มีปืนยิงเร็ว และมันยิงก่อน ผลก็ต้องออกมาอย่างที่เห็น แต่ถ้าท่านก็มีปืนเหมือนกัน มันเป็นการวัดกัน ถึงจะรอดยาก
แต่ไม่ยากที่จะลากพวกมันสัก ๑ หรือ ๒ คนไปด้วย
คนที่ผมนับถือ ถูกยิงสีข้างขวาด้วย M ๑๖ ขณะขับรถยนต์ ก่อนตาย ยังใช้ อิธาก้า ๘ นัด ยิงอีกฝ่าย ดับไป ๑ สาหัสไป ๑ ที่เหลือเผ่นหนีไป
ในทุกสถานการณ์ อย่าได้นำความคิดลบ มานำความคิดตนเอง ท่านต้องคิดบวก และต้องกล้าไปเผชิญกับคนที่ิคิดจะฆ่าท่าน
เราคุ้นเคยกับ การหนี แบบหัวซุกหัวซุน นั้นก็เพราะไปพบคนเขียนบท ที่ขี้ขลาด มาขยายความขี้ขลาดต่ออีก
แต่ถ้าไปเจอ คนที่กล้า บริบท มันจะต้องกันข้าม หนังสารคดีสงคราม นักรบผู้กล้า ต่้า่งวิ่งเข้าหาและท้าทายความตาย และพร้อมจะเข่นฆ่าอีกฝ่ายให้ดับดิ้นไป
บรรพบุรุษ ของเราก็ต้องอาศัยความกล้าหาญ เช่นนั้นเหมือนกัน ในการรักษาผืนแผ่นดินนี้ไว้ ให้พวกเรา
ประเมินสถานการณ์ให้ออกก่อน และเมื่อไม่มีทางเลือก.. ต้องตกลงใจ และก้าวข้ามความหวาดกลัว ต้องมีความกล้าให้ได้.. อะไรจะเกิด มันก็ต้องเกิดครับ
