ปัจจุบัน...ยุคที่เทคโนโลยีการถ่ายภาพเข้าสู่โลกดิจิตอล การส่งข้อมูลของแสงที่เขียน ได้ถูกบันทึกไว้ในการ์ดความจำ
สามารถดูภาพถ่ายได้แบบ Real time บนหน้าจอ LCD ก่อนส่งภาพไปให้ร้านพิมพ์ภาพ....
แต่ก่อนหน้านั้นสักนิด...เชื่อแน่ว่า หลาย ๆ คนคงสัมผัสกับกล้องฟิล์ม ได้ฝึกหัดถ่ายภาพ
ได้มาลุ้นว่าภาพที่เราถ่ายมานั้น เมื่อส่งร้านล้าง-อัดรูป จะมีรูปที่ใช้ได้สักกี่มากน้อย สนุกกันไปอีกแบบ...
แต่ก็หมดเงินไปกับค่าฟิล์ม ค่าล้าง อัด ขยายภาพ ค่าอุปกรณ์หมอนมุ้ง...
รวมถึงค่าตำรา โซดา สุรา ยาฉุน..จนกระเป๋าฉีกกันถ้วนหน้า...
ตอนนี้นึกถึงวันเก่า ๆ ก็เลยจับกล้องฟิล์มมาเป็นนายแบบมันซะเลย
ไม่ได้จัดฟงจัดไฟอะไร เพราะไม่มี... ใช้แสงจากสโตรปธรรมชาติดวงใหญ่ ๆ ที่สุดในโลกนี่แหละ....
ยิ่งเขียนยิ่งสับสน....
ตัวแรกที่ใช้ Kodak Lortok : อ่านว่าโกดัก ล้อต๊อก...ตัวกล้องไม่อยู่แล้วครับ
แฟลชใส่ไว้ด้านบนตัวกล้อง ลักษณะลูกสี่เหลี่ยมด้านในเป็นเส้น ๆ ขดลวดเหมือนฝอยขัดหม้อยังไงยังงั้น...
ถ่ายได้สี่ครั้ง ถ่ายเสร็จสี่รูปก็ทิ้งแฟลชเดิมเปลี่ยนใส่แฟลชใหม่........แอบคิดถึง...
นี่รูปแฟลชครับจากเว็บโลโมไทย... รูปกล้องหาไม่เจอครับ...โกดักล้อต๊อก...
ถ้าใครหาเจอ แล้วใจดีช่วยมาโพสต์ต่อจะขอบคุณมาก ๆ เลยครับ
