คำว่าประเทศชาติล่มจม เข้าใจความหมายที่แท้จริงกันไหม

[pehtor]

ที่ต้องการจะบอกคือว่าเรามองนโยบายประชานิยมนี้ยังไง ถ้านักการเมืองเอาคำว่าช่วยชาวบ้าน ช่วยเกษตรกรมาอ้าง แล้วตั้งนโยบายแจกเงินมาล่อ เพียงเพื่อให้ตัวเองได้รับเลือกเข้ามาเป็นรัฐบาล โดยไม่สนว่านโยบายที่ทำนั้นมันจะสร้างผลเสียกับระบบเศรษฐกิจยังไง ทั้งเงินเฟ้อ ทั้งหนี้สาธารณะ ทั้งที่เป็นการใช้งบประมาณ เพื่อทำให้ประเทศเราอ่อนแอลง ประชาชนอยู่ไม่ได้ถ้าไม่ได้ความช่วยเหลือจากรัฐบาล  เรามองออกมั้ยว่านโยบายเหล่านี้มันจะได้ผลเพียงระยะสั้น แต่ในระยะยาวแล้วมีแต่ผลเสีย ทั้งยังต้องใช้งบประมาณมหาศาล แถมยังเปิดช่องให้เกิดการโกงกินครั้งใหญ่ที่สุด เพราะทำกันตั้งแต่รากหญ้า คือชาวนา ยันรัฐมนตรี  เรื่องเหล่านี้เรารู้ตัวกันหรือเปล่าว่าบ้านเรากำลังจะเดินไปสู่ความล่มจม

[pehtor]

ประเด็นของกระทู้นี้ก็คือ เรารู้ตัวกันหรือเปล่าว่านโยบายเหล่านี้กำลังจะสร้างความเสียหายให้กับเศรษฐกิจอย่างหนัก หรือเพียงถูกนักการเมืองบอกว่านโยบายเหล่านี้เพื่อช่วยเหลือเกษตรกร แล้วก็เห็นดีเห็นงามไปว่าชาวบ้านได้ประโยชน์ เงินถึงมือชาวบ้านก็เพียงพอแล้ว

ผมว่าอันนี้แหละคือต้นเหตุของความล่มจมของประเทศที่แท้จริง 

นักการเมืองพูดเพื่อผลประโยชน์ของตัวเองเพื่อให้ได้รับเลือก อันนี้เข้าใจได้  ส่วนชาวบ้านชื่นชมดีใจ เพราะได้รับผลประโยชน์เต็มๆ อันนี้ก็พอเข้าใจ แต่ที่น่าห่วงที่สุดคือ ระดับกลางที่มีความรู้ถึงระดับหนึ่ง คนที่เป็นผู้นำทางความคิดอย่างสื่อมวลชน  หรือคนที่อยู่ในฐานะของคนที่เสียภาษีอย่างพ่อค้า หรือคนทำงานกินเงินเดือน ทั้งที่คนเหล่านี้เสียภาษีโดยตรงน่าจะหวงเงินภาษีมากที่สุด เพราะเกิดจากน้ำพักน้ำแรง แถมยังมีความรู้มากพอ  กลับมองไม่เห็นถึงอันตรายที่แฝงอยู่ในนโยบายเหล่านี้ว่าจะทำความเสียหายได้ขนาดไหน  เพียงเพราะคำว่าช่วยเหลือเกษตรกรบังหน้าเท่านั้นเอง 
 เรามองแต่ผลดีว่าเกษตรกรขายสินค้าได้ราคาแพงก็น่าจะดี แต่เราลืมมองว่ามันจะก่อให้เกิดผลเสียอะไรบ้าง แล้วมันคุ้มกันรึเปล่า โลกนี้ไม่มีอะไรได้มาฟรีๆหรอกครับ

[pehtor]

เห็นนโยบายประชานิยมของแต่ละพรรค แล้วหวั่นใจครับ แต่ที่น่ากลัวยิ่งกว่า คือการสนับสนุนจากคนที่น่าจะเรียกได้ว่าระดับปัญญาชน หรือ อย่างดีก็เฉยๆ ไม่รู้สึกอะไร ไม่เกี่ยวกะเรา (เหมือนชาวนาคนนี้)


ถึงต้องมาตั้งคำถามนี้ครับ เรารู้จักความหมายของคำว่าประเทศชาติล่มจมกันจริงๆหรือเปล่า

[ขุนช้าง-รักในหลวงและสมเด็จพระเทพ]

เพราะชาวบ้านถูกปล่อยวางมานานเกินไปไงครับนักการเมืองกี่คนเข้ามาก็หวังแต่กอบโกย  กี่ยุคกี่สมัยชาวนาก็ยังจนเหมือนเดิมจะให้เค้าคิดไกลไปกว่าวันพรุ่งนี้ค่อนข้างยาก พอมีคนมาหยอดน้ำเลี้ยงให้ก็เลยเทใจไปให้หมด   

[kensiro]

เพราะชาวบ้านถูกปล่อยวางมานานเกินไปไงครับนักการเมืองกี่คนเข้ามาก็หวังแต่กอบโกย  กี่ยุคกี่สมัยชาวนาก็ยังจนเหมือนเดิมจะให้เค้าคิดไกลไปกว่าวันพรุ่งนี้ค่อนข้างยาก พอมีคนมาหยอดน้ำเลี้ยงให้ก็เลยเทใจไปให้หมด   

ใช่ เพราะบ้านผมก็ทำนา

คำว่า ประกันราคาข้าว

กับ คำว่าส่วนต่าง  ( มีแต่คนต้องการอันนี้ )

[Skeleton_King]

ถ้าใช้คำว่าล่มจม  คงเปรียบประเทศเป็นเรือครับ   ผู้นำก็คือกัปตันถ้าเปรียบเป็นประเทศก็คือนายก   ถ้านายกดีแต่ฝีพายไม่ดีไม่ถูกกับฝีพายเรือมันก็ไปไม่ได้ ถึงไปได้ก็ไม่ดี  แต่ถ้าคนนำเรือพาไปชนก้อนหินเรือก็ล่ม คนในเรือก็ตายหมด  เปรียบได้กับผู้บริหาร เอาแต่ทุจริตโกงกิน นำพาประเทศไปสูหายนะ  ก็ไม่ต่างอะไรกับเรือจม ที่ทุกคนในเรือต้องตายหมด หรือไม่ต่างชาติก็จะมาครอบครองเพราะช่วยกู้ซากเรือ  อุปมาอุปไม นะครับ

[deore XT]

- นักการเมืองที่มีนโยบายเพื่อคนยากจน ด้อยโอกาส ถูกรัฐประหารล้มล้างอำนาจ

- ชนชั้นสูงออกมาระบุ คนรากหญ้าไม่ควรมีคะแนนเสียง 1 เสียง เทียบเท่าพวกเขา

- คนบางพวกเห็นชีวิตผู้ชุมนุม คนยากจน ไม่มีค่า ไม่ให้ความสำคัญ

- ทั้งหลายนั้นใช้คำว่า รักชาติ ชาตินิยม ทำเพื่อชาติ ใครแตกต่างไปคือพวกไม่รักชาติ ไม่ใช่คนไทย  ฯลฯ


จึงไม่มีความซาบซึ้งอะไรกับวาทะกรรมประเภท ชาติล่มจม

เมื่อคิดว่าชาติผูกขาดเป็นของคนบางพวก จะเป็นอะไรจึงไม่เกี่ยว ไม่มีส่วน

แน่นอนว่าเป็นเรื่องที่ไม่ถูกต้องนัก อยู่ที่เราจะถ่างรอยแตกแยกให้กว้างออกไปอีก

หรือจะเปิดใจกว้าง สร้างความเข้าอกเข้าใจกัน ซึ่งมันก็ยาก แต่ก็ควรกระทำครับ

[naisomchai]

- นักการเมืองที่มีนโยบายเพื่อคนยากจน ด้อยโอกาส ถูกรัฐประหารล้มล้างอำนาจ

- ชนชั้นสูงออกมาระบุ คนรากหญ้าไม่ควรมีคะแนนเสียง 1 เสียง เทียบเท่าพวกเขา

- คนบางพวกเห็นชีวิตผู้ชุมนุม คนยากจน ไม่มีค่า ไม่ให้ความสำคัญ

- ทั้งหลายนั้นใช้คำว่า รักชาติ ชาตินิยม ทำเพื่อชาติ ใครแตกต่างไปคือพวกไม่รักชาติ ไม่ใช่คนไทย  ฯลฯ


จึงไม่มีความซาบซึ้งอะไรกับวาทะกรรมประเภท ชาติล่มจม

เมื่อคิดว่าชาติผูกขาดเป็นของคนบางพวก จะเป็นอะไรจึงไม่เกี่ยว ไม่มีส่วน

แน่นอนว่าเป็นเรื่องที่ไม่ถูกต้องนัก อยู่ที่เราจะถ่างรอยแตกแยกให้กว้างออกไปอีก

หรือจะเปิดใจกว้าง สร้างความเข้าอกเข้าใจกัน ซึ่งมันก็ยาก แต่ก็ควรกระทำครับ

นานๆ จะเห็นคุณมดแดงตอบอะไรเข้าท่าครับ...

บุคคลตามตัวแดงใน Quote แยกออกเป็น 4 กลุ่มตาม 4 Bullet นั้นแหละ... บุคคลทั้ง 4 กลุ่มนั้นมีบางส่วนเกยกันไปเกยกันมาไม่สังกัดกลุ่มที่แน่นอน แล้วแต่จะได้ประโยชน์เมื่อสังกัดกลุ่มไหนในเวลาใด, แต่ทั้งหมดคือพวกที่ถ่างความแตกแยกให้ห่าง...

เสนอคุณมดแดงครับ ว่าให้ช่วยรณรงค์โหวต No ให้หมดครับ, ไม่เอาพวกมันทั้งหมดนั่นแหละ... พวกที่แฝงกับเสื้อสีบางสีแล้วชักชวนให้โหวต No และหวังว่าจะได้ประโยชน์ ก็จะไม่ได้ประโยชน์เมื่อโหวต No แยะพอ เพราะจะเกิดสูญากาศทางอำนาจ แล้วเมื่อนั้นอำนาจจะเป็นของประชาชนตัวจริง...

แต่มีประเด็นที่น่าคิดว่าบุคคลมี 4 ประเภทตามบัว 4 เหล่าของศาสนาพุทธ, เหล่าที่ 4 อยู่ใต้น้ำนั้นแหละ จะทำอย่างไรกับพวกนี้ดี หากให้พวกนี้มีสิทธิ์มีเสียงเท่ากันกับบัวเหล่าอื่น มันก็จะกลายเป็นพวกมากลากลงเหววววววว... คุณมดแดงแก้ปัญหาให้ที...

คุณมดแดงจะทำไงดี, บอกตรงๆว่าหากมีคนให้นายสมชายยืนหน้าเวทีบัวเหล่าที่ 4 แค่ไม่เกิน 3 ชั่วโมง รับรองว่านายสมชายมีวิธีพูดให้มันเผาบ้านคุณมดแดงแหงๆ... นี่แหละปัญหา...

[pehtor]

ขอยกตัวอย่างนโยบายช่วยคนยากจนของพรรคสีแดงหน่อยนะครับ  แล้วแต่จะเห็นสมควร
จำตอนที่คุณมิ่งขวัญเป็น รมต พาณิชย์ได้มั้ยครับ ตอนนั้นราคาข้าวอยู่ที่ประมาณ 9000 บาทต่อตัน  ซึ่งถ้าเทียบกับต้นทุนการผลิตก็อยู่ในรับที่ดีแล้ว แต่รัฐบาลไทยรักไทย ประกาศรับจำนำข้าวตันละ 12000 บาท (ชื่อว่าจำนำแต่จริงๆแล้วเหมือนการรับซื้อจากรัฐบาล) ทำให้ดึงราคาข้าวในประเทศขึ้นไปถึง 10000 บาทต่อตัน  ประชาชนชาวบ้านต่างยินดีกันถ้วนหน้า เพราะเชื่อว่าชาวนาจะลืมตาอ้าปากได้

[pehtor]

ที่ราคาข้าวนอกโครงการแพงขึ้นได้ก็เพราะเขาซื้อไปยัดโครงการรับจำนำกันครับ ชาวนาที่มีโควตาเหลือ ก็หาซื้อข้าวจากนอกโครงการเอามาขายให้โรงสี หรือถ้าขี้เกียจ ก็เอาใบโควตามาขายให้โรงสี หรือพ่อค้า พ่อค้าก็หาซื้อข้าวจากข้างนอกโครงการถูกๆไปเข้าโครงการจำนำ รับส่วนต่างไปเนื้อๆ ชาวนาได้เงินค่าโควตาประมาณตันละละ 900 บาท (บ้านผม) ชาวนาหนึ่งคนได้โควตาตอนนั้น คนละ 50 ตัน แปลว่าสามารถขายโควตาได้ 45000 บาทต่อ ฤดู โดยไม่จำเป็นต้องทำนาจริง  พอมองเห็นความมโหฬารของการโกงกินครั้งนี้มั้ยครับ

[pehtor]

ผลกระทบที่เกิดจากข้าวแพง ทำให้การส่งออกข้าวไทยช่วงนั้นดิ่งเหว เพราะพอราคาข้าวสารในประเทศขึ้น ผู้ส่งออกก็จำเป็นต้องตั้งราคาขายแพง ราคาเดิมอยู่ที่ 600 เหรียญ พอรัฐบาลจำนำข้าว ผู้ส่งออกไทยต้องตั้งราคาขายอยู่ที่ 700 เหรียญ ทำให้ขายไม่ออก หันไปซื้อเวียดนามกันหมด เพราะราคาถูกกว่า จนเวียดนามแทบจะมีข้าวไม่พอขายต้องจำกัดการส่งออก
   ข้าวที่รัฐบาลซื้อไปไหนครับ เอาไปจ้างโรงสีแปรรูป แล้วเก็บไว้ในโกดัง เสียค่าจ้างเก็บ ค่ารักษา ตอนนั้นสต็อกประเทศไทยมีข้าวอยู่เกือบสิบล้านตัน เก็บไว้ในโกดังของรัฐบาล ผลกระทบจากการมีข้าวล้นโกดังทำให้ข้าวไทยราคาเริ่มตก ขายก็ขายไม่ได้เพราะซื้อมาแพง  ถ้าขายเดี๋ยวขาดทุน แล้วการที่สต็อกมหาศาลทำให้ไม่สามารถปล่อยของออกไปได้ เพราะจะยิ่งทำให้ข้าวราคาตกอีก เสียคะแนน ก็เลยต้องเก็บไปเรื่อยๆ (ตอนนั้นรัฐบาลจ่ายเงินกับโครงการนี้ไปประมาณ แสนสองหมื่นล้าน) รัฐมนตรีพาณิชย์ไม่เดือดร้อนอยู่แล้ว เพราะเดี๋ยวก็ออก  แต่สถานะการของข้าวไทยเริ่มแย่ เพราะถูกกดดันจากสต็อกมหาศาล

[pehtor]

พอราคาข้าวเริ่มตก ข้าวไทยขายไม่ออกเพราะแพงกว่าชาวบ้าน แถมสต็อกยังบานตะไท ก็ออกทีวีบอกว่าจะเจรจาขายข้าวให้ได้ ตันละ 1000 เหรียญ ลองคิดดูนะครับ ถ้าท่านเป็นรัฐมนตรีพาณิชย์ประเทศอื่น แล้วก็รู้ทั้งรู้ว่าราคาตลาดมันอยู่ที่ 700 แถมถ้าชอบของถูกก็ซื้อเวียดนามได้แค่ 600 แต่ไทยหน้าด้านไปขอขายข้าวให้เค้า (เจ้มิ่ง เรียกว่าเจรจา ) ตันละ 1000 เค้าจะทำหน้าสมเพชเราขนาดไหน แค่นึกก็อายแทนประเทศแล้วครับ  เชื่อกันจริงๆเหรอครับ ว่าเขาจะทำได้ พอมีปัญหามากๆเข้า นักข่าวไปถาม เจ๊มิ่งแกตอบว่า “ผมเจ็บมาเยอะแล้ว ไม่ขอพูดอะไรอีก” อันนี้แถวบ้านผมเรียกชิ่งครับ  ทิ้งปัญหาไว้ให้ รมต คนต่อไปมาแก้  ช่วงนี้เป็นช่วงที่คนไม่ค่อยพูดถึงโครงการรับจำนำแล้ว เพราะปัญหาเริ่มมากจนส่งผลกระทบ คนที่รับกรรมคือรัฐบาลชุดต่อมาที่ต้องเข้ามาแก้ปัญหาข้าวล้นสต็อก  เก็บไว้ก็เปลืองงบประมาณมีแต่จะเสื่อมคุณภาพไปเรื่อย  ระบายออกก็ทำให้ราคาข้าวตก แถมยังโดนข้อหาทำให้ราคาข้าวถูก ทั้งๆที่เป็นปัญหาที่เริ่มจากโครงการรับจำนำ

[pehtor]

ชาวนาไทยพอเห็นราคาข้าวแพงก็หน้ามืด เคยทำนาปีละสอง ก็เพิ่มเป็นสามครั้ง  เลิกคิดเรื่องการพักหน้าดิน  พอผลผลิตตกก็อัดปุ๋ยเคมี (ซื้อเค้ามาทั้งนั้น)  น้ำไม่พอก็เจาะบ่อ เสียค่าใช้จ่ายเท่าไรก็ยอม ที่นาค่าเช่าแพงก็เอา ปุ๋ยแพง ยาแพงก็ยอมซื้อ  ผลผลิตต่อไร่ก็ต่ำ เพราะดินขาดธาตุอาหาร ยิ่งทำให้ต้นทุนต่อตันแพงขึ้นไปอีก ทำนาจริงๆแล้วควรจะได้ผลผลิตไม่ต่ำกว่า 1000 กก ต่อไร่ แต่กลับได้แค่ 300 – 700 กก ต่อไร่ ทำให้หารต้นทุนต่อตันแพง  ต้นทุนสูง ผลผลิตต่ำ ก็ขาดทุน  พอขาดทุนก็โทษว่าเพราะข้าวราคาต่ำ เพราะโรงสีกดราคา รัฐบาลไม่ช่วยเหลือ ทำให้ชาวนายากจน แล้วก็ต้องให้รัฐบาลมาช่วย เมื่อก่อนข้าวตันละ 6000 ขายได้ (ตอนนั้นน้ำมันขึ้นมาแล้ว) มาวันนี้ต้องให้ได้หมื่นห้า ถึงจะอยู่ได้ จริงๆแล้วชาวนารวยๆก็มีครับ ทำนาสอง สามร้อยไร่ มีรถไถ รถเกี่ยวข้าว แต่ชาวนาที่ทำนาจนรวยเขาไม่เรียกชาวนาครับ พอรวยแล้วชาวบ้านเค้าก็หาว่าเป็นนายทุน จะไม่รวยไงไหว ถ้า เน้นว่าถ้านะครับ ทำนาได้ไร่ละ 1000 กก หักค่าใช้จ่ายแล้วได้กำไรไร่ละประมาณ สามพันบาท (ราคาข้าวประมาณ 7000 ) ทำนาสองร้อยไร่ ปีละสองรอบ ได้เงินปีละล้านสอง ถ้ามีรถไถ รถเกี่ยวเอง ก็ลดต้นทุนได้อีก แถมยังรับจ้างเขาไถนา เกี่ยวข้าวได้อีก ทุกวันนี้คนจบ ป โท 100 คน มีรายได้เดือนละแสนซักกี่คนเชียว แต่ที่ชาวนายังยากจน เพราะผลผลิตต่อไร่ต่ำครับ ได้ไร่ละ 500-600 กก  ถ้าเจอน้ำท่วม หรือแล้ง หรือหนาว ก็อาจเหลือไร่ละ 100 กก ก็เป็นไปได้ หรือหนักๆก็ไม่ได้เลย เหตุผลก็อย่างที่ได้กล่าวตอนต้นนั้นแล

[ARTANY]

ความรู้ + ข้อคิด + มุมมอง = ประโยชน์

ขอขอบคุณทุกความคิดเห็นครับ.

[SillyOldMan]

บอกว่าประเทศชาติล่มจมมันเป็นอย่างไร จะถูกบังคับสูบทรัพยากรอย่างไร ศักดิ์ศรีจะถูกหมิ่นไปกี่ชั่วรุ่นฯลฯชาวนาคนนั้นไม่สนใจหรอกครับ

ลองบอก"มัน"ว่าถ้าประเทสชาติล่มจม คนที่เสียภาษี(ซึ่งไม่ใช่พวกมึ*)ถูกสูบจนอยู่ไม่ได้ ก็จะไม่มีเงินมาพยุงราคาข้าวให้มัน ไม่มีเงินมาช่วยชดเชยส่วนต่างให้ปุ๋ยที่มันจะซื้อ ธกส.ก็จะปล่อยเงินให้มันกู้ไปออกกระบะยากขึ้น พอธนาคารถูกต่างชาติเข้าควบคุมกิจการมากๆเข้าก็จะไม่มีการพักชำระหนี้หรืออาจไม่มีการผ่อนผันให้อีกต่อไป ฯลฯ

แบบนี้มันถึงจะยอมเข้าใจครับ