ครั้งสมัยที่เป็นเด็กเสริฟ มีพวกหมาจรจัด มากครับเข้ามา ที่ร้านอาหาร มันชอบ มาแย่งเศษอาหาร ใต้โต๊ะของแขก และทุกครั้งมันก็กัดกัน
เจ้าของร้าน เลยให้ ปืนลูกกรด 1กระบอกและกระสุน 1 กล่อง หมาประมาณ 8-10 ตัว สมัยนั้นผม ยังวัยรุ่นอยู่ หน้าที่ผมคือ ช่วยถือลูกปืน
อยากมีส่วนร่วม
แต่ คนที่ยิง มี 2คน เค้าบอกว่า "ถ้าจะยิงหมา ให้ นัดเดียว จอด ถ้าไม่ตาย ให้รีบซ้ำ ทันที สุดท้าย ตายนัดเดียวทั้งหมด
เหลือไว้ 1 ตัว
มันเป็นหมาขนฟูๆ ตัวขาวๆ เจ้าหมาตัวนี้เป็นขี้เรื่อนนิดๆ เหม็นมากๆ ผมกับ เพื่อนๆ จึงจับมันโยน คลอง ทุกๆวัน วิ่งเข้ามาหาผมเมื่อไหร่โยน คลองเมื่อ นั้น เพราะว่า
อยากให้มันโดนน้ำ แล้ว ใช้ น้ำมันเครื่อง ราด ใช้แฟ๊บ ถู แล้วเอาไปโยนคลองอีก
มัน ชื่อเจ้า แด๊ก (มาจากแด๊กคูล่า) เพราะมันชอบออกมาเวลากลางคืน
เจ้าหมาตัวนี้ คุ้นเร็วมาก ครับ เนื่องจากผมกับเพื่อนเลี้ยงดี ผมเคยนั่งกินข้าว กับ มัน ผมเอาจานข้าวผมตั้งไกล้ จานข้าวมัน แล้วบอกว่า "กินข้าวของกรู มรึงโดน เตะ"
เหมือนมันรู้ ครับ มันไม่กล้าแม้แต่ดมจานข้าวผมเลย เจ้าแด๊ก นิสัยของมันก็คือ ถ้าใครมาตะคอกหรือ ส่งเสียงดัง ใส่ผมหรือเพื่อน มันจะขู่ ถ้าตะคอกอีกมันจะเห่า แล้ว กัด
ต้องห้าม มัน ครั้งเดียวเท่านั้น มันจะ หยุด
เคยมีพวกขี้ขโมย ปีนห้องผม โดน เจ้าแด๊กกัดซะ ดีนะที่มันตัวเล็กถ้ามันตัวใหญ่ๆล่ะก็
หลังจากที่ยิงหมาพวกนั้นแล้ว ก็ขุดหลุมฝัง เรียบร้อย แล้ว รุ่งเช้าก็ไป ทำบุญ ทั้งทีม
ขนาดผม ไม่ได้ยิงเองนะผมยังรู้สึก ไม่ดีเลย
หรือว่าผม ใจเสาะ