ขออนุญาต แทรกหน่อยครับ
เรื่องหมาแมว นี่แหละคนโบราณเค้าว่าหาหมาแมวให้คู่บ่าวสาวที่ออกเรือนใหม่ๆ
เลี้ยงไว้ แล้วห้ามไปทำอะไรกับมันเด็ดขาด หากรู้ว่าไปตีหรือทำร้ายมันให้เกิดบาดแผลหรือชอกช้ำเมื่อใด
ฝ่ายผู้ใหญ่ทั้งสองฝ่ายจะตำหนิทั้งคู่ถึงขั้นเอาเป็นเอาตายเชียวละครับ
นั่นก็เพราะคนโบราณ(ผู้หรับผู้ใหญ่) รู้ว่าหมาแมว หากเลี้ยงพวกมันไม่อิ่ม
มันก็จะหิวแล้วก็จะหาของกินตามประสา(มนุษย์เรียก"ขโมยกิน") เพื่อความอยู่รอดครับ
ตรงจุดนี้หละครับหากเราเก็บข้าวของเครื่องใช้ เมื่อกินข้าวเสร็จแล้ววางจานช้อน
กับข้าวที่เหลือวางแบกระจาดเต็มโต๊ะไม่เก็บกวาดเป็นที่ทาง มันหิวมันก็กินครับ
เป็นอุบายคนสมัยก่อน
สอนให้รู้จักกินแล้วล้างและเก็บให้เป็นที่เป็นทาง มันก็ไม่สามารถขโมยได้ครับ
หากหมาแมวขี้ไปทั่วไม่เป็นที่เป็นทาง ก็แสดงว่าบริเวณบ้านเราอาจจะรก สกปรก
ไม่ได้ดูแลปัดกวาดทำความสะอาด พวกมันเห็นก็แอบขี้ใส่ เยี่ยวใสเป็นธรรมดาครับ
เป็นอุบายคนสมัยก่อน
สอนให้ควรหมั่นปัดกวาดทำความสะอาดบ้านเรือนเสมอครับ
ญาติผู้ใหญ่ผมเคยเล่าให้ฟังเรื่องการบริหารลูกน้องให้มีความสุข แกบอกว่าเลี้ยงคนเลี้ยงให้อิ่ม
ให้ดูอย่าง หมาแมว สิ หากเลี้ยงมันอิ่ม มันก็จะนอนหมอบราบ นอนผึ่งพุงอยู่ในบริเวณบ้านเรานั่นแหละครับ
แล้วมันก็ไม่ขโมยกินครับ ถ้ามันหิวมันก็ขโมยครับ
"คน"เรานั้น ขอโทษนะครับขนาดใช้ภาษาพูดกันยังรู้เรื่อง ดีชั่วรู้หมดครับ แต่ทำไมเมื่อคนไม่อิ่มยังสามารถขโมยของได้(ในที่นี้หมายถึงลูกจ้างขโมยข้าวของนายจ้างที่เลี้ยงลูกน้องไม่อิ่ม)
ต่างกับ "หมาแมว" มันแค่มองแววตาเรากับมันคุยกับมันไม่รู้ว่ามันเข้าใจหรือเปล่า แต่มันก็จงรักภักดีกับเจ้าของครับ
ขออภัยหากไม่ตรงประเด็น