แล้วคุณจะให้ใครรับภาระละครับ ผมตามหาเจ้าของแล้วไม่เจอ ผมนี่อยากเจอเจ้าของหมาจะตาย สุดท้ายมันคือหมาจรจัดที่ไม่มีเจ้าของ ผมคิดว่าสุดท้ายถ้ามันหาย หมอก็เอาไปปล่อย
จะให้ใครรับผิดชอบ...ถามตัวเองดูเถอะครับ
ถามแล้วครับ ผมก็ยังไม่เห็นใครเหมาะเท่าหมอที่สุด
ย้อนกลับไปไหมครับ ตั้งแต่สาเหตุเลย ว่าทำไมผมต้องยิงมัน
ทำไมต้องยิง = มันขุดรูลอดกำแพงบ้านเข้ามากัดไก่ผม ถ้าเป็นคนก็บุกรุกยามวิการณ์ ทำให้เสียทรัพย์ นี่เป็นหมา ผมยิงเพื่อปกป้องทรัพย์สินของผม
ทำไมต้องจะคิดทรมารมันจนตาย = เพราะความแค้น ความโมโห เหมือนใครเอามีดมาแทงลูกชายจนตายอย่างทรมาร เพราะก่อนตายไก่ผมร้องดังมากมันคงทรมารน่าดู
ทำไมถึงไม่ทำให้มันตายแบบทรมาร = เพราะเรื่องของเรื่องก็คือ ผมตีมันด้วยความโมโห จนชาวบ้านใกล้เคียงออกมาห้ามเพราะหนวกหู ผมจึงหยุดและคิดหาวิธีที่จะไม่ให้ชาวบ้านได้ยิน แล้วก็มาอาบน้ำและได้เข้ามาเว็ปนี้ ลองถามพี่ๆดูได้รับคำแนะนำดีๆ ใจก็เลยเย็นลงผมก็เลยสงสารมันไม่อยากฆ่ามันแล้ว
ทำไมต้องผูกมันติดกับต้นไม้และปล่อยให้มันอดข้าว 1 วันโดยไม่ทำอะไรเลย นอกจากให้แค่เศษกระดูกไก่ = เพราะผมไปทำงานกลับมาก็บ่าย และ ออกตามหาเจ้าของหมา ก็ไม่เจอด้วยความเครียดจึงนั่งกินเหล้า จนเมาเลยไม่ได้ทำอะไร
ทำไมจึงรักษาแผลให้หมา = เพราะผมได้อ่านความคิดเห็นของพี่ๆในกระทู้นี้ แล้วคล้อยตามครับ
ทำไมจึงปล่อยหมาไว้กับหมอ = เพราะผมคิดว่าไม่มีที่ไหนเหมาะสมที่สุด ตามความคิดผมใครที่จะเรียนสัตว์แพทย์จะต้องมีจิตใจที่รักสัตว์ไม่ทำร้ายสัตว์มีแต่จะรักษาด้วยจัญญาบรรหมอแล้ว ผมเชื่อว่าหมาตัวนี้จะปลดภัย และมีคุณภาพชีวิตที่ดีกว่าจะมาอยู่กับผม หรืออยู่ในวัด หรือตามร้านอาหาร
ผมถามตอบใจตัวเองแล้ว ทีนี้ก็แล้วแต่คุณแล้วจะคิดกับผมยังไง ผมทำได้เท่านี้ นี่คือเหตุผลของผมทุกสิ่งทุกอย่างในเหตุการนี้ ผมทำได้เท่านี้จริงๆ
