ชาว อวป คิดอย่างไรกับกิจกรรมรับน้อง(กิจกรรมเชียร์)

[Sig228-kolok]

สมัยนี้ไม่ทราบ แต่ที่ ม.เกษตรฯ ที่ผมเรียน เมื่อ ยี่สิบกว่าปีที่แล้ว ระบบ SOTUS ใช้ได้ดี ได้ผล และพวกเราทุกคนภูมิใจที่ได้ผ่านระบบนี้มาครับ ..  ผมตอนอยู่ปีสองก็เป็นประธานเชียร์ของเมเจอร์ ออกแนว โหด มัน ฮา น้องๆ ไม่มีคนเกลียดเราสักคน หลังจากเสร็จสิ้นการประชุมเชียร์ ... ผม KU47(ซิ่วมา 1 ปี   ) คณะสนคู่ชาวแสด  อยู่ตึ่ก 13 ห้อง 112 (ตั้งแต่ ปี 1 - ปี 4 ครับ)

  

[Bird]

เจอเพื่อนร่วมรุ่นแล้ว....ผมAGGIE 48...ไม่ได้อยู่ตึกหอ

ชีวิตเลยขาดรสชาติไปบ้าง....แต่ก็ได้รับน้องเมเจอร์

มีชิงธง....ซึ่งมันมีความหมายมาก"ชิงไม่ได้ก็ไม่มีรุ่นคุณ"

หลังจากนั้นไม่รู้ว่าอะไรเกิดขึ้น...มารู้ตัวอีกทีก็เห็นเพื่อนคว้าธง

จากยอดหลักต้นตาลมายืนชู....แล้วเสียงบูมก็ดังสนั่นทุ่งกำแพงแสน

ยินดีที่เจอเพื่อนร่วมรุ่นมหาวิทยาลัยครับ ..

ไปอยู่กำแพงแสนกี่ปีครับ .. เสียดาย ช่วงเรียนได้ไปเยื่อนกำแพงแสนแค่ครั้งสองครั้งเอง

ได้ยินว่าคณะของคุณ Audy รับน้องเข้มกว่าของผมอีก .. แต่คงไม่เท่าชาววนศาสตร์

.
.

สวัสดีครับ พี่ Sig228 ... 

[Sig228-kolok]

เจอเพื่อนร่วมรุ่นแล้ว....ผมAGGIE 48...ไม่ได้อยู่ตึกหอ

ชีวิตเลยขาดรสชาติไปบ้าง....แต่ก็ได้รับน้องเมเจอร์

มีชิงธง....ซึ่งมันมีความหมายมาก"ชิงไม่ได้ก็ไม่มีรุ่นคุณ"

หลังจากนั้นไม่รู้ว่าอะไรเกิดขึ้น...มารู้ตัวอีกทีก็เห็นเพื่อนคว้าธง

จากยอดหลักต้นตาลมายืนชู....แล้วเสียงบูมก็ดังสนั่นทุ่งกำแพงแสน

ยินดีที่เจอเพื่อนร่วมรุ่นมหาวิทยาลัยครับ ..

ไปอยู่กำแพงแสนกี่ปีครับ .. เสียดาย ช่วงเรียนได้ไปเยื่อนกำแพงแสนแค่ครั้งสองครั้งเอง

ได้ยินว่าคณะของคุณ Audy รับน้องเข้มกว่าของผมอีก .. แต่คงไม่เท่าชาววนศาสตร์

.
.

สวัสดีครับ พี่ Sig228 ... 

สวัสดีครับเบิร์ด    ..  กลับไปตะลัย  ผ่านสระขจี  ที่เคยลงไปล้างขี้โคลน  หลังกลับมาจากไปแถกปลาไหล ตอนรับน้องที่ตึก .. ตอนนี้โดนถมไปแล้ว 

[Zeus-รักในหลวง]

เห็นคำว่า KU แล้วอดขำไม่ได้
ญาติผมท่านหนึ่ง จบ KU17
พอดีมีงาน งานหนึ่ง มีเขียนส่งมาว่า KU17 ญาติ  ๆ ทุกคนมองหน้ากันแล้ว งง ว่าเป็นใครว่ะส่งมา มาเฉลยเอาตรงที่ญาติผู้ใหญ่ท่านหนึ่งเหนียม ๆ บอกว่า รุ่นน้าเอง วงแตกเลย
ท่านที่จบ ku เดาอายุของญาติผู้ใหญ่ผมที่แทนตัวเองว่าน้าได้นะครับว่าอายุเท่าไหร่
ใบให้นิด ท่านไม่ได้แทนตัวเองกับผม 

[ARTANY]

เห็นคำว่า KU แล้วอดขำไม่ได้
ญาติผมท่านหนึ่ง จบ KU17
พอดีมีงาน งานหนึ่ง มีเขียนส่งมาว่า KU17 ญาติ  ๆ ทุกคนมองหน้ากันแล้ว งง ว่าเป็นใครว่ะส่งมา มาเฉลยเอาตรงที่ญาติผู้ใหญ่ท่านหนึ่งเหนียม ๆ บอกว่า รุ่นน้าเอง วงแตกเลย
ท่านที่จบ ku เดาอายุของญาติผู้ใหญ่ผมที่แทนตัวเองว่าน้าได้นะครับว่าอายุเท่าไหร่
ใบให้นิด ท่านไม่ได้แทนตัวเองกับผม 

เคยไปช่วยงานพาแลงของภาควิชาพืชไร่นา ที่บางเขนเจอ KU9  KU10  ตอนลงจากรถลูกหลานต้องประคอง พอเข้างานสลัดลูกหลานออกหมดแกบอกว่าอายเพื่อน  วันนั้นเห็นคณะบดีเป็นเด็กเสริฟด้วย  อิอิ...

[Rath72 รักในหลวง]

ผมคิดว่าไม่มีอะไรที่ดีสมบูรณ์แบบไปเสียหมด ระบบการรับน้องมีเจตนาที่ดี แต่ก็ยังเปิดโอกาสให้มีการละเมิดสิทธิเสรีภาพของคนอื่นได้ รุ่นพี่ส่วนใหญ่เองก็ไม่ใช่ผู้ที่มีวุฒิภาวะหรือความสามารถมากพอจะทำปฏิบัติการทางจิตวิทยาที่ได้ผลต่อรุ่นน้องหรือคณะอย่างแท้จริง สมัยผมเรียนเป็นรุ่นน้อง ก็ร่วมกิจกรรมโดยไม่ขาด เพราะผมมองแง่ดี และรุ่นพี่ก็มีเหตุผลพอสมควร และส่วนใหญ่ก็มีจิตใจดีด้วย อยู่ในห้องเชียร์ก็ตวาดไปงั้นๆ

ส่วนใครที่คิดว่าจะมีผลประโยชน์ในเรื่องก้าวต่อไปของชีวิตในขั้นตอนการทำงาน ที่ว่ารุ่นพี่จะเลือกรับรุ่นน้องเข้ามาทำงาน ถ้าเป็นไปได้ผมก็อยากให้เปลี่ยนความคิดใหม่เสีย เพราะนั่นคือต้นเหตุของการแบ่งพรรคแบ่งฝ่าย ไปจนถึงทุจริตคอร์รัปชั่น

สมัยก่อนที่ผมทำงานเป็นผู้จัดการแผนกที่บริษัทแห่งหนึ่ง แผนกผมเปิดรับงานเพิ่ม 2 ตำแหน่งโดยรับคนที่จบใหม่จนถึงประสบการณ์ 3 ปี มีน้องๆมาสมัครเยอะมาก และจบมาจากสถาบันที่มีชื่อเสียงกันทั้งนั้น (ไม่ต่ำกว่า 20 คนถ้าจำไม่ผิด) พอสัมภาษณ์แล้วผมรับน้องคนนึงที่จบเกษตร อีกคนจบธรรมศาสตร์

เพื่อนอีกแผนกถามผมว่า ทำไมไม่รับน้องจุฬาฯสักคน ผมก็ตอบตรงๆว่า บริษัทจ้างผมมาเลือกคนที่ดีที่สุด ไม่ใช่คนที่มีภูมิหลังใกล้เคียงกับผมที่สุด

[~ Sitthipong - รักในหลวง ~]

มหาลัยที่ผมเคยรับน้อง  มีกฎว่าพี่ว๊ากพูดได้  สั่งได้  แต่ห้ามถูกตัวรุ่นน้อง 

รุ่นน้องไม่ทำตามก็พูด  ด่าได้อย่างเดียว  ไม่มีสิทธิ์ถูกตัว ยกเว้นไม่สบาย  เป็นลม   

[Skeleton_King]

มันก็แล้วแต่มุมมองนะครับ

ส่วนตัวกิจกรรมรับน้องเป็นกิจกรรมที่ดีครับ
จากมหาวิทยาลัยที่ผมเคยศึกษาอยู่ รุ่นพี่จะแบ่งหน้าที่กันอย่างนี้ครับ

1. พี่วินัย
1.1 วินัยสอน(สอนการใช้ชีวิตอยู่ในมหาวิทยาลัย กฏระเบียบ ทำเนียม ประเพณี มารยาท ความปลอดภัย การให้เกียรติ การทำความเคารพ อาจารย์ รุ่นพี่ สอนเรื่องเครื่องแต่งกาย ฯลฯ)
1.2 วินัยว๊าก(คอยด่าคนที่ทำผิดในสิ่งที่วินัยสอนบอก คอยทวงสัญญาจากน้อง ลงโทษ ขู่ )
2 พี่สรรทนาการ(ให้ความบันเทิงกับน้อง)
3 พี่เชียร์(สอนท่าเชียร์เพลงเชียร์)
4 พี่พยาบาล(ป้องกันและดูแล ประถมพยาบาลให้กับน้อง)
5 พี่สวัสดิการ(แจกข้าวและน้ำดืมน้อง)

จะเห็นได้ว่า ทุกหน้าที่ ทุกตำแหน่ง มีความสำคัญทั้งหมด  แต่ที่จะต้องเหนื่อยที่สุด กดดันที่สุด ก็คือพี่วินัย และยังโดนรุ่นน้องเกลียดที่สุดอีกด้วย
ในรุ่น รุ่นผม รัฐศาสตร์ปี 50 จะมีเพื่อนผมที่มีปัญหากับรุ่นพี่ไม่กี่คน ไอ้พวกนี้เป็นพวกที่ไม่เคยเจอแรงกดดันอย่างนี้มาก่อน  ประมาณว่าพ่อแม่ตามใจ รับไม่ได้กับการโดนบังคับให้อยู่ในกฏในระเบียบ รุ่นผมไม่มีปัญหาเท่าไรนัก
พอรุ่น 51 ซึ่งตอนนั้นผมอยู่ปี 2 เด็กรุ่นน้องอย่างที่ว่า ที่รับไม่ได้กับกฏระเบียบต่างๆ เช่น ห้ามยอมสีผม ใส่เสื้อเข้าในกางเกง แต่งกายด้วยชุดที่มหาวิทยาลัยกำหนด คือ ห้ามใส่กางเกงยีน ห้ามใส่เสื้อรัดรูปมากเกินไป ห้ามใส่กระโปรงสั้น ห้ามแต่งหน้าจัด ห้ามออกไปนอกมหาวิทยาลัยหลัง 4ทุ่ม ห้ามดื่มสุราเด็ดขาด ห้ามเสพยาเสพติด ห้ามจับคู่พอดรักกันในมหาวิทยาลัย ต้องทำความเคารพ อาจารย์ รุ่นพี่ เจ้าหน้าที่ของมหาวิทยาลัยทุกคน รวมถึงแม่บ้าน และ รปภ.
ส่วนใหญ่ทำได้ แต่จะมีเพียงกลุ่มเล็กๆเท่านั้นที่ทำไมได้ และถูกเรียกไป ว๊ากเดี่ยว ในเมื่อสอนกันดีโดยร่วมแล้วไม่ฟัง ก็ต้องถูกเรียกไปว๊ากเดี่ยว กับรุ่นพี่หลายคนใช้จิตวิทยา ขู่บ้าง ด่าบ้าง เสียงดังบ้าง กระซิบบ้าง ซึ่งเด็กพวกนี้ชอบนำไปฟ้อง ผู้ปกครอง  หรือทางมหาวิทยาลัย ทำให้ส่วนรวมเขาเดือดร้อน

จนปัจจุบันนี้ได้ยกเลิกพี่วินัยไปจากคำสั่งมหาวิทยาลัยแบบไม่เป็นธรรม(ฟังความข้างเดียว)ทางมหาวิทยาลัยไม่มองให้ลึกจริงๆว่า พี่วินัยมีประโยชน์กับปี 1 ขนาดไหน
ปัจจุบัน เด็กปี 1 ไม่กลัวต่อกฏระเบียบ ทำอะไรตามใจตัวเอง แต่งกายไม่เรียบร้อย รุ่นพี่ก็ทำอะไรไม่ได้

ทางมหาวิทยาลัยน่าจะเลงเห็นความตั้งใจของรุ่นพี่ที่หวังดีต่อน้อง อยากให้น้องได้ดี ฝึกความอดทนอดกลั้น เพราะต่อไปในอนาคตจะต้องเจออะไรที่กดดันมากกว่านี้ในการทำงาน  หากเท่านี้คุณยังทนไม่ได้ ถึงคุณจะจบได้เกียรตินิยม คุณก็จะไม่มีภูมิคุ้มกันที่แข็งแรง คุณจะเป็นคนที่อ่อนแอในสังคม

อันนี้ขอเปิดใจในฐานะ พี่วินัยปี 51 ในกิจกรรมในห้องเชียร์

พูดถึงเรื่องการรับน้อง นี่จะเป็นอีกกิจกรรมนอกห้องเชียร์
การรับน้องก็จะมีหลายรูปแบบ คือ
1การรับน้อง มหาวิทยาลัย
2การรับน้องคณะที่เรียน
3การรับน้องสาขาที่เรียน
4การรับน้องจากสายรหัส
5การรับน้องหอพัก

ซึ่งเด็กปี 1 จะต้องผ่านการรับน้องที่กล่าวมาทั้งหมด ส่วนมากทุกคนที่เรียนปี1 จะทำได้โดยไม่มีปัญหา
การรับน้องทุกครั้งคือการเพิ่มความสัมพันให้กับ รุ่นพี่ รุ่นน้อง และรุ่นเดียวกันในชั้นเรียน เป็นกิจกรรมที่สร้างสรรและเกิดประโยชน์
ทุกสังคมมีทั้งดีและชั่วปะปนกันไป รุ่นพี่ก็เหมือนกันมีทั้งดีและเลวปะปนกันไป น้องคนไหนเจอรุ่นพี่ที่ดีก็ดี แต่ส่วนน้อยจะเจอรุ่นพี่ที่เลวซึ่งเปรียบเหมือนก้อนมะเร็งที่ต้องทำลายทางมหาวิทยาลัยจองมองแต่พวกที่เป็นรุ่นพี่ที่เลวโดยไม่สนใจรุ่นพี่ส่วนมากที่รับน้องแบบสร้างสรร จึงสั่งยกเลิกกิจกรรมรับน้องบ้างกิจกรรมออกโดยไม่ยุติธรรม เป็นที่หน้าเสียดาย

ต่อไปจะขอพูดเรื่องการรับน้องของผมเองจากประสบการโดยตรงของผม
ตั้งแต่ผมเข้ามหาวิทยาลัยปี 1 ผมก็จับสลากได้ชื่อรหัสว่า "ขี้เหล้าหลวง" ซึ่งเป็นอะไรที่เข้าทางพอดี
การรับน้องของรุ่นพี่ของผมผมจะโดนตั้งแต่  ปูหรือย่ารหัสคือปี 4 ลุงหรือป้ารหัสคือปี 3 พี่รหัสคือปี2 แต่ละชั้นปีก็จะมีวิธีทำให้น้องประทับใจไม่เหมือนกัน
เมื่อจับได้รหัสปุ๊บ ก็ต้องตามหารุ่นพี่ว่าคนคนนั้นคือใครจากเบอร์โทรศัพย์ใต้ชื่อรหัสนั้น รุ่นพี่ก็จะปิดบังกันเพื่อทดสอบความพยายามของน้องว่าต้องการที่จะได้ใช้รหัสนี้ต่อไปแค่ไหนผ่านไปสักเดือนดูความพยายามเสร็จแล้วรุ่นพี่ก็จะนัดเจอ สิ่งที่ต้องเตรียมไปให้รุ่นพี่ก็คือ ประวัติส่วนตัวของเรา รูปถ่าย รุ่นพี่จะนัดเจอเราที่คนเยอะๆเช่น ตลาดนัด ร้านอาหาร แล้วจะโทรศัพย์บอกเราให้นำเอกสารนั้นมาส่ง ตัวผมวันนั้นโดนให้ตะโกนหากลางตลาดนัดว่าพี่อยู่ไหน สักพักเขาก็แสดงตัว วินาทีแรกที่ได้เห็นหน้าพี่ พี่ได้เห็นหน้าน้อง มันเป็นความรู้สึกที่บอกไม่ถูก เป็นความอบอุ่นที่บอกไม่ถูกเช่นกัน
ของสิ่งแรกที่ได้จากรุ่นพีก็คือ ตำราเรียนที่ตกทอดกันมาตั้งแต่สมัยไหนก็ไม่รู้และตำราใหม่ๆที่พี่ซื้อไว้ตอนเขาเรียนปี 1 เขามอบให้น้องฟรีๆและสั่งไว้ว่าต้องรักษาไว้ให้ดีเพราะจะต้องมอบให้น้องรุ่นต่อไป นั่นคือคำสัญญาแรกของสายรหัส
ภาระกิจต่อไป เราจะต้องตามหา ป้าหรือลุงรหัสก็คือ พี่ของพี่เราจากเบอร์โทรที่พี่เราให้มา ทำซ้ำกันไปอย่างนี้ จนกว่าจะเจอ ทวดรหัส ตอนผมอยู่ปี1 ผมรู้สึกขี้เกียจและอายมากแต่ก็ต้องทำเพราะอยากได้การยอมรับจากสายรหัส
จนผมมาอยู่ปี 2 ผมก็ทำตามประเพณีนี้มาเรื่อยๆวันที่เรามีน้องรหัสวันแรกที่เจอกันมันคือความรู้สึกที่ภูมิใจอย่างมาก เหมือนเราโตเป็นผู้ใหญ่อีก เราจะต้องดูแลเอาใจใส่น้อง สอนวิชาที่เราถนัดให้น้องเป็นที่ปรึกษาทุกเรื่อง แม้กระทั้งเรื่องเงิน
พอขึ้นปี 3 ผมก็ดรอปเรียนไว้ แต่ความเป็นสายรหัสยังไม่จบแค่นั้น เมื่อวันหนึ่งผมรับโทรศัพย์จากเบอร์แปลกๆ และถามผมว่า พี่เป็นลุงรหัสขี้เหล้าหลวงใช่ไหมเชื่อไหมน้ำตาแทบไหล และผมก็ต้องขึ้นไปพะเยาเพื่อนัดเจอน้อง เพื่อให้เบอร์โทรของพี่รหัสผมต่อไป
ตอนนี้ ถ้าผมเรียนผมก็อยู่ปี 4 คือปีสุดท้าย เมื่อวันที่ 6ที่ผ่านมา ผมก็ได้รับเบอร์โทรศัพย์แปลกๆอีกแล้ว และถามผมว่าใช่ปู่รหัสขี้เหล้าหลวงไหม คนนี้เป็นผู้หญิง ซึ่งแหกคอง เพราะที่ผ่านมาสายรหัสผมจะเป็นผู้ชายทั้งหมด คนนี้บ้านอยู่แพร่ ผมก็ดีใจที่ยังได้รับความนับถือจากน้องๆถึงแม้ผมจะไม่ได้เรียนมาสองปี ผมก็ยังได้รับการปฏิบัติจากรุ่นน้องเหมือนรุ่นผมทั่วไป
อีกอย่างผมไม่เคยขาด ทั้งเลี้ยงรุ่น(งานเดือนสิงห์)นัดเจอสายรหัส4ชั้นปี ผมยังคอยโทรไปให้กำลังใจน้องๆเสมอ ถามสารทุกข์สุกดิบอยู่เรื่อยๆทำให้ความเป็นสายรหัสเหนียวแน่น
เดือนสิงหานี้ผมก็จะต้องขึ้นไปพะเยาอีกแล้ว เพราะเป็นการรับน้อง ครั้งสุดท้ายของผมเพราะรุ่นผมจะจบการศึกษาปีนี้แล้ว ผมตั้งใจจะเลี้ยงน้องๆให้เต็มที่


ตั้งแต่ปี1จนถึงปี3 ผมจะถามรุ่นน้องก่อนเสมอว่าน้องกินเหล้าได้ไหม พี่กินเหล้าขาวนะแล้วแต่น้องสะดวก ไม่มีการบังคับให้ดื่มแต่อย่างไร และจะไม่มีการให้น้องออกเงินเด็ดขาดนอกจากน้องจะกินรีเจนซี่ เร็ด หรือเหล้าแพงๆมันก็จะเอามาเอง ถ้าจะกินกับผมใครที่กินเหล้าขาวได้ก็กิน  ใครกินไม่ได้ก็กินเบียร์ไป หรือเป็นน้ำหวานน้ำอัดลมก็ได้
เรื่องที่สนทนากันก็คือ เรื่องที่อยู่จังหวัดตัวเองเป็นอย่างไรบ้าง เรื่องปัญหาในการใช้ชีวิตในมหาลัย ส่วนผมปีที่แล้วก็จะพูดเกี่ยวกับการทำงานของผมเรื่องไข่ เรื่องการเมืองเล็กน้อย เรื่องหอพัก สุดท้ายก็แยกย้ายกันกลับตามธรรมเนียมพี่ต้องไปส่งน้องด้วย (ถ้าพี่ไม่เมาหลับ)

อีก 2 เดือนผมจะกลับมาเล่นความสนุกสนานที่ได้ไปเจอน้องรหัสให้เพื่อนๆพี่ๆสมาชิกได้ฟังนะครับ ส่วนวันนี้ขอตัวก่อน เพราะดึกแล้ว  สวัสดี

[JUNGLE]

รับน้องที่โหดที่สุดของผม... ไม่ใช่รับน้องสิ... "รับศิษย์" ต่างหาก... คือตอนเรียน รด. ปี ๑ ธงประจำกองร้อยหาย... เลยโดนครูฝึกซ่อม... อานเลยครับ... หลังจากนั้นโดนทำโทษอะไรๆ ก็ชิวๆ ไปหมด...

[...อภิสิทธิ์ ...]

หากเท่านี้คุณยังทนไม่ได้ ถึงคุณจะจบได้เกียรตินิยม คุณก็จะไม่มีภูมิคุ้มกันที่แข็งแรง คุณจะเป็นคนที่อ่อนแอในสังคม

บางมหาวิทยาลัยเขาก็ไม่มีรับน้องนะครับน้องไข่  อย่างธรรมศาสตร์ มหิดล เขาก็ผลิตบัณฑิตคุณภาพออกมาทุกยุคทุกสมัย

ปล.การรับน้องถ้าอยู่ในขอบเขตและผู้ถูกรับไม่เกิดปฎิกิริยา ก็เป็นสิ่งที่ดีครับน่าสนับสนุนครับ

[JJ-รักในหลวง]

แปลกนะ ผมไม่เคยเข้ากิจกรรมรับน้องเลย

[krajong]

ตอนผมอยู่ปี4 กำลังสอนการบ้านรุ่นน้องอยู่ เจอ พี่"ปี7" ต่างคณะ เอาปืนปลอมมาจ่อหัวครับ แต่ตอนนั้นผมเริ่มอ่าน อวป.แล้วผมจึงทราบว่าปืนรุ่นนั้นมันไม่มีจริง หน้าตาเหมือนกล๊อก แต่มันเล็กกว่า26 ผมกลัวเป็นปืนดัดแปลง แต่ผมก็หัวเราะกลับไปครับ ทำท่ารู้ว่าปืนปลอมกูไม่กลัวมึงหรอก แต่เท้าผมเหงื่ออกจนถุงเท้าเปียกเลย

หลังจากวันนัั้น ผมตั้งใจไว้ว่าชีวิตเรามีค่าอย่าให้ใครเอาปืนมาจ่อหัวเล่นแบบนี้อีก และเราก็จะไม่เอาปืนไปทำชั่วๆแบบที่มันทำกับเราเช่นกัน

[JUNGLE]

ตอนผมอยู่ปี4 กำลังสอนการบ้านรุ่นน้องอยู่ เจอ พี่"ปี7" ต่างคณะ เอาปืนปลอมมาจ่อหัวครับ แต่ตอนนั้นผมเริ่มอ่าน อวป.แล้วผมจึงทราบว่าปืนรุ่นนั้นมันไม่มีจริง หน้าตาเหมือนกล๊อก แต่มันเล็กกว่า26 ผมกลัวเป็นปืนดัดแปลง แต่ผมก็หัวเราะกลับไปครับ ทำท่ารู้ว่าปืนปลอมกูไม่กลัวมึงหรอก แต่เท้าผมเหงื่ออกจนถุงเท้าเปียกเลย

หลังจากวันนัั้น ผมตั้งใจไว้ว่าชีวิตเรามีค่าอย่าให้ใครเอาปืนมาจ่อหัวเล่นแบบนี้อีก และเราก็จะไม่เอาปืนไปทำชั่วๆแบบที่มันทำกับเราเช่นกัน

ไม่แปลกใจหรอกครับ... ว่าทำไมเขาถึงได้อยู่ "ปี ๗"

[RSIA01 - รักในหลวง]

ซ้ำครับ 

[RSIA01 - รักในหลวง]

หากเท่านี้คุณยังทนไม่ได้ ถึงคุณจะจบได้เกียรตินิยม คุณก็จะไม่มีภูมิคุ้มกันที่แข็งแรง คุณจะเป็นคนที่อ่อนแอในสังคม

บางมหาวิทยาลัยเขาก็ไม่มีรับน้องนะครับน้องใข่  อย่างธรรมศาสตร์ มหิดล เขาก็ผลิตบัณฑิตคุณภาพออกมาทุกยุคทุกสมัย

ปล.การรับน้องถ้าอยู่ในขอบเขตและผู้ถูกรับไม่เกิดปฎิกิริยา ก็เป็นสิ่งที่ดีครับน่าสนับสนุนครับ

ขออนุญาตครับ
ม.มหิดล มีกิจกรรมรับน้องครับ เรียกว่างาน "รักน้อง" แต่ไม่ได้เป็นกิจกรรมบังคับครับ ใครอยากเข้าร่วมก็เข้าหรือหากไม่อยากเข้าร่วมก็ไม่เป็นไรครับ และไม่มีอะไรรุนแรงครับ มีแต่ความสนุกสนานและความอบอุ่นครับผม กิจกรรมหลักๆก็จะมีการนำทัวร์สถานที่ในมหาวิทยาลัย สักการะสิ่งศักดิ์สิทธิ์ในมหาาวิทยาลัย การเล่าเรื่องต่างๆในมหาวิทยาลัย การบำเพ็ญประโยชน์ แล้วหลังจากนั้นก็มีคอนเสิร์ต สันทนาการ บายศรี และทำบุญตักบาตรร่วมกัน ครับ